ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Έβρ. α' 10 - β' 3
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;
«Δια τούτο δει περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις άκουσθεΐσι, μή ποτέ παραρρυώμεν».
Ό συλλογισμός είναι ατράνταχτος και, αν τον προσέξουμε όσο αξίζει, πρέπει να μας συγκλονίση. Ό Απόστολος ατενίζει την ασύγκριτη υπεροχή του Ιησού Χριστού έναντι όλων των προφητών και των αγγέλων, πού κατά καιρούς μίλησαν στους ανθρώπους. Μένει εκστατικός εμπρός στο ασύγκριτο μεγαλείο τού Κυρίου και καταλήγει: Αφού λοιπόν ό Χριστός είναι πάνω από όλους και από όλα, αφού αυτός «έθεμελίωσε την γήν και έργα των χειρών» του «είσίν οί ουρανοί», ας προσέξουμε πολύ, σε ό,τι μας είπε, σε όσα δια των Αποστόλων του μας παραγγέλλει, για να μην παρασυρόμαστε εδώ και εκεί από τα διάφορα ρεύματα. «Δια τούτο δεί περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις άκουσθεΐσι, μήποτε παραρρυώμεν».
Άς έλθουμε χωρίς καθυστέρηση στην εξέταση, όχι των άλλων, αλλά τού εαυτού μας.
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΣ στα όσα ό Κύριος είπε; Πιστεύουμε ότι ό Ιησούς Χριστός είναι ή ασύγκριτη αυθεντία μέσα στην ζωή; Υπολογίζουμε την εντολή του, το παράδειγμα του περισσότερο από κάθε τι άλλο; Και για να μην μένουμε σε γενικότητες, ας αναλογισθούμε για μια στιγμή την καθημερινή μας, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή. Προσέχουμε σε διάφορα πράγματα, σε διάφορους ανθρώπους. Μελετάμε ίσως την φιλοσοφία, την ιστορία. Προσέχουμε όμως «περισσοτέρως» στην σοφία τού Θεού, στους δρόμους και τους τρόπους πού εκείνη υποδεικνύει; Παραδεχόμαστε στ αλήθεια τον δρόμο της άπλότητος, της ανεξικακίας, της θυσίας πού ό Κύριος από την Βηθλεέμ έως τον Γολγοθά μας δείχνει; Ανοίγουμε ολοπρόθυμα τα αυτιά μας, για να ακούσουμε τι νεώτερο συμβουλεύει ή επιστήμη, πώς πάει ή κατάκτηση τού διαστήματος. Και σωστά κάνουμε. Αλλ’ όμως εντείνουμε«περισσοτέρως» την προσοχή μας, για να δούμε, τί ακριβώς μας συμβουλεύει ό Κύριος, τού όποιου «έργα των χειρών είσίν οί ουρανοί», τί μας λέει για τη ζωή μας αυτός, πού μας έφερε στην ύπαρξη, πού γνωρίζει τούς μυστικούς νόμους της όσο κανείς άλλος; Πού μας αγάπησε όσο κάνεις άλλος; Δυστυχώς πολλές φορές δεν το κάνουμε.
Όμως καιρός να προσέξουμε πολύ. Όλοι και όλα, πού τώρα φαντάζουν, είναι σκιές. «Πάντες ώς ίμάτιον παλαιωθήσονται». Παλιώνουν σαν τα ρούχα. Ακόμη και αυτή ή γη, πού την βλέπουμε τόσο στέρεη κάτω από τα πόδια μας. Όχι, λοιπόν, τις σκιές από τον ζώντα Λόγο τού θεού, τον Ιησού Χριστό, πού «διαμένει», πού μένει «ό αυτός», πού είναι «το Α και το Ω, ό πρώτος και ό έσχατος, αρχή και τέλος» των πάντων.
ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ Πολλοί συνηθίζουν εύκολα να αθωώνουν τον εαυτό τους, εάν κάποτε τον εξετάσουν. Ή μέθοδος είναι απλή: Σκέπτονται μόνο όσες εντολές τήρησαν. Όσες παρέβησαν τις παραβλέπουν. Γενικώτερα υπάρχει μία τάση να προσέχουμε όχι «τοις άκουσθεΐσι», όχι σε όσα έχουν λεχθή από τον Κύριο αλλά σε όσα ηχούν πιο ευχάριστα στα αυτιά μας. Τελικώς κάνουμε μια επιλογή, παραμερίζουμε τα δυσκολώτερα -κατά κανόνα τα σοβαρώτερα- και προσέχουμε όσα μας ταιριάζουν, όσα μας αρέσουν. Παραδεχόμαστε π.χ. την προσευχή, εφ’ όσον μας εξασφαλίζει «την άνωθεν βοήθειαν». Δεν θέλουμε όμως να ακούμε για το «καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς», το «ός εάν θέλη γενέσθαι πρώτος έν ήμΐν, έσται πάντων δούλος».
Ας διαβάσουμε με τη δέουσα προσοχή, σήμερα-όχι αύριο, γιατί έτσι συνήθως λέμε και συνεχώς αναβάλλουμε-την επί τού όρους ομιλία τού Κυρίου (Ματθ. ε'- ζ'). Ας την μελετήσουμε με πνεύμα μετανοίας και ταπεινώσεως και ας μετρήσουμε: πόσα προσέχουμε στην καθημερινή μας ζωή και πόσα παραβαίνουμε, θα διαπιστώσουμε ότι ουσιαστικά έχουμε σε χρήση μια άλλη, μια περίεργη έκδοση τού Ευαγγελίου, από την όποια λείπει το μεγαλύτερο μέρος των εντολών τού Χριστού. Έτσι τελικώς ξεγελάμε τον εαυτό μας. Ζούμε σε μια αυταπάτη.
Και κατόπιν απορούμε γιατί λείπει ή γαλήνη από τη ζωή μας. Εφαρμόζουμε δικό μας «ευαγγέλιο». Και υπάρχει κίνδυνος να αστοχήσουμε εάν δεν προσέξουμε «περισσοτέρως τοις άκουσθεΐσι». Σε ΟΛΑ όσα είπε ό «Κύριος», ό «ων και ό ήν και ό ερχόμενος, ό παντοκράτωρ».
«ΖΩΗ»10/03/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου