Ο Σχεδιασμός του Κυττάρου: Πώς Αποκαλύπτει η Χημεία την Καλλιτεχνία του Δημιουργού

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο Fazale Rana (Ph.D. Χημείας), Αντιπρόεδρος της Έρευνας και Απολογητικής στο Reasons To Believe (Λόγοι να Πιστεύουμε), έχει γράψει ένα νέο βιβλίο, με τίτλο, The Cell‘s Design: How Chemistry Reveals the Creator‘s Artistry, (Ο Σχεδιασμός του Κυττάρου: Πώς Αποκαλύπτει η Χημεία την Καλλιτεχνία του Δημιουργού), το οποίο επιδιώκει να δείξει πώς η κυτταρική βιοχημεία μας αναδεικνύει την ύπαρξη του Δημιουργού που την σχεδίασε. Ενώ τα περισσότερα βιβλία για τον Ευφυή Σχεδιασμό επιδιώκουν να αποδείξουν την ύπαρξη σχεδιασμού με το να αποδεικνύουν την ύπαρξη της μη σμικρυνόμενης πολυπλοκότητας, ο Δρ. Rana εξετάζει την βιοχημεία του κυττάρου σε πιο αδρές γραμμές, δηλαδή, το πώς όλα λειτουργούν συντονισμένα με τόση θαυμαστή πιστότητα. Έτσι, ακόμα και αν ένα μοναδικό δείγμα ή μια σειρά αποδείξεων τυχόν αποκλεισθούν ως στατιστική απόκλιση, το βάρος των αποδείξεων πάλι βαραίνει υπέρ του σχεδιασμού από κάποιον Δημιουργό. Το κάθε κεφάλαιο αρχίζει με μια αναλογία από τον κόσμο της τέχνης που σχετίζεται με το εκάστοτε θέμα. Ο Δρ. Rana είναι, απ’ ότι φαίνεται, ένας ζωηρός λάτρης της τέχνης.

Κατασκευάζοντας πρωτεΐνες

Ένα από τα αγαπημένα μου τμήματα ήταν η συζήτηση για το πώς παράγονται οι πρωτεΐνες μέσα σε ένα κύτταρο. Ένα μεγάλο μέρος των μοριακών συστημάτων του κυττάρου εμπλέκονται στην διαδικασία δια της οποίας το DNA μετατρέπεται σε RNA και στη συνέχεια μεταφράζεται σε πρωτεΐνες. Η διαδικασία αυτή μοιάζει με μια τέλεια χορογραφημένη συμφωνία, όπου όλα τα μουσικά όργανα συνεργάζονται για να παραχθεί ένας ήχος που είναι κάτι περισσότερο από απλώς μια ένωση των μεμονωμένων τμημάτων. Η διαδικασία παραγωγής πρωτεϊνών είναι από μόνη της καταπληκτική. Όμως, τα συστήματα ποιοτικού ελέγχου που λειτουργούν στο κάθε βήμα της διαδικασίας αυτής είναι εκείνα που εξασφαλίζουν την υψηλή στάθμη πιστότητας των αντιγράφων χωρίς να επιβραδύνεται καθόλου η ίδια η διαδικασία. Όμως δεν είναι και το τέλος της διαδικασίας η παραγωγή πρωτεϊνών. Πολλές από αυτές τις πρωτεΐνες υφίστανται και μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις, όπως είναι ο σχηματισμός δεσμών δισουλφιδίου (μια άποψη της διαδικασίας αναδίπλωσης των πρωτεϊνών), η αναδίπλωση των πρωτεϊνών σε συγκεκριμένες τρισδιάστατες δομές, η προσθήκη τμημάτων υδατανθράκων, ο διαχωρισμός της πρωτεϊνικής αλύσεως, και η συναρμολόγηση σε συμπλέγματα πρωτεϊνών.Στις περισσότερες πρωτεΐνες, η γραμμική δομή της πρωτεΐνης δεν καθορίζει επαρκώς την τρισδιάστατή του δομή, προκειμένου να αναδιπλωθεί από μόνη της σωστά. Απαιτούνται μόρια-εξαρτήματα για να εξασφαλισθεί η σωστή αναδίπλωση της πρωτεΐνης, για να λειτουργήσει σύμφωνα με τον λόγο που σχεδιάσθηκε. Το πώς αυτά τα συστήματα συν-εξελίχθηκαν μαζί με τις ίδιες τις πρωτεΐνες είναι αρκετά μεγάλο μυστήριο για τους εξελικτές.

Μη σμικρυνόμενη πολυπλοκότητα

Αν και το βιβλίο The Cell‘s Design δεν δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην μη σμικρυνόμενη πολυπλοκότητα ως απόδειξη του βιολογικού σχεδιασμού, παρά ταύτα, ο Δρ. Rana δεν αποφεύγει τις κριτικές που έχουν εκτοξευθεί εναντίον ορισμένων αρχικών δηλώσεων του Michael Behe. Για παράδειγμα, οι εξελικτές στοχάζονται πως ο πολύπλοκος μοριακός μηχανισμός των μαστιγίων είχε επιστρατευθεί από προϋπάρχοντα βιοχημικά συστήματα, τα οποία είχαν εξελιχθεί για άλλες διαδικασίες. Όμως αυτές οι ερμηνείες είναι άκρως θεωρητικές και δεν παρέχουν καμμία απόδειξη πως οι προτεινόμενοι μεσάζοντες είχαν εξελιχθεί ΠΡΙΝ από την εμφάνιση των μαστιγίων (ούτε και ΜΕΤΑ – κάτι που θα κατέρριπτε εντελώς τον ισχυρισμό). Επιπρόσθετα, τέτοιου είδους ερμηνείες δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν το πώς τα μαστίγια σε βακτήρια και σε αρχαία (archaea) μοιάζουν να έχουν εμφανισθεί εντελώς ανεξάρτητα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το βιβλίο The Cell‘s Design είναι μια περιεκτική εξέταση της βιοχημείας του κυττάρου γραμμένη από την οπτική γωνία ενός λαϊκού. Και όμως, το κείμενό του δεν αποφεύγει έντεχνα τις λεπτομέρειες του τρόπου λειτουργίας του κυττάρου. Συνιστώ οι αναγνώστες να έχουν κάποια φόντα κολλεγιακά, ή να είναι τουλάχιστον καλά διαβασμένοι, μιας και το κείμενο είναι αναγκαστικά πλούσιο σε λεπτομέρεια. Αυτοί που θα απολαύσουν περισσότερο το βιβλίο θα είναι οι επιστήμονες, οπότε, θα ήταν καλό να σκεφτείτε να κάνετε δώρο το βιβλίο σε φίλους σας επιστήμονες. Όντας και εγώ επιστήμονας, θεωρώ τον σχεδιασμό εντός του κυττάρου σαν κάτι πολύ πιο όμορφο ακόμα και από το πιο υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Ο σχεδιασμός του κυττάρου αποκαλύπτει μετά βεβαιότητας την καλλιτεχνία του Δημιουργού.

kantonopou/