Του πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα
Η σημερινή αποστολική περικοπή (εβρ. ια΄ 9-10 και 32-40) αναφέρεται εξ ολοκλήρου στο μεγάλο θέμα της πίστεως. Η πίστη είναι το βασικό καθήκον του ανθρώπου προς τον Θεόν. Πιστεύω σημαίνει είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι υπάρχει Θεός.
Και όμως! Υπάρχουν σε κάθε εποχή άνθρωποι, και σήμερα πολλοί περισσότεροι, που δεν πιστεύουν στον προσωπικό Θεό, ούτε στην πέραν του τάφου ζωή και στην καθόλου χριστιανική διδασκαλία. Οπωσδήποτε το φαινόμενο της απιστίας ή αθεΐας έχει την εξήγησή του. Είναι πολλά και διάφορα τα αίτια που οδηγούν τον άνθρωπο στην απιστία. Τα κυριότερα είναι τρία: Ο εγωισμός, η αμαρτία και η αφροσύνη.
Ο εγωισμός νομίζει πως τα ξέρει όλα και πιστεύει πως η πίστη στον Θεό δεν είναι απαραίτητη. Μάλλον έχει θεοποιήσει τον εαυτό του και τον τοποθέτησε στο κέντρο του κόσμου. Αυτό συμβαίνει συνήθως με τους απίστους και τους αθέους.
Στον κενό θρόνο του Θεού αναβιβάζει τα είδωλα, το χρήμα, τη μαγεία, τις απολαύσεις της ζωής.
Άλλο αίτιο της απιστίας, το κυριότερο, είναι η αμαρτία. Η άτακτη και ανήθικη ζωή οδηγεί πολλές φορές τον άνθρωπο στην άρνηση του Θεού. «Ουδείς άπιστος, ει μη ακάθαρτος», λέει ο ιερός Αυγουστίνος. Η αμαρτία θολώνει το μυαλό του ανθρώπου και τον απομακρύνει από τον Θεό. «Πας γαρ ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού» (Ιωάν. γ΄ 20). Ο αμαρτωλός δικαιολογεί ενίοτε την απιστία του, επικαλούμενος την ασυνέπεια που υπάρχει ανάμεσα στα λόγια και στα έργα πολλών ατόμων που πιστεύουν.
Τέλος, η αφροσύνη οδηγεί τον άνθρωπο, είτε σοφός είναι, είτε ολιγογράμματος, στο να υποστηρίξει ότι «δεν υπάρχει Θεός». «Είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού ουκ έστι Θεός». Αυτό ωστόσο αποτελεί την μεγαλύτερη ανοησία για ένα λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Γι’ αυτό είπε κάποιος φιλόσοφος, (ο Βράιλας Αρμένης), πως «η αθεΐα είναι νόσος του εγκεφάλου», δηλ. τρέλα.
Ο σύγχρονος άνθρωπος όλα τα έχει και όλα τα απολαμβάνει. Και όμως στην πραγματικότητα είναι δυστυχής. Η ψυχή του είναι βυθισμένη στο άγχος και την απελπισία. Ζει μέσα στο σκοτάδι της αγνοίας και της αβεβαιότητας. Του λείπει το φως, η πυξίδα και ο Χριστός. Του λείπει η πίστη! Αυτή μόνο του χρειάζεται. Διότι αυτή είναι το αρραγές θεμέλιο της ευτυχίας μας. Και με αυτή τελικά θα σωθούμε.
Σημ. την περίοδο των εορτών διακόπτουμε την αρθρογραφία μας. Θα επανέλθουμε τον καινούργιο χρόνο.
Καλά Χριστούγεννα κι Ευτυχισμένο το Νέο Έτος
«Η ΕΡΕΥΝΑ» 20 Δεκεμβρίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου