Ανοιχτή επιστολή προς το Σεβασμιώτατο κ. Αθανάσιο Γιέφτιτς

του Θεολόγου κ. Ιωάννου Πελίτη

Σεβασμιώτατε,

Στή συνείδησή μας εἴχατε καταξιωθεῖ ὡς ὁ σημαντικότερος συνεχιστής τοῦ ἔργου, τῆς διδασκαλίας καί τῆς πολιτείας τοῦ Πνευματικοῦ σας καί ἤδη Ἁγίου Ἰουστίνου. Ἀναλογιζόμαστε ποιά θά ἦταν σήμερα ἡ ἰσχύς ἀντίστασης τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῆς παπικῆς ἐπιβουλῆς, ἄν δέν τῆς εἴχατε ἀφαιρέσει τήν δυναμική σας.

Μή βιαστεῖτε νά μέ ὀνομάσετε ὑπερορθόδοξο ἀντιοικουμενιστή καί ἀντιπαρέλθετε ἀβασάνιστα τόν προβληματισμό πού ἔχει προκαλέσει ἡ ἀλλαγή τοῦ πνευματικοῦ σας προσανατολισμοῦ. Στά πλαίσια τοῦ ὁποίου ἴσως ἀπορρίπτετε ὅτι, οἰκουμενική δύναται νά εἶναι μόνο ἡ καθολική Ἐκκλησία ὡς ἡ μόνη χωρητική ὁλόκληρης τῆς ζωῆς καί ἀλήθειας τοῦ Θεανθρώπου καί ἄρα ἡ μόνη ἰκανή νά μορφώσει τόν καθολικό ἄνθρωπο πού χωράει ὁλόκληρη τήν κτίση δίχως ἐξαιρέσεις ὡς μέτοχος στήν ἄκτιστη ἀγάπη. Κάθε ἄλλη ἀγάπη, ὡς προϊόν κτιστοῦ ἐγώ, εἶναι κλεισμένη στεγανά στόν ἑαυτό της, καί ὑπόκειται σέ θάνατο.

Ποιά ἄλλη «ἐκκλησία QUOTE, ἐκτός ἀπό τήν Ὀρθόδοξη, δίνει αἰσθητά σημεῖα νίκης ἐπί τῆς φθορᾶς, γιά νά εἶναι καί καθολική; Ἐξ ἄλλου ὁ ἀντιοικουμενιστής, δέν εἶναι κατ᾿ ἀνάγκην καί ὀρθόδοξος. Οὐδέποτε ὁ Θεός εἶναι ἀντί.

Ὁ οἰκουμενισμός ὡς μή ὀρθόδοξος, εἶναι ἀντιοικουμενικός. Ἡ ἀληθινή οἰκουμενικότητα δέν ἐπιδιώκει βίαια ‒μέ ὅπλα, νόμους,ἤ ἀπάτη καί πειθώ‒ ἐνάντια στή θέληση ἄλλων, νά ἐπιβληθεῖ ὡς κατεστημένο· ἀποβλέπει στήν ἀπελευθέρωση τῆς οἰκουμένης ἀπό τήν δυναστεία τοῦ θανάτου μέ ἀβίαστη ἀποδοχή ὅσων τήν θέλουν.

Ἡ βεβαιότητα τοῦ Χριστιανοῦ σέ ὅσα πιστεύει, ὄντας νηφάλια, δέν ἐκπίπτει σέ μανία ἐπιβολῆς καί μισαλλοδοξίας. Δέν χρειάζεται νά πείσει γιά νά πειστεῖ. Ἡ διάκριση τῶν Ὀρθοδόξων σέ οἰκουμενιστές καί ἀντιοικουμενιστές, ὄψεις τοῦ αὐτοῦ νομίσματος, δέν φαίνεται νά βρίσκει ἔδαφος, ὅσο ὑπάρχουν συνειδήσεις πού ἀγρυπνοῦν καί τά αἰσθητήρια τοῦ λαοῦ εἶναι ἐνεργά. Οὔτε παρακάμπτετε ὡς ἀσήμαντο τό θέμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὑποβαθμίζοντάς το σέ ὑπόθεση ζηλωτισμοῦ, ὅπως φαίνεται νά θέλετε.

Θά συμφωνοῦσαν ἄραγε οἱ 800.000 μάρτυρες τῆς θηριωδίας τῶν Οὐστάσι καί τά θύματα τῶν βομβαρδισμῶν (ἀεροπορικῶν) ἀκόμη καί τό Πάσχα, καί ὕστερα οἰκονομικῶν καί πνευματικῶν; Τό νά χάσει ἔστω καί ἕνας Χριστιανός τήν αἰώνια ζωή του ἀπό πλάνη, εἶναι λιγότερο σημαντικό ἀπ᾿ τά προβλήματα ἐπιβίωσης;

Θέλετε νά πεῖτε ὅτι ἡ κριτική στάση τοῦ Ἐπισκόπου Ἀρτεμίου καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Συμεών ἀπέναντι στόν οἰκουμενισμό καί τήν στροφή σας πρός αὐτόν, δέν εἶναι ἡ αἰτία τῆς ἐπιθετικῆς σας, ἐναντίον τους, συμπεριφορᾶς; Ἀλλά ὅποιος ἀντιστέκεται σέ ἰσχυρούς, ὑπερασπίζοντας ἀξίες, ξέροντας ὅτι θά ὑποστεῖ διωγμό, γιατί νά κλέψει; Τ

υχαῖο εἶναι ὅτι στή συνέντευξή σας δέν ἀναφέρετε οὔτε μιά κλοπή συγκεκριμένη, κι᾿οὔτε ἕνα στοιχεῖο πού νά τήν ἀποδεικνύει; Δέν εἶναι προφανές ὅτι ἡ ἀστήρικτη κατηγορία γιά κατάχρηση κατά τοῦ π.Συμεών ἔχει ὡς στόχο τόν Ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο καί κατ᾿ ἐπέκταση τόν ἐκφοβισμό κλήρου καί λαοῦ πού ἀντιστέκεται στήν διά συμπροσευχῶν ἀλλοτρίωση τῆς πίστης του;

Δέν εἶναι ἐπίσης προφανές ὅτι ἐλλείψει ἀποδείξεων καταδικάστηκε ἀναπολόγητος μέ ἀντικανονική διαδικασία καί ἀπόφαση σέ συνταξιοδότηση(!) καί σέ ἐξορία‒ ἀποκοπή ἀπό τό ποίμνιο του; Ἄραγε ἀναγνωρίζετε τόν ἑαυτό σας στόν ἄχαρο ρόλο τοῦ διώκτη ἀθώου ὁμολογητῆ, πνευματικοῦ σας κάποτε ἀδελφοῦ;

Ὁ οἰκουμενιστής, λοιπόν, Σεβασμιώτατε, μπορεῖ νά ἀγαπάει τήν ἀπρόσωπη οἰκουμένη, ἀλλά ἀδυνατεῖ νά ἀγαπήσει τόν πλησίον, ἔστω καί ἀδελφό του. Αὐτό τό ἦθος ἀπορρέει ἀπ᾿ τή συνάφεια σας μέ τόν οἰκουμενισμό;

Ὁ πάπας, ὡς θεμελιωμένος στό ἀλάθητο, ὡς ἀμετανόητος ἀσταύρωτος, θά παραμείνει σταυρωτής (ἱερή ἐξέταση, σκοταδισμός, «σταυροφορίες», ἅλωση, παγκόσμιοι, ἐμφύλιοι, Μικρασιατική, Κύπρος, Σερβία), ἀδιέξοδα ἀποκλεισμένος ἔξω ἀπ᾿ τήν ἀνάσταση. Θά τοῦ εἶναι πάντα ἀδύνατο νά μήν ἐξοντώνει τούς διαφωνοῦντες ἀλλά καί τούς ἐξωμότες ὅταν παύουν νά τοῦ χρησιμεύουν. Θά ἀρνεῖται πάντα νά δεχτεῖ τόν ἄνθρωπο ὡς θεώσιμο, ἀκατάληπτον, καί θά πιστεύει κατακτητικά τόν Θεό καταληπτό.

