Πρωτοπρ. Πολύκαρπου Τύμπα, Η φιλοπατρία των σημερινών Ελλήνων

Του πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα

«Οι πρόγονοί μας θυσίαζαν τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους, για το καλό της πατρίδας. Σήμερα ελάχιστοι σκέπτονται το κοινό καλό, πρώτο βάζουν το ατομικό συμφέρον. Γίναμε ατομιστές, ευδαιμονιστές και καταναλωτές με το παραπάνω. Γι’ αυτό αντιδρούμε πολύ για μια μικρή μείωση του μισθού μας, για να βγει η χώρα μας από την οικονομική κρίση. Μερικοί συνδικαλιστές έχουν υποβάλει το σύνθημα: «Δεν μας ενδιαφέρει η οικονομική κρίση του κράτους, εγώ θέλω το μισθό μου, διότι εργάζομαι».

Και προωθούν τους εργαζόμενους σε απεργίες, σε διαδηλώσεις, που καταλήγουν συχνά σε καταστροφές της δημόσιας, αλλά και πολλών ιδιωτικών περιουσιών. Με τον τρόπο αυτό επιδεινώνουν την οικονομική κρίση και όταν το κράτος πτωχεύσει, δεν θα έχει χρήματα για να τους πληρώσει και θα πεινάσουν όλοι! Δεν σκέπτονται το μέλλον, αλλά μόνο το σήμερα.

Έχουμε χρέος όλοι να κάνουμε σήμερα λίγες θυσίες για το καλό της πατρίδας. Και άλλοι λαοί κάνουν το ίδιο, όταν η χώρα τους βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Πόσο μάλλον πρέπει εμείς να κάνουμε λίγες θυσίες, όταν μάλιστα λέμε ότι αγαπάμε την πατρίδα μας και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτή» («Ελληνοχριστιανική Αγωγή» - Απρίλιος 2010).

Έτσι δυστυχώς σκέπτονται πολλοί Έλληνες σήμερα. Ξέχασαν τον πατριωτισμό τους ξέχασαν και την καταγωγή τους. Λησμόνησαν και την Ορθοδοξία τους. Έπαυσαν να πιστεύουν στο Θεό και στις παραδόσεις τους. Γι’ αυτό φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Ένα βήμα ακόμη μπρός και διαλυθήκαμε προς χαράν των Τούρκων γειτόνων μας και των άλλων κύκλωθεν εχθρών μας. Τα γεγονότα των ημερών αυτών είναι απαράδεκτα, και όμως το σύνολο του λαού τα εγκρίνει. Δημοκρατικό δικαίωμα δούλευε εγώ να απεργώ όταν θέλω.

Να απεργείς, φίλε μου, αλλά όχι σε βάρος δικό μου, που δεν θέλω να απεργήσω. Οι βόμβες μολώτωφ τι δουλειές έχουν στις απεργίες, οι κουκουλοφόροι τι άνθρωποι είναι;

Η ύπαρξη του «ασύλου» τι νόημα έχει;

Δεν πάμε, λοιπόν, καθόλου καλά. Σε λίγο έρχεται το χάος. Και τότε θα δούμε ποιος θα σου πληρώσει τον δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο μισθό. Καιρός να συνέλθουμε. Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι η επιστροφή μας στον Χριστό. Χωρίς Χριστό, σωτηρία δεν υπάρχει. Να μετανοήσουμε για την μέχρι τούδε συμπεριφορά μας. Πρώτα να μετανοήσει η κυβέρνηση. Έπειτα η αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα. Κόμματα που δεν πιστεύουν δεν έχουν θέση στη Βουλή.

Μόνο η μετάνοια θα μας σώσει εκεί που φθάσαμε.

«Πατρός τε και μητρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον και σεμνότερον εστίν η πατρίς…»

«Ο Θεός να βάλει το χέρι του!»

«Η ΕΡΕΥΝΑ» 09 Μαΐου 2010,