Ακούσαμε κάποιους από τους ιεράρχες μας να λένε από τηλεοράσεως ότι ο διάλογος μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών που διεξήχθη τελευταίως στην Κύπρο έχει σαν στόχο να γεφυρώσει τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο Εκκλησιών και να οδηγήσει μελλοντικά στην επανένωση των Εκκλησιών.
Θα ήταν πραγματικά ευχής έργο αν μπορούσαμε να επανέλθουμε στην προ του σχίσματος εποχή και να ξαναζήσουμε την εποχή που υπήρχε «μία αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία» όπως μας την παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος και οι αποστόλοι. Αμφιβάλλω όμως αν κάτι τέτεοιο είναι εφικτό, για τους πιο κάτω λόγους.
Σε ένα διάλογο η μία συζήτηση που γίνεται με στόχο μια συμφωνία σημαίνει ότι απαραίτητα πρέπει να γίνουν κάποιες παραχωρήσεις εκατέρωθεν για να επιτευχθεί η συμφωνία. Δηλαδή γίνεται κάποιου είδους διαπραγμάτευση, όπως για παράδειγμα στο Κυπριακό. Αν και τα δύο μέρη παραμείνουν αμετακίνητα στις θέσεις τους, είναι φυσικό ότι δεν πρόκειται να επέλθει συμφωνία όσο και αν συζητούν.
Εμείς οι ορθόδοξοι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε παραχωρήσεις σε κάποιες θέσεις μας για να φτάσουμε σε κάποια συμφωνία με τους ρωμαιοκαθολικούς; Και αν ναι, σε ποιες; Μήπως σε θέσεις που αφορούν τη θεία λειτουργία; Τα μυστήρια της Εκκλησίαςμας; Τις διδαχές των αποστόλων; Ειδικά του αποστόλου Παύλου; Των αγίων και θεοφόρων πατέρων; Τη νηστεία; Τις παραδόσεις μας 2.000 χρόνων; Σε ποια από όλα αυτά θα κάμουμε παραχωρήσεις για να είναι εφικτή μια συμφωνία; Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ο λαός μας στη μεγάλη πλειοψηφία του δεν προτίθεται να κάμει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις σε τέτοια θέματα.
Όπως ήδη είπα ακούσαμε απόψεις από κάποιους ιεράρχες μας από τηλεοράσεως. Δεν ακούσαμε όμως κανένα από τους υπόλοιπους ιεράρχες μας να μιλά και να εκφράζει άποψη για αυτό το διάλογο. Νομίζω έχουν υποχρέωση να εκφράσουν άποψη και να ενημερώσουν σωστά το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας.
Να πουν στο λαό πού πραγματικά οδηγεί αυτός ο διάλογος και τι σκοπούς εξυπηρετεί διότι τα θέματα που αφορούν τη θρησκεία μας και χειρίζονται οι Ιεράρχες μας αφορούν κατά κύριο λόγο το λαό του Θεού για τον οποίο φέρουν τεράστια ευθύνη.
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»- Κυριακή, 15 Νοεμβρίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου