ΑΓΙΑ ΑΝΑΛΗΨΙΣ
Ἀρχή μετανοίας εἰς πάντα τά ἔθνη· διηνεκής δεσποτική εὐλογία· ἐμπειρία τῆς ἀνάληψης εἰς τούς οὐρανούς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως τοῦ Χριστοῦ καί κήρυγμα θρονικῆς ἐγκατάστασής της, στά δεξιά τοῦ Θεοῦ.
Ἀναγέννησις καί ἀνάπλασις τῆς καθ’ ὅλου ἀνθρωπότητος, ἑορτάζουμε διά τῆς Ἀναστάσεως καί Ἀναλήψεως τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ, εἰς κληρονομίαν στούς οὐρανούς πού δέν φθείρεται καί δέν μαραίνεται.
Εἴμαστε, ἁγία γερόντισσα σύν Χριστῷ, φυλαγμένοι ἀπό κάθε φθορά ἐν τῷ Θεῷ, αἰώνια. Ἡ παρούσα πανήγυρις ἀνυψώνει τόν ἄνθρωπο στόν οὐρανό, ἀφοῦ ἄλλαξε τίς ἐνασχολήσεις- συμπεριφορές του στήν γῆ, ἀπομακρύνοντάς τον ἀπό τήν τυραννία τοῦ διαβόλου καί τά βασίλεια τοῦ θανάτου. Ἔπαψε ὁριστικά καί ἀμετάκλητα ἡ διακοπή τῆς θείας Χάριτος, πού ἐπῆλθε ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεόν καί γέμισε χαρά ὁ κόσμος.
Ἡ ἁγία Ἀνάληψις, ἀδελφοί, δίνει τήν ἀλήθεια στήν ἀνθρωπότητα καί τήν προπαρασκευή τῶν ἐννοιῶν τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας, δικαιοσύνης καί ἀγάπης, διά τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς δογματικῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων. Οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, εἴμαστε κληρονόμοι τῆς ἀγάπης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀποτελοῦμε τήν ζύμη· τό φύραμα μένει δέν καταστρέφεται ἀπό τήν ἀπληστία καί εἰδωλολατρεία τῆς Ν. Ἐποχῆς.
Συνεπῶς, δέν ἀκοῦμε πλέον: «Εἶσαι γῆ καί στήν γῆ θά ἐπιστρέψεις». Ἀντίθετα, ἀκοῦμε: «Ἄν εἶσαι γῆ, ξαναέρχεσαι στόν οὐρανό ἀπό τήν ἀγαθότητα Αὐτοῦ, πού ὁδηγεῖ πρός τά ἄνω». Πού εἶσαι λοιπόν διάβολε; Μετακομίζουμε ἐλεύθεροι στόν οὐρανό, παραλείπουμε τό χωρίο τῶν ἁμαρτημάτων. Τά βέλη σου τά δόλια, ἐπιστρέφουν στό κεφάλι σου. Τώρα δέν μπορεῖς νά μᾶς νικήσεις. «Τό ἐσφαγμένο ἀρνίο ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ».
Ὁ Σωτῆρας Χριστός ἀδελφοί, δέν ἀνεχόταν νά βλέπει γιά πάντα τό δημιούργημά Του νά συντρίβεται καί νά διάγει μέ πόνο καί πένθος.
Ἡ ἁγία Ἀνάληψις μᾶς χαρίζει ἐλευθερία καί τήν εἰρήνη τῆς προαιρέσεώς μας, ὥστε νά μήν ἐξουσιαζόμαστε πιά, ἄθελά μας, ἀπό τόν διάβολο. Ἡ οὐράνια ἀναγέννηση γίνεται στήν ψυχή, μέ τήν ἐπέλευση τοῦ Παρακλήτου εἰς τό ὑπερῶον τῆς καρδιᾶς, δηλαδή στό παλάτι τῆς ἁγνείας καί παρθενίας. Μέ ἀνέκφραστη χαρά, ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ, κάθεται στόν νοῦ, σάν σέ ὑψηλό θρόνο.
Λέγει ὁ Κύριος· σᾶς δίνω τήν εἰρήνη μου ὥστε νά ἐνεργεῖτε κατά φύση. Σᾶς ἀφήνω τήν εἰρήνη[1], ὥστε νά τελειοποιηθεῖτε στήν ὑπέρ φύσιν κατάσταση. Ὁ ἄνθρωπος ἔγινε πλέον, ἁγία γερόντισσα μέ τήν ἁγία Ἀνάληψη, ἐπίγειος ἄγγελος καί οὐράνιος ἄνθρωπος· καί δόξασε τόν Θεό μέσῳ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, μέ τόν βίο του καί τόν δοξάζει μέ τήν Ἄκτιστον Χάριν, γι’ αὐτό ὁ Θεός θά τόν ἀντιδοξάσει.
