Ο μηδενισμός της Ελλαδικής Εκκλησίας

 

Ο μηδενισμός της Ελλαδικής Εκκλησίας

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Ο επικρατών μηδενισμός εις την κοινωνία μας, μας αγάγει εκόντες- άκοντες, προς μία καταθλιπτική εντύπωση αναφορικώς με την νοηματοδότηση του βίου μας καθώς και το τι μέλλει γενέσθαι μετά τον θάνατο.

Είναι πρόδηλο ότι η έλλειψη πίστης προς την αιώνια Ζωή, την οποία, μας υπέδειξε ο Κύριος Ημών Ιησού Χριστός, δια του Σταυρικού του Βίου, συνιστά μία στενάχωρη πραγματικότητα η οποία έχει καλλιεργηθεί σκόπιμα από ορισμένα κέντρα ακριβώς δια να απογοητεύει τον κόσμο, ακρωτηριάζοντας την ελπίδα την οποία κόμισε ο ίδιος ο Πλάστης και Δημιουργός μας δια της Σταυρικής Θυσίας.

Ο Σταυρωθείς Χριστός, επέλεξε Εκουσίως, να θυσιασθεί με αυταπάρνηση για τα δημιουργήματά μου από υπερβολική αγάπη, ο Θεός δηλαδή καταδέχτηκε να γίνει άνθρωπος χάριν της ιδικής μας της ημετέρας Σωτηρίας.

Εγεννήθη ως ένας απλός άνθρωπος, περπατούσε ως ένας απλός άνθρωπος και επέτρεψε τους ανθρώπους να τον λοιδορήσουν και εν τέλει να τον Σταυρώσουν, πλην όμως Αναστήθηκε την Τρίτη Ημέρα, χαράσσοντας  την πορεία μας προς την αιώνια ζωή, εφόσον τον πιστέψουμε και τον ακολουθήσουμε, δοθέντος ότι είμαστε κατ’ εικόνα του Θεού ως πρόσωπα και  επιδιώκουμε το καθ’ ομοίωση, ήτοι την πραγμάτωση της θέωσης.

Σήμερον, ενώ ο Ιησούς έζησε ταπεινά μολονότι είναι ο Υιός του Θεού, ο επουράνιος Βασιλεύς, όντας επαναστάτης δια του διαπρύσιου λόγου και κηρύγματός του, εις τον αντίποδα σήμερα, οι θρησκευτικοί ηγέτες πόρρω απέχουν από την ταπεινότητα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, μια μεγάλη μερίδα, συμπεριφέρονται ως πολιτικοί ταγοί και ουχί ως θρησκευτικοί ηγέτες.

Ιδίως τους χαλεπούς καιρούς τους οποίους ζούμε, καθίσταται ιδιαίτατα δύσκολο, ένας θρησκευτικός ηγέτης να καθίσταται πραγματικά υπέρ του λαού, να τολμά να έρχεται σε μετωπική ρήξη με την εκάστοτε εξουσία, πράγμα το οποίο εις τις ημέρες μας καθίσταται σπάνιο.

Ένα μεγάλο μέρος έχει συμβιβαστεί, με την λεγόμενη θεσμική ελίτ και απλώς συναλλάσσεται άτοπα κάνοντας, άνευ ετέρου τινός δημόσιες σχέσεις, δίχως να τιμά τον ρόλο και την αποστολή την οποία έχει αναλάβει.

Ο θρησκευτικός ηγέτης ο οποίος σχετίζεται άμεσα με την ανθρώπινη ζωή έχει άλλη νοοτροπία πιο άμεση, πιο ανθρώπινη και ανατρεπτική με αποτέλεσμα, ο πολίτης να αναμένει μία διαφορετική αντιμετώπιση εις την καθημερινότητα, ή εν πάσει περιπτώσει, να επιδεικνύει μεγαλύτερη μαχητικότητα προς την διεκδίκηση των αξιών που πρεσβεύει, ή να δύναται να αντιστέκεται πιο αποτελεσματικά εις τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Η Ελλάς πλήττεται από την εθνική αποδόμηση, οι παραδόσεις βάλλονται, και προϊόντος του χρόνου, ο πληθυσμός νοθεύεται εξαιτίας και συνεπεία της σκόπιμης της αθρόας ροής μεταναστών εις την πατρίδα μας,, πλην όμως ουδείς αντιδρά, ίσια ίσα οι εκπρόσωποι της θεσμικής ελίτ το στηρίζουν παντοιοτρόπως, αφενός δια της δηλώσεως της Προέδρου της Δημοκρατίας ότι θα επιλυθεί το δημογραφικό με τους μετανάστες,  και αφετέρου δια της περιφοράς της κούκλας «Αμάλ», όπως και της πραγματοποίησης του βάρβαρου εθίμου αυτομαστιγώματος  της «Ασούρα» των Σιιτών Μουσουλμάνων.

Ενώ δηλαδή απαγορεύτηκε η λιτανεία της εικόνας της Παναγίας ανήμερα του 15Αυγούστου, δήθεν προληπτικά προς αποσόβηση  διασποράς του ιού, για τους μετανάστες της «Αμάλ» ή για τους Σιίτες Μουσουλμάνους δεν υφίστατο τέτοιου είδους περιορισμός.

Άρα μιλάμε, καθαρά για την επικράτηση δύο μέτρων και δύο σταθμών και ενώ τα ανθελληνικά σχέδια ήδη έχουν εμφιλοχωρήσει και δηλητηριάζουν τα θεμέλια του έθνους μας η  Ελλαδική Εκκλησία καθεύδει τον νήδυμον ύπνο, επιδιώκοντας αποκλειστικά και μόνον να διατηρεί τις ισορροπίες με την θεσμική ελίτ και να μην διεκδικεί απολύτως τίποτε αλλά ούτε και να θέτει σοβαρές διαχωριστικές γραμμές δια την προϊούσα κατάπτωση του έθνους μας.

Ας ελπίσουμε ότι η κατάσταση θα αλλάξει, με την παρέμβαση του Κυρίου, διότι άλλως νομοτελειακά , ως έθνος θα αφανιστούμε και ως προς τούτο μεγάλη ευθύνη, μεταξύ άλλων, θα φέρει και η Ελλαδική Εκκλησία.