Αγιατολάχ Τασκιρί, «Η μαντίλα είναι όπως το κράνος του μοτοσικλετιστή»

Ο αγιατολάχ Μοχάμεντ Αλί Τασκιρί είναι ένας από τους στενούς συνεργάτες του αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, πνευματικού ηγέτη της ιρανικής επανάστασης.

Ποια είναι τα όρια; Εάν γράψω σε μια εφημερίδα του Ιράν ότι μια γυναίκα δεν πρέπει να υποχρεώνεται να φοράει μαντίλα, θα δικαστώ;
«Αυτό είναι κατά του συστήματος. Πάνω από το 98% του λαού έχει εγκρίνει το σύστημα διοίκησης της χώρας».

Οι μουσουλμάνοι που ζουν σε χώρες της Δύσης, πρέπει να ζουν διαφορετικά από εκείνους που ζουν σε μουσουλμανικές χώρες;
«Αυτό είναι κάτι που αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να γίνει. Όσοι ζουν σε μουσουλμανικές χώρες ζουν βάσει του δικού τους πολιτισμού. Οι μουσουλμάνοι που ζουν στις δυτικές χώρες έχουν άλλες υποχρεώσεις.
Αυτοί είναι αναγκαίο να διατηρούν την πίστη τους, αλλά συγχρόνως να συνεργάζονται αρμονικά με την κοινωνία στην οποία βρίσκονται και να ζουν ως πολίτες της χώρας που τους φιλοξενεί. Να συνεργάζονται για την πρόοδο της κοινωνίας στην οποία ζουν.
Καθήκον τους είναι να συμπεριφέρονται στο πλαίσιο του Ισλάμ, στη γνήσια διδασκαλία της θρησκείας τους. Και το Ισλάμ είναι η θρησκεία του διαλόγου, της ειρήνης και της αδελφικής συμβίωσης, με σκοπό την πρόοδο και τη δημιουργικότητα.
Οι μουσουλμάνοι που ζουν στις ισλαμικές χώρες και οι μουσουλμάνοι που ζουν στη Δύση έχουν διαφορετικές υποχρεώσεις. Στις ισλαμικές χώρες είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τους νόμους και την παράδοση του Ισλάμ, αλλά στις χώρες της Δύσης πρέπει να αναζητούν ισορροπία».

Υπάρχουν όμως προβλήματα. Για παράδειγμα στο Ιράν υπάρχουν γυναίκες που δεν επιθυμούν να φορούν μαντίλα. Το διαπίστωσα σε μια επίσκεψη που έκανα πέρυσι.
«Το Ισλάμ δέχεται και σέβεται όχι μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και κάτι περισσότερο. Σέβεται την ελευθερία του λόγου, της πίστης και της συμπεριφοράς. Με μία προϋπόθεση. Ο καθένας είναι ελεύθερος, αρκεί να μην πειράζει την ελευθερία του άλλου. Η κοινωνία του Ιράν διέπεται από το πνεύμα του Ισλάμ και η μαντίλα είναι απαραίτητη. Είναι μία από τις προϋποθέσεις για να γίνει ο άνθρωπος τέλειος. Αυτός είναι ο στόχος της επανάστασης εξάλλου, η τελειότητα του ανθρώπου».

Κράνος και μαντίλα

Αυτό είναι θέμα του κράτους; Στο Ιράν οι γυναίκες υποχρεώνονται να βάλουν μαντίλα, θέλουν δεν θέλουν, και στη Γαλλία να μη φορούν, ανεξάρτητα από το εάν το επιθυμούν. Είναι θέμα του κράτους ή ενός νόμου πώς θα ντυθεί κάποιος;
«Είναι φυσικό μια ισλαμική δημοκρατία, όπως αυτή του Ιράν, να βασίζεται στους ισλαμικούς νόμους και μία από τις ελευθερίες είναι αυτή της συμπεριφοράς. Το να υποχρεώνει όμως κάποιος μια μουσουλμάνα να μη φοράει μαντίλα είναι εναντίον των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του καθενός. Στην περίπτωση της Γαλλίας, νομίζω ότι είναι αντίθετη με την ελευθερία του ανθρώπου. Αυτή είναι η διαφορά. Το Ιράν εφαρμόζει αυτά που πιστεύει. Στο Ιράν εφαρμόζονται οι νόμοι εκ μέρους της πίστης».

Και οι νόμοι της πίστης «προστατεύουν» κάποιον ακόμη και αν δεν το θέλει;
«Κάποιος που οδηγεί τη μοτοσικλέτα του είναι υποχρεωμένος να φοράει κράνος. Τον προστατεύει, άρα πρέπει να το φοράει. Το ίδιο ισχύει και για την ισλαμική ενδυμασία».

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009