Ἑορτάζουμε σήμερα τήν διάβαση τῆς φύσεώς μας, ὄχι ἀπό τά ὑπόγεια πρός τήν ἐπιφάνεια τῆς γῆς, ἀλλά ἀπό τήν γῆ πρός τόν οὐρανόν τοῦ οὐρανοῦ καί πρός τόν πέρα ἀπό αὐτόν θρόνο, τοῦ Δεσπότου τῶν πάντων. Πραγματικά σήμερα ὁ Κύριος, ὄχι μόνον στάθηκε ὅπως μετά τήν Ἀνάσταση, στό μέσο τῶν μαθητῶν Του, ἀλλά καί ἀποχωρίστηκε ἀπό αὐτούς καί, ἐνῶ Τόν ἔβλεπαν, ἀναλήφθηκε στόν οὐρανό καί εἰσῆλθε στά ἀληθινά ἅγια τῶν ἁγίων, «καί ἐκάθισε στά δεξιά τοῦ Πατρός, ἐπάνω ἀπό κάθε ἀρχή καί ἐξουσία…».
Ὁ Χριστός μας, ὅπως ἀφοῦ ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν, δέν τόν κυριεύει πλέον ὁ θάνατος, ἔτσι καί ἀφοῦ ἀναλήφθηκε καί ἐκάθισε στά ὑψηλά, κάθε ὕψωμα εἶναι κατώτερο ἀπ’ Αὐτόν· καί μαρτυρεῖ σέ ὅλους ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ ἐπάνω ὅλων Θεός καί Σωτήρ. Τό Δεσποτικό Σῶμα, ὁ Μεσσίας σαρκωθείς, γενόμενος ἄνθρωπος σάν ἐμᾶς χωρίς ἁμαρτία, προφανῶς καί γιά μᾶς, παραμένει ἀνάμεσά μας εἰς τούς αἰῶνας ἀναλλοιώτως· ὁ ἀληθινός Θεός μέ τό θεανθρώπινο Σῶμά Του, ἤτοι, τήν ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σέ στάση εὐλογίας εὐλογεῖ διηνεκῶς. Γιατί λοιπόν στάθηκε στό μέσο τους καί ἔπειτα τούς συνόδευσε;
«Τούς ἐξήγαγε» λέγει, « ἔξω ἕως τήν Βηθανία», ἀλλά καί ἀφοῦ σήκωσε τά χέρια Του, Τούς εὐλογησε»[2]. Οἱ Πατέρες φρονοῦν ὅτι διά τοῦ «στάθηκε στό μέσο τῶν μαθητῶν», δεικνύεται καί τό ὅτι Αὐτοί στηρίχθηκαν στήν πίστη πρός Αὐτόν, μέ τήν παρόμοια φανέρωση καί εὐλογία Του[3]. Βεβαίως καί ἀπό ἐκείνη τήν ὥρα οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου, ἔγιναν σταθεροί καί ἀμετακίνητοι, περιμένοντας τήν ἐπαγγελίαν τοῦ Πατρός.
Τί παράδοξον θαῦμα!! Ὁ ἀέρας περνιέται σάν δρόμος· οἱ Ἄγγελοι πού συνοδεύουν τόν Ἰησοῦν καί «φωνάζουν»: “Ἔτσι θά ξανάρθει μέ τόν ἴδιο τρόπο πού Τόν εἴδατε νά ἀνεβαίνει πρός τόν οὐρανό”, μᾶς βεβαιώνουν γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔκραξε: «Τό πολίτευμά μας εἶναι στόν οὐρανό, ἀπ’ ὅπου περιμένουμε μέ πόθο Σωτῆρα μας, τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν». Διδάσκει: «Θά ἀρπαχθοῦμε μέσα σέ νεφέλες εἰς τόν ἀέρα, γιά νά προϋπαντήσουμε τόν Κύριο».
Σ’ Αὐτόν ἡ Δόξα, ἡ Βασιλεία, τό Κράτος εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
[1](Ἰωάν.14, 27)
[2](Λουκ.24, 50)
[3](Ψαλμ. 45, 5)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου