Ένας απεγνωσμένος Ερντογκάν

Ένας απεγνωσμένος Ερντογκάν

Δημήτρης Κοσκινιώτης

Ακούσαμε πολλά αυτές τις μέρες σχετικά με τη φιέστα που έστησε ο Πρόεδρος της γείτονος στο Μέγα Μοναστήρι της πίστης μας.

Μεγάλη αναστάτωση σε όλον τον Ελληνισμό. Μέχρι και αυτοί που έχουν να παν στην εκκλησιά του χωριού ή της ενορίας τους χρόνια, θορυβήθηκαν.

Φυσιολογικότατο. Ξύπνησαν από τον ύπνο τους οι Έλληνες και θυμήθηκαν, για λίγο φυσικά (μην περιμένουμε θαύματα), την καταγωγή και ίσως τον προορισμό τους.

Το ζήτημα όμως δεν είναι εκεί. Το ζήτημα είναι στην άλλη πλευρά.

Για να πέσει τόσο χαμηλά ο φίλος μας Πρόεδρος φαίνεται πως το οπλοστάσιό του έχει ξεμείνει εντελώς από πολεμοφόδια.

Σιγά το γεγονός, σιγά τη ζημιά που μας έκανε. Η Αγιά Σοφιά στη θέση της παραμένει και περιμένει.

Αυτός, και ξοδεύτηκε για να κάνει το πανηγύρι και έσοδα χάνει αφού σίγουρα οι επισκέπτες της Μεγάλης Εκκλησιάς θα μειωθούν, αν δεν εξαφανισθούν. Και μην ξεχνάμε, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ατραξιόν από την Αγιά Σοφιά στην Πόλη.

Ο άνθρωπος όπου να συγκρίνεται με τον Ελληνισμό χάνει και πρέπει να έχει σκυλιάσει.

Στη θαλάσσια περιοχή γύρω απ’ την Κύπρο δεν τον παίρνει για παληκαριές γιατί «τρώνε ψωμί και άλλοι», στην ειρηνική εισβολή που επιχείρησε στο Κάραγατς, την άνοιξη, έφαγε πόρτα, στο Αιγαίο και στα ανοιχτά του ξέρει ότι δεν πρέπει να ρισκάρει γιατί δεν είναι σίγουρος πως δεν θα τρελλαθούν οι Έλληνες και κάνουν την αποκοτιά και του βουλιάξουν κανένα βαπόρι και τότε δεν θα έχει που να κρυφτεί.

Τί του έμεινε λοιπόν, η φιέστα στην Αγιά Σοφιά που κερδίζει σίγουρα γιατί παίζει μόνος του.

Τόσα χρόνια Πρωθυπουργός και Πρόεδρος χωρίς αντίπαλο. Αν αυτό ήταν το όνειρό του θα το είχε κάνει προ καιρού. Δεν αναρωτιέσθε γιατί τώρα;

Ο καιρός θα δείξει.