Πρωτοπρ. Βασίλειος Ἀ. Γεωργόπουλος, «Πρεσβεία Χριστού» . Μία νέα αίρεσις εις την Ελλάδα

«ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Μία νέα αἵρεσις εἰς τήν Ἑλλάδα

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Στίς Ἀφρικανικές Νεοπεντηκοστιανικές–Χαρισματικές κινήσεις, πού δημιουργήθηκαν σέ  ἀφρικανικές χῶρες, πού ἀναπτύχθηκαν ραγδαῖα καί ἐπεκτείνουν τίς «ἱεραποστολικές» τους δραστηριότητες στήν Εὐρώπη καί τίς Η.Π.Α.  ἀνήκει καί ἡ κίνηση «Πρεσβεία Χριστοῦ» (Christ Embassy).

Πρόκειται γιά μία κίνηση, πού ἱδρύθηκε στήν Νιγηρία καί πού ἄρχισε νά δραστηριοποιεῖται, ἐκτός ἀπό τή Νιγηρία, στή Νότια Ἀφρική, στίς Η.Π.Α, στήν Ἀγγλία καί φυσικά στήν Ἑλλάδα, ἀπό τά τέλη τοῦ  2010. Ἱδρυτής τῆς κίνησης εἶναι ὁ ἀφρικανός πεντηκοστιανός πάστορας Κρίς Ὀγιακιλόμε, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τήν γυναίκα του Ἀννίτα παρουσιάζονται στά ἔντυπα τῆς κίνησης ὡς οἱ ὑπεύθυνοι καθοδηγητές της. Ὁ ἐν λόγῳ πάστορας εἶναι ταυτοχρόνως πρόεδρος τοῦ Believers LoveWorld Incorporated, πού ἀποτελεῖ τόν ἱεραποστολικό βραχίονα τῆς αἵρεσης.
Ἡ κίνηση ἀπό τό 2000 ἐκδίδει σέ πολλές γλῶσσες,  τελευταῖα  καί στά ἑλληνικά, τό ἔντυπο “Ραψωδία τῆς Ἀλήθειας”. Ἀποτελεῖ ἕνα ἔντυπο πνευματικῆς καθοδήγησης τῶν μελῶν τῆς κίνησης, τό ὁποῖο περιέχει θέσεις τοῦ ἱδρυτῆ τῆς αἵρεσης καί τῆς συζύγου του. Ταυτοχρόνως ἀποτελεῖ ἕνα καθημερινό βοήθημα μελέτης τῆς Ἁγ. Γραφῆς. Ἀπό τήν ἑλληνική ἔκδοση (2011) τοῦ ἐν λόγῳ ἐντύπου καί τίς θέσεις, πού σʼ αὐτό καταγράφονται, θά δώσουμε ὁρισμένα βασικά στοιχεῖα, πού σχετίζονται μέ τό χαρακτήρα καί τίς διδασκαλίες τῆς ἐν λόγῳ κίνησης.

Στό ἐν λόγῳ ἔντυπο ὑπάρχει μία διαρκής ὑπόμνηση καί προτροπή πρός τά μέλη τῆς κίνησης γιά τήν ὑποχρέωση, πού ἔχουν γιά τή διάδοση τῶν θέσεών της, γιά μία ὅσο

τό δυνατόν μεγαλύτερη δραστηριοποίησή τους στά διάφόρα προγράμματά της, ὡς μορφή ἔκφρασης τῆς ἀφοσίωσης τῶν μελῶν της στό Χριστό. Παρατηροῦμε, δηλαδή, ἕνα «ἱεραποστολικό» ἀκτιβισμό, ὁ ὁποῖος εἶναι σύνηθες φαινόμενο στίς Πεντηκοστιανικές κινήσεις καί φυσικά ὄχι μόνο, σʼ αὐτές.

Δέν ἀπουσιάζει  ἡ γλωσσολαλιά καί μάλιστα ὡς προϋπόθεση γιά νά πάρει κάποιος μέρος στήν ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἁρπαγή, μάλιστα, στό ἔντυπο τῆς κίνησης  παρουσίαζεται μέ μία ἀμεσότητα, ὡς μία πραγματικότητα, πού βρίσκεται ἐπί θύραις. Ἀναφέρει ἡ κίνηση χαρακτηριστικά: «Πρέπει νά καταλάβεις ὅτι εἴμαστε αὐτοί πού βρίσκονται στόν τελευταῖο γύρο τῆς σκυταλοδρομίας. Εἴμαστε ἡ γενιά, πού θά δεῖ τήν ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας».

Ἡ κίνηση  ὑπόσχεται, ἐπίσης, θεραπεῖες ἀσθενειῶν, θαύματα κατά τρόπο ἄμεσο καί ἐξ ἀποστάσεως μέσῳ τῆς πίστης καί τῆς ἀφοσίωσης σʼ αὐτήν. Εἶναι πολύ χαρακτηριστικός ὁ σχετικός ἰσχυρισμός τους:  «Σήμερα μεταδίδουμε κάποιες ἀπό τίς τεράστιες συναθροίσεις μας ζωντανά μέσῳ δορυφόρου καί ἰντερνέτ καί εἶναι θαυμάσιο νά βλέπουμε μέ ποιόν τρόπο σέ μία καί μόνο συνάθροιση, ἀνθρωποι ἀπό διάφορα μέρη τοῦ κόσμου λαμβάνουν θαύματα ταυτόχρονα. Αὐτά εἶναι τά σημερινά θαύματα».

Φυσικά  ἀπό τή διδασκαλία τῆς κίνησης δέν ἀπουσιάζει μία ἀκόμη βασική παράμετρος τῶν Πεντηκοστιανῶν, πού εἶναι οἱ προφητεῖες.

Σύμφωνα μέ τούς ἰσχυρισμούς τους: «Ἡ Ἁγ. Γραφή μᾶς λέει νά μή περιφρονοῦμε τίς προφητεῖες (Α΄Θεσ. 5, 20), ἐπειδή εἶναι τά ἐργαλεῖα καί τά ὅπλα, πού χρειαζόμαστε, γιά νά πολεμήσουμε καί νά νικήσουμε  στόν ἀγώνα τῆς πίστης».

Ἕνα ἀκόμα βασικό στοιχεῖο, τό ὁποῖο πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε σχετικά μέ τήν ἐν λόγῳ αἱρετική κίνηση, εἶναι καί ὁ μετ᾽ ἐμφάσεως τονισμός τῆς ὑποχρέωσης τῶν ὀπαδῶν της νά δίνουν τά δέκατα τῶν μηνιαίων ἤ ἐτησίων εἰσοδημάτων τους στήν κίνηση, ὡς μορφή προσφορᾶς στό Θεό. Ἀναφέρεται μέ σαφήνεια: «Τά δέκατά σου γιά παράδειγμα ἀνήκουν στό Θεό καί ἀναμένει ἀπό σένα νά τά δίνεις σʼ Αὐτόν σέ κάθε περίπτωση».

Ἐδῶ πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι ἡ παρουσία καί ἡ ἀποδοχή τῆς πρακτικῆς τῶν δέκατων, καθώς δέν εἶναι κοινή πρακτική ὅλων τῶν Πεντηκοστιανικῶν–Χαρισματικῶν κοινοτήτων, ἀποτελεῖ ἕνα μόνιμο σημεῖο ἐντάσεως μεταξύ τους, μέ μερικές ἐξ᾽ αὐτῶν νά φθάνουν νά κατηγοροῦν ὅσες κινήσεις τά ἀποδέχονται, ὅτι υἱοθετοῦν ἰουδαϊκά νομικά ἔθιμα.

Ἐξ ὅσων ἀναφέραμε, πιστεύουμε ὅτι δέν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία, γιά τήν προέλευση καί τόν χαρακτήρα τῆς ἐν λόγῳ κίνησης.

Ορθόδοξος Τύπος,09/12/2011