Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, είναι μια περικοπή από τις Πράξεις των Αποστόλων και συγκεκριμένα από έναν λόγο που εκφώνησε ο Απόστολος Παύλος στην συναγωγή της πόλεως της Αντιοχείας.
Σήμερα είναι η μέρα της αποτομής της κεφαλής του ιερού Προδρόμου και έτσι το ανάγνωσμά μας ξεκινάει με τα λόγια του μεγαλύτερου των προφητών, του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστού, ο οποίος όταν αναρωτιόταν ο λαός ποιος άραγε να είναι και αν είναι μήπως ο Μεσσίας, εκείνος είπε: «τίνα μεὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾽ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾽ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι», δηλαδή, τους είπε: «Ποιος νομίζετε ότι είμαι; Όχι, δεν είμαι εγώ (ο Μεσσίας), αλλά να! έρχεται ένας μετά από μένα, του οποίου δεν είμαι άξιος καν να λύσω το υπόδημα από τα πόδια του».
Τι πίστη, αδελφοί μου! Τι ακλόνητη πίστη και ανιδιοτέλεια εκ μέρους του μεγάλου Προδρόμου! Τι ένδειξη ταπεινότητας! Και είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε και το εξής: όσο ζούσε ο άγιος Πρόδρομος, γινόταν πιο αποδεκτός από τον κόσμο απ’ ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ήταν άνθρωπος, που εθεωρείτο από τον λαό άγιος, ενώ ακόμη ζούσε. Και όμως, δεν σκεφτόταν τον εαυτό του. Δεν την «ψώνισε» όπως θα λέγαμε σήμερα, δεν θεώρησε τον εαυτό του μεγάλο και σημαντικό, αλλά κράτησε στην καρδιά του αυτό, που μακαρίζει ο Κύριός μας: την ταπεινοφροσύνη. Λέγει ο Κύριος στην επί του όρους του ομιλία: «μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Ποιοι είναι οι «πτωχοὶ τῷ πνεύματι»; Ο ιερός Χρυσόστομος μας διδάσκει: «Εκείνοι που διακρίνονται για την ταπεινοφροσύνη και την υποταγή τους στον Θεό». Ενώ θα μπορούσε να έλεγε οτιδήποτε στον λαό για τον εαυτό του, να γινόταν μεγάλος και τρανός στα μάτια του κόσμου, ταπείνωσε τον εαυτό του τόσο πολύ που λέει, ότι μετά από μένα έρχεται ο Μεσσίας, του οποίου δεν είμαι άξιος να λύσω καν το υπόδημα από τα πόδια του! Και όταν κάποτε οι μαθητές του Ιωάννου είπαν σ’ αυτόν ότι όλο και περισσότεροι ακολουθούν τον Ιησού, εκείνος τι τους είπε; Μήπως τους είπε να πάνε και να μαζέψουν μαθητές για τον εαυτό του; Κάθε άλλο! Είπε ότι η δική του δύναμη πρέπει να μειώνεται και η δύναμη του Ιησού να μεγαλώνει και προέτρεπε μάλιστα τους μαθητές του να πάνε και να ακολουθήσουν τον Χριστό. Εδώ φαίνεται το μεγαλείο του ιερού Προδρόμου, αδελφοί, εδώ φαίνεται η ταπεινή και καθαρή καρδιά του!
