Κυριακή των 318 Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ Α’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου, γιατί μέσῳ αὐτῶν, ὁ Θεός σέ ἔφερε στή ζωή, κι αὐτοί οἱ γονεῖς, εἶναι οἱ αἴτιοι τῆς ζωῆς σου. Λοιπόν κι ἐσύ, μετά τόν Θεόν, αὐτούς θά τιμήσεις καί θά ἀγαπήσεις, ἄν ἡ πρός αὐτούς ἀγάπη, συντελεῖ στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Αὐτά γιά τούς κατά σάρκα γονεῖς καί ἀδελφούς καί φίλους.

Ἐκείνους ὅμως, πού σοῦ εἶναι οἰκεῖοι κατά τήν πίστιν καί τήν ὀρθόδοξον παράδοσιν καί θά τούς τιμήσεις καί θά τούς ἀγαπήσεις. Τέτοιοι εἶναι οἱ Ἅγιοι θεοφόροι Πατέρες μας, τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων πού τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε σήμερα. Αὐτοί μᾶς μετέφεραν ἀπό τήν ἁπλή ζωή, στήν ζωή τῆς ἀρετῆς, τῆς ὑπομονῆς, μᾶς μετέδωσαν τόν φωτισμό τῆς γνώσεως, μᾶς δίδαξαν τήν ἀλήθεια, μᾶς ἀναγέννησαν μέ τό λουτρό τῆς παλιγγενεσίας, ἔβαλαν μέσα μας τήν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως καί τῆς ἀθανασίας, τῆς παραδείσιας βασιλείας καί κληρονομίας καί ἀπό ἀναξίους, μᾶς κατέστησαν ἀξίους τῶν αἰωνίων  ἀγαθῶν.

Μᾶς ἔκαναν ἀκόμη, οὐράνιους, ἰσάγγελους, χριστοφόρους καί θεοφόρους κατά τήν χάριν, ἀπό ἐπίγειους καί πρόσκαιρους πού εἴμασταν, μᾶς ἀνέδειξαν ὄχι υἱούς καί μαθητές ἀνθρώπων, ἀλλά τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού μᾶς χάρισε τό Πνεῦμα τῆς υἱοθεσίας.

Ὀφείλουμε λοιπόν ἀδελφοί, κάθε τιμή καί άγάπη στούς Ἁγίους Πατέρες γιατί ἡ τιμή καί ἡ ἀγάπη σ’ αὐτούς ἀναφέρεται στόν Χριστόν καί στό Πανάγιον Πνεῦμα , ἀπό τό ὁποῖον πήραμε τήν υἱοθεσίαν , ἀπό τόν ἐπουράνιον Πατέρα μας. Ἀκόμη γιατί μᾶς γλύτωσαν ἀπό αἱρεσιάρχες καί αἱρέσεις, ἀπό σκοτάδια πλάνης καί δαιμονικοῦ τύφου, ὅπως τοῦ Ἀρείου ἕως καί  τῶν παπῶν τῶν τελευταίων αἰώνων, πού ἀφοῦ ἀρνήθηκαν τήν τιμή πού τούς ἔκανε ὁ Χριστός Μεσσίας καί τούς ἔδωσε ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία ( πρωτεῖο τιμῆς ), αὐτοί τυφλωμένοι ἀπό τό πάθος τῆς κενοδοξίας καί σατανικῆς οἰήσεως, ἀπομακρύνθηκαν καί ἔπαψαν νά εἶναι καί τρόπῳ μέτοχοι ὥστε νά εἶναι καί θρόνῳ διάδοχοι, ὅπως οἱ Ἅγιοι Σίλβεστρος, Ἀγάθων, Λέων, Λιβέριος, Μαρτίνος, Γρηγόριος καί ἄλλοι πού μέ ὀρθόδοξον πίστιν καί ἔργα, ἐτίμησαν τόν Ἀποστολικό θρόνο τῆς Ρώμης, ὡς ἄξιοι διάδοχοι τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Ἀπεσχίσθησαν ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἔσχισαν τόν χιτῶνα τοῦ Ἰησοῦ καί γέμισαν τόν κόσμο, μέ ἀθεΐα, σατανική ἀμετανοησία, πεῖσμα, βορβορότητα καί δόλο.

Διά τοῦτο ἐμεῖς, ὡς ὁ νέος Ἰσραήλ, ὅσοι ἐννοοῦμεν καί γνωρίζομεν ἀληθῶς τόν μόνον ἐν Τριάδι ὄντως Θεόν καί δεχθήκαμεν τόν ἀληθινόν Μεσσίαν-Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ἐλάβαμε ὅλα τά πνευματικά καί τοῦ νόμου ὑψηλότερα, τά ὁποῖα πρέπει νά φυλάττουμε ἕως θανάτου. Πολιτευόμεθα πάντοτε μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ μέσα στό ἄκτιστο φῶς καί τήν φιλανθρωπία Του. Συνεπῶς καταδικάζουμε ὅλες τίς αἱρέσεις καί τούς αἱρετικούς διαχρονικά, ὅπως ἔπραξαν οἱ ἀγαθοί καί ἐνάρετοι Πατέρες μας, πού ἑορτάζουμε σήμερα.

Τόν βέβηλο Ἄρειο καί τούς ὁμόφρονές του, τούς βλάσφημους Σαβέλιο καί Μακεδόνιο πού βλασφήμησαν τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ὅλους ὅσους ἀρνοῦνται ὅτι ἡ Δέσποινα καί Ἀειπάρθενος Μαρία εἶναι Θεοτόκος.Ἐπίσης τούς εἰκονομάχους, τούς Παπικούς καί τήν πανσπερμία τῶν Προτεσταντῶν πού βγῆκαν ἀπ’ αὐτούς. Μαζί μ’ αὐτούς καί ὅλους ὅσους ἀρνοῦνται ὅτι ἡ Τριαδική Χάρις εἶναι Ἄκτιστος καί τήν λέγουν -ἀλλοίμονον-!!! κτιστήν. Τούς νεοεποχίτας, μέ τόν δυσεβῆ καί ὕπουλο πανθρησκειακό συγκρητισμό καί ἐν τέλει μ’ ἕνα λόγο, ὅσους δέν δέχονται καί δέν εἶναι ὅμοιοι μέ τούς Ἁγίους Πατέρες μας, κατά τό σύμβολο τῆς Πίστεως καί τά ἅγια Δόγματα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Ἀποστολικῶν Πατέρων καί τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων τῶν συγκροτησάντων τίς Οἰκουμενικές Συνόδους .

Ὁ Κύριος λέγει: «Ούδείς οἶδε τά τοῦ ἀνθρώπου, εἰ μή τό πνεῦμα τό ἐν αὐτῷ· Καί οὐδείς τά τοῦ Θεοῦ οἶδεν εἰ μή τό Πνεῦμα τό ἐν αὐτῷ» [1].Ποιός λοιπόν θά καυχηθεῖ  ὅτι ἐννόησεν  ὑψηλότερον ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα πού εἶναι ἡ ψυχή τῆς Ἐκκλησίας καί θά θελήσει νά σταθεῖ ὑπεράνω  τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως;

Ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς μαρτυρεῖ ὁ Ἴδιος λέγων: « Ἐρευνᾶτε τάς γραφάς ὅτι ἐν αὐταῖς δοκεῖτε ζωήν αἰώνιον ἔχειν καί αὖται εἰσίν αἱ δηλοῦσαι περί ἐμοῦ».[2] Ποιός ἄραγε θελήσει νά τολμήσει καί νά φρονήσει κάτι περισσότερον ἀπό τίς ἅγιες γραφές καί νά λαλήσει ὑψηλότερα ἀπό τούς Πνευματοφόρους Πατέρες πού ἑορτάζουμε σήμερα;

Κανένας ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί Πατέρες δέν ἐπρόβαλον ἀμάρτυρον ἀπό ἀποδείξεις  γραφικάς( κατά τάς γραφάς) τήν διδασκαλία τους.

Συνεπῶς ὅλοι οἱ αἱρετικοί πού τολμοῦν νά ἀλλοιώσουν τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι ἄφρονες καί αὐτοκατάκριτοι.

Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς ἁγία γερόντισσα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀκολουθοῦντες ἀκριβῶς τούς Πατριάρχες, Ἀβραάμ,Ἰσαάκ καί Ἰακώβ πού δέχτηκαν τήν παρουσία  καί εὐλογία τῆς Ἁγίας Τριάδος καί προεφήτευσαν ὅτι ὁ Χριστός Μεσσίας εἶναι Σωτῆρας ὅλων τῶν Ἐθνῶν, ὅπως ἐπίσης καί ὅλους τούς πρό Χριστοῦ προφήτας ἐξαιρέτως τόν Ἠσαΐα καί τόν προφητάνακτα Δαβίδ τόν θεοπάτορα πού εἶπε ὅτι: « Τῷ λόγῳ τοῦ Κυρίου, οἱ οὐρανοί ἐστερεώθησαν καί ὅλη ἡ δύναμις των, ἐν τῷ πνεύματι τοῦ στόματος Αὐτοῦ».[3]Τό δέ Εὐαγγέλιον λέγει: « Ὁ Μονογενής Υἱός ὁ ὤν εἰς τόν κόλπον τοῦ Πατρός»[4] καί « ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν, καί Θεός ἦν ὁ Λόγος καί πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο καί ἐν Αὐτῷ ζωήν ἦν καί ἐγώ καί ὁ Πατήρ, ἕν ἐσμέν»[5] καί ὅσα τοιαῦτα.

Ἐπάνω εἰς αὐτά ὅλα λοιπόν, ἐξέδωκαν οἱ Πατέρες τό ἱερόν σύμβολον,ἤτοι τό σημεῖον τῆς Πίστεως καί ὑπέβαλαν εἰς ἀνάθεμα ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος φρονεῖ καί διδάσκει κάτι ἄλλο, ἐκτός αὐτῶν.

Ἐντούτοις ἀδελφοί μου καί ἐμεῖς πρός ἐκεῖνα τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν θείων Γραφῶν, ἀποβλέπουμε καί προσέχουμε καί σύν Θεῷ θά δυνηθοῦμε νά ὑπερισχύσουμε καί νά καταπατήσουμε, περιφρονῶντας τά τῶν ἐναντίων αἱρετικά, ἀπό τόν ἄθεο Ἄρειον,ἕως καί τήν παναίρεση τῆς Ν.Ἐποχῆς.

Γνωρίζουμε σύν Θεῷ, ἐν τῷ Χριστῷ, ὅτι οὔτε ὅ Ἄδης, οὔτε οἱ δαίμονες, οὔτε ἀνθρώπινα συστήματα καί θεωρίες θά δυνηθοῦν ποτέ νά ὑπερισχύσουν τῆς πίστεως τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί ἡμῶν αὐτῶν. Ἡ  λάμψις τῆς ἀληθείας τῆς Ὀρθοδοξίας μένει εἰς τόν αἰῶνα. Ἀμήν.

---

[1](Κορ.Α’,Κεφ.2,11)

[2] (Ἰωάν.5,39)g

[3] (Ψαλμ.32,6)

[4][4] (Ἰωάν.1, 18)

[5] (Ἰωάν. 1, 1-4), καί (Ἰωάν. 10, 30)