Αναζητείται κάθαρση στην κυπριακή τραγωδία

Αναζητείται κάθαρση στην κυπριακή τραγωδία

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Η κάθαρση στην αρχαία τραγωδία είναι απαραίτητη, όχι μόνο ως επικράτηση της ηθικής και του δικαίου, που ικανοποιεί τους θεατές - πολίτες του κλεινού άστεως. Συμβάλλει επίσης στη διαφύλαξη της Δημοκρατίας διδάσκοντας ότι αυτή στηρίζεται στο Δίκαιο.

            Στην Κύπρο η χούντα των συνταγματαρχών έκαμε αλλεπάλληλα εγκλήματα εσχάτης προδοσίας, με κορύφωση την απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου του ανεξαρτήτου κράτους της Κύπρου, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και τη διάλυση της αμύνης   της Μεγαλονήσου στις βόρειες ακτές της, ώστε  ο Αττίλας να μην επιχειρήσει απόβαση, που θα ήταν ανεπιτυχής, αλλά απλώς να αποβιβαστεί...

            Πέρασαν 48 χρόνια από τα τραγικά γεγονότα του 1974 στην Κύπρο και κάθαρση δεν έχει ακόμη υπάρξει. Οι πρωταίτιοι και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος δεν έχουν ακόμη λογοδοτήσει. Οι περισσότεροι έχουν απέλθει και του κόσμου τούτου... Ο ελληνικός λαός ακόμη δεν έχει πληροφορηθεί πώς και γιατί συνέβη από τους επίορκους αξιωματικούς. Ποιο ήταν το δέλεαρ που τους έπεισε να εγκληματήσουν σε βάρος της Πατρίδας τους... Αλλά υπάρχει δέλεαρ που να ισοσταθμίζει την εθνική προδοσία τους; Αποκλείεται οποιαδήποτε  δικαιολογία περί ανοησίας και απειρίας τους.... Όλοι ήσαν τύπου Άιχμαν υπάλληλοι, που εκτέλεσαν εντολές.

            Προ ημερών η Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής κα Αννίτα Δημητρίου ανακοίνωσε στα κυπριακά ΜΜΕ ότι ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Κων. Τασούλας την ενημέρωσε πως ο 9ος Τόμος των πρακτικών της Εξεταστικής Επιτροπής είναι στο Εθνικό Τυπογραφείο και πως αναμένεται η έκδοσή του τον προσεχή Σεπτέμβριο. Εκτιμάται ότι οι προς έκδοση Τόμοι των πρακτικών είναι τριάντα και περιέχουν 185 υποφακέλους.

            Η κοινοβουλευτική εξεταστική επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων για το πραξικόπημα στην Κύπρο και την απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου συνεδρίασε από το 1986, δηλαδή δώδεκα χρόνια μετά το πραξικόπημα, έως το 1988. Έκτοτε τα πρακτικά των συνεδριάσεων φυλάσσονται και εκδίδονται με πολύ βραδύ ρυθμό. Θα συμπληρωθούν τα πενήντα χρόνια από το πραξικόπημα και θα έχει εκδοθεί περίπου το ένα τρίτο των πρακτικών αυτών... Εξάλλου ουδεμία ποινική διαδικασία κινήθηκε στην Ελλάδα. Στην Κύπρο καταδικάστηκε σε εικοσαετή κάθειρξη ο διορισμένος από την χούντα, «πρόεδρος» των οκτώ ημερών Νίκος Σαμψών....

            Για σύγκριση οι επίορκοι αξιωματικοί πρωταίτιοι του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 δικάστηκαν μόλις ένα έτος από της αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας (28 Ιουλίου – 29 Αυγούστου 1975) και καταδικάστηκαν οι μεν τρεις κύριοι συντελεστές του σε στρατιωτική καθαίρεση και θάνατο, οι δε πλείστοι των υπολοίπων σε στρατιωτική καθαίρεση και ισόβια κάθειρξη. Η ποινή του θανάτου μετετράπη σε ισόβια.

            Υποθέσεις γίνονται πολλές, η φαντασία οργιάζει και η συνωμοσιολογία ανθεί περί του λόγου του μη ταχέος  ανοίγματος του Φακέλου της Κύπρου και της συνεχούς αναβολής της δίκης για την Κυπριακή τραγωδία από όλες τις έως σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις. Στον Έλληνα πάντως μένει η πικρία πως για μιαν ακόμη φορά επικρατεί το συμφέρον του ισχυρού, που επιβάλλει σιωπή στο δίκαιο του αδυνάτου...-