Μύγες ή Μέλισσες ; Η τι "επιχείρηση" έχουμε!

 

     Όλες οι αντιπαλότητες που ζούμε δυστυχώς οι άνθρωποι μεταξύ μας, γνωστοί ή άγνωστοι, φίλοι ή εχθροί, θρησκευόμενοι ή όχι, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι βρισκόμαστε, δύο χιλιάδες τόσα μετά τον ερχομό του Ιησού Χριστού, σε κατάσταση αγνωσίας του ήδη αποκαλυμμένου Θεού μας και αγνωσίας για τον λόγο αυτό του ίδιου του εαυτού μας – η έχθρα και το μίσος και η κάθε λογής αντιπαλότητα φανερώνουν την πνευματική τύφλωση του ανθρώπου, δηλαδή την προτεραιότητα του εγώ του ως απόλυτου κριτηρίου στις όποιες σχέσεις του. 

Πού είναι η αγάπη ως ρυθμιστικός παράγων της ζωής μας, ό,τι δηλαδή αποτελεί τη φυσιολογία μας ως ανθρώπων, αφού δημιουργηθήκαμε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού που είναι Αγάπη; Ζούμε, ακόμη και οι χριστιανοί, ως «άθεοι» συχνά στον κόσμο, ακυρώνοντας έτσι την όποια μαρτυρούμενη στα λόγια χριστιανικότητά μας. Η τραγική αυτή κατάσταση που την βλέπουμε να υπερβαίνεται μόνο από τους αγίους μας, τα «μιμήματα» του Χριστού μας, μας οδηγεί στο να θυμόμαστε πολύ έντονα την επισήμανση του οσίου Παϊσίου του αγιορείτου:  ο καθένας τοποθετείται ανάλογα με το περιεχόμενο της καρδιάς του στις όποιες εκτιμήσεις του - ανάλογα με το «έχει» του πυροβολεί ή αγκαλιάζει. Όπως συνήθως το έλεγε: «να γίνεις εργοστάσιο καλών λογισμών», που σημαίνει να αγωνίζεσαι αδιάκοπα και με ένταση να βρίσκεσαι εκεί που σε παραπέμπουν οι εντολές του Χριστού. Για να διευκρινίσει με τον τρόπο του: «και χρυσάφι να σου δώσουν, αν μέσα σου είσαι κακότροπος, χρυσές σφαίρες θα ρίχνεις κατά των άλλων· αν είσαι καλοπροαίρετος και καλλιεργείς καλούς λογισμούς, και το σίδερο και το όποιο «κακό» υλικό θα το βλέπεις με καλό μάτι και θα το κάνεις βάλσαμο για τις ψυχές των ανθρώπων».

 Την ίδια αλήθεια την έλεγε χρησιμοποιώντας και το παράδειγμα της μύγας και της μέλισσας: «Η μύγα και σε τόπο που έχει παντού λουλούδια, τελικά θα βρει την ακαθαρσία να σταθεί· η μέλισσα και σε τόπο που είναι γεμάτος από ακαθαρσίες, αλλά έχει και κάποιο λουλούδι, στο λουλούδι θα σταθεί».

Πόσο ευχόμαστε να πληθυνθούν οι μέλισσες! Αρχίζοντας ασφαλώς από εμάς τους ίδιους!

π. Γεώργιος Δορμπαράκης -Ακολουθείν