Κυριακή της Πεντηκοστής – Για να ξεδιψάσει η ψυχή μας

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ίω.ζ 37-52, η' 12

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΔΙΨΑΣΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ

«Εάν τις διψά ερχέσθω προς με και πινέτω»

Μεγάλη και χαρμόσυνη ή σημερινή εορτή της Πεντηκοστής, κατά την οποία εορτά­ζουμε την επιφοίτηση του Άγιου Πνεύμα­τος στην Εκκλησία. Από την ήμερα εκεί­νη το Άγιον Πνεύμα σαν δροσερό ορμη­τικό ποτάμι ξεχύνεται στη ζωή της Εκκλη­σίας και ποτίζει κάθε ψυχή πού διψά για τη σωτηρία της. Και στο σημερινό ιερό Ευαγ­γέλιο ακούμε τον Κύριο να καλεί όσους δι­ψούν πνευματικά, να έρχονται κοντά του για να πίνουν, να ξεδιψούν. Για ποιά πράγματα όμως διψά ή ψυχή του άνθρωπου και πώς μπορεί πραγματικά να ξεδιψάσει;

Η ΔΙΨΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Είναι αλήθεια ότι δεν διψά μόνο το σώμα αλλά και ή ψυχή του άνθρωπου. Από τότε πού ό άνθρωπος αμάρτησε και εξορίστη­κε από τον Παράδεισο, ή ψυχή του περι­πλανιέται σε χώρα ερημική και άνυδρη. «Ή ψυχή μου ώς γη άνυδρος σοι», ομολογεί ό ιερός Ψαλμωδός (Ψαλμ. ρμβ' [142] 6). Κατάξερη ή ψυχή του άνθρωπου κατακαίεται από αφόρητη δίψα, δίψα πνευματική.

Για ποιά πράγματα όμως διψά ό άνθρω­πος και τί κάνει συνήθως για να ικανοποιη­θεί;

Διψά για χαρά, ευτυχία και δόξα. Και για να ξεδιψάσει στρέφεται συνήθως με όλες του τις δυνάμεις στην απόκτηση υλικών αγαθών, στην απόλαυση των πρόσκαι­ρων ηδονών, στην ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών. Τίποτε όμως από αυτά τα εγκόσμια δεν ξεδιψά την ψυχή. Διότι αυτή αναζητά κάτι ουράνιο και υπερκόσμιο. Διψά ακόμη ό άνθρωπος και για την αλή­θεια. Άπειρα τα ερωτήματα πού τον απα­σχολούν. Ορισμένα βασανιστικά. Ερωτή­ματα σχετικά με την ύπαρξη του Θεού, τον γύρω κόσμο, τον εαυτό του. Από την αρχή της ιστορίας του πάνω στη Γή ό άνθρωπος προσπάθησε να δώσει απαντήσεις στα θε­μελιώδη αυτά ερωτήματα. Αλλά και έδώ λανθασμένο δρόμο ακολούθησε. Ανέπτυ­ξε φιλοσοφικές θεωρίες και εγκόσμιες θρη­σκείες και βέβαια πουθενά δεν μπόρεσε να βρει την όντως Αλήθεια για να ικανοποι­ήσει τη δίψα της ψυχής του. Διψά επίσης ό άνθρωπος για ζωή. Επιθυμεί τη λύτρω­ση και τη σωτηρία του από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου. Και είναι φυσικό αυτό, διότι ό Θεός έχει πλάσει τον άνθρω­πο για να ζήσει αιώνια. Ό θάνατος και μόνο ως σκέψη είναι αποκρουστικός. Δυστυχώς όμως ό άνθρωπος προσπαθεί πάλι να ικα­νοποιήσει και αυτή τη δίψα του με λανθα­σμένο τρόπο. Αγωνίζεται να παρατείνει τη ζωή του στηριζόμενος αποκλειστικά στην επιστήμη και την τεχνολογία. Έφτασαν μά­λιστα κάποιοι επιστήμονες να δηλώσουν αλαζονικά ότι «βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την αθανασία». Πόσο γρήγορα όμως διαψεύστηκαν! Και ή δίψα του άνθρωπου για ζωή παραμένει ανικανοποίητη...

«Ο ΣΩΤΗΡ» 1-6-2011