Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 28.1 // 10.2.2023
Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου.
Ὁ Θεὸς εἶναι μόνο ἀγάπη
…. καὶ δὲν τιμωρεῖ ;;;
Ἀπάντηση Ἁγιορείτη Κελλιώτη Πατέρα σὲ τοποθέτηση ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μόνο ἀγάπη καὶ δὲν τιμωρεῖ :
Χαίρε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ Ἄγγελε.
Μία σύσταση στὰ λεγόμενά σου ...:
Πρῶτον ἡ ἐτυμολογία τῆς
λέξεως τιμωρία :
Τιμή + ὤρα = ἡ
φροντίδα, ἡ ἀποκατάσταση τῆς τιμῆς....
Δεύτερον, καὶ ὁ Θεὸς
τιμωρεῖ....μέ ἀγάπη παιδαγωγική ….!!
Ὁ Τρισυπόστατος Θεὸς εἶναι ἀγάπη ἐν Ἀληθείᾳ...( «Ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· ὁ λόγος ὁ σὸς ἀλήθειά
ἐστι», Ἰωάν. ΚΕΦ.ΙΖ΄, στίχ.17)
.
Τὸ σκέτο ἀγάπη εἶναι
πλάνη ... Επαναλαμβάνω, τὸ σκέτο....
Εἶναι ἡ πλάνη τῶν οἰκουμενιστῶν
παγκοσμιοποιητῶν.....
Μᾶς βολεύει ὁ Θεὸς μόνο νὰ ἀγαπάει.... καὶ ἐμεῖς ὡς ἄνθρωποι νὰ κάνουμε ὅ,τι
θέλει ὁ καθένας ἀφοῦ ἀπὸ ἀγάπη ὁ Θεὸς στὸ τέλος θὰ μᾶς συγχωρέσῃ.... Αὐτὸ
βολεύει πολλοὺς γιὰ νὰ μείνουν ἀνεξέλεγκτα
ἀδιόρθωτοι.... καὶ ἀμετανόητοι.... Ὁπότε μετὰ Κόλαση....
Ἡ Κόλαση ὡς ὑπαρκτὴ κατάσταση, τὴν
θεωρεῖς τιμωρία ...;;;;.... ναὶ ἢ ὄχι....;;;.......
Μὴν ξεχνᾶμε....Ὁ Θεὸς
εἶναι καὶ δικαιοσύνη....( «Δίκαιος εἶ, Κύριε,
καὶ εὐθεῖαι αἱ κρίσεις σου», Ψαλμ.118, στίχ.137 . « Ἡ δικαιοσύνη
σου δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια», Ψαλμ.118, στίχ.142).
Ποὺ οἱ νεοταξίτες οἰκουμενιστὲς
δὲν ἀναφέρουν ποτὲ στὶς ποικίλες μορφὲς προπαγάνδας τους.... Ἀφήνουν στὰ
πελάγοι σκότους καί πλάνης περὶ ἀγάπης σκέτης...
Εἴπαμε ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη
ἐν Ἀληθείᾳ ... («Ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν χάρις,
ἔλεος, εἰρήνη παρὰ Θεοῦ Πατρὸς καὶ παρὰ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Πατρός, ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ»,
Β΄Ἐπιστ. Ἰωάν., στίχ.3 ).
Ἐρώτηση :
Ὁ κατακλυσμὸς ἐπὶ Νῶε ἦταν τιμωρία ἢ τί ἄλλο ἦταν....;;;........
( Γένεσις, ΚΕΦ.ΣΤ΄,
στίχ.13 . ΚΕΦ.Ζ΄, στίχ.1,
4, 19-23).
Τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα ποὺ
τὰ κατάκαυσε ἄνωθεν λόγῳ ἐπικρατήσεως πάσης μορφῆς ἀνωμαλίας.... ἦταν τιμωρία ἢ τί ἄλλο ἦταν....;;;.......
(Γένεσις, ΚΕΦ.ΙΘ΄, στίχ.13, 24-25, 28-29).
Τὸν Ἡλὶ τὸν Ἀρχιερέα τοῦ Ναοῦ ποὺ ὁ Θεός τοῦ ζητοῦσε
ἐπίμονα νὰ διορθώσει τὰ τέκνα του.... ποὺ ἅρπαζαν τίς προσφορὲς τῶν πιστῶν στὸ
θυσιαστήριον τί τοὺς ἔκανε....;;;;....... Γιὰ διάβασε Παλαιὰ Διαθήκη καὶ
πές μου...!!! (Α' Βασιλειῶν ΚΕΦ.Β΄,στίχ.12-17, 22-25, 31-34).
Ἐαν ὅλα αὐτὰ ἔγιναν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη τοῦ Νόμου.... τί θὰ γίνει τώρα στὴν
Καινὴ Διαθήκη μετὰ Χριστὸν μέ τὴν πλήρη Χάρι καὶ ἐπίγνωση τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ
Χριστοῦ, ποὺ ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι σὲ κατάσταση ἀποστασίας.... πλὴν ἐλαχίστων....;;;.......
Ἀναμένω ἀπαντήσεις....
Ἡ Κόλαση εἶναι ὑπαρκτὴ κατάσταση.....;;;........ποὺ καὶ δυστυχῶς γιὰ πολλούς, καὶ
αἰώνια...!!!
Πνευματικὰ πῶς ἐξηγῆται
ἐάν....καί μόνον..... " Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί..."
; ; ; ( Α΄
Ἰωάν. ΚΕΦ.Δ΄, στίχ. 7-8, 16-19 ).
Γνωστὸ τὸ χωρίο, ὄχι ὅμως
ὁλοκληρωμένο καὶ ὀρθοδόξως ἑρμηνευόμενο...
Ἄγγελε συγχέουμε τὴν μακροθυμία τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀγάπη....
Ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ πηγάζει
ἀπὸ τὴν ἀγάπη, ποὺ σκοπὸ ἔχει τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου,
ἐπιστροφὴ στόν
Δημιουργό Θεό Πατέρα μέ τὴν μετάνοια του....
Ἐαν καὶ ὁπότε ὁ Θεὸς κρίνει ὀτι δὲν ἔρχεται τὸ ποθούμενο... δηλαδὴ ἡ ἐκ
βάθους μετάνοια ἑνὸς ἑκάστου καὶ ὄχι
μόνο ἡ μεταμέλεια τύπου Ἰούδα ἀναπόφευκτα λειτουργεῖ ἡ δικαιοσύνη τοῦ
Τρισυποστάτου Θεοῦ....
Γι' αὐτὸ Ἄγγελε καὶ κάθε συνάνθρωπε ἡ
μοναδικὴ πορεία μας καὶ δρόμος σωτηρίας μας εἰναι ἡ
Μετάνοια....
Μετάνοια...
Μετάνοια....
Εἰδάλλως θὰ ὑποστοῦμε τίς συνέπειες τῆς ἀμετανοησίας μας.
Εὐχές γιὰ Καλὸν Ἀγῶνα.
Μὲ ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἐν Ἀληθείᾳ.
«Ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπη, αὐξήσομεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστὶν ἡ
κεφαλή, ὁ Χριστός»,
( Ἐφεσ. ΚΕΦ.Δ΄, στίχ.15).
ΥΓ.
Ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης ὁ Εὐαγγελιστὴς καὶ Ἀπόστολος Ἅγιος Ἰωάννης
ὁ Θεολόγος περισσότερο μιλοῦσε καὶ ἔγραφε
γιὰ τὴν Ἀλήθεια.... ( Β΄ Ἐπιστ. Ἰωάν. 1, 1-3 ).
Ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός , μᾶς τὸ ἔλεγε
:
" Ἐγὼ
εἶμαι ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωὴ καὶ Ὁδὸς
Σωτηρίας...."
( Ἰωάν, ΚΕΦ.ΙΔ΄, στίχ. 6).
3 σχόλια:
Εύγε στο συντάκτη του υπέροχου αυτού κειμένου!
Δυστυχώς, στις ημέρες μας βλέπουμε και μεγαλόσχημους κληρικούς να αποφαίνονται "βαρύγδουπα" ότι ο Θεός δεν τιμωρεί και να ωθούν, κατ αυτόν τον τρόπο, τους πιστούς στην α-φοβία και την α-μετανοησία.
Θα δώσουν φρικτό λόγο εν ημέρα Κρίσεως για την από μέρους τους διακήρυξη και διατύπωση της συγκεκριμένης,ψυχοκτόνου αυτής διδαχής ...
«ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ δίκαιος» (Ψαλ. ριδ΄5).
Μέσα στήν Ἁγία Γραφή διακρίνονται καί καταγράφονται δύο εἴδη ἀπό τίς λεγόμενες καί ἐκφραζόμενες ἀνθρωποπαθῶς ὡς «τιμωρίες».
Ἡ «τιμωρία» πού νοηματοδοτεῖται ὡς παιδαγωγία καί ἡ «τιμωρία» πού ἐκφράζεται ὡς ἀνταπόδοση.
Ἡ πρώτη, πού λειτουργεῖ παιδαγωγικά, τήν ἐνεργεῖ ὁ Θεός μόνο σέ αὐτή τή ζωή.
Ἔτσι ἐπιτρέπει καί παραχωρεῖ δοκιμασίες καί θλίψεις, κινούμενος ἀπό ἐνδιαφέρον καί ἄπειρη ἀγάπη πρός τά πλάσματά Του ὅπως ὁ καλός πατέρας στά παιδιά του.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναρωτιέται:« τίς γάρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ;» (Ἑβρ. ιβ΄7) καί ὀρθοτομεῖ ὅτι «διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.» (Πράξ. ιδ΄22).
Συνεπῶς αὐτές τίς κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ δοκιμασίες καί θλίψεις στή ζωή μας τίς δεχόμαστε μέ δοξολογία καί εὐχαριστία «εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν.» (Ρωμ. ε΄3-5).
Τήν ἄλλη «τιμωρία», πού φέρεται καί ὑποστασιάζεται ὡς ἀνταπόδοση, θά ἐνεργήσει ὁ Κύριος κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του.
Τότε θά ἀποδώσει τοῦ καθενός κατά τά ἔργα του :«καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως.» (Ἰω. ε΄29).
Ὁ Κύριος στήν τριετῆ ἐπίγεια δράση καί διδασκαλία Του δέν ἔπαυε νά τονίζει μέ ἰδιαίτερη ἔμφαση καί χαρακτηριστικές εἰκόνες τήν ἀνταπόδοση καί ἀντιμισθία πού περιμένει ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀνάλογα τόν τρόπο ζωῆς τους σέ σχέση μέ τό Θεό καί τούς συνανθρώπους τους.
Γιά τόν λόγο αὐτό μιλοῦσε τακτικά γιά «τὴν γέενναν τοῦ πυρός» καί τὸ «σκότος τὸ ἐξώτερον» ὡς μιά προειδοποίηση-γνωστοποίηση ἑνός μελλοντικοῦ κινδύνου-κατάστασης πού ἀναμένει τούς «τὰ φαῦλα πράξαντες», ἀλλά καί ὡς προτροπή γιά ἀλλαγή τρόπου ζωῆς (μετάνοια).
Παράλληλα μέ τόν ἴδιο τρόπο ἐνθάρρυνε κι ἐμψύχωνε τούς πιστούς πού τηροῦσαν τίς ἐντολές Του λέγοντας : «χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς·» (Ματθ. ε΄12).
Τί πιό δίκαιο ἀπό αὐτό, τί πιό ἱδανικό καί τί πιό σύμφωνο μέ τίς ἀρχές τῆς δικαιοσύνης;
Ὁπότε, κάτω ἀπό αὐτή τήν προοπτική τῆς ἀνταπόδοσης καί τῆς ἀξιομισθίας, τό ἀξίωμα ὅτι «ὁ Θεὸς εἶναι μόνο ἀγάπη καὶ δὲν τιμωρεῖ» ἐκφεύγει τῆς πραγματικότητας.
Ἔνῶ ταυτόχρονα σφάλλουμε στήν ἔκφραση καί ἀστοχοῦμε στήν περιγραφή τοῦ Θεοῦ ὑπερτονίζοντας τήν ἀγάπη Του εἰς βάρος τῆς δικαιοσύνης Του.
Ὁ μέγας Βασίλειος ἀποφαίνεται :«Πανταχοῦ συνάπτει ἡ Γραφή τοῖς οἰκτοιρμοῖς τοῦ Θεοῦ τήν δικαιοσύνην, διδάσκουσα ἡμᾶς ὅτι οὔτε ὁ ἔλεος αὐτοῦ ἄκριτος, οὔτε ἡ κρίσης ἀνελεήμων» (Ὁμιλία εἰς Ψαλμόν ριδ΄).
Ἡ ἀγάπη καί ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ βαδίζουν πάντα μαζί.
Μέ σεβασμό κι ἐκτίμηση.
Θεόδωρος Σ.
Το πρόβλημα είναι ότι πλέον δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος τι σημαίνει παιδαγωγική -πατρικη τιμωρία του Θεού διότι, η παρέμβαση τέτοιου είδους στη σύγχρονη οικογένεια είναι απορριπτέα! Ο πατέρας, όπου υπάρχει, στη σημερινή οικογένεια, πρέπει να το βουλώνει και να αφήνει τη σύγχρονη μητέρα να αναθρέψει τα παιδιά με τον ρόλο του να είναι υποστηρικτικός εκείνης και, εν πολλοίς, σιωπηλός.
Δημοσίευση σχολίου