Γιατί συγγνώμη;

Tήν 14η Δεκεμβρίου συμπληρώνονται 17 ακριβώς έτη, αφ' ότου ή λεγομένη Μείζων και Ύπερτελής Σύνοδος του Φαναριού επέβαλε στον θεολόγο και ιεροκήρυκα Ν. Ί. Σωτηρόπουλο την έσχατη των εκκλησιαστικών ποινών, τον αφορισμό, χωρίς απαγγελία συγκεκριμένης κατηγορίας και χωρίς κλήσι σε απολογία. Γέμισε ό κόσμος από ασεβείς και αντίχριστους, και κανένα απ' αυτούς δεν τόλμησαν να αφορίσουν οι εκπροσωπούντες την Εκκλησία. Άφώρισαν μόνον ένα εργάτη του Ευαγγελίου, ό όποιος ανιδιοτελώς κηρύττει την Ορθοδοξία και καταπολεμεί τις αιρέσεις.

Μερικοί, μεταξύ των οποίων και επίσκοποι, συνέστησαν και συνιστούν στον κ. Σωτηρόπουλο να ζήτηση από τον Πατριάρχη συγγνώμη, για να άρη τον αφορισμό. Ή σύστασι αυτή δεικνύει επιπολαιότητα.

Γιατί να ζητηθή συγγνώμη, αφού δεν διεπράχθη πράξι αξία αφορισμού; Να ζητηθή συγγνώμη για να γίνη ή ομολογία της Πίστεως άρνησι της Πίστεως, και να ίκανοποιηθή ό τρωθείς εγωισμός ώρισμένων αρχιερέων, οι όποιοι ελέχθη καν για αιρέσεις και αντικανονικές πράξεις;

Ή συγγνώμη δεν είνε μόνο για τους μικρούς και ταπεινούς της γης. Ή συγγνώμη είνε και για τούς μεγάλους και τρανούς. Και στην προκειμένη περίπτωσι αδίκημα διέπραξαν οι μεγάλοι και τρανοί. Και συνεπώς αυτοί οφείλουν να ζητήσουν συγγνώμην, για να μη πάνε στην κόλασι. Ό θεόπνευστος λόγος λέγει: «Αδικοι βασιλείαν Θεού ού κληρονομήσουσι» (Α' Κορ. στ' 9). Άδικοι δε δεν είνε μόνον οι αδίκως άφορίσαντες, αλλά και οι λαμβάνοντες το μέρος των άδικησάντων, επειδή είνε κοσμικώς ισχυροί, και όχι του άδικηθέντος, επειδή είνε κοσμικώς αδύνατος.

Ό «άφωρισμένος» εύχεται ταπεινώς στο Θεό να συγχώρηση τούς αδίκους αρχιερείς, επιζώντες και αποθανόντες, αλλά και τούς συντασσόμενους με τούς άδικήσαντες και όχι με τον άδικηθέντα.

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»Δεκέμβριος 2010