Ομοφυλοφιλικός γάμος. Η περίπτωση της Μασαχουσέτης.

 Τα «ομοφυλοφιλικά δικαιώματα» επεμβαίνουν και αλλοιώνουν τη φύση του γάμου και όλη την κοινωνία.

«Ένα πολύ χαμηλό ποσοστό ομοφυλοφίλων έχει αληθινό ενδιαφέρον για την οικογένεια και «παντρεύεται». Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι στη βάση τους δυσλειτουργικές και ασταθείς. Η επιδίωξη για νομιμοποίηση του ομόφυλου γάμου αντανακλά ουσιαστικά την βαθιά τους επιθυμία να μπει η νομικής σφραγίδα της έγκρισης για την ομοφυλοφιλία και η  επιβολή της με την ισχύ του νόμου σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς μιας κοινωνίας, που δεν θα την δεχόταν ποτέ διαφορετικά...»

Κάποιες υποκειμενικές απόψεις που σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία και τα λεγόμενα «ομοφυλοφιλικά δικαιώματα» καθοδηγούν το μεγαλύτερο μέρος  της παγκόσμιας επίθεσης στο γάμο και την οικογένεια. Είναι σημαντικό τα άτομα που θέλουν να υποστηρίξουν την οικογένεια να κατανοήσουν τα βασικά ζητήματα σχετικά με την ομοφυλοφιλία (1) και τα τεράστια προβλήματα που προκαλεί ο ομοφυλοφιλικός γάμος, ώστε να μπορούν να αναγνωρίζουν τις ανακρίβειες και την εξαπάτηση της προπαγάνδας ώστε να εκπαιδεύσουν όσους  έρχονται σε επικοινωνία και να βοηθήσουν στη λήψη σωστών αποφάσεων.

Οι άνθρωποι δεν είναι «γεννημένοι ομοφυλόφιλοι» και η ομοφυλοφιλία δεν είναι έμφυτη.

Αυτή είναι ίσως η πιο θεμελιώδης παρανόηση σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Ένας λόγος για τον οποίο οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές προωθούν απεγνωσμένα τον μύθο ότι η ομοφυλοφιλία είναι έμφυτη, είναι επειδή γνωρίζουν ότι όσοι το πιστεύουν  είναι πιο πιθανό να είναι συμπαθείς σε όλη την ομοφυλοφιλική ατζέντα, και του ομόφυλου γάμου, και επομένως είναι πιο πιθανό να την υποστηρίξουν. Ενώ υπάρχουν περιοδικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης ότι η «επιστήμη» έχει βρει κάποια «νέα στοιχεία» ότι οι ομοφυλόφιλοι «γεννιούνται έτσι», η επίσημη έρευνα δεν το επιβεβαιώνει.

Ειδικότερα, έρευνα που έχει ήδη γίνει με πανομοιότυπα δίδυμα επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για αυτό. Εξ ορισμού, τα πανομοιότυπα δίδυμα μοιράζονται ακριβώς ίδιο γενετικό υλικό και βιώνουν ακριβώς τις ίδιες χημικές και ορμονικές επιδράσεις πριν τη γέννηση, αλλά η υψηλότερη διαπιστωμένη συσχέτιση ομοφυλοφιλίας μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων που διαπιστώθηκε ποτέ σε μελέτη είναι μόνο 50%. Άλλες μεγαλύτερες και πολύ πιο αυστηρές μελέτες έθεσαν τη συσχέτιση σε πολύ χαμηλότερο ποσοστό, στο 38% μεταξύ πανομοιότυπων δίδυμων ανδρών και 30% για τα πανομοιότυπα δίδυμα κορίτσια.(2).

 Εάν κάποιος ήταν πραγματικά «γεννημένος ομοφυλόφιλος» ή εάν η ομοφυλοφιλία ήταν έμφυτη, ο συσχετισμός της ομοφυλοφιλίας μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων θα έπρεπε να είναι πολύ κοντά στο 100%, δεδομένου ότι είναι γενετικά πανομοιότυποι. Θα μπορούσαμε  ακόμη να υποθέσουμε είναι πως ένα άτομο  θα μπορούσε να έχει γενετικά βασισμένη προδιάθεση για την ομοφυλοφιλία. Αλλά ούτε αυτό διαπιστώθηκε. Σε πρόσφατα γενόμενη μεγάλης έκτασης μελέτη που αφορούσε το γονιδίωμα ατόμων με ομόφυλες έλξεις (3) δε διαπιστώθηκε η ύπαρξη γονιδίων που προδιαθέτουν σε ομοφυλοφιλική συμπεριφορά.

Ενώ δεν γνωρίζουμε όλες τις αιτίες της έλξης για το ίδιο φύλο, γνωρίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία.

Δεδομένου ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι έμφυτη όπως είναι το φύλο ή η φυλή, αλλά είναι μια συμπεριφορά και σε μεγάλο βαθμό είναι αποτέλεσμα περιβαλλοντικών επιδράσεων, προκύπτει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις είναι διαχειριζόμενη. Η Εθνική Ένωση για την Έρευνα και τη Θεραπεία της Ομοφυλοφιλίας (NARTH), μια ένωση ψυχοθεραπευτών που ειδικεύονται σε αυτήν τη θεραπεία (4), δημοσίευσε το 2009 την πιο ολοκληρωμένη ανασκόπηση των 125 ετών της επιστημονικής και κλινικής εμπειρίας της, που δείχνει ότι η ανεπιθύμητη έλξη του ίδιου φύλου μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς και ότι δεν υπάρχουν απρόσμενοι κίνδυνοι που να σχετίζονται με αυτήν τη θεραπεία. 

Η ομοφυλοφιλία είναι σχετικά σπάνια, αλλά αυξάνει με την «κοινωνική υποστήριξη»

Το ποσοστό του πληθυσμού που θεωρείται ομοφυλόφιλο εξαρτάται σε κάποιο βαθμό από το πώς ορίζεται ο όρος, καθώς οι άνθρωποι μπορούν και πράγματι αλλάζουν εάν το επιθυμούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Ένας ευρέως αποδεκτός μέσος όρος είναι ότι περίπου το 2% των ανδρών και περίπου το 1% των γυναικών είναι αποκλειστικά ή σε μεγάλο βαθμό ομοφυλόφιλοι. Σύμφωνα με άλλη μελέτη μόνο ένας στους 15 άνδρες που είχαν ομοφυλοφιλικές εμπειρίες είναι αποκλειστικά ομοφυλόφιλος και μόνο μία περίπου στις 21 γυναίκες. (5) Ωστόσο όσο η ομοφυλοφιλία υποστηρίζεται ιδεολογικά, τόσο  προωθείται η κοινωνική «μετάδοσή της» η οποία προέρχεται από τη γενικότερη αποδοχή του συγκεκριμένου lifestyle. Έφτασε στις ΗΠΑ και σε πρόσφατη έρευνα, το 30% των γυναικών κάτω από τα 25 να προσδιορίζεται ως ΛΟΑΤΚΙ. (6)

Υπάρχουν αυξανόμενες και ανησυχητικές ενδείξεις ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε νοικοκυριά του ιδίου φύλου έχουν σοβαρά προβλήματα.

Δεν είναι αρκετός ο χρόνος που μελετώνται οι ομόφυλες οικογένειες, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της υψηλότερης τάσης προς σεξουαλική προτίμηση  προς το ίδιο  φύλο.(7)

Η σεξουαλική συμπεριφορά δεν αποτελεί χαρακτηριστικό που δικαιολογεί  τη διεκδίκηση  ειδικών δικαιωμάτων εκ μέρους των ομοφυλοφίλων.

Μία από τις θεμελιώδεις απαιτήσεις των ομοφυλοφίλων είναι ότι αξίζουν «ίσα δικαιώματα» με τους ετεροφυλόφιλους, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να παντρευτούν ένα άτομο του ίδιου φύλου. Παραπονούνται ότι παραβιάζονται τα πολιτικά τους δικαιώματα σύμφωνα με το Σύνταγμα, εκτός εάν η κοινωνία τους παραχωρήσει τα αιτήματά τους. Ωστόσο, για  να αποδεχθούν μια αναφερόμενη «καταπάτηση δικαιωμάτων» μιας ομάδας, τα δικαστήρια εφαρμόζουν τρία κριτήρια: 1) πρέπει να υπάρχει σαφές ιστορικό διακρίσεων κατά της ομάδα, 2) τα μέλη της ίδιας της ομάδας να είναι ανίσχυρα να βοηθήσουν τον εαυτό τους, ώστε να αποφύγουν τις διακρίσεις,  3) τα μέλη της ομάδας να έχουν  αμετάβλητα χαρακτηριστικά, όπως η φυλή ή η εθνική καταγωγή. Για χρόνια, τα δικαστήρια  όριζαν ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν πληρούν τα δύο τελευταία κριτήρια.  Πρόσφατα, κάποιοι ακτιβιστές δικαστές σε επίπεδο περιφερειακού δικαστηρίου αγνόησαν αυτά τα κριτήρια και προχώρησαν σε αναγνώριση του «ομόφυλου γάμου».

Οι νόμοι που αποτρέπουν τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου δεν είναι όπως εκείνοι που κάποτε εμπόδιζαν τον γάμο ατόμων διαφορετικής φυλής.

Παρόλο που οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές και άλλοι (π.χ δημοσιογράφοι των ΜΜΕ), προσπαθούν να βρουν ομοιότητες μεταξύ των δύο, δεν μπορούν να γίνουν αξιόπιστες συγκρίσεις. Οι νόμοι που απαγόρευαν  το διαφυλετικό γάμο είχαν ως στόχο την προστασία κάποιων πολιτικών δικαιωμάτων και δεν παραβίαζαν την αντίληψη της κοινωνίας σχετικά με τον θεσμό του γάμου. Το να επιτρέπεται, όμως, στα άτομα του ίδιου φύλου να παντρευτούν είναι ένας τόσο ριζικός επαναπροσδιορισμός του θεσμού του γάμου που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι αρνητικές μακροπρόθεσμες συνέπειες από αυτό το βήμα.

Τι μπορεί να προκαλέσει ο «γάμος» του ίδιου φύλου; Η περίπτωση της Μασαχουσέτης

Όποιος πιστεύει ότι ο «γάμος» του ίδιου φύλου είναι μια καλοήθης εκκεντρικότητα που δεν θα επηρεάσει το μέσο άνθρωπο, θα πρέπει να εξετάσει τι έχει προκαλέσει στη Μασαχουσέτη. Ακολουθεί μια  εκτίμηση του 2008, 5 χρόνια μετά την νομιμοποίησή του (8).

Ο ομοφυλοφιλικός «γάμος» είναι το εργαλείο που αναγκάζει στην αποδοχή και κανονικοποίηση της ομοφυλοφιλίας σε όλους τους τομείς. Τα πράγματα εξελίσσονται γρήγορα και αυτό που έχει συμβεί ως τώρα (2008) είναι μόνο η αρχή. Στις 18 Νοεμβρίου 2003, το Ανώτατο Δικαστικό Δικαστήριο της Μασαχουσέτης ανακοίνωσε ότι ήταν αντισυνταγματικό να μην επιτρέπεται ο «γάμος» ατόμων του ίδιου φύλου.

Έξι μήνες αργότερα, άρχισαν να γίνονται ομοφυλόφιλοι γάμοι. Και να τι ακολούθησε:

Στα δημόσια σχολεία.

• Η επίθεση του ομοφυλόφιλου «γάμου» στα δημόσια σχολεία ξεκίνησε σε ολόκληρη την πολιτεία αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου τον Νοέμβριο του 2003. Στα σχολεία -Λύκεια καταρχάς- άρχισε άμεσα, το Δεκέμβρη, η διοργάνωση εκδηλώσεων για να εορταστεί ο ομόφυλος «γάμος». Πέρασε μια σειρά ομιλητών, συμπεριλαμβανομένων δασκάλων των  σχολείων που ανακοίνωναν ότι θα «παντρευτούν» τους ομόφυλους  συντρόφους τους και θα ξεκινούσαν οικογένεια μέσω υιοθεσίας ή τεχνητής γονιμοποίησης. 

Στους μαθητές δόθηκε βιβλιογραφία για τον εν λόγω γάμο  - πως είναι πλέον ένα φυσιολογικό κομμάτι της κοινωνίας.

• Μέσα σε μήνες το θέμα έφτασε και στα Γυμνάσια. Άρχισε η άνετη διδασκαλία για την ομοφυλοφιλία και το ομοφυλοφιλικό σεξ με τους μαθητές με όση λεπτομέρεια γίνεται.
• Μέχρι το επόμενο έτος ήταν στα προγράμματα σπουδών του Δημοτικού σχολείου.
• Στα Νηπιαγωγεία δόθηκαν εικονογραφημένα βιβλία που τους έλεγαν ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου είναι απλά ένα άλλο είδος οικογένειας, όπως ακριβώς και η δική τους. Το 2005, όταν ένας γονέας παιδιού νηπιαγωγείου επέμεινε έντονα να προειδοποιείται, όταν οι δάσκαλοι συζητούσαν με το γιο του για την ομοφυλοφιλία ή άλλα transgender θέματα, το σχολείο τον οδήγησε στη σύλληψη και φυλάκιση.
• Το θέμα μαζί με άλλα ανάλογα έφτασε στα δικαστήρια. Οι ομοσπονδιακοί δικαστές απέρριψαν τις ενστάσεις των γονέων. Έκριναν ότι επειδή ο γάμος ατόμων του ιδίου φύλου είναι νόμιμος στη Μασαχουσέτη, το σχολείο είχε πράγματι το καθήκον να ομαλοποιήσει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις στη συνείδηση των παιδιών, άσχετα με τις πεποιθήσεις των γονέων, ενώ επίσης τα σχολεία δεν είχαν καμία υποχρέωση να ενημερώνουν τους γονείς ή να τους επιτρέψουν να δηλώσουν εξαίρεση για τα παιδιά τους!
• Όταν οι γονείς διαμαρτύρονταν στους διευθυντές πως εμφανίσθηκαν στα δημοτικά σχολεία άτομα που είχαν υποβληθεί σε "αλλαγή φύλου", με ανάλογη ενδυμασία, για να διδάξουν τα «διαφορετικά είδη οικογενειών», έλαβαν ως απάντηση ότι τα παράπονά τους ήταν μια «απρεπής συμπεριφορά».
• Οι βιβλιοθήκες άλλαξαν ριζικά. Οι σχολικές βιβλιοθήκες σε ολόκληρη την πολιτεία, από το δημοτικό έως το γυμνάσιο, έχουν παιδικά βιβλία με στόχο την ομαλοποίηση της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς και τρόπου ζωής στο μυαλό των παιδιών, μερικά από αυτά με τρόπο αρκετά σαφή, ακόμη και πορνογραφικό. Τα παράπονα των γονέων αγνοούνται ή αντιμετωπίζονται με εχθρότητα.
• Οι «gay μέρες» στα σχολεία θεωρούνται απαραίτητες για την καταπολέμηση της «μισαλλοδοξίας» που μπορεί να υπάρχει ενάντια στις σχέσεις ατόμων του ιδίου φύλου. Εκατοντάδες Λύκεια και Γυμνάσια σε ολόκληρη  τη κράτος διοργανώνουν τώρα «gay, λεσβιακές, αμφιφυλόφιλες και διαφυλικές Ημέρες Αποδοχής». Οι καθηγητές άρχισαν να φέρνουν στο σχολείο και να επιδεικνύουν στα παιδιά τους συντρόφους τους. «Γιορτάζουν» τον ομοφυλοφιλικό γάμο και προχωρούν σε ποικιλόμορφες συμπεριφορές- εκφράσεις σεξουαλικότητας.

Η καταπολέμηση της «ομοφοβίας» στα σχολεία είναι πλέον κορυφαία προτεραιότητα και περιλαμβάνει την πλήρη αποδοχή της αλλαγής φύλου των μαθητών, του crossdressing, την έκδοση και διανομή σε σχολεία έντυπου επιμορφωτικού ομοφυλοφιλικού πορνογραφικού υλικού κτλ.

Δημόσια υγεία

• Ως Επίτροπος του Τμήματος Δημόσιας Υγείας της Μασαχουσέτης είναι τοποθετημένος κάποιος «παντρεμένος» με έναν άλλο άνδρα, ο οποίος δήλωσε σε ένα πλήθος παιδιών σε εκδήλωση νεολαίας χρηματοδοτούμενη από το κράτος ότι είναι «υπέροχο να είσαι ομοφυλόφιλος» και πως «θα εξασφαλίσει αρκετά τεστ για HIV ώστε να φτάσουν για όλους»!!!
• Από τότε που ο ομοφυλόφιλος γάμος έγινε «νόμιμος», τα ποσοστά του HIV / AIDS έχουν αυξηθεί σημαντικά στη Μασαχουσέτη, όπως και η δημόσια χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση του HIV / AIDS. Όπως δήλωσε το ομοφυλόφιλο λόμπι MassEquality στους υποστηρικτές του, αφού πρώτα έπεισε με επιτυχία το νομοθετικό σώμα να αυξήσει την επιχορήγηση για το HIV / AIDS. : "Με το ποσοστό των μολύνσεων από τον ιό HIV να αυξάνονται δραματικά στη Μασαχουσέτη, είναι σαφές ότι η ελπίδες για καταπολέμηση του AIDS έχουν τελειώσει."

Ενδοοικογενειακή βία

• Δεδομένης της εξαιρετικά δυσλειτουργικής φύσης των ομοφυλοφιλικών σχέσεων, το Νομοθετικό Σώμα της Μασαχουσέτης βρίσκεται τώρα στη δυσάρεστη θέση να ξοδεύει όλο και περισσότερα χρήματα κάθε χρόνο για να αντιμετωπίσει την οριζόντια ομοφυλοφιλική ενδοοικογενειακή βία.

Επιχειρήσεις

• Όλες οι ασφαλιστικές εταιρίες στη Μασαχουσέτη πρέπει τώρα να αναγνωρίζουν και να παρέχουν ασφαλιστική κάλυψη σε όλα τα «παντρεμένα» ζευγάρια του ίδιου φύλου. Αυτό περιλαμβάνει την ασφάλιση αυτοκινήτων, την ασφάλιση υγείας, την ασφάλεια ζωής κ.λπ.
• Οι επιχειρήσεις πρέπει να αναγνωρίζουν τα «παντρεμένα» ομόφυλα ζευγάρια σε όλες τις παροχές, δραστηριότητες κ.λπ., τόσο για τους εργαζομένους όσο και για τους πελάτες.
• Η βιομηχανία γάμου απαιτείται να εξυπηρετεί και την ομοφυλοφιλική κοινότητα, εάν ζητηθεί. Οι φωτογράφοι γάμου, οι αίθουσες, τα catering κ.λπ. πρέπει να κάνουν γάμους ομοφυλοφίλων αλλιώς κινδυνεύουν να καταγγελθούν για διακρίσεις.
• Οι επιχειρήσεις συχνά «δοκιμάζονται» εάν είναι φιλικές στους ομοφυλόφιλους από τους ομοφυλόφιλους ακτιβιστές. Ομάδες ομοφυλόφιλων ακτιβιστών πηγαίνουν συχνά σε εστιατόρια ή μπαρ και φιλιούνται δημοσίως μεταξύ τους για να ελέγξουν εάν το ίδρυμα επιδεικνύει επαρκή «ισότητα-αποδοχή» - τώρα που ο ομοφυλοφιλικός γάμος είναι «νόμιμος». Στην πράξη, όλο και εμφανέστερες εκδηλώσεις ομοφυλοφιλικής αγάπης παρατηρούνται σε δημόσιους χώρους για να ενισχύσουν στην κοινωνία την αντίληψη για την «ισότητα  του γάμου».

Νομικό επάγγελμα

• Τα ζητήματα σχετικά με τις ομοφυλόφιλες «οικογένειες» είναι τώρα σταθερά ενταγμένα στο νομικό σύστημα της Μασαχουσέτης. Σε πολλές εταιρείες, οι δικηγόροι που ασκούν το οικογενειακό δίκαιο αναγκάζονται να αποδεχθούν αυτό το νομοθέτημα και να παρακολουθήσουν σεμινάρια για τον ομόφυλο «γάμο». Υπάρχουν αρκετοί ομοφυλόφιλοι δικαστές που επιβλέπουν τα οικογενειακά δικαστήρια της Μασαχουσέτης.

Υιοθέτηση παιδιών από ομοφυλόφιλα «παντρεμένα» ζευγάρια

• Τα ομοφυλόφιλα «παντρεμένα» ζευγάρια μπορούν τώρα να απαιτήσουν να υιοθετήσουν παιδιά όπως τα κανονικά ζευγάρια. Οι χριστιανικές υπηρεσίες υιοθεσίας  προτίμησαν να διακόψουν τη λειτουργία τους παρά να υπακούσουν σε κανονισμούς που απαιτούν και επιτρέπουν στους ομοφυλόφιλους να υιοθετούν και να φροντίζουν  παιδιά.
• Οι ομοφυλόφιλοι φαίνεται μάλιστα να προηγούνται στις αιτήσεις για την υιοθεσία παιδιών, μπαίνοντας μπροστά από τους ετεροφυλόφιλους γονείς στις κρατικές υπηρεσίες.

Κυβερνητική πολιτική.

• Από το 2004, οι υπεύθυνοι δημόσιοι λειτουργοί είναι υποχρεωμένοι να κάνουν γάμους ομοφυλοφίλων όταν τους ζητηθεί ή θα απολυθούν. Κάποιοι αποφάσισαν να παραιτηθούν
• Στις άδειες γάμου αναγράφεται τώρα  «Μέρος Α και Μέρος Β» αντί για «ο και η σύζυγος».
• Δεδομένου ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι πλέον επίσημα «φυσιολογικές», το νομοθετικό σώμα εγκρίνει τεράστια ποσά προερχόμενα από τη φορολογία σε ομοφυλόφιλες ακτιβιστικές ΜΚΟ. Πολλές από αυτές τις ομάδες στοχεύουν στα παιδιά στα σχολεία.
• Το 2008 η Μασαχουσέτη άλλαξε τους νόμους της δημόσιας δωρεάν ασφάλισης, για να συμπεριλάβει και τα ομοφυλόφιλα «παντρεμένα» ζευγάρια στην κάλυψή της.

Η δημόσια παρουσία

• Από τη νομιμοποίηση του «γάμου» των ομοφυλοφίλων, οι ετήσιες παρελάσεις "υπερηφάνειας" έχουν γίνει πιο εμφανείς. Συμμετέχουν όλο και περισσότεροι πολιτικοί και εταιρείες, ακόμη και αστυνομικές οργανώσεις.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης

• Τα μέσα ενημέρωσης της Βοστώνης, ιδίως η εφημερίδα Boston Globe, παρουσιάζουν τακτικά ιστορίες και ειδήσεις που αφορούν ομοφυλόφιλα «παντρεμένα» ζευγάρια εκεί όπου κανονικά αναφέρονταν τα κανονικά παντρεμένα ζευγάρια. Επιμένουν πως «είναι ίσα» οπότε δεν πρέπει να υπάρχει διαφορά στην δημοσιογραφική κάλυψη. Επίσης, οι στήλες συμβουλών στην εφημερίδα ασχολούνται τώρα με ομοφυλόφιλα ζητήματα "γάμου" και πώς να τον αποδεχτείτε σωστά.
• Ένας αυξανόμενος αριθμός δημοσιογράφων, ειδήσεων και τηλεοπτικών αστέρων είναι ανοιχτά «παντρεμένοι» ομοφυλόφιλοι που παρελαύνουν στις πορείες «gay υπερηφάνειας».

Εν κατακλείδι,

Ο ομοφυλόφιλος «γάμος» κρέμεται πάνω στην κοινωνία σαν καταπέλτης έχοντας λάβει  τη δύναμη της νομιμότητας. Και μόλις ξεκίνησε... Δυστυχώς, η επιβολή του γάμου των ομοφυλοφίλων ήταν ένας συνδυασμός ριζοσπαστικών, αλαζονικών δικαστών και αξιοθρήνητα δειλά πολιτικών. Είναι πολύ σαφές ότι η εμμονή του ομοφυλοφιλικού κινήματος για το γάμο δεν οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί θα ήθελαν να παντρευτούν. Στην πραγματικότητα, ένα πολύ χαμηλό ποσοστό ομοφυλοφίλων «παντρεύεται». Η έρευνα δείχνει ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι εκ προοιμίου δυσλειτουργικές σε πολλά επίπεδα και «γάμος» όπως τον ξέρουμε δεν είναι κάτι που μπορούν να επιτύχουν, αλλά ούτε ακόμα και το επιθυμούν. Πρόκειται, όμως, για τη βαθιά τους επιθυμία να μπει η νομική σφραγίδα της έγκρισης για την ομοφυλοφιλία και η επιβολή της με την ισχύ του νόμου σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς μιας κοινωνίας που δεν θα την δεχόταν ποτέ διαφορετικά.

Πηγές- Αναφορές:

1. https://familywatch.org/wp-content/uploads/sites/5/2017/10/policy_brief_porn.pdf (Βασική πηγή)

2. Hershberger, SL (1997): A twin registry study of male and female sexual orientation. J. of Sex Research 34, 212-222.

3. https://www.nature.com/articles/d41586-019-02585-6

4. Extensive information about the treatment of same-gender attraction can be found at NARTH’s Web site www.narth.org.

5.Laumann, E. et. al, (1994).  The Social Organization of Sexuality: Sexual Practices in the United States. Chicago: University of    Chicago Press.

6. https://www.lifesitenews.com/news/shock-poll-claims-30-of-u.s-women-under-25-identify-as-lgbt-dire-implications?utm_source=LifeSiteNews.com&utm_campaign=b70d618e74-Daily%2520Headlines%2520-%2520U.S._COPY_876&utm_medium=email&utm_term=0_12387f0e3e-b70d618e74-404518321

7. Stacey, J. & Biblarz, T.J. (2001). (How) Does sexual orientation of parents matter? American Sociological Review, 65, 159-183.

8. http://familywatch.org/wp-content/uploads/sites/5/2017/05/effects_of_ssm.pdf  (Βασική πηγή)

* www.familywatchinternational.org, fwi@familywatchinternational.org

https://mumdadandkids.gr/vioithiki-iatriki/omofylofilikos-gamos-i-periptosi-tis-masaxousetis