Άγιος Αειθαλάς ο Μάρτυς (3 Νοεμβρίου)

ΑΓΙΟΣ ΑΕΙΘΑΛΑΣ Ο ΜΑΡΤΥΣ (3 Νοεμβρίου)

῾Ο Μάρτυς  ῞Αγιος  ̉Αειθαλᾶς

Ο

Ο ῞Αγιος  ̉Αειθαλᾶς καταγόταν ἀπό τήν πό­λη  ῎Αρβηλα τῆς Περσίας, τή σημερινή πρωτεύ­ουσα τοῦ  ̉Ιρακινοῦ Κουρδιστάν, καί ἦταν ἐπίσκοπος.

   ῾Η θερμή καί ζωντανή πίστη του, τόν ὠθοῦσε νά κηρύττει καθημερινά τό Εὐαγγέλιο καί νά ἔλ­κῃ ψυχές στόν Σωτήρα Χριστό. Τόν κατήγγειλαν στόν Πέρση βασιλιᾶ, Σαπώρ Β', κι ἀφοῦ ἔμεινε ἀκλόνητος στή χριστιανική πίστη, μετά ἀπό φρικτά βασα­νιστήρια. Συγκεκριμένα τόν μαστίγωσαν σκλη­ρά κι ἔπειτα τόν κρέμασαν μέ τό κεφάλι πρός τά κάτω. ῾Ο ῞Αγιος παρέδωσε τή μακάρια του ψυχή ἀφοῦ τόν ἀποκεφάλσαν. (330 μ. Χ.)

   ῾Ο ῞Αγιος Νικόδημος ὁ ῾Αγιορείτης, μᾶς πλη­ροφορεῖ ὅτι ὁ ̉Αειθαλᾶς ἦταν πρῶτα ῾Ιερεύς τῶν εἰδώλων καί κατηχήθηκε στή χριστιανική πίστη ἀπό τόν ἐπίσκοπο κάποιας πόλεως, πού ἦλθε καί θεραπεύτηκε ἀπό αἱμορραγία.

   ῾Η ̉Ορθόδοξη ̉Εκκλησία τιμᾶ τή μνήμη του στίς 3 Νοεμβρίου.

Παρακλητικὸς Κανὼν

εἰς τὸν Μάρτυρα ῞Αγιον  ̉Αειθαλᾶ

Ποίημα τοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου

Εὐλογήσαντος τοῦ ῾Ιερέως ἀναγιγνώσκεται ὁ Ψαλ­μὸς ρμβ´ (142ος) καὶ εὐθὺς ὁ Χορὸς σὲ  Ἦχον δ´ λέγει τὸ Θεὸς Κύριος, καὶ… (τετράκις).

Εἴτα τὰ παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῶ…

Τ ὸν Θεοδόξαστον, ὑμνήσωμεν πάντες* τῶν  ̉Ορθοδόξων οἱ χοροὶ καὶ προσπέσωμεν* ἐν κατάνύ­ξει κράζοντες ἐκ μέσης ψυχῆς*  ῥῦσαι τοὺς ἱκέτας σου,*  ̉Αειθαλᾶ φωσφόρε,* πάσης περιστάσεως καὶ ἐκ νό­σων ποικίλων* καὶ τὸν Χριστὸν εὐμένισε, σοφέ,* σὲ γὰρ προστάτην ἀκοίμη­τον ἔχομεν.

Δόξα Πατρὶ... τὸ ̉ Απολυτίκιον ῏Ηχος α’. Τῆς ἐρήμου…

Τ ῆς Περσίας τὸν γόνον καὶ πιστῶν καταφύγι­ον* τῶν  ̉Ορθοδόξων τὸ κλέος καὶ φρουρὸν τὸν ἀκοίμητον,*  ̉Αειθαλᾶν, δοξάσομεν πιστοί,* τὸν μέγαν τοῦ Σωτῆρος ἀθλητήν,* τὸν παρέχο­ντα ἰάσεις παντοδαπᾶς* τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι˙* Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ˙* Δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι˙* Δόξα τῷ παρέχοντι ἡμῖν* διὰ σου τὰ κρείττονα.

Καὶ νῦν…  Θεοτόκιον.

Οὐ σιωπήσωμεν ποτὲ Θεοτόκε,* τὰς δυναστεί­ας σου λαλεῖν οἱ  ἀνάξιοι.* Εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐ­στα­σο πρε­σβεύουσα* τὶς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσού­των κινδύ­νων;* Τὶς δὲ διεφύλαξεν ἔως νῦν ἐλευ­θέ­ρους;* Οὐκ ἀ­ποστῶμεν, Δέσποινα ἐκ σοῦ˙* σοὺς γὰρ δούλους σώ­ζεις ἀεὶ* ἐκ πα­ντοίων δει­νῶν.

 

῾Ο Νʹ (50ος) Ψαλμὸς καὶ ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος[1].

ᾨδή α´. ῾Υγράν διοδεύσας...

Προσέρχομαι, μάρτυς, δεητικῶς* πρὸς σέ ὁ ἀ­χρεῖος* καὶ αἰτοῦμαι σὴν ἀρωγήν,* ἣν τάχος παρά­σχου, σῷ ἱκέτῃ*  ̉Αειθαλᾶ, ̉Εκκλησίας τό καύχημα.

 

Νεότητα φύλαττε ἐκτενῶς* δεόμεθα πάντες, φωτοφόρε  ̉Αειθαλᾶ,* καὶ σῶσον λιταῖς σου πρὸς τὸν Κτίστην,* ἐκ τοῦ πυρός τοῦ ἀσβέστου ἱ­κέτας Σου.

 

Καρδίαν σὺ νήφουσαν, θαυμαστέ,* παράσχου ἱ­κέταις* ὡς καὶ σώφρονα λογισμόν,* ἵνα τὸν Σωτήρα τῶν ἀνθρώπων* ἐκ μέσης καρδίας πά­ντες δο­ξάζωμεν.   

 

Θεοτοκίον.

̉Ελπίδα, ἀγάπην, ὑπομονήν,* πραότητα, πίστιν καὶ μετάνοιαν ἀληθή,* παράσχου ἱκέτας Σου, Παρθένε,* καὶ Παραδείσου τὰ κάλλη ἰδεῖν ἀξίω­σον.

 

ᾨδή γ´. Οὐρανίας ἁψῖδος…

Ορθοδόξους σὺ σκέπε, θαυματουργὲ ῞Αγιε,* καὶ ἐκ τῶν χειρῶν ἀρχεκάκου πάντας διάσωσον,* ἵνα δοξάζωμέν σε* τῆς  ̉Εκκλησίας τὸ κλέος* τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα* καὶ καταφύγιον.

 

Ι῾ κετεύομεν πάντες τὸν ψυχικὸν τάραχον* καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην τάχος ἐκδίωξον˙* ἵνα ὑμνοῦμεν θερμῶς* σὲ  ̉Ορθοδόξων τὸ κλέος* καὶ πενήτων, ῞Αγιε,* τροφὸν καὶ φύλακα.

 

̉Ανεργίαν διώκει ταῑς σαῖς λιταῖς, ῞Αγιε,* ὁ τῶν οὐ­ρανῶν Κυβερνήτης* διὸ σοι ἅπαντες* γονυ­κλι­νῶς, θαυμαστέ,* τὰς χείρας αἴρουμε πόθῳ* καὶ αἰ­τούμεθα πίστει* τὴν μεσιτείαν σου.

Θεοτοκίον.

Θεοτόκε Παρθένε χριστιανῶν καύχημα* σὲ κα­θικε­τεύομεν πάντες* ῥῦσαι ἱκέτας σου* ἐκ τῶν χει­ρῶν πτερνηστοῦ* καὶ ἐκ δολίων ἀνθρώ­πων* καὶ εἰ­ρήνην δώρησαι* τοῖς σοι προστρέχου­σι.

 

Διάσωσον* ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας σου,  ̉Αθλοφόρε,* ὅ­τι πάντες,  ̉Αειθαλᾶ,* εἰς σὲ καταφεύγο­μεν* ὡς ἔ­χοντι τῷ Θεῷ παῤῥησία. 

 

̉Επίβλεψον* ἐν εὐμενείᾳ,* πανύμνητε Θεοτό­κε,* ἐ­πὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκω­σιν* καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

 

Εἶτα Δέησις καὶ τὸ Κάθισμα Ἦχος β΄. Τὰ ἄνω ζητῶν...

Πρεσβείαν τὴν σὴν* ποθοῦμεν, Θεοδόξαστε,* διὸ τῶν πιστῶν* τὰ πλήθη σοι προσφεύγουσι* καὶ πό­θῳ βοῶσι σε,*  ̉Αειθαλᾶ, σκέπασον ἅπα­ντας* καὶ ἐκ κιν­δύνων λύτρωσον ἡμᾶς* τοὺς σοι θερμῶς καὶ πίστει προσφεύγοντας. 

 

ᾨδὴ δ´. Εἰσακήκοα, Κύριε...

Ο ̉ρθοδόξους διάσωσον* ἐκ τῆς ἀνεργίας πάντες δεό­μεθα* καὶ προφύλαξον ἱκέτας σου* ἐκ ποι­κίλων νό­σων τε καὶ θλίψεων.

 

Τῆς ζωῆς μου τὸ πέλαγος* καλῶς διαβῆναι Σὺ κατα­ξίωσον,*  ̉Αθλοφόρε, καὶ διάλυσον* τῆς ψυχῆς μου πάθη, Θεοπρόβλητε.

 

Τ έκνα τάχος σὺ δώρησον* τοῖς ποθοῦσι,  ̉Αειθα­λᾶ πα­νάριστε,* καὶ παράσχουῥώσιν ἅπασι* τοῖς σοι πόθῳ καὶ πίστει προστρέχουσι.

 

Θεοτοκίον.

Τ ὸν Υἱὸν σου ἱκέτευε,* Θεοτόκε ῎Αχραντε, σοῦ δεο­μεθα* θεραπεύσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν* ἐκ ῥο­πῶν ποι­κίλων καὶ στενώσεων.

 

ᾨδὴ εʹ. Φώτισον ἡμᾶς...

Π άντας τοὺς πιστοὺς* ἐντρυφήσαι καταξίω­σον* ἐν ταῖς Γραφαῖς,  ̉Αειθαλᾶ θαυμαστέ,* καὶ βιώ­σαι τοῖς Χριστοῦ λόγοις καὶ προστάγμα­σι.

 

Υ ῞πνον ἐλαφρὸν* καὶ ἀνάπαυσιν τοῦ σώματος* πα­ράσχου πάντες δεόμεθα θερμῶς* καὶ ταῖς λι­ταῖς Σου* τῆς ψυχῆς τὰ πάθη κοίμησον.

 

Ι῎ ασον πιστοὺς* ἐκ τῶν ὄγκων σύ, Πανάριστε,* καὶ τὰς καρδίας ἡμῶν ἔμπλησον χαρᾶς* τῆς οὐ­ρανί­ου,*  ̉Αειθαλᾶ,  ̉Αγγέλων σύσκηνε.

 

Θεοτοκίον.

Φ όβον τοῦ Θεοῦ* τῇ καρδίᾳ μου ἐμφύτευσον* καὶ ὑ­γιείαν σὺ παράσχου μοι* τῷ ἀναξίῳ ἱκέ­τῃ σου, Θεο­μακάριστε. 

 

ᾨδὴ στʹ. Τὴν δέησιν ἐκχεῶ...

 Τ ὰ τέκνα τῶν ̉ Ορθοδόξων φύλαττε* ἐκ τοῦ λοι­μοῦ τῆς ἁμαρτίας, Θεόφρον,* καὶ ταῖς λιταῖς σου,  ̉Αειθαλᾶ φωσφόρε,* εἰς τὰς νομὰς τοῦ Κυ­ρίου ὁδήγη­σον,* δεόμεθά σου ταπεινῶς,* σὲ τῶν πι­στῶν προστά­την καὶ φύλακα.  

 

Θ ανάτου τοῦ αἰφνιδίου ῥῦσαί με* καὶ ἐκδίωξον κἀ­μοῦ,  ̉Αρχιθύτα,* τῆς ὀλεθρίου φιλίας τῶν κά­τω* καὶ ἀμελείας δεινῆς, Πανσεβάσμιε,* ἐκ­σώ­ζου­σα ἐκ πειρασμῶν* ταῖς λιταῖς σου,  ̉Αει­θαλᾶ θεόληπτε.

 

Θ ανάτου τοῦ αἰφνιδίου ῥῦσαι με* καὶ μετάνοι­αν πα­ράσχου λιταῖς σου,* ἵνα σωθῶ ὁ ἀχρεῖος ἱκέ­της* καὶ παραδείσου τὴν πύλην σοῦ δέομαι* ἀ­ξίωσον, θαυμα­τουργέ,* διαβεῖναι ὁ τάλας καὶ ἄ­θλιος.

Θεοτοκίον.

Π ανάχραντε,  ̉Ορθοδόξους φύλαττε* καὶ διά­σωζε ἐκ πάσης κακίας* καὶ ἐν τῇ πίστει ἡμῶν ἀλ­λοδόξους* τάχος ὁδήγησον πάντες δεόμεθα* τοὺς δὲ ποιμένας ἀκραιφνεῖς* ὁδηγοὺς ἱκετῶν Σου ἀνάδει­ξον.

 

Δ ιάσωσον* ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας σου,  ̉Αθλοφό-ρε,* ὅ­τι πάντες,  ̉Αειθαλᾶ,* εἰς σὲ καταφεύγο­μεν* ὡς ἔ­χοντι τῷ Θεῷ παῤῥησία. 

 

Α῎ χραντε,* ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύ­τως* ἐπ̉  ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν  τεκοῦσα*  δυ­σώ­πησον,* ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.

Δέησις καὶ τὸ Κοντάκιον Ἦχος β´. Προστασία.

Σ ὲ προστάτην τῶν Χριστιανῶν ὀνομάζομεν* καὶ ἀ­κοίμητον φρουρὸν ἁπάντων καλοῦμέν σε˙* μὴ πα­ρίδῃς* ἁμαρτωλῶν ἱκέτιδας φωνάς,* ἀλλὰ πρό­φθασον, θαυματουργέ,* εἰς τὴν βοή­θειαν ἡ­μῶν τῶν θερμῶς δεο­μένων σου.* ῾Ρῦσαι ἡμᾶς ἐκ πλά­νης* καὶ σῶσον ἐκ τοῦ καρκίνου* τοὺς καταφεύγο­ντας πρὸς σε,*  ̉Αειθαλᾶ τρισμα­κάριστε.

 

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον.  Ἦχος δ´.

Τ ίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ῾Οσίου αὐ­τοῦ. (δίς)

 

Στίχος: Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέ­σχε μοι.

Τ ίμιος  ἐναντίον  Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ῾Οσίου αὐ­τοῦ.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι  ἡμᾶς…

῾Ο Χορός: Κύριε ἐλέησον (τρίς)

῾Ο ῾Ιερεύς: Σοφία, ὀρθοὶ ἀκούσωμεν…

῾Ο Χορός: Καὶ τῷ Πνεύματί σου.

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Εκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελί­ου… (Λουκᾶ ιβʹ 8-12) τὸ ἀνάγνωσμα Πρόσχωμεν.

