Όσο αργεί η θέσις της Εκκλησίας Κύπρου εις το θέμα της σεξουαλικής αγωγής…

 

Όσο αργεί η θέσις της Εκκλησίας Κύπρου εις το θέμα της σεξουαλικής αγωγής…

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Το ‘’επινίκιον’’ επιχείρημα το οποίο είδαμε σε ΜΜΕ, ότι η ‘’Εκκλησία συνηγορεί σε μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης’’, παρά τη γενικόλογη αναφορά της σχετικής συνηγορίας από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, αποτελεί  κόλαφο σε όσους επισημαίνουν, εκείνες τις διδακτικές ενότητες οι οποίες αντιβαίνουν στην εν Χριστώ ζωή και ειδικότερα εκείνες οι οποίες αναφέρονται στις καλούμενες ‘’έμφυλες ταυτότητες’’. 

Αν προσμετρηθεί και το γεγονός του απαξιωτικού χαρακτηρισμού ‘’ακραίοι’’, προς όσους ελεύθερα έχουν εκφράσει τη θέση τους στα σημεία εκείνα τα οποία αντιβαίνουν στην εν Χριστώ ζωή, αντιλαμβάνεται καλύτερα την επαύξηση των επινίκιων δημοσιευμάτων. 

Το υποχρεωτικό αυτό μάθημα της λεγόμενης ‘’ολιστικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης’’, αφορά όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης στην Κύπρο και φυσικά τη θεματολογία τη σχετική με τις έμφυλες ταυτότητες. 

Για παράδειγμα ανάμεσα στις διδακτικές ενότητες της Γ΄ Δημοτικού, υπάρχει ενότητα η οποία αναφέρεται στην ‘’αποδόμηση στερεοτύπων των φύλων’’.   Τι περιλαμβάνει η ‘’αποδόμηση’’ αυτή;  Συμφωνούν με την ‘’αποδόμηση στερεοτύπων των φύλων’’; 

Σίγουρα υπάρχει σχετικό πρόγραμμα.  Δεν θα έπρεπε να μελετηθεί σε πρώτο πλάνο, εκ μέρους της Εκκλησίας της Κύπρου και  χωρίς καθυστέρηση να υπάρξει σχετική τοποθέτηση; 

Αργά ή γρήγορα αυτό που συμβαίνει σε χώρες της Ευρώπης, δεν θα συμβεί και στην Κύπρο; Σίγουρα γίνεται αντιληπτό από όλους τους Ιεράρχες της Κύπρου, το θέμα των εμφύλων ταυτοτήτων και η δυναμική που θα έχει ένα τέτοιο μάθημα. 

Εκείνες οι διδακτικές ενότητες για τις οποίες δεν υπάρχουν διαφορετικές τοποθετήσεις ανάμεσα στους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου, ανεξάρτητα από το αν δεν υπήρξαν τοποθετήσεις, είναι εκείνες που αφορούν τη θεματολογία των έμφυλων ταυτοτήτων.

Γνωρίζουν οι Ιεράρχες μας στην Κύπρο, ότι οι διδακτικές ενότητες  περί των λεγομένων ‘’εμφύλων ταυτοτήτων’’, δεν έχουν ως σκοπό απλά, την αποτροπή της έμφυλης βίας, μιας απάνθρωπης βίας, η οποία σίγουρα είναι κατακριτέα. 

Σίγουρα γίνεται αντιληπτό ότι οι διδακτικές ενότητες  περί εμφύλων ταυτοτήτων, δεν θα είναι με βάση τη διδασκαλία της Εκκλησίας.  Σίγουρο είναι επίσης, ότι αυτά τα οποία  συμβαίνουν στην Ευρώπη των ‘’κεκτημένων’’ στο θέμα τούτο, θα επισυμβούν μελλοντικά και στην Κύπρο. 

Σίγουρο είναι πως όταν η Εκκλησία Κύπρου αποφασίσει να προβάλει τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας στο θέμα των έμφυλων ταυτοτήτων, θα είναι πλέον αργά και η οποιαδήποτε αντίδραση θα είναι χωρίς αντίκρυσμα. 

Τότε θα αντιληφθούν,  όσοι των Κληρικών και λαϊκών θεολόγων, απαξίωσαν ως ‘’ακραίους’’, όσους έφεραν σοβαρές θεολογικές ενστάσεις στο θέμα τούτο, όπως τον Μητροπολίτη Πάφου, Μητροπολίτη Μόρφου, την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, την Ιερά Μονή Τροοδίτισσας κλπ, ότι το πρόβλημα στη διδασκαλία της Εκκλησίας μας δεν είναι οι κληθέντες ‘’ακραίοι’’ που το δημιούργησαν.

Δεν ήλθε εις γνώση τους η δομή του μαθήματος αυτού;  Όταν θα αποφασίσουν να  ομιλήσουν, με βάση διδασκαλία της Εκκλησίας, τότε θα είναι πολύ αργά.  Τότε θα γίνει αντιληπτό ότι άλλο ακρίβεια και άλλο ακρότητα. 

Δεν θα αργήσει να έλθει η μέρα που δεν ασχολούνται καθόλου με τους απαξιωτικώς κληθέντες ‘’ακραίους’’, γιατί θα γίνει επί πρακτικού πεδίου αντιληπτή η δυναμική μια τέτοιας αγωγής.

Σίγουρα σε κάποιο χρόνο, θα προβληθεί από την Εκκλησία μας στην Κύπρο η διδασκαλία της στο θέμα τούτο.  Δεν θα είναι όμως αργά και χωρίς αντίκρυσμα η προβολή οποιωνδήποτε ενστάσεων;

Τότε θα προβληθεί το ‘’εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου’’ (Εφ. 6,4), καθώς και το ‘’παιδεία μετάληψις αγιότητος εστί’’ (Εις την Προς Εβραίους Ομιλία ΚΘ), το οποίο αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. 

Δικαίωμα του καθενός να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.  Και εμείς με τη σειρά μας θα προβάλουμε αυτά που είναι σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας. 

Πρόσφατα θεολόγος στην Κύπρο απαξίωσε, τη σχετική  διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου για το  θέμα της ομοφυλοφιλίας.  Καμιά δημόσια ανασκευή δεν έχει γίνει εκ μέρους της Εκκλησίας μας, για τη δημόσια απαξίωση της στάσης του Αποστόλου Παύλου για το  θέμα της ομοφυλοφιλίας.   Άλλοι ήταν οι ‘’ακραίοι’’.

Εφόσον η Εκκλησία μας δεν πρόκειται να αλλάξει την ποιμαντική της απέναντι στους ομοφυλόφιλους, μια ποιμαντική αγάπης, αλλά και ομολογίας της Αγιογραφικής και Πατερικής διδασκαλίας, γιατί να δίνεται η εντύπωση της ολικής συμφωνίας της; 

Όσο υπάρχει καθυστέρηση, η οποιαδήποτε μελλοντική ένσταση δεν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.  Τότε θα λησμονηθούν και τα περί ‘’ακραίων’’… και ‘’ουκέτι θα μνημονεύουν αυτών’’, δια τη δυσκολία διαφοροποίησης των διδακτικών ενοτήτων με τις οποίες θα διαφωνούν.