Από το 26ο εδάφιο συνοψίζει ο Απόστολος Παύλος την δράση του Κυρίου μας εδώ στην γη. Λέει ότι στάλθηκε το κήρυγμα της σωτηρίας στον λαό του Ισραήλ, αλλά ο λαός αυτός και οι άρχοντές του τον θανάτωσαν, επειδή τον αγνόησαν εκπληρώνοντας έτσι τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Ποιες προφητείες; Είναι πάρα πολλές και θα ξεπερνούσαμε τα όρια του παρόντος άρθρου αν τις απαριθμούσαμε όλες. Μια προφητεία, είναι γραμμένη στο βιβλίο του Ησαΐα, όπου λέει: «ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε· ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖςὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτούς», δηλαδή με απλά λόγια: «Θα ακούτε και θα κοιτάτε καλά, αλλά ποτέ δεν θα ακούσετε ούτε θα δείτε. Έγινε αναίσθητη η καρδιά αυτού του λαού και βαριά ακούν με τα αυτιά τους και έκλεισαν τα μάτια τους, μη τυχόν δουν και ακούσουν και καταλάβουν με την καρδιά τους και μετανοήσουν ώστε εγώ να τους θεραπεύσω». Για αυτό και πραγματοποιήθηκε επίσης το χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης, όπου είναι γραμμένο: «ἰδοὺ ὁ παῖς μου, ὃν ᾑρέτισα, ὁ ἀγαπητός μου, εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου· θήσω τὸ πνεῦμά μου ἐπ᾽ αὐτόν, καὶ κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ· οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει, οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτοῦ κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει, ἕως ἂνἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν· καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσι». Βλέπουμε λοιπόν ότι η χάρις εξαπλώθηκε σε όλη την οικουμένη, σε όλο τον κόσμο, διότι πλέον όλα τα έθνη θα ελπίζουν στο όνομα του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Και ακόμη όταν τον σταύρωσαν τον Κύριο, είναι γραμμένο στους προφήτες: «πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης·», έτσι όντως φοβήθηκαν ακόμη και οι μαθητές του και κρύφθηκαν μέχρις ότου εμφανίσθηκε ο Κύριος μπροστά τους μετά την ανάστασή του. Τον σκότωσαν οι Ισραηλίτες, μέσω τις προδοσίας του Ιούδα του Ισκαριώτη, ο οποίος πρόδωσε τον Κύριο για τριάντα αργύρια. Και αυτό είχε προφητευθεί στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο του Ιερεμία, όπου γράφει: «καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὰ συνέταξέ μοι Κύριος», και όντως! Όταν επέστρεψε ο Ιούδας τα τριάντα αργύρια στους Φαρισαίους, εκείνοι τι έκαναν με τα χρήματα αυτά; Αγόρασαν το «χωράφι του αίματος», για να θάβουν τους ξένους. Αυτό το χωράφι όμως, δεν ονομαζόταν πάντοτε «χωράφι αίματος». Ονομάστηκε έτσι εφόσον το αγόρασαν. Η ονομασία του χωραφιού ήταν «χωράφι του κεραμέως»!
Και τι δεν είχε προφητευθεί για τον Κύριο; Όλη η Παλαιά Διαθήκη, αν την διαβάσουμε προσεκτικά, μιλάει για τον ερχομό του Χριστού μας. Δεν προφητεύθηκε ότι θα μοίραζαν τα ρούχα του και θα τα παίζανε στα ζάρια;
Υπάρχουν περίπου 300 ξεκάθαρες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για τον Κύριο. Παρακάτω θα αναφέρουμε μόνο μερικές από αυτές και για την απλή κατανόηση θα τις γράψουμε στα νεοελληνικά:
Ζαχ. 11, 12: «…Μου μέτρησαν λοιπόν το μισθό μου, τριάντα αργύρια».
Ησ. 53, 4-6: «Αυτός, όμως, φορτώθηκε τις θλίψεις μας κι υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας. Εμείς νομίζαμε πως όλα όσα τον βρήκαν ήταν τραύματα, πληγές και ταπεινώσεις από το Θεό. Μα ήταν αιτία οι αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε, οι ανομίες μας που αυτός εξουθενώθηκε. Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά. Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα· είχα πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο. Μα ο Κύριος έκανε να πέσει πάνω του όλων μας η ανομία».
Ιερ. 11, 19: «Εγώ ήμουν σαν το πρόβατο που είναι ήμερο, ακόμη κι όταν το οδηγούνε στη σφαγή…»
Ψαλ. 21, 16-19: «Σαν κεραμίδι ο λάρυγγάς μου στέγνωσε, κι η γλώσσα μου κολλάει στον ουρανίσκο· … ξεσκίσανε τα χέρια και τα πόδια μου. Μπορούν να μετρηθούν όλα τα κόκαλά μου· κι εκείνοι με κοιτάζουνε. Τα ρούχα μου μοιράζουν μεταξύ τους και ρίχνουν κλήρο για τη φορεσιά μου».
Ψαλ. 68, 22: «Και μου ‘δωσαν χολή στο φαγητό μου κι όταν διψούσα με ποτίζαν ξύδι».
Ψαλ. 33, 21: «… Ούτ’ ένα κόκαλό του δεν θα συντριβεί».
κ.ο.κ.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αμέτρητα άλλα παραδείγματα από την Παλαιά Διαθήκη όπου γίνεται αναφορά στον Κύριό μας, αλλά όπως είπαμε και πριν, θα υπερβαίναμε τα όρια αυτού του άρθρου.
Ο Απόστολος Παύλος συνεχίζει και εξιστορεί την ταφή του Χριστού και την ανάστασή του.Τελειώνει με τα λόγια: «καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς εὐαγγελιζόμεθα τὴν πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίαν γενομένην,ὅτι ταύτην ὁ Θεός ἐκπεπλήρωκε τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ἡμῖν, ἀναστήσας Ἰησοῦν». Ναι, εκπληρώθηκε η προφητεία που έγινε από τις αρχές, ακόμα και αυτή που είναι γραμμένη στο βιβλίο της Γένεσης, όταν ο Θεός είπε στον Σατανά: «καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σου καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦσπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦπτέρναν». Ποιο είναι το σπέρμα της γυναικός; Εδώ ο Θεός αναφέρεται στην Παναγία μας η στην «Πλατυτέρα των Ουρανών» στην οποία χώρεσε ο Κύριός μας και μεγάλωσε με ανθρώπινο σώμα. Και πράγματι! Ο Σατανάς του κέντησε την πτέρνα όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, αλλά ο Κύριός μας του συνέτριψε την κεφαλή, όταν κατέβηκε στον Άδη ο οποίος δεν τον χώρεσε και ελευθέρωσε τις ψυχές των δικαίων και που αναστήθηκε ξανά. Και θα του συντρίψει τελείως την κεφαλή όταν θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του, όπου θα φανεί να έρχεται στον κόσμο δοξασμένος από όλο το σύμπαν για να κρίνει τον κόσμο.
Η χαρούμενη αγγελία, είναι η αγγελία της αναστάσεως του Χριστού, ο οποίος με τον θάνατό του μας λύτρωσε και ο οποίος με την ανάστασή του, μας έδωσε την ελπίδα και της δικής μας ανάστασης και αιωνίας ζωής.
Είθε λοιπόν αδελφοί να σταθούμε αντάξιοι της χαρούμενης ελπίδος και να αποκτήσουμε το αιώνιο στεφάνι και την λευκή στολή από τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό ο οποίος εξετάζει καρδιές και νεφρά και που θα γράψει τα ονόματά μας στο βιβλίο της ζωής.
Τελειώνοντας αυτό το άρθρο, ας ακούσουμε τον Κύριό μας τι μας λέει στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίο της Αποκαλύψεως:
«Κράτα καλά αυτό που έχεις για να μη σου πάρει κανένας το στεφάνι της νίκης σου. Αυτόν που θα νικήσει, θα τον κάνω στύλο στον ναό του Θεού μου και έξω δεν θα βγει πια. Θα γράψω επάνω του το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της καινούργιας Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό, από τον Θεό μου, και το καινούργιο μου όνομα. Όποιος έχει αυτιά ευαίσθητα πνευματικά, ας ακούει τι λέει το Άγιο Πνεύμα στις Εκκλησίες».
Ανδρέας Π. Παπανδρέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου