Ὀρθῶς ὁ Πατριάρχης ἔθεσεν ὡς προϋπόθεσιν διὰ τὴν ἐπικράτησιν εἰς τὸν «χριστιανικὸν» κόσμον κοινῆς ἡμερομηνίας τοῦ Πάσχα τὴν ὕπαρξιν κοινῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀποδοχὴν τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Παραθέτομεν ἀπόσπασμα ἀπὸ συνέντευξιν, τὴν ὁποίαν παρεχώρησεν εἰς τὴν ἱστοσελίδα «osservatoreromano.va» τοῦ Βατικανοῦ τῆς 30ῆς Ἀπριλίου 2021:
«Ὁ πραγματικὸς
στόχος τοῦ οἰκουμενικοῦ ταξιδιοῦ εἶναι ἡ ἀποκατάσταση τοῦ κοινοῦ Ποτηρίου σὲ ὅλους
ἐκείνους ποὺ εἶναι ἀκόλουθοι τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἧττα μας, ἡ μυστηριακὴ ἑνότητα στὴν
πίστη καὶ τὴν ἀγάπη πρέπει πάντα νὰ εἶναι ὁ στόχος μας. Πιὸ πρόσφατα, αὐτὸς ὁ
στόχος ἔχει ξεθωριάσει στὸ βάθος, ἀλλὰ πρέπει νὰ τὸν ἀνακτήσουμε καὶ νὰ τὸν ἐπαναφέρουμε
στὴν πρώτη γραμμὴ τῶν προσπαθειῶν μας… Ἂς ἀποκαταστήσουμε τὴν ἑνότητά μας στὰ θεμέλια
ποὺ τέθηκαν γιὰ τὴν πίστη μὲ τὴν ἀναγνώριση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες τῶν Οἰκουμενικῶν
Συνόδων. Ἦταν ἡ Σύνοδος τῆς Νίκαιας τὸ 325 μ.Χ. ποὺ ἔθεσε τὸν ὑπολογισμὸ τῆς ἡμερομηνίας
τοῦ Πάσχα ποὺ ἀκολουθοῦμε μέχρι σήμερα. Φυσικά, θέλουμε μία κοινὴ ἡμερομηνία, ἀλλὰ
πρέπει νὰ λάβουμε σοβαρὰ ὑπόψη τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Βίβλος ἀποτελεῖται τόσο ἀπὸ τὸν
Μωσαϊκὸ Νόμο ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη. Πρέπει νὰ ἔχουμε κατὰ νοῦ ὅτι ὑπάρχει
μία διαδικασία ἀπὸ τὸν Μωσαϊκὸ Νόμο ἕως τὶς Ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ἔχουμε
κανένα δικαίωμα νὰ ἀλλάξουμε ἢ νὰ συγχέουμε τὴν πορεία τῆς ἱερῆς ἱστορίας, ποὺ
σημαίνει ὅτι τὸ χριστιανικὸ Πάσχα πρέπει νὰ πέσει μετὰ τὸ ἑβραϊκὸ Πάσχα.
Λαμβάνοντας ὑπόψη αὐτὰ τὰ ζητήματα, θὰ χαιρετούσαμε μία κοινὴ ἡμερομηνία γιὰ τὸ
Πάσχα».
Ορθόδοξος Τύπος
2 σχόλια:
Παρά τήν μετριοπάθεια των δηλώσεων του Πατριάρχου Ιεροσολύμων, διατηρούμε ισχυρές επιφυλάξεις επί του θέματος. Η εξεύρεση κοινής ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών δεν έχει κανένα νόημα. Αντιθέτως ενέχει σοβαρούς κινδύνους. Ναί, κινδύνους. Πρόκειται για ανορθόδοξη πρακτική στο πνεύμα του Οικουμενισμού. Τι νόημα έχει αντί να επιδιώκεται η συμφωνία στην Πίστη δια της επιστροφής των αιρετικών στην οδό της ορθής Πίστεως και διδασκαλίας της Εκκλησίας (Οικουμενικών Συνόδων και Αγίων Πατέρων), να αφαιρούνται σιγα σιγά όλα τα εξωτερικά σημεία διαφοροποιήσεως χωρίς ουσία; Μήπως με αυτό επιτυγχάνεται μία προσέγγιση που οδηγεί σε αμνήστευση των αιρέσεων και μία είδους κοινωνιολογική προσέγγιση και ένωση που δεν θα ενδιαφέρεται για την ενότητα της Πίστεως; Είναι προφανές. Αυτό όμως είναι το πνεύμα του αποτυχημένου και πονηρού Οικουμενισμού.
Αξιον αποριας οταν δηθεν θα κρατειστε να μην συμπεση η ημρομηνια με το εβαραικο απο την αλλη δεν λυσατε ουτε καν τις διαφορες με τους Παπικους. Συνεπως μας κοροιδευετε , πρωτα κοροιδευετε Πατριαρχα Ιεροσολυμων τον ευατο σας μετα εμας. Καλη Μετανοια και επιστροφη στην Ορθοδοξια.
Δημοσίευση σχολίου