Αθ. Καραθανάσης , ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

του Καθηγητή Α.Π.Θ. κ. Αθ. Καραθανάση

Το 1991 διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και δημιουργήθηκαν νέα ανεξάρτητα κράτη (Κροατία, Σλοβενία, Σερβία, κ.α.) με ποταμούς αίματος ενός εμφυλίου πολέμου. Στην δημιουργία των νέων αυτών κρατών εμφανίστηκε και ένα νέο κράτος που ήθελε, και επιμένει, να ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Οι περισσότερες κυβερνήσεις του που σχηματίσθηκαν από το 1991 ως σήμερα προβάλλουν ως βασικό συστατικό της πολιτικής τους την θεωρία του «μακεδονισμού» των κατοίκων αυτής της μικροσκοπικής δημοκρατίας, αλλά και στην «απελευθέρωση» και «συνένωση» των τριών γεωγραφικών τμημάτων που συγκροτούν το σύνολο του ιστορικού γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας.
Στηρίζονται, και προβάλλουν ανιστόρητα μια αλυτρωτική πολιτική που ξεκινά από το 1944, όταν μετά τον Πόλεμο ο Τίτο, οραματιζόμενος κάθοδο στο Αιγαίο, ονόμασε την νεοϊδρυθείσα Δημοκρατία της «Μακεδονίας» ως μακεδονικό χώρο. Και ήθελε να ενσωματώσει σ’ αυτήν την ελληνική Μακεδονία που καλύπτει το 51% του αρχαίου μακεδονικού χώρου, το 9% που ανήκει στη Βουλγαρία, με το 38% που ανήκε στη Γιουγκοσλαβία.
Με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 οι Σκοπιανοί πολιτικοί με φανατισμό προέβαλλαν παγκοσμίως και αδιαλλάκτως τον ισχυρισμό ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων! Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή αντέδρασε στην οικειοποίηση του εθνικού ονόματος των Μακεδόνων από τους Σκοπιανούς, του ονόματος Μακεδονία και Μακεδόνες.
Εμείς οι Έλληνες δεν μπορούμε να δεχθούμε αρπαγή της ιστορικής κληρονομιάς και της ιστορίας της Μακεδονίας από απογόνους Σλάβων που έφθασαν εδώ ως νομάδες τον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ.
Οι όροι Μακεδονία και Μακεδόνες μόνον γεωγραφική σημασία έχουν και αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της ελληνικής ιστορίας και του πολιτισμού, επομένως τα Σκόπια δεν μπορούν να οικειοποιούνται την ελληνική ιστορία, επειδή μόνο και μόνο κατοικούν σ’ ένα τμήμα του αρχαίου ελληνικού μακεδονικού χώρου, στο οποίο εγκαταστάθηκαν ως επήλυδες.
Γι’ αυτό είναι και πέραν πάσης εννοίας δημοσίου διεθνούς δικαίου, που ορίζει ότι ένας λαός μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται και να επιλέγει το όνομα του βασιζόμενος στην ιστορία του. Κατ’ ακολουθίαν οι Σκοπιανοί δεν μπορούν να οικειοποιούνται ούτε όνομα, ούτε ιστορία.
Είναι καθαρή κλοπή, κυρίως όμως είναι επικίνδυνη τυχόν υποχώρηση της Ελλάδος στο όνομα ή τα παράγωγα του, γιατί τα Σκόπια με τυχόν όνομα του εθνικού κράτους τους Μακεδονία, θα διεκδικούν στο μέλλον τις γειτονικές ομώνυμες περιοχές, δηλ. την ελληνική Μακεδονία, αλλά και την Μακεδονία του Πιρίν, που ανήκει σήμερα στην Βουλγαρία. Και φυσικά αν τους δοθεί το όνομα Μακεδονία, οι Σκοπιανοί θα ονομάζονται Μακεδόνες και οι Έλληνες Μακεδόνες, αποκλειστικοί κληρονόμοι του αρχαίου ονόματος σ’ αυτήν την περίπτωση θα το χάσουν.
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα το κατενόησε αυτό, γι’ αυτό και έθεσε ως όρο στα Σκόπια να παύσουν οικειοποιούμενα το όνομα και την ιστορία των αρχαίων Μακεδόνων και χρησιμοποιούν το όνομα Μακεδονία που υποδηλώνει και εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας.
Οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής κοινότητας του Δεκεμβρίου 1991, του Γκιμαράες της Πορτογαλίας (30 Απριλίου 1992) και της Λισσαβώνος (27 Ικουνίου 1992) ορίζουν ότι τα Σκόπια θα πρέπει να επιλέξουν όνομα, που να μην περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
Τα Σκόπια αρνήθηκαν να δεχθούν τις αποφάσεις της Κοινότητος, ώσπου το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. στις 7 Απριλίου 1993 δέχθηκε τα Σκόπια με το όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ΠΓΔΜ και διεθνώς FYROM.
Αλλά τα Σκόπια εξακολούθησαν την αδιάλλακτη στάση οικειοποιούμενα ακόμη και τον Ήλιο της Βεργίνας. Η ενδιάμεση συμφωνία του 1995 μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων προέβλεπε όρους καλής γειτονίας, αλλά τα Σκόπια εξακολουθούν την αδιαλλαξία τους ιδίως μετά την εμφάνιση νέων εθνικιστικών πολιτικών ως ο Γκρούεφσκυ (εγγονός Έλληνος από την Φλώρινα!), ο Μιλόσοσκυ και άλλοι, που προβάλλουν ανιστόρητες αξιώσεις υποστηριζόμενοι από τον υπερατλαντικό παράγοντα.
Τελευταία παρουσιάζονται σημεία υποχωρήσεως αυτής της αδιαλλαξίας, ιδίως μετά την απόρριψη του αιτήματος τους να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ με το βέτο της Ελλάδος.
Η υποχώρηση αυτή οφείλεται πρώτον σε αντιδράσεις ισχυρού ρεύματος Σκοπιανών που αντελήφθησαν τα αδιέξοδα μιας τέτοιας πολιτικής της κυβερνήσεως τους, αλλά και την απόρριψη της Σλαβικής ιστορίας και καταγωγής τους.
Είναι, εξάλλου, και ο σλαβικός παράγοντας, που καλύπτει πάνω από τα 2/5 του πληθυσμού της FYROM, που απορρίπτει τον όρο Μακεδονία, με τον οποίο όπως λέγουν, και ορθώς, δεν έχουν καμμία σχέση.
Οι Έλληνες οφείλουμε να υπερασπισθούμε το όνομα Μακεδονία-Μακεδόνες αφού αιώνες εμείς το έχουμε στην ιστορία μας συνδεόμενοι με τον Μέγιστο των Ελλήνων Μέγα Αλέξανδρο και υπερασπιζόμενοιο από αιώνων την Μακεδονία, το οχυρό και ανάχωμα απέναντι στις εχθρικές εισβολές.