ΑΚΤΙΝΕΣ: Το Πατριαρχείο υιοθετεί τη "θεολογία" του Παπισμού;

17 Οκτ 2009

Το Πατριαρχείο υιοθετεί τη "θεολογία" του Παπισμού;

Patriarxeio&Papas

3 σχόλια:

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...: Τον τίτλο τον κατάλαβα. Το ερωτημαιτκό του τίτλου που κολλά;; 17 Οκτωβρίου 2009 στις 11:06 μ.μ.
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...: Απίστευτη η υποκρισία, απροσμέτρητη η ανοησία, πλήρης η κοροϊδία πάντων.

Τι μας λέει ο παναγιότατος; "Ομού μετά του πρωτείου, η συνοδικότης αποτελεί την σπονδυλικήν στήλην της διοικήσεως και της οργανώσεως της Εκκλησίας" και πιο κάτω "η αλληλοεξάρτηση μεταξύ πρωτείου και συνοδικότητας εμποτίζει την ζωήν της Εκκλησίας". (Σημ. Η ζωή της Εκκλησίας είναι οργάνωση και διοίκηση;).

Το πρωτείο μας το προσδιορίζει πλήρως η Β΄ Βατικανή Σύνοδος η οποία και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών ως προς την "συνοδικότητα". Αυτή ορίζεται ως Σύλλογος ή σώμα Επισκόπων.

Πώς εννοεί ο παναγιότατος τη "συνοδικότητα"; Απλή σύναξη και συγκέντρωση Επισκόπων, που καλούνται να λάβουν αποφάσεις όταν προκύπτει κάποιο σοβαρό ζήτημα; Αν είναι έτσι,η συνοδικότητα αποτελεί θεσμό. Αποτελεί τη διαχρονική παρουσία ενός "τότε" σε ένα "σήμερα", ενός παρελθόντος σε ένα παρόν, με την προϋπόθεση ότι τα εσκαμμένα δεν υπερβαίνονται. Με άλλα λόγια, για να καταλαβαινόμαστε, η συνοδικότητα δεν είναι "Σύλλογος"(sic) εν χορώ. Είναι η ενυπόστατη και ένσαρκη φανέρωση των Συνόδων, αρχής γενομένης υπό των Αποστόλων, γι΄ αυτό και αβίαστα την αποκαλούμε Θεσμό. Εμείς λοιπόν έχουμε τον Θεσμό των Συνόδων.

Τι γίνεται όμως τώρα, που έχουμε από τη μια μεριά το θεσμό του Πρωτείου και από την άλλη το θεσμό των Συνόδων; Ο μεν Πρώτος, με το αξίωμά του ως αντιπροσώπου του Χριστού και ποιμένα όλης της Εκκλησίας, έχει πλήρη, υπέρτατη και παγκόσμια εξουσία μέσα στην Εκκλησία. Ο άλλος όμως, ο δεύτερος, που αυτοπροσδιορίζεται (κακώς) με τον όρο της "συνοδικότητας", και δια τα καθ΄ ημάς είναι ο θεσμός των Συνόδων, τι ρόλο μπορεί να έχει; Οι Σύνοδοι είχαν ως κεφαλή τον Τριαδικό Θεό, το άγιον Πνεύμα. Τώρα στη θέση του θα βάλουμε τον αντιπρόσωπο του Χριστού; Αν είναι έτσι, δεν είναι απαραίτητη η συνοδικότητα.

Τι λογής είναι αυτή η αλληλοεξάρτηση μεταξύ πρωτείου και συνοδικότητας; Θα έχουμε από το ένα μέρος τον "αντιπρόσωπο", που άλλοτε θα μας διαμηνύει το εκ του πατρός πνεύμα, άλλοτε το εκ του υιού, άλλοτε αυτού του ιδίου πνεύματος και άλλοτε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς; Αυτός είναι οι ρόλος που θα ανατεθεί στην, υπό αλληλοεξάρτηση, "συνοδικότητα"; Μα, τότε, το καλύτερο που θα είχε νά κάνει ο δεύτερος (της συνοδικότητας) υπό τον Πρώτο, θα ήταν απλά να εγγραφεί μέλος της Ρωμαϊκής Κουρίας ή όπου αλλού και το θέμα τελειώνει εκεί.

Αλλά ξέχασα. Πρωτείο και συνοδικότητα αποτελούν την σπονδυλική στήλη της διοίκησης και της οργάνωσης της Εκκλησίας. Δεν έχουν καμία σχέση με άλλο τίποτα. Του λοιπού, όταν ακούμε για Εκκλησία το μυαλό μας θα πηγαίνει μόνο σε οργανωτικής και διοικητικής φύσεως θέματα. Ό,τι έχει σχέση με τα ούτω πως λεγόμενα "πνευματικά", ο ενδιαφερόμενος καλείται να ανοίξει τα βιβλία της φιλοσοφίας, της Τέχνης κλπ. κλπ. Σε λίγο μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους και βιβλία "πνευματολογίας", όπως είναι για παράδειγμα η παγκόσμια αγία γραφή, των κυρίων Μουν και Αγουρίδη. Εκεί μέσα θα βρίσκει αυτό που ψάχνει.

Υστερόγραφο για τις ΑΚΤΙΝΕΣ.
Αυτά, όχι της Βατικανής Συνόδου, έπρεπε να τα γνωρίζαμε όταν ελαλήθησαν. Εν πάση περιπτώσει, ποτέ δεν είναι αργά.; 18 Οκτωβρίου 2009 στις 1:18 π.μ.
Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...: H Εκκλησία της Ελλάδος έδωσε έντολες στους εκπροσώπους της να διαλεχθούν με βάση τους κανόνες που αναφέρονται στα ίσα πρεσβεία τιμής μεταξύ των Θρόνων Πρεσβυτέρας και Νέας Ρώμης.

Ο Περγάμου Ιωάννης όμως θέλει να στηρίξει το ρόλο του Πάπα στο λδ' Αποστολικό κανόνα που αναφέρεται στις σχέσεις πρώτου και λοιπών μελών τοπικής συνόδου.

Αν το πρωτείο του Πάπα θα στηρικτεί τελικά σε αυτή την αρχή οι Παπικοί θα καταγάγουν περιφανή νίκη.; 18 Οκτωβρίου 2009 στις 8:31 μ.μ.