Κατά καιρούς σχολιάζω ζητήματα μου αφορούν στις μεταμοσχεύσεις. Είναι δε ενδεχόμενο μερικοί να σχηματίζουν την εντύπωση ότι είμαι φανατικός πολέμιος της επιστημονικής προόδου ή ακόμη, ότι οι ισχυρισμοί μου προσεγγίζουν βλάσφημες δοξασίες, οι οποίες ντύθηκαν τώρα τελευταία τον χριστιανικό μανδύα. Κάποιο όψιμοι μάρτυρες, τώρα αυτοχαρακτηρίζονται σαν "χριστιανοί μάρτυρες" (sic).
Εχθρός της επιστήμης δεν είμαι, ούτε βέβαια και της προόδου στην επιστημονική γνώση. Αλλά τι εννοούμε λέγοντας πρόοδο; Αυτό είναι για μένα το ζητούμενο. Αν, για παράδειγμα, θεωρήθηκε πρόοδος η παπική ανακάλυψη του λάθους στην αρίθμηση του χρόνου, ερωτάται: Και τι μας πρόσφερε αυτή η γνώση, ώστε να την εντάξουμε σε "νέα γνώση" και μάλιστα προοδευτική; Τι άλλαξε στη ζωή μας η προσθήκη 9 ή 13 ημερών; Γίναμε καλύτεροι Χριστιανοί;
Τι είδους γνώση είναι επίσης κι αυτή με τις μεταμοσχεύσεις; Ότι κάποιοι άρρωστοι γίνονται καλά με όργανα που αφαιρούνται από εγκληματίες καταδικασμένους σε θάνατο (*); Μπορεί βέβαια να μην είναι όλοι οι δωρητές εγκληματίες, αλλά τόσο αυτοί όσο και οι, για κάποιο λόγο, βαριά τραυματισμένοι, είναι αμφότεροι θανατοποινίτες, αν δεχθούμε το αλάθητο της ιατρικής διάγνωσης. Ο τυχαία τραυματισμένος και ο καταδικασμένος σε θάνατο εγκληματίας, εξισώνονται στην τελική πράξη του οριστικού και αμετάκλητου θανάτου πάνω στο χειρουργικό τραπέζι. Και αυτό είναι η υπεξαίρεση των οργάνων από γιατρούς εγκληματίες με το αθωωτικό βούλευμα της σωτηρίας ενός άλλου ανθρώπου. Είναι αυτό πρόοδος; Ο εγκεφαλικά "νεκρός", είτε με την έγκριση τη δική του ή άλλων, γίνεται έμπρακτος ηθικός αυτουργός ώστε να συντελεσθεί ένα έγκλημα. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Είναι το ίδιο ακριβώς με την έγκυο γυναίκα, η οποία καταφεύγει στο γιατρό, για να απαλλαγεί από ανεπιθύμητη κύηση.
Αν υποστηρίζω φανατικά, που δεν το νομίζω, τη γνώμη ότι οι εγκεφαλικά "νεκροί" είναι ασθενείς και όχι πεθαμένοι, ένας είναι ο λόγος. Διότι φανατικά (τέλος πάντων) είμαι ζωντανός. Η ζωή όλων μας, όσων πιστεύουμε στην αγία και άμωμο Πίστη μας, είναι φανατικά, δηλαδή απόλυτα, ζώσα και δεν την αίρει η σχετικότητα του θανάτου. Αυτό είναι άλλωστε και το μήνυμα της Αναστάσεως: Η σχετικοποίηση του θανάτου και το απόλυτο της Ζωής. Είναι ή δεν είναι, η πίστη μας αυτή;
Άφησα όμως σε εκκρεμότητα και το ζήτημα που έχει σχέση με τις επιπόλαιες και επιφανειακές ομοιότητες που μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα σε αυτά που γράφω και των νεόκοπων μαρτύρων, λέει, χριστιανών (ιεχωβάδες).
Οι προπαγανδιστές του νέου ιατρικού θαύματος φρόντισαν να μας μπερδέψουν. Ονόμασαν τις μεταγγίσεις αίματος "αιμοδωρεές" και το έριξαν κι αυτό στο σακούλι της δωρεάς οργάνων. Προφανείς οι λόγοι. Ήθελαν να μας παρομοιάσουν με τους ιεχωβάδες, που αρνούνται τις μεταγγίσεις. Όποιος είναι αντίθετος των μεταμοσχεύσεων, είναι συνάμα αντίθετος και της "αιμοδωρεάς", λένε οι αγράμματοι και οι αστοιχείωτοι. Συμβαίνει δυστυχώς να είναι επιστήμονες!
Δεν χρειάζεται βέβαια να γράψω τίποτα περισσότερο για να καταλάβουμε ότι οι μεταγγίσεις αίματος είναι μεταγγίσεις αίματος και όχι όπως θέλει ο παραπλανητικός νεολογισμός: Αιμοδωρεές! Κανείς, φυσικά και ο γράφων, δεν είναι αντίθετος με τις μεταγγίσεις. Είναι αντίθετος με το ψεύδος του εγκεφαλικού "θανάτου" και με την ηλιθιότητα, να ταυτίζονται οι μεταγγίσεις με μεταμόσχευση (!!!) αίματος. Στην κατηγορία αυτή, δηλαδή στην ομάδα των μεταγγίσεων, όπως είναι οι μεταγγίσεις πλάσματος ή αιμοπεταλίων, ανήκει και η ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ μυελού των οστών και όχι η ψευδώς ονομαζόμενη μεταμόσχευση μυελού οστών.
Αυτά για να εξηγούμαστε και να ενημερωνόμαστε με λόγια απλά και κατανοητά.
(*) Οι εφημερίδες έγραψαν ότι το μέλλον των μεταμοσχεύσεων εναπόκειται στην Κίνα, όπου οι θανατοποινίτες εγκληματίες εκτελούνται με σφαιρίδιο στον εγκέφαλο, τους παίρνουν τα όργανα και τα διαθέτουν στην αγορά. Καθόλου απίθανο να επανέλθει η θανατική ποινή και στον υπόλοιπο κόσμο ή να γίνει υποχρεωτική η δωρεά οργάνων σε όλους τους οδηγούς αυτοκινήτων.
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου