Tα αενάως
μετακινούμενα όρια του δικαιωματισμού...
Γράφει ο Καλλιντέρης
Νικόδημος
Κανείς πλέον δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες... Ο τυπικός πλέον νόμος του ελληνικού κράτους για τον «γάμο» των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων διεύρυνε έτι περαιτέρω το μονοπάτι (μήπως ήδη είναι λεωφόρος;) ενός άκρατου βουλησιαρχικού δικαιωματισμού που θα διεκδικήσει την θεσμική κατοχύρωση και άλλων «δικαιωμάτων» σε πολλά νέα πεδία!
Διεθνώς αλλά και
στην χώρα μας διεξάγεται εδώ και μερικά χρόνια μια συζήτηση περί των
δικαιωμάτων των ζώων...
Πριν από λίγες
ημέρες έλαβε χώρα στο πλαίσιο σχετικού διιδρυματικού μεταπτυχιακού προγράμματος
ελληνικών Πανεπιστημίων διάλεξη με θέμα «Υποκείμενα δικαίου: από τους ανθρώπους
και τους θεσμούς τους στα ζώα και τους ποταμούς;»... Η προστασία και η φροντίδα
κάθε ζώου και δη των ζώων συντροφιάς είναι αυτονόητη για κάθε εχέφρονα
άνθρωπο... Η συζήτηση όμως από νομικούς κύκλους για την αναγνώρισή τους ως
υποκειμένων δικαίου είναι μια τοποθέτηση σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση που
αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού...
Στην Αργεντινή με
σχετικές δικαστικές αποφάσεις o ουρακοτάγκος ονόματι Sandra (1) και o θηλυκός
χιμπατζής Cecilia (2) αναγνωρίστηκαν ως υποκείμενα δικαίου με δικαιώματα και
υποχρεώσεις! Νομική προσωπικότητα έχει αναγνωριστεί και σε ποτάμια (3)!
Οι «προοδευτικοί»
θεωρητικοί του δικαίου (4) που αποδέχονται τα ανωτέρω θα ισχυριστούν ότι είναι
πλέον ξεπερασμένο να βλέπουμε τα συνταγματικά δικαιώματα μόνο υπό το
ανθρωποκεντρικό κάτοπτρο με την «αξία του ανθρώπου» (άρθρο 2 παρ.1 του
ελληνικού Συντάγματος) να αποτελεί το επίκεντρο των δικαιωμάτων...
Τα ζώα και η φύση,
κατά την θέση τους, δεν χρήζουν μόνον της αποδεκτής από όλους τους νοήμονες
ανθρώπους προστασίας (υπάρχει ήδη πλούσιο νομικό πλαίσιο), αλλά τους οφείλεται
αναγνώριση ικανότητας δικαίου!! Ω της παραφροσύνης!
Ας έχουμε τα μάτια
μας ανοιχτά καθότι δομικές και προαιώνιες σταθερές των κοινωνιών θα
αναμετρηθούν προσεχώς με έναν άλογο, ακατάληπτο και επικίνδυνο αναθεωρητισμό
των πάντων...
……………………………………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου