Πειραιώς Σεραφείμ: Κατετέθηκε ένα νομοσχέδιο που είναι το χειρότερο που έχει ποτέ εμφανιστεί στην νομική πραγματικότητα και που στοχεύει στο να καταδολιεύσει τις έννοιες πατέρας, μητέρα, παιδί. Να γκρεμίσει την οικογένεια.

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Υπαπαντής του Κυρίου Ταμπουρίων χοροστάτησε χθες Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2024, κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό και Ιερούργησε σήμερα Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2024,ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ.

Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του στην Ακολουθία του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος τόνισε πως «ο Κύριος που δημιούργησε τα πάντα, τον κόσμο, τη ζωή, ο Πλάστης υπακούει στους δικούς Του νόμους και εισέρχεται στο Ναό το νομικό, τεσσαρακονθήμερο βρέφος, για να εκπληρώσει τον νόμο του Θεού, τον δικό Του νόμο. Για να διακηρύξει με τον τρόπο αυτόν ότι έφθασε η ώρα, ήρθε επιτέλους, Αυτός που ανεμένετο αιώνες τώρα, για να επαναφέρει τον άνθρωπο από το θάνατο στη ζωή, από το σκοτάδι στο φως, από την εξορία στην ουράνια και αιώνια πατρίδα». «Μπήκε στην ιστορία για να μας πει ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε». «Για να φέρει τη λύτρωση από τα πολυώδυνα βάσανα της ζωής μας, από τον πόνο, από τη θλίψη, από την αναιστιότητα, από τον έσχατο εχθρό μας που είναι ο θάνατος, από τις πληγές που μας επιφέρει στη ζωή αυτή ο διάβολος και τα πάθη μας».

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στο πέρασμα των Εβραίων από την γη της Αιγύπτου στην γη Χαναάν επεσήμανε πως το γεγονός αυτό είναι «προτύπωση της δικής μας διελεύσεως, της δικής μας διαπορθμεύσεως από την εξορία του κόσμου αυτού, από την παχύτητα και την βαναυσότητα της ζωής μας, στην ελευθερία των παιδιών του Θεού, στην πόλη την αχειροποίητη, σε εκείνη την πανάχραντη πατρίδα του ανθρωπίνου προσώπου από την οποία εκπέσαμε, πιστεύοντας στο δόλιο μήνυμα του δαίμονα: ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε την κτίση, την ύλη και να γίνουμε αθάνατοι. Και όμως πεθάναμε όπως πεθαίνουμε και τώρα, όλοι όσοι εμπιστευόμαστε τη φθορά και το χώμα»

«Αυτή η μεγάλη εορτή της Υπαπαντής σηματοδοτεί την έναρξη του Θείου Ευαγγελικού έργου του Κυρίου μας, που ήρθε στον κόσμο απλός, πτωχός, ταπεινός, απέριττος, αλλά ο Κύριος των απάντων, για να αλλάξει την ιστορία και τον ρουν των πραγμάτων και να μας φέρει ζωή, φως και ‘’περισσόν ζωής’’. Ελπίδα και εσωτερική πνευματική άνωση», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του, τονίζοντας παράλληλα πως «δεν είμαστε ένα σώμα με ένα σκελετό, αλλά είμαστε πρόσωπα, εικόνες του Παναγίου Θεού, για αυτό έχουμε πνεύμα που ζωοποιεί το σώμα μας». «Δεν είμαστε ζώα, ούτε προϊόντα κάποιας ασυνείδητης και άλογης εξέλιξης που βγήκε δήθεν από τη θάλασσα, από το νερό, περπάτησε σαν ερπετό στη γη και ανέβηκε στα δέντρα».

Υπογράμμισε πως όλα αυτά είναι υποβολιμαία ψεύδη του διαβόλου που μοναδικός του σκοπός είναι να καταλύσει την αιώνια προοπτική μας. Να μας εντάξει στο δικό του πνευματικό σκοτάδι. Να πεθάνουμε και εμείς πνευματικά αιώνια, όπως εκείνος και οι δύστηνοι άγγελοί του». «Αυτός είναι ο πόλεμος ο αόρατος, που γίνεται τώρα χιλιάδες χρόνια», ανέφερε και συμπλήρωσε: «Ο Κύριος για αυτό ακριβώς ήλθε: Για να μας προσφέρει ζωή και φως και αιώνια προοπτική. Γιατί όπως είπαμε είμαστε πρόσωπα. Για αυτό παρεμβαίνουμε στην κτιστή δημιουργία, θετικά ή αρνητικά, αναλόγως με την δική μας κρίση και άποψη. Για αυτό μπορούμε να αποδεχόμεθα ή να αρνούμεθα τον Θεό και τον Δημιουργό μας. Για αυτό μπορούμε να γίνουμε Άγιοι, να μυροβλήσει το σώμα μας, να υπερβαθεί η κυτταρική σήψη».

«Διαμαρτύρονται κάποιοι, γιατί οι νέοι άνθρωποι, λέει, τρέπονται προς την κακουργία και προς την εγκληματικότητα, τη στιγμή που οι ίδιοι τους διδάσκουν, ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει ψυχή, δεν υπάρχει αιωνιότητα, αλλά όλα είναι χώμα». Και διαμαρτύρονται μετά, γιατί τα παιδιά μας γίνονται κακούργοι. Γιατί από την απαλή νεότητα εγκληματούν. Γιατί είναι ανέστια», τόνισε, υπογραμμίζοντας με έμφαση: «Μα εσείς τα διδάσκετε και τα παραδειγματίζετε έτσι. Εσείς είστε οι εγκληματίες και οι δολοφόνοι των παιδιών μας».

«Ο άνθρωπος είναι Ναός του Αγίου Πνεύματος και το σώμα μας», «είναι το σκεύος που φιλοξενεί την αθάνατη ψυχή μας». «Δεν είναι τα σώματά μας. Είναι οι ψυχές μας, είναι ο λόγος μας, είναι η ζωή που είναι ο Θεός μέσα μας, είναι η πνοή που μας κάλεσε από τη μη ύπαρξη στην ύπαρξη», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, αναφέροντας πως «αυτό είναι το μέγεθος της ζωής μας: να γίνουμε χαριτόβρυτοι, άγιοι, τέλειοι, ομοηθείς προς τον Θεό. Αυτός είναι ο σκοπός που ο Χριστός, μικρό βρέφος, σήμερα εισέρχεται στο Ναό του Θεού».

Στην συνέχεια διερωτήθηκε: «Βλέπετε την κοινωνία μας να εργάζεται προς αυτήν την κατεύθυνση; Να μας καταρτίζει, δηλαδή, για να αποκτήσουμε το ίδιο ήθος με τον Θεό. Να γίνουμε άγιοι όπως Εκείνος;». Και συμπλήρωσε: «δυστυχώς οι κοινωνίες μας δεν συντάσσονται με τον νηπιάσαντα για χάρη μας Κύριο, αλλά με τον αρχαίκακο όφι», ο οποίος «αγωνίζεται να μας σκοτώσει πνευματικά. Να μας καταρτίσει έτσι ώστε να γίνουμε εχθροί προς τον Θεό». Να δολοφονούμε τις ψυχές μας. Χωρίς να υπολογίζουμε το αιώνιο αύριό μας και να αρνούμεθα την αιωνιότητά μας».

«Καλούμεθα να καταλάβουμε την αξία μας και την ευθύνη μας απέναντι στην αιωνιότητά μας. Ο διάβολος θέλει να πεθάνουμε. Ο Χριστός να ζήσουμε. Διερωτώμαι τι θα αποφασίσουμε εμείς», είπε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος επισημαίνοντας: «οι καιροί είναι πραγματικά εφιαλτικοί, γιατί μια παγκόσμια προσπάθεια, μια παγκόσμια δυναμική έρχεται και χτυπάει τις πόρτες της καρδιάς μας για να συνεχίζεται η αλλοτρίωσή μας. Για να αποβαίνουν οι άνθρωποι αστέρες ζόφου, σκοτεινοί, γεμάτοι από τη θλίψη, τον πόνο και τον θάνατο. Εισάγεται στη Κοινοβούλιό μας ένα αίσχιστο νομοθέτημα κατ’ επιταγή κάποιων κέντρων εξουσίας που είναι ως γνωστόν ποδηγετούμενα από τον βύθιο δράκοντα», «προωθώντας κάθε είδους διαστροφή, κάθε είδους θανατηφόρα και ανόητη επιλογή, θέλουν να γκρεμίσουν τη δυνατότητα του ανθρώπου να φθάσει στον τελικό του προορισμό, στη σωτηρία, στη θέωση, στον αγιασμό και στην χάρη. Αυτό είναι το σχέδιο και αυτό υλοποιείται στην σύγχρονη εποχή, που δήθεν είναι ανεπτυγμένη».

«Ο Κύριος μας εισέρχεται στον Ναό το νομικό για να μας δώσει ζωή. Ας μην την αρνηθούμε αυτή τη ζωή, γιατί Εκείνος θυσιάστηκε από άπειρη αγάπη για μας, για να μας λυτρώσει από τα έργα του σκότους. Εύχομαι ειλικρινά να καταλάβουμε το αιώνιο συμφέρον μας πριν είναι αργά». «Εύχομαι να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων όλοι μας» είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του στον πανηγυρικό Εσπερινό της Υπαπαντής του Κυρίου ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας πως «είναι πολυσήμαντες ώρες ευθύνης, πνευματικής εγρηγόρσεως και πνευματικής επαναστάσεως απέναντι στο βύθιο κακό που απειλεί την ελευθερία μας, την αιώνια προοπτική μας και τη σωτηρία μας».

Σήμερα το πρωί ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στην Ακολουθία του Όρθρου και στην συνέχεια τέλεσε την Θεία Λειτουργία, κατά την διάρκεια της οποίας, στο κήρυγμά του αναφέρθηκε τόσο στην μεγάλη εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, όσο και στα γεγονότα της σημερινής εποχής μας.

«Αυτόν που ανέμενε η ιστορία, η ανθρωπότης, το σύμπαν, ήλθε». «Προσφέρεται στο Ναό του Θεού», είπε αρχικά ο Σεβασμιώτατος και αναφερόμενος στον σημαδιακό τρόπο που «οι αιχμάλωτοι Εβραίοι λυτρώθηκαν από τον θάνατηφόρο εκείνο άγγελο» σφάζοντας «έναν ενιαύσιο αμνό που δεν είχε κανένα ελάττωμα, χωρίς να σπάσουν τα οστά του και με το αίμα του αμνού έραναν τα υπέρθυρα των κατοικιών τους», τόνισε πως «όλο αυτό είναι προτύπωσις του μεγάλου περάσματος, του μεγάλου Πάσχα», γιατί, όπως εξήγησε, «από τότε οι Εβραίοι γιόρταζαν αυτό το πέρασμα της Ερυθράς Θαλάσσης από τη σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία της γης Χαναάν του Ισραήλ ως Πάσχα, ως πέρασμα, ως διάβαση. Αυτό, λοιπόν, το Πάσχα του περάσματος από τη δουλεία της Αιγύπτου στην ελευθερία της νέας πατρίδας είχε μία προτύπωση αυτού που συμβαίνει σήμερα». «Σήμερα», πρόσθεσε, «ο πρωτότοκος Υιός του Θεού, ο πρωτότοκος Κύριος της Δημιουργίας προσφέρεται στο Ναό του Θεού ως θυσία και αναπληρώνεται προσωρινά η αιματηρή του προσφορά και το αίμα που θα χυθεί από τον ενιαύσιο αμνό, από τις δύο περιστερές, σε τριάντα τρία ακριβώς χρόνια.  Γιατί τότε, επάνω στο Σταυρό του Γολγοθά θα χυθεί το αίμα του αιώνιου αμνού,

του αιώνιου Λυτρωτή, του Κυρίου της Δόξης, για να αποκαταλαγεί ο κόσμος, για να λυτρωθεί από τη δουλεία του θανάτου, από τη δουλεία της φθοράς, από τη δουλεία των δαιμόνων, από τη δουλεία των ειδώλων και του ψεύδους και να περάσει στη Βασιλεία την ανέσπερη, στην αιώνια δόξα, στην απερινόητη χάρη, στην πολυδύναμη ευλογία των αιώνων. Αυτό, λοιπόν, σηματοδοτεί η σημερινή εορτή».

«Αυτό το θαύμα γιορτάζουμε. Την έναρξη της επιγείου πορείας του Κυρίου μας για το μαρτύριο και τη μαρτυρία του Γολγοθά υπέρ πάντων ημών. Γιατί αυτό το θαύμα δεν έγινε μια φορά ιστορικά. Γίνεται κάθε μέρα. Σε κάθε λειτουργία θυσιάζεται ο αμνός του Θεού ο ‘’αίρων την αμαρτία του κόσμου’’», τόνισε  στην συνέχεια, αναφέροντας πως «αχνοφέγγει, το Πάσχα μας. Αχνοφέγγει, αδερφοί, η μεγάλη ώρα της θυσίας του Κυρίου μας. Και προετοιμαζόμεθα από τώρα να ζήσουμε το θαύμα της Θείας Αγάπης». «Αυτό υποδηλώνει η εορτή της Υπαπαντής».

Αφού ανέφερε πως «μπροστά σε αυτό το μεγαλείο, ο διάβολος φρίττει, λυσσομανάει», υπογράμμισε πως «περπατάει ο διάβολος, μέσα στην ιστορία για να αρπάξει και να ξεσκίσει τους ανθρώπους. Για να οδηγεί στον άνθρωπο στο θάνατο, όπως που είναι η δική του κατάσταση. Και δυστυχώς στο δικό του τέλμα. Στο θάνατο και στην οδύνη της πτώσεως και της καταστροφής. Αυτό θέλει, γιατί είναι απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και βρίσκει αφελείς και ασταθείς ανθρώπους. Θύματα και αθύρματα του έργου του οι οποίοι συνεργάζονται μαζί του με διάφορα προσχήματα, με διάφορες αιτιολογίες. Αρνούμενοι τη θεωτική αναγωγή του ανθρώπου. Αρνούμενοι το ήθος, την ευγένεια».  Και συνέχισε: «Αυτή λοιπόν την τραγωδία, η Αγία μας Εκκλησία αγωνίζεται επί δύο χιλιάδες χρόνια,

να αποτρέψει στις ψυχές των ανθρώπων, κινουμένη από αγάπη, μακροθυμία και έλεος. Γιατί δεν υπάρχει αμαρτία που να μη συγχωρείται. Δεν υπάρχει. Βλέπετε ο ληστής, ο δολοφόνος, ο βιαστής, ο εγκληματίας, με ένα ‘’μνήσθητί μου’’, έμπονο βέβαια, από τα βάθη της καρδιάς του, άνοιξε τον Παράδεισο και μπήκε πρώτος οικιστής. Η πόρνη, η βρώμικη εκείνη η γυναίκα των παθών, με τα κλάματά της, ξανάγινε παρθένος και μνημονεύεται στην Εκκλησία, μέσα στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, ως υπόδειγμα και παράδειγμα μετανοίας. Ο άσωτος επέστρεψε, αφού είχε φάει όλη την περιουσία μετά πορνών και ξανά έγινε το αρχοντόπουλο».

«Αδελφοί μου, ένα δεν συγχωρείται», συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος, «η εμμονή στην αμαρτία», «γιατί», όπως πρόσθεσε, «η έμμονή στην αμαρτία τον άνθρωπο τον δαιμονοποιεί, τον κάνει αμεταμέλητο. Και σήμερα ζούμε τέτοιες καταστάσεις.

Ήδη εχθές συνέβη ένα τρομακτικό γεγονός στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Διακόσια χρόνια ελευθέρου βίου, εχθές έγιναν κομμάτια από την κυβέρνησή μας, η οποία εκμεταλλευμένη την ψήφο του λαού, προχώρησε σε ένα βήμα που δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους μας. Σε μία απομείωση του ‘’είναι’’ του ανθρώπου.

Γιατί ο άνθρωπος πλάστηκε από τον Θεό με ένα συγκεκριμένο ‘’είναι’’, με μία συγκεκριμένη οντολογία: άνδρας και γυναίκα. Για αυτό και η μορφολογία του σώματός μας, μας χαρίζει αυτή τη διάκριση των φύλων. Τα φύλα δεν είναι κοινωνικές συνθήκες όπως ανόητα λένε κάποιοι, αλλά είναι βιολογικές, αλήθειες, έντιμες, πραγματικές. Και χθες, λοιπόν, κατετέθηκε ένα νομοσχέδιο που είναι το χειρότερο που έχει ποτέ εμφανιστεί στην νομική πραγματικότητα και που στοχεύει στο να καταδολιεύσει τις έννοιες πατέρας, μητέρα, παιδί. Να γκρεμίσει την οικογένεια». Παρεκκλίσεις τραγικές και χυδαίες, να γίνουν έννομα αγαθά. Από κοινοβούλια που έχουν ορκιστεί στο όνομα της Αγίας και  Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Είναι εφιαλτικές, λοιπόν, οι καταστάσεις.

Και ξέρετε, σήμερα θα γίνει αυτό, αύριο θα έρθει η πολυγαμία. Γιατί εδώ υπάρχουν από διάφορες κουλτούρες πολυγαμικοί άνθρωποι. Θα πρέπει και αυτό να νομοθετηθεί.

Μεθαύριο η παιδεραστία όταν υπάρχει, λέει, η συναίνεση του εφήβου, του νέου. Αυτά ακούγονται στον σπασμένο και γκρεμισμένο κόσμο μας. Και προσέξτε, όλο αυτό δεν γίνεται ούτε στο Ισλάμ, ούτε στην Αφρική, ούτε στις Ινδίες, ούτε στην Κίνα, ούτε στη Ρωσία. Αλλά μόνο στο χριστιανικό κόσμο».

«Να γιατί επιδιώκεται όλο αυτό. Για να αλλοιωθεί ο άνθρωπος. Να μην γίνει ένθεος. Να μην έχει δυνατότητες κοινωνίας με τον Θεό. Να πεθάνει μέσα στην σαπρότητα και στην αχλή των παθών του. Για αυτό είναι τόσο σημαντική αυτή η εορτή. Για να μας αφυπνίσει.

Για να μας συνεγείρει», είπε ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος, προτρέποντας όλους: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου».