Γράφει ο κ. Παναγιώτης Τελεβάντος
ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ
================
Η καλύτερη απόδειξη ότι οι Οικουμενιστές είναι ενοχλημένοι από τον αντιοικουμενιστικό αγώνα είναι οι συκοφαντίες των εναντίον των παραδοσιακών πιστών οι οποίες αυτή τη φορά περιέχονται στην εγκύκλιο του Πατριαρχείου για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Χαιρόμεθα χαράν μεγάλη επειδή ο Παναγιότατος και η περί αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου δεν έχουν επιχειρήματα εναντίον μας και συκοφαντούν τους ορθόδοξους πιστούς ότι επιδιώκουν αποτειχίσεις και σχίσματα.
Ονειρεύονται, όπως σοφά επισημαίνει ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ότι θα αποσχιστούμε από την Εκκλησία για να γλυτώσουν από την κριτική μας και να μπορούν να μας εξουθενώσουν, όχι ως αγωνιστές της πίστης μας, αλλά ως σχισματικούς και εξωεκκλησιαστικούς.
Με αυτό το όνειρο ας ζουν.
Είμαστε και θα παραμείνουμε πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και θα κάνουμε τη ζωή και τα όνειρα των οικουμενιστών εφιάλτη.
ΔΕΝ πρόκειται ΠΟΤΕ να φύγουμε από την Εκκλησία. Είμαστε και θα παραμείνουμε στους κόλπους Της, επειδή εκτός των κόλπων Της υπάρχει ο βύθιος δράκων και ο αιώνιος θάνατος.
Αν οι Οικουμενιστές δεν αισθάνονται άνετα στην Εκκλησία ας φύγουν οι ίδιοι, όπως έλεγε ο π. Παίσιος.
Εμείς φυσικά προσευχόμαστε να μετανοήσουν.
Σε κάθε περίπτωση ας εγκαταλείψουν το όνειρο ότι θα γίνουμε σχισματικοί.
Υποχείριο των Οικουμενιστών ΔΕΝ θα γίνουμε ΠΟΤΕ.
Ούτε περίγελως των πονηρών δαιμόνων που επιδιώκουν με εκ δεξιών πειρασμούς να μας αποτροχιάσουν από το στόχο μας.
Είμαστε και θα παραμέινουμε συντεταγμένοι και καθοδηγούμαστε από σοφούς και ενάρετους επισκόπους, κληρικούς, μοναχούς και λαικούς.
Εκδουλεύσεις στους Οικουμενιστές με άκαιρη και μη συντεταγμένη αποτείχιση ΔΕΝ πρόκειται να κάνουμε ΠΟΤΕ.
Οσο πάει ο καιρός περισσότεροι αντιλαμβάνονται τον οικουμενιστικό κίνδυνο και πυκνώνουν τις τάξεις των παραδοσιακών πιστών που διεξάγουν τον αντιοιουμενιστικό αγώνα.
Οι ελάχιστοι που στοιχούνται με τους Οικουμενιστές είναι αφερέγγυα πρόσωπα που εκθέτουν αντί να βοηθούν τους συγκρητιστές.
Ο Ιερισσού Νικόδημος λ.χ. που απειλεί Θεούς και δάιμονες εναντίον της Ομολογίας είναι το ίδιο πρόσωπο που αλάλαζε από χαρά στα συνοδικά γραφεία επειδή απηλλάγη από το Συνοδικό δικαστήριο ο Μπεζενίτης.
Με τέτοιους σύμμαχους οι Οικουμενιστές τι να τους κάνουν τους αντιπάλους;
Για συγκρίνετε τα διαμάντια που ηγούνται του αντιοικουμενιστικού αγώνα με τους Βερροίας, Ιερισσού, Μεσσηνίας, Ιωαννίνων, Ζακύνθου, Περγάμου, Ικονίου κτλ. και θα αντιληφθείτε τη διαφορά.
Δόξα σοι ο Θεός! Στους παραδοσιακούς πιστούς έδωσε τους καλούς ποιμένες και στους οικουμενιστές αλλοτριοεπίσκοπους και προβατόσχημους λύκους.
Ο Χριστός δεν άφησε και ούτε θα αφήσει ποτέ την Εκκλησία Του ορφανή.
3 σχόλια:
Κύριε Τελεβάντο πως γνωρίζεται ότι η αποτείχιση από τους αιρετικούς επισκόπους είναι πειρασμός των δαιμόνων εκ δεξιών;
Λέτε ότι εμείς θα μείνουμε στην Εκκλησία και συμφωνώ απόλυτα μαζί σας αλλά αναρωτιέμαι η Εκκλησία είναι η διοίκηση της Εκκλησίας ακόμη και αν είναι αιρετική ή έχει κοινωνία (συμπροσευχή - συλλειτουργία - μνημόνευση στη Θεία Λειτουργία) με τους αιρετικούς Οικουμενιστές (πχ κ Βαρθολομαίο, κ Αναστάσιο, κ Ζηζιούλα κ.α.)ή είναι η Αλήθεια, δηλαδή το Σώμα του Χριστού; Γιατί αν η Εκκλησία είναι η Αλήθεια εκτός από το να μείνουμε αμετακίνητοι στα θέματα της Πίστεως δεν πρέπει και να προχωρούμε σε εκδηλώσεις κοινής λατρείας της οποίας προϋπόθεση είναι η ταύτιση στη Πίστη! Γιατί ο Οικουμενισμός δεν επιβάλλει την υποχώρηση στο δόγμα - εκ πρώτης όψεως γιατί στη συνέχεια εισάγει το Πρωτείο του Πάπα- αλλά επιβάλλει την Μυστηριακή Κοινωνία με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους! Το πανθρησκειακό μοντέλο της Ασίζης δεν είναι να είναι όλοι μαζί και να προσεύχονται ο καθένας στον Θεό όπως τον φαντάζεται ο καθένας;
(η φαντασία για τους αγίους είναι το γεφύρι των δαιμόνων ΞΔ Κεφάλαιο Καλλίστου και Ιγνατίου Ξανθοπούλων, Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών)
Παράλληλα έρχεται και η Ουνία που στη σημερινή εποχή σου λέει, "Πίστευε ότι θέλεις" αρκεί να αναγνωρίσεις το Πρωτείο του Πάπα. Έλα όμως που αυτή ακριβώς είναι η προϋπόθεση ενσωμάτωσης στον Παπισμό!
Βλέποντας ότι ο κ Βαρθολομαίος λέει ψέματα και συκοφαντίες σε Πατριαρχική Εγκύκλιο, τι άλλο πρέπει να κάνει για να αντιδράσουν οι Ορθόδοξοι με αποτείχιση; Αυτό δεν είναι σχίσμα γιατί η απομάκρυνση γίνεται από τους αιρετικούς και όχι από την Εκκλησία! ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!!
Και αιρετικοί δεν είναι μόνο οι Παπικοί ή οι Προτεστάντες αλλά είναι οι Οικουμενιστές!!! Το να είναι κανείς Ορθόδοξος και Οικουμενιστής είναι πράγματα ασυμβίβαστα με την Ορθόδοξη Πίστη και Ζωή! Σαφώς να κάνουμε υπακοή στους Ορθοδόξους κληρικούς μας αλλά όπως γνωρίζουν και αυτοί, δεν αρκεί να είναι αυτοί και εμείς Ορθόδοξοι και να μνημονεύουν στη Θεία Λειτουργία έναν Επίσκοπο ο οποίος έχει υιοθετήσει τον Οικουμενισμό ή έχει κοινωνία με Οικουμενιστές Επισκόπους...
Η αποτείχιση των πιστών από τους αιρετικούς επισκόπους
http://www.orthodoxosagon.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=776&Itemid=859
Δεν είμαστε άτακτο μπουλούκι.
Είμαστε συντεταγμένη παράταξη πιστών με στρατηγούς τους επισκόπους και τους άλλους κορυφαίους θεολόγους που ηγούνται του αντιοικουμενιστικού αγώνα.
Μόλις χθες ο π. Θεόδωρος Ζήσης έθεσε το πλαίσιο του αγώνα και των προυποθέσεων της αποτείχισης που είναι ενδεχόμενο κάποτε να χρειαστεί να εφαρμοστεί.
Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η μη συντεταγμένη αποτείχιση είναι εκ του πονηρού είναι το γεγονός ότι έχουν λυσσάξει κυριολεκτικά οι Οικουμενιστές να μας εξωθήσουν να την πραγματοποιήσουμε.
Ας μη γίνει κανείς αδελφοί μου όργανο του διαβόλου και υποχείριο των Οικουμενιστών. Αν είναι να γίνει κάποτε αποτείχιση θα δώσουν το σύνθημα οι στρατηγοί.
Μ
Εντάξει, λοιπόν. Να μείνουμε μέσα και να τους πολεμάμε από μέσα. Κι αυτοί να είναι σε όλα τα "πόστα" και όλες οι θέσεις, οι ηγετικές θέσεις, που διαμορφώνουν γνώμη και άποψη και τρόπους συμπεριφοράς, να καταλαμβάνονται από αυτούς. Όλοι προσκυνημένοι, ακόμη και αυτοί του Αγίου όρους, οι υπόλοιποι δε, γραφικοί παραδοσιακοί ή με τον "ου κατ΄ επίγνωση ζήλο".
Αν περιμένουμε κάτι από αυτή τη "στρατηγική" είμαστε χαμένοι. Θα αναγκαστούμε να τους φιλάμε τα πόδια για να βρίσκουμε θέση εργασίας (μισθού πείνας) ή για κάποιο μικρό (;) ρουσφετάκι. Γνωστά πράγματα, ό,τι μας έκανε η Τουρκιά.
Δημοσίευση σχολίου