Οι Μορμόνοι και ο νηπιοβαπτισμός

ΟΙ ΜΟΡΜΟΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Στὶς αἱρετικὲς καὶ παραχριστιανικὲς κινήσεις, ποὺ ἐκφράζουν μία ἄκρως ἐπιθετικὴ καὶ ἀπαξιωτικὴ θέση σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ ἀνήκουν καὶ οἱ Μορμόνοι ἢ «Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τῶν Ἁγίων τῶν τελευταίων Ἡμερῶν», ὅπως εἶναι ἡ ἐπίσημη ὀνομασία τους.

Οἱ θέσεις τους, σχετικὰ μὲ τὸν νηπιοβαπτισμό, καταγράφονται καὶ ἐκφράζονται κατὰ τὸν πλέον ἐπίσημο καὶ ἀναμφισβήτητο τρόπο, στό ἱερό τους κείμενο, στὸ “ Βιβλίο τοῦ Μόρμον”.  Σύμφωνα πάντα μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Μορμονισμοῦ: «Τὸ βιβλίο τοῦ Μόρμον ἀποτελεῖ Ἁγία Γραφὴ, ποὺ μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ  μὲ τὴ Βίβλο» καὶ  ἐπιπλέον περιέχει «ὅπως καὶ ἡ Βίβλος τὴν πληρότητα τοῦ αἰώνιου εὐαγγελίου»1.  Ὁ ἐν λόγῳ, βεβαίως, ἰσχυρισμός ἄν καί εἶναι αὐτονόητος γιά τούς Μορμόνους, εἶναι ἀπα ράδεκτος γιά κάθε χριστιανό.

Στὸ τελευταῖο βιβλίο, ἀπὸ τὰ βιβλία, ποὺ συγκροτοῦν τὸ “ Βιβλίο τοῦ Μόρμον”, στὸ βιβλίο τοῦ Μορόνι, στὸ 8 κεφάλαιο, γίνεται εἰδικὴ ἀναφορὰ στὸ θέμα τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ 2. Τὸ βάπτισμα τῶν νηπίων, στὸ ἐν λόγῳ κεφάλαιο, χαρακτηρίζεται: α) ἀποτροπιαστικὴ πράξη τοῦ πονηροῦ (στ. 6), β) ἱεροπρεπῆ κοροϊδία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ (στ.9), γ) ὁ ἰσχυρισμός ὅτι «τὰ μικρὰ παιδιὰ χρειάζονται βάπτισμα, βρίσκεται στὴ χολὴ τῆς πικρίας καὶ στὰ δεσμὰ τῆς ἀνομίας» (στ. 14) καὶ δ) ὅσοι διατυπώνουν ἰσχυρισμοὺς περὶ ἀναγκαιότητος τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ: «βρίσκ

ονται σὲ κίνδυνο θανάτου, κόλασης καὶ ἀτελείωτης τυραννίας» (στ.21).

Ἡ ἀπαξιωτική αὐτή στάση τῶν Μορμόνων ἔναντι τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ, σχετίζεται καί πρέπει νά συνεκτιμηθεῖ καί μέ μιά ἄλλη παράδοξη καί κακόδοξη ἀντίληψή τους σχετικά μέ τήν πτώση τῶν γεναρ χῶν. Σύμφωνα με τή Μορμονική διδασκαλία, τό προπατορικό ἁμάρτημα δέν ἦταν κάτι τό τραγικό για τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα καί γιά ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά ἦταν «μιά μεγάλη εὐλογία γιά ὅλη την ἀνθρωπότητα» 3 .

Εἶναι σαφές, ὅτι καί στό σημεῖο αὐτό ἡ Μορμονική διδασκαλία, ὄχι μόνο δέν ἔχει σχέση μέ τήν χριστιανική πίστη, ἀλλά εἶναι καί ἀπολύτως ἀντίθετη σ᾽ αὐτήν. Ἀνήκει σ' αὐτό πού ὁ ἀπ. Παῦλος καί ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα Χριστοῦ τό ὀνομάζει «ἕτερον εὐαγγέλιον» (Γαλ. 1, 6).

Σημειώσεις:

1. Πρβλ. R. Hauth, Die Mormonen, στό H. D. Reimer-O. Eggenberger(Hrsg), neben den Kirchen, 1983 3, σσ. 292- 293.

2. Οἱ παραθέσεις τῶν ἀποσπασμάτων,προέρχονται, ἀπό τήν ἐπίσημη ἑλληνική μετάφραση τοῦ Βιβλίου τοῦ Μόρμον, ἔκδ. 2010, πού ἔχει κάνει ἡ κίνηση. Πρβλ. καί Ἀρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, Ἡ αἵρεση τῶν Μορμόνων, (Διδ. διατρ), Θεσσαλονίκη 2003, σσ. 244 - 246.

3. Βλ. Β΄ Νεφί 2,22-25. Πρβλ. Οἱ ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου, 1979, σ. 33.

Ορθόδοξος Τύπος,16/12/2011