Πόνος, συμπάθεια, αμηχανία και αλαλία

 

Πόνος, συμπάθεια, αμηχανία και αλαλία*

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Ο πόνος πολύς για τον βίαιο και τραγικό θάνατο δεκάδων – κυρίως νέων – ανθρώπων και συμπάθεια για την βαθειά πληγή στις ψυχές των οικείων τους. Ταυτόχρονα αμηχανία προκαλούν τα ανάκατα αυτά συναισθήματα όταν συνδυάζουν το θλιβερό γεγονός της εκατόμβης των θυμάτων από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη με το προβαλλόμενο  και διαφημιζόμενο ότι το τρένο είναι  «το ασφαλέστερο, ταχύτερο και φθηνότερο μέσο μαζικής μεταφοράς». Σημειώνεται ότι το τραγικό γεγονός ήταν απρόβλεπτο ως προς το πότε θα συνέβαινε. Γιατί ότι θα συνέβαινε οι ειδικοί το είχαν προβλέψει από χρόνια...   

Το ξάφνιασμα από το απίστευτο για πολιτισμένη χώρα πλήγμα και όλα τα ψυχολογικά ζητήματα που προέκυψαν υποτάσσονται στο πένθος και προκαλούν αλαλία. Η πένα προσπάθησε να ξεπεράσει το συμβάν, να ασχοληθεί με άλλο θέμα. Δεν τα κατάφερε. Όλα τα κάλυψε το μαύρο πέπλο του απρόσμενου πένθους.

Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες ζήσαμε τραγικά γεγονότα. Ο αποτυχημένος τρόπος αντιμετώπισής τους αποκαλύπτει την πικρή αλήθεια, ότι ακόμη είμαστε πίσω στον εκσυγχρονισμό της κρατικής μηχανής έναντι των περισσότερων χωρών – μελών της Ε.Ε. Εκσυγχρονισμός, προοδευτισμός... Λέξεις που εντυπωσιάζουν, αλλά στην Ελλάδα περισσότερο είναι συνθήματα κενά περιεχομένου. Εκσυγχρονιστική και προοδευτική είναι η χώρα της οποίας η κρατική μηχανή λειτουργεί σωστά και εξυπηρετεί άριστα τους πολίτες, που την εμπιστεύονται και της προσφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Εκσυγχρονιστική και προοδευτική είναι η χώρα, στην οποία η πολιτική τηρεί τις αιώνιες ηθικές αξίες και τους από τους προγόνους μας προερχόμενους δημοκρατικούς θεσμούς και που αποτελεί παράδειγμα στους πολίτες  αποφυγής της χυδαιότητας και της ηθικής παρακμής.

           Μπροστά μας έχουμε βουλευτικές εκλογές. Τα Κόμματα που θα συμμετάσχουν οφείλουν να βαδίσουν προς αυτές με το βάρος του εθνικού πένθους. Το πένθος ας γίνει αφετηρία μιας όντως προοδευτικής προεκλογικής περιόδου. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να νιώσουν τις ευθύνες τους για την κατάσταση που προκάλεσε την τραγωδία στα Τέμπη  και να αντιπαραταχθούν μεταξύ τους με σεβασμό και με επιχειρήματα και φυσικά όχι με ύβρεις με αόριστες κατηγορίες, με απειλές και με δηκτικές ψεύτικες καταγγελίες. Είναι απαράδεκτο εμείς που διδάξαμε τη Δημοκρατία και διατυπώσαμε πρώτοι ότι «δεν υπάρχει τάξη πιο εχθρική για το λαό από τους φαύλους ρήτορες και τους δημαγωγούς» (Ισοκράτης) να είμαστε τόσο πίσω στη συμπεριφορά των πολιτικών μας!  

Το 1922 ο Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος Όσβαλντ Σπένγκλερ στο κλασσικό έργο του «Η παρακμή της Δύσης» (Σημ. Έχει εκδοθεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Δαρδανού) σημειώνει πως σε ένα κράτος ανεπτυγμένο ηθικά και πολιτισμικά  το απρόβλεπτο πρέπει να εξουδετερώνεται από την υπέρχρονη και δίκαιη αιτιότητα και πάντα να ισχύει  η  λογική σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Είναι λυπηρό πως το Ελληνικό κράτος αποδεικνύεται ότι ακόμη δεν έχει πετύχει να περιορίσει το απρόβλεπτο..-

 

*Αλαλία=Απώλεια της ικανότητας άρθρωσης λόγου, που οφείλεται σε ψυχολογικά αίτια