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

 

Ε ἶπεν ὁ Κύριος˙ πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔ­μπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν­θρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγ­γέλων τοῦ Θεοῦ· ὁ δὲ ἀρνησάμενός με ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ἀπαρνηθήσεται ἐνώπιον τῶν ἀγ­γέλων τοῦ Θεοῦ. Καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· τῷ δὲ εἰς τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα βλασφημήσαντι οὐκ ἀφε­θήσε­ται. ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τὰς συ­ναγω­γὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ με­ριμνᾶ­τε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε· τὸ γὰρ ῞Α­γιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖ εἰπεῖν.

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

 

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ…

Τ αῖς τοῦ  ̉Αθλοφόρου πρεσβείαις Ἐλεῆμον,* ἐξά­λει­ψον τὰ πλήθη* τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

 

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ…

Τ αῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον,* ἐξά­λειψον τὰ πλήθη*  τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

 

Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα…

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β´. Ὅλην ἀποθέμενοι.

Μ ὴ ἐγκαταλείπῃς με* εἰς τῶν δαιμόνων τὰς χεί­ρας,*  ̉Αειθαλᾶ ἔνδοξε,* ἀλλὰ δέξαι δέησιν τοῦ ἱ­κέ­τους σου·* νόσοι κατέλαβον ὅλον μου τὸ σῶ­μα* καὶ τὸ ἄγχος μὲ κατέστησεν* ἀξιοθρήνη­τον* ὡς καὶ τῶν ἀν­θρώπων πε­ρίγελων·* πάντο­θεν πολεμούμε­νος* καὶ παρηγορίαν οὐκ ἔχω πλὴν σου.* Μάρτυς τοῦ Κυ­ρίου,* ἀκοίμητος προ­στάτης καὶ φρου­ρός,* σύ ἀνε­δείχθης, θεσπέσιε,* καὶ πι­στῶν τὸ κλέϊσμα.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαὸν σου … 

῾Ο Χορός: Κύριε, ἐλέησον (δωδεκάκις)

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Ελέει καὶ οἰκτιρμοῖς…

ᾨδὴ ζʹ. Οἱ ἐκ τῆς ̉Ιουδαίας…

Ε ̉ργατῶν τοῦ Κυρίου* ἀνεδείχθης προστάτης καὶ φύ­λαξ, ἔνθεε,* καὶ τούτοις σὺ παρέχεις* ὑγείαν καὶ σο­φίαν,* ἵνα πᾶσι κηρύττουσι* τὰ μεγαλεῖα Χρι­στοῦ,*  ̉Αειθαλᾶ φωσφόρε.  

 

Ι ̉ ατρὸς ἀνεδείχθης* λοιμωδῶν νοσημάτων, Θε­οειδέστατε,* διὸ πιστῶν τὰ πλήθη* προσέρχο­νται ἀ­σμένως* καὶ αἰνοῦσι σε ᾄδοντας˙* Χαῖρε, πιστῶν  χαρμονή* καὶ δόξα τῶν  ̉Αγγέλων.

 

Ν ικητάς ἁμαρτίας* τοὺς πιστοὺς σὺ ἀνάδειξον, Θεοδόξαστε,* λιταῖς σου πρὸς τὸν Κτίστην* δεόμεθα ἁπαύστως* διὸ σοι καταφεύγομεν,*  ̉Α­ει­θαλᾶ θαυμαστέ,* πιστῶν ἡ βακτηρία. 

Θεοτοκίον.

Α ̉ τεκνίαν γυναίων* θεραπεύεις ταχέως, Θεομα­κάρι­στε,* διὸ καὶ αἱ ποθοῦσαι* υἱοὺς καὶ θυ­γατέρας* ἱ­κετικῶς σοῦ δέονται˙* τέκνα παρά­σχου ἡ­μῖν,* ὦ Μῆτερ τοῦ ῾Υψίστου.

 

ᾨδὴ ηʹ. Τὸν Βασιλέα…

Τ ὸν Κυβερνήτην τῆς ̉ Εκκλησίας δυσώπει,*  ̉Αει­θαλᾶ φωσφόρε, ἀπαύστως,* ὅπως κατα­στείλῃ αἰ­ρέσε­ων τὰς φλόγας. 

 

Ε ἰς τοὺς συζύγους* διὰ τῶν λιτῶν σου, παμμά­καρ,* ἀπογόνους δωρίζει ὁ Πλάστης* διὸ σοι οἱ ποθοῦντες* προσφεύγουσι, Θεόφρον.

 

Τ ὴν ἀνεργίαν* ταῖς σαῖς λιταῖς, Θεηγόρε,* ὁ Δεσπό­της τῶν ὅλων ἀπελαύνει* καὶ πιστοῖς παρέ­χει* τα­χέως ἐργασίαν.

 

Θεοτοκίον.

Σ ὲ τῶν ῾Ελλήνων* καὶ ̉Ορθοδόξων χορείαι* ἀνυ­μνοῦ­σι ἀπαύστως, Παρθένε,* καὶ πόθῳ αἰτοῦ­σιν* ἰδεῖν Υἱοῦ σου δόξαν.

 

ᾨδὴ θʹ. Κυρίως Θεοτόκον…

Α ̉ ειθαλᾶ παμμάκαρ,* φύλαττε ἱκέτας* ἐκ πάσης νόσου, ἀνάγκης καὶ θλίψεως* καὶ ἐξ ἀνθρώπων δολίων,* μάρτυς διάσωσον.

 

Η῾ μῶν τῶν  ̉Ορθοδόξων* πρότυπον κατέστεις,* καὶ τῶν νοσοῦντων, ἀνάργυρος ἰατρός ˙* διὸ οἱ ποθοῦντες ὑγείαν* σοι καταφεύγουσι.

 

Λ ιμὴν σὺ καὶ προστάτης,*  ̉Αειθαλᾶ, ἐδείχθης* καὶ τῶν  ̉Ορθοδόξων τεῖχος ἀκράδαντον,* κα­ταφυγὴ τε καὶ σκέπη* καὶ ἀγαλλίαμα.

 

Θεοτοκίον.

Η ῾μᾶς τοὺς ̉Ορθοδόξους* στήριξον τῇ πίστει* καὶ τοῦ Υἱοῦ Σου τὴν δόξαν ἀξίωσον* ἰδεῖν οἱ ἀ­χρεί­οι,* Θεοκοινώνητε.

 

Καὶ εὐθὺς τὰ Μεγαλυνάρια.

 Α ῎ ξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς* μακαρίζειν σε τὴν Θεοτό­κον,* τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώ­μητον* καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.* Τὴν τιμιωτέ­ραν τῶν Χερου­βεὶμ* καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρί­τως τῶν Σε­ρα­φείμ,* τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λό­γον τε­κοῦ­σαν,* τὴν ὄ­ντως Θεοτόκον* σὲ μεγαλύ­νο­μεν.

 

Δ όξα  ̉Εκκλησίας καὶ χαρμονή,* μάκαρ, ἀνεδεί­χθης* καὶ προστάτης χριστιανῶν* καὶ τῆς νέο­λαίας* φρουρὸς καὶ ποδηγέτης* καὶ πάντων τῶν νοσοῦ­ντων* τὸ καταφύγιον.

 

Χ αίροις, τῆς Περσίας γόνος λαμπρός* καὶ τῶν  ̉Ορθοδόξων* ἀντιλήπτωρ καὶ βοηθός.* Χαίροις, μονα­ζό­ντων τὸ πρότυπον καὶ κλέος* καὶ τῶν πιστῶν προστάτης* καὶ φύλαξ, ἔνδοξε.

 

Φ ύλαττε τὰ τέκνα σῶν ἱκετῶν* ἐκ πάσης κα­κίας,* ἐ­φαρμάτων συνηθειῶν* καὶ ἐκ τῆς μανί­ας* τοῦ γυ­μνισμοῦ, Χριστόφρων,*  ̉Αειθαλᾶ τρι­σμάκαρ,* πι­στῶν τὸ καύχημα.

 

Π άντας τοὺς προστρέχοντας ἐπὶ σὲ* μὴ ἐγκα­τα­λεί­πεις* ἀλλὰ δίδου ὑπομονήν,* πίστιν καὶ ἀ­γά­πην,* ὑγείαν, σωφροσύνην* καὶ τοῦ Θεοῦ τὴν δόξαν* ἰδεῖν ἀ­ξίωσον.

 

Π ᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί,* Πρόδρομε Κυ­ρί­ου*  ̉Αποστόλων ἡ δωδεκάς,* οἱ ῞Αγιοι Πά­ντες,* με­τὰ τῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε πρε­σβείαν,* εἰς τὸ σωθῆ­ναι ἡμᾶς.

 

Εἶτα ὁ Χορός τό Τρισάγιον, Πάτερ ἡμῶν…καὶ ὁ ῾Ιερεύς: ῞Οτι σοῦ ἐστὶν….

Εἶτα τὸ Ἀπολυτίκιον.  Ἦχος αʹ. Τῆς ἐρήμου…

Τ ῆς Περσίας τὸν γόνον καὶ πιστῶν καταφύγι­ον* τῶν  ̉Ορθοδόξων τὸ κλέος καὶ φρουρὸν τὸν ἀκοίμητον,*  ̉Αειθαλᾶν, δοξάσομεν πιστοί,* τὸν μέγαν τοῦ Σωτῆρος ἀθλητήν,* τὸν παρέχο­ντα ἰάσεις παντοδαπᾶς* τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζου-σι˙* Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ˙* Δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι˙* Δόξα τῷ παρέχοντι ἡμῖν* διὰ σου τὰ κρείττονα.

Δέησις ὑπὸ τοῦ ῾Ιερέως καὶ στὴν συνέχεια ποιεῖ μικρὰν ἀπόλυσιν: Δόξα σοι Χριστὲ ὁ Θεὸς, …  Τῶν πιστῶν ἀσπαζομένων τὰς ἱερὰς εἰκόνας ψάλλομεν:

῏Ηχος β´. ῞Οτε ἐκ τοῦ ξύλου.

Π άντας τοὺς προστρέχοντας πιστῶς* πρὸ τῆς ἱε­ρᾶς σου εἰκόνος,*  ̉Αειθαλᾶ θαυμαστέ,* δί­δου σὺ μετά­νοιαν,* ὑπομονὴν καὶ χαράν,* φωτι­σμὸν καὶ τα­πείνω­σιν,* εἰρήνην καὶ πίστιν,* ἄγ­γε­λον ἀκοίμη­τον* καὶ ὁδη­γὸν ἀσφαλῆ.* Πάτερ τῶν νοσοῦντων προστά­της* καὶ τῆς νεολαί­ας ἐδεί­χθης* κλέος καὶ προπύρ­γιον, πανένδοξε.

῏Ηχος πλ. δ´.

Δ έσποινα, πρόσδεξαι* τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου* καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς* ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλί­ψεως.

῏Ηχος β´.

 Τ ὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου* εἰς σὲ ἀνατίθημι,* Μῆ­τερ τοῦ Θεοῦ,* φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέ­πην σου.

῏Ηχος α´.

Τ ῇ πρεσβεία Κύριε,* πάντων τῶν ἁγίων,* καὶ τῆς Θε­οτόκου,* τὴν σὴν εἰρήνην δὸς ἡμῖν* καὶ ἐλέ­η­σον ἡ­μᾶς,* ὡς μόνος οἰκτίρμων

῾Ο ῾Ιερεύς ἤ ὁ Προεστώς.

Δ ι̉  εὐχῶν τῶν ῾Αγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε  ̉Ιη­σοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.

̉Αμήν

---

[1] Εἰς τὰ δύο πρῶτα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς λέγομεν: ῞Αγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, εἰς δὲ τὰ δύο τελευ­ταῖα: Δό­ξα Πα­τρὶ…, Καὶ νῦν….