Θά ὑπάρξει βέβαια κάποτε ἐκκλησία εὐρύτερη τῆς σημερινῆς Ὀρθοδοξίας, ὅταν καί ὁ πάπας προσχωρήσει στήν ἀλάνθαστη πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. Τότε, Σεβασμιώτατε, θά λειτουργήσουν καί τά ἁρμόδια ὄργανα πού θά ἐφαρμόζουν δίκαια τούς κανόνες ξέροντας τό ἀκριβές βάρος τῆς «κλοπῆς» καί τῆς συμπροσευχῆς. Ἀργότερα, θά ὑπάρξει κι ἄλλη «ἐκκλησία» εὐρύτερη τῆς ἀλλοιωμένης, μόνο, Ὀρθοδοξίας, μέ κεφαλήν ἄλλον μεσσία, ἐρχόμενο ἐξ ἑαυτοῦ. Χωρίς Πατέρες καί Θεο‐ πνευστία καί μαρτύριο. Τέτοιου μεσσία τό δρόμο ἄν ἑτοιμάσετε, τό ἐλέγχετε;

Μήπως αὐτό διαβλέπουν οἱ ὀγδόντα ὥς τώρα μοναχοί πού ἐγκαταλείπουν τίς Μονές τους, ἀψηφώντας ἀπειλές καί ἐκβιασμούς, διαμαρτυρόμενοι γιά τήν κατάφωρα ἄδικη δίωξη τοῦ Ἀρτεμίου καί τοῦ Συμεών πού ἀναδεικνύονται σέ σύμβολα ἀντίστασης τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδοξίας;

Δέν εἶναι μάρτυρες μόνο μέ τήν νομική ἔννοια, οἱ ὁποῖοι σᾶς διαψεύδουν, ἀλλά μάρτυρες πού καταθέτουν τή ζωή τους μαρτυρία τῆς ἀλήθειας τους πού δέν μπορεῖ κανένα ψεῦδος νά ἐπισκιάσει. Θά κηρύξετε διωγμό καί ἐναντίον τους;

Ὥς ποῦ θά συνεργήσετε στήν ἀλλοτρίωση τοῦ λαοῦ σας; Ἀπό ἕνα σημεῖο καί μετά, ἡ ἀποξένωση ἀπ᾿ τήν γενέτειρα ἐκκλησία γίνεται δυσίατη καί κάποτε τρέπεται σέ ἐχθρότητα. Μήν παγιδευτεῖτε στό ἀλάθητο.

Ἡ συνείδησή σας φαίνεται νά παραμένει ζωντανή καί ὑπάρχει ἀκόμη χρόνος γιά νά ξαναβρεῖτε τόν ἑαυτό σας. Ἄν προβεῖτε σέ ἄμεση παύση κάθε δίωξης, σύντομα θά εὐλογεῖτε τήν ἀπόφαση σας.

Γιατί ὅσο καί νά μαίνονται κάποιοι προβατόσχημοι, μήν περιμένετε ὅτι θά καμφθοῦν οἱ διωκόμενοι γιά νά προσκυνήσουν ὅσους δείχνοντας τό πραγματικό τους πρόσωπο, ἐπιχειροῦν μέ βάναυση καί ὠμή βία καί ἀπάτη νά ἐπιβάλουν τόν ἀντιχριστιανισμό ὡς νέο δῆθεν χριστιανισμό. Λές καί παλιώνει ἡ Ἐκκλησία, πού καινά ποιεῖ τά πάντα ὁ ἱδρυτής της ἀφθαρτίζοντάς τα, κι ὄχι ἀντικαθιστώντας τα μέ ἄλλα πού παλιώνουν.

Γιά ὅποιον γεύθηκε τόν Ἀναστάντα πού ἀνάγει σέ ἄκτιστη ἐλευθερία καί ἀγάπη, ποιά «ἐκκλησία» μπορεῖ νά εἶναι νεώτερη ἤ «εὐρύτερη» τῆς Ὀρθοδοξίας;

Οἱ θυσιαζόμενοι, ὅπως ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης στό Σταυρό, εἶναι ἤδη σέ ἀνάσταση πού ἡ φλόγα της θ᾿ ἀγκαλιάσει τόν λαό σας κι ὕστερα τόν δικό μας, πού χρειάζεται ἐγρήγορση γιά τά ὅμοια πού ἴσως τοῦ ἑτοιμάζουν.

Ὑποκλινόμαστε σέ ὅσους δέχονται ὡς συσταύρωση τή δίωξη τους, τούς μακαρίζουμε γιά τό μαρτύριο τους καί τασσόμαστε ἀλληλέγγυοι, καταγγέλοντας τό ἀλλοτριωτικό μένος ὅποιων αὐτουργῶν καί τίς μεθοδεύσεις τους στή συνείδηση κάθε ἐλεύθερου, ἔντιμου ἀνθρώπου.

Πελίτης Ἰωάννης,Θεολόγος

Ἀ.Οἰκονόμου 31, Λαγκαδᾶς 57 200