‘’ ... δήθεν χριστιανοί ...’’

‘’ ... δήθεν χριστιανοί ...’’

Αντώνιος Ι.Βασιλειάδης, θεολόγος

Μέσα στο κλίμα του καιρού, λόγω κορωνοιού, γίνονται πράγματα πρωτάκουστα και λέγονται ́ ́άρρητα ρήματα’’.

Λίγες μέρες πριν απ ́τα Χριστούγεννα, υπουργός της κατ ́εξοχήν ορθοδόξου Χώρας μας, μίλησε για ‘’δήθεν γιορτή των Χριστουγέννων‘’, χωρίς να σημειωθεί ότι ενοχλήθηκε η επίσημη Εκκλησία γι αυτό!

Μετά τα Χριστούγεννα επίσκοπος και μητροπολίτης Μακεδονικής Μητροπόλεως αναφέρθηκε απ' άμβωνος για ́ ́δήθεν χριστιανούς’’.

Αν είναι αλήθεια ότι εκ του περισσεύματος της καρδίας του ομιλεί κανείς, τότε θα πρέπει να εξαχθεί και το σχετικό συμπέρασμα, ότι

Οι αναφερόμενοι στους ‘’δήθεν‘’ πρέπει να βιώνουν μια ‘’ δήθεν ́ ́Πραγματικότητα.

Πιο απλά και συγκεκριμένα, τόσο ο υπουργός όσο και ο Ιεράρχης, αισθάνονται τους εαυτούς των ως ‘’δήθεν ‘’.

Ξεχνούν ως φαίνεται την αρχαία Ελληνική ρήση : «άλγεα πάσχουσιν οι κορυφάς εφέποντες». Δυστυχώς σπανίζουν πολύ τα σχετικά με τη ρήση αυτή φαινόμενα, τόσο στον πολιτικό όσο και στον εκκλησιαστικό χώρο.

Και οι μεν πολιτικοί, οι περισσότεροι, είναι απαξιωμένοι. Είναι αχθοφόροι τίτλων χωρίς το ανάλογο αντίκρισμα. Βασανίζοντας περισσότερο κανείς το θέμα θα καταλήξει πως πρέπει να τους λυπάται κανείς ́.

Εχω τη γνώμη ότι γνωρίζουν την πραγματικότητα οι περσσότεροι απ ́αυτόύς, αφού ‘’και η πέτρα που πατούν κλείνει φωνή κι ́αυτήνη ‘’.Για τους Επισκόπους όμως θέλαμε να πιστεύαμε ότι έχουν συναίσθηση της μεγάλης, της μοναδικής και τιμητικής συνάμα διακονίας τους, που δεν είναι άλλη από το να προσκαλλούν το Λαό σε συνεχή μετάνοια. Το ‘’Μετανοείτε’’ είναι η καρδιά του Ευαγγελικού μηνύματος. Κι ́αυτό το ξέρουν καλύτερα απ ́όλους μας οι Ιεράρχες.

Ανάγκη λοιπόν για Μετάνοια κι ́επιστροφή στο δρόμο του Θεού, ο οποίος και αποτελεί τη μοναδική λύση των πολλών και ποικίλων προβλημάτων του ανθρώπου,ιδιαίτερα της εποχής μας.

Να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας και να στηλιτεύσουν την αδικία και το κακό οποθενδήποτε προέρχεται,(πρβ. Άγιο Ιω. Χρυσόστομο κ.α. Πατέρες της Εκκλησίας μας).

Σήμερα παρατηρούμε αλλαγή του πρωταρχικού έργου, και με θλίψη, πικρία και απογοήτευσητους βλέπουμε να μεταβάλλονται και να γίνονται έτσι «εμπορικά σταντ», παράρτημα και υπάλληλοι του Υπουργείου Υγείας. Και ο πιστός λαός διερωτάται: Μα τι έπαθαν και «αφήκαν την αγάπη την πρώτη». Σημείο κι ́αυτό του πνεύματος της Εκκοσμίκευσης.

Στην ιστορία της ανθρωπότητος , η Εκκλησία δια των αξίων εκπροσώπων της,αποτελούσε τροχοπέδη και προέβαλε αντίσταση στην κοινωνική αποσάρθρωση και στην διάλυση του του κοινωνικού ιστού.

Τώρα τα πράγματα άλλαξαν.

Τώρα έχουμε να κάνουμε με ‘’δήθεν ‘’.

Κι ́είναι αλήθεια ότι δεν είμαστε σωστοί χριστιανοί.

Είμαστε ,αλίμονο , δήθεν χριστιανοί.

Αλλά σεβασμιώτατε, αυτό που αποτελεί διαπίστωσή σας, δεν θα έπρεπε να σας προβληματήσει, όπως, τόσο παρήγορο για μας,προβλημάτισε έναν άλλον, αείμνηστον, Ιεράρχη γειτονικής σας Μητροπόλεως;

Σκεφτήκατε μήπως, γι ́αυτούς τους ‘’δήθεν χριστιανούς‘’φταίνε κάποιοι ‘’δήθεν αρχιερείς και γενικώτερα κληρικοί;

Κι ́αν έτσι έχουν τα πράγματα τότε τι δέον γενέσθαι;

Πάσχουν από έλλειψη βασάνου όσα είπατε σεβασμιώτατε.

Μιλάμε για μετάνοια του Λαού. Ναι, είναι απαραίτητη, ανάγκη αδήριτη. Όμως πως θα φθάσουμε εκεί αν δεν υπάρξει αυτή ως πραγματικότητα βιούμενη από τους υπευθύνους; Διαφορετικά η διδασκαλία σας δεν θα είναι αποτελεσματική κι ́ας είστε Ιεράρχης.

Θα ξέρετε πιστεύω ότι οι ακροατές πείθονται κυρίως από τον βιωματικό λόγο. Αυτός μπορεί να αγγίξει και να λιώσει τις παγωμένες καρδιές.

Είναι πεποίθηση μου πως δεν θα είχαμε ‘’δήθεν χριστιανούς ‘’ αν δεν είχαμε ‘’δήθεν ηγέτες’’.

 Δεν είναι τα γραφόμενα προΪον κάποιου που θέλει να κάνει τον ‘’έξυπνο’’ η και τον δάσκαλο.

Είναι σκέψεις αυθόρμητες και βιώματα ψυχής κάποιου που πονά και θέλει τους κληρικούς μας να λάμπουν ως φώτα και φάροι στο πυκνό πνευματικό σκοτάδι της εποχής μας.

Είναι φωνή τέκνου προς πατέρα. Πατέρες αρθρήτε στο ύψος που σας έταξε το Άγιο Πνεύμα-πιστεύετε ότι υπάρχει, έτσι δεν είναι; Δεν είναι έλεγχος, είναι παράπονο ,που γεννά η αγάπη κι ́ο σεβασμός προς το αγιασμένο και τίμιο ράσο, που τόσα χρωστά η Ελλάδα σ ́αυτό. Επί πλέον δεν είναι μια φωνή αλλά έκφραση πολλών ‘’σιωπηρών Φωνών’’ αδελφών ορθοδόξων χριστιανών.

Είναι και παράκληση συνάμα.

Σκύψτε,όπως οπατέρας που θέλει να ακούσει την αδύναμη φωνή του παιδιού του.Σκύψτε και ακούστετη φωνή αυτών που μπορεί να μηνσας είναι ευχάριστη , δεν είναι όμως ‘’δήθεν χριστιανοί ́’, όπωςυποτιμητικά τους αποκαλείτε.Είναι φωνή αμαρτωλών ,που όμως πραγματικά σας αγαπούν.