ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

*********************************************************************

Με το έγγραφο 91109/Γ2/10.7.08 το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ρυθμίζει το θέμα της απαλλαγής των μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Με τη ρύθμιση αυτή τα Θρησκευτικά καθίστανται ουσιαστικά μάθημα επιλογής, αφού «για την απαλλαγή αυτή απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής, χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής».

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας, την αγανάκτησή μας και την πλήρη αντίθεσή μας στη ρύθμιση αυτή. Κατανοούμε απολύτως την απαλλαγή αλλοθρήσκων και ετεροδόξων μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών.

Δεν μπορούμε όμως να αντιληφθούμε τη λογική απαλλαγής των ομοδόξων. Αν το ΥΠΕΠΘ ήθελε να είναι συνεπές με τον εαυτό του θα έπρεπε να δέχεται απαλλαγή των αλλοεθνών μαθητών και στα μαθήματα της ελληνικής ιστορίας, γεωγραφίας κλπ. Δεν το κάνει όμως και ορθά.

Η απαλλαγή ίσχυε μέχρι τώρα μόνο για δύο μαθήματα, τα θρησκευτικά και τη γυμναστική. Για να απαλλαγεί κάποιος μαθητής από το μάθημα της Γυμναστικής πρέπει να προσκομίσει δικαιολογητικό από γιατρό, από το οποίο να αποδεικνύεται ότι δεν είναι σε θέση να συμμετάσχει στο συγκεκριμένο μάθημα.

Δεν μπορεί όμως ο μαθητής να ζητήσει απαλλαγή με μια απλή δήλωση, ούτε για τη γυμναστική ούτε για κανένα άλλο μάθημα, πλην των Θρησκευτικών. Με τον τρόπο αυτό τα Θρησκευτικά υποβαθμίζονται ακόμα και σε σχέση με το μάθημα της Γυμναστικής.

Η ρύθμιση αυτή ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, διότι με παρόμοια λογική θα μπορούσαν και άλλα υποχρεωτικά μέχρι σήμερα μαθήματα να γίνουν προαιρετικά.

Για παράδειγμα, οι ξένες γλώσσες με δεδομένο ότι το πλείστον των μαθητών διδάσκονται τις ξένες γλώσσες σε φροντιστήρια, όπου μάλιστα προετοιμάζονται για τη λήψη τίτλων (Lower, Proficiency κλπ.).

Όλοι αυτοί οι μαθητές δικαιολογημένα θα ζητούσαν απαλλαγή από τα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά κλπ. Πολλοί μαθητές επίσης είναι αθλητές ή ασχολούνται ερασιτεχνικά με διάφορα αθλήματα. Γιατί οι μαθητές αυτοί να μη ζητήσουν απαλλαγή από το μάθημα της γυμναστικής;

Ακόμη, με τη λογική αυτή θα έπρεπε τα μαθήματα που σχετίζονται με την κοινωνική αγωγή και την οργάνωση της πολιτείας να είναι προαιρετικά αφού υπάρχουν μαθητές με αναρχικά πολιτικά φρονήματα. Ανάλογο σκεπτικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλα μαθήματα.

Η απόφαση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με βασικά νομοθετήματα του ελληνικού κράτους:

1. Στο ισχύον Σύνταγμα (άρθρο 16) αναφέρεται ότι «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».

Γιατί λοιπόν η Πολιτεία παραβλέπει τους σκοπούς τους οποίους πρωτίστως η ίδια είναι ταγμένη να υπηρετεί;

2. Στο νόμο 1566/1985, άρθρο 1, αναφέρονται μεταξύ άλλων ως σκοποί της εκπαίδευσης και «να εμπνέονται οι μαθητές από αγάπη προς τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση, και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης».

Οι σκοποί αυτοί επιτυγχάνονται με μαθήματα κατά βάση ηθοπλαστικά όπως είναι τα θρησκευτικά. Όταν όμως τα θρησκευτικά γίνουν μάθημα επιλογής πώς θα επιτευχθούν αυτοί οι σκοποί;

Τι γίνεται όμως σε άλλες χώρες της Ευρώπης; Απάντηση στο ερώτημα δίνεται στο πόνημα του διδάκτορα του συνταγματικού δικαίου κ.Γεωργίου Κρίππα «Η συνταγματική κατοχύρωσις του μαθήματος των θρησκευτικών παρ’ημίν και εν τη αλλοδαπή», το οποίο έχει δημοσιευθεί και στο επίσημο περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος «Εκκλησία» (τόμος 71, τεύχος 1ον, Ιανουάριος-Ιούνιος 2000).

Δυστυχώς, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι πρωτοτυπούμε και δεν αντιγράφουμε τα καλά των Ευρωπαίων αλλά μόνο τα αρνητικά. Συγκεκριμένα, στη Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ελβετία, Αγγλία, Σουηδία, Νορβηγία, Δανία, Φινλανδία και άλλες τα θρησκευτικά είναι υποχρεωτικό μάθημα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Μάλιστα σε ορισμένες δεν είναι απλά γνωσιολογικό αλλά κατηχητικό. Ακόμα και στην «άθεη» Γαλλία, όπου από το 1880 απαγορευόταν στα σχολεία κάθε αναφορά σε οποιαδήποτε θρησκεία, τα τελευταία χρόνια επανήλθαν τα θρησκευτικά σαν μάθημα θρησκειολογίας.

Ελπίζουμε πως ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων δεν θα κωφεύσει στην έκκλησή μας και θα αποσύρει άμεσα τη σχετική ρύθμιση, η οποία μόνο κακό θα προκαλέσει στην κοινωνία μας.

-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

-ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ «Ο ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ»

-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΓΟΝΕΩΝ «Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ» (Γ.Ε.Χ.Α.)-ΤΜΗΜΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

-ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ»

-ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ»

-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ Ν.ΤΡΙΚΑΛΩΝ

-ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ «Ο ΑΓΙΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΟΣ»