Δημόκριτος, 5 Ἰουλίου 2020
1η ΔιαφάνειαΤά προγράμματα Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης διακρίνονται σέ τρεῖς τύπους.
1. Σέ ἐκεῖνα πού ὑποστηρίζουν τήν ἐγκράτεια μέχρι τό γάμο.
2. Σέ αὐτά πού περιλαμβάνουν καί τήν ἐγκράτεια ὡς στόχο ἀλλά κυρίως διδάσκουν πῶς θά προφυλάγεται τό παιδί πού ἔχει σεξουαλική δραστηριότητα ἀπό τίς «δυσάρεστες» συνέπειές της (κυρίως ἐγκυμοσύνη καί νοσήματα). Εἶναι προγράμματα διδασκαλίας «ἀσφαλῶν» σεξουαλικῶν πρακτικῶν καί ἀντισύλληψης.
3. Καί στά λεγόμενα συμπεριληπτικά προγράμματα.
2η ΔιαφάνειαΑὐτά ἑστιάζουν στά σεξουαλικά δικαιώματα, δηλαδή στό δικαίωμα τοῦ παιδιοῦ στή σεξουαλική ἱκανοποίηση μέ μόνη σχεδόν προϋπόθεση τή συναίνεση. (1)
Τά σεξουαλικά δικαιώματα βασίστηκαν στά δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ γιά μόρφωση, ὑγεία καί ἔλεγχο τοῦ σώματός του, τά ὁποῖα συνδυάστηκαν καί διαστρεβλώθηκαν γιά νά ὀνομαστοῦν σεξουαλικά. Ἀποτελοῦν πλέον τή «σημαία» καί τό νομικό ἐργαλεῖο προώθησης τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης συμπεριληπτικοῦ τύπου.
Ὁδηγό γιά τήν συμπεριληπτική σεξουαλική ἐκπαίδευση στόν Εὐρωπαϊκό χῶρο καί τήν πατρίδα μας εἶναι οἱ ὁδηγίες Standards for Sexuality Education in Europe. (2)
Θεωροῦνται ἐπιστημονικά, βασισμένα σέ ἀποδεικτικά στοιχεῖα, δέν ἑστιάζουν στό φόβο ὅπως τά παλαιότερα, δέν εἶναι ἐπικριτικά στή διαφορετικότητα καί σέβονται τά σεξουαλικά ἀνθρώπινα δικαιώματα.
Ἐπιπλέον ἔχουν τά ἑξῆς χαρακτηριστικά: ἀρχίζουν ἀπό μικρή ἡλικία· ἔχουν ἀποσυνδέσει τή σεξουαλική ἀπό τήν ἀναπαραγωγική λειτουργία, καί ἐξετάζουν ἕνα εὖρος θεμάτων ὅπως ρόλοι φύλου, διαφορετικότητα σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καί τήν ἀμοιβαία συναίνεση γιά σεξουαλική ἐπαφή. (3)
Ὑποστηρίζουν πώς βοηθοῦν νά προληφθοῦν οἱ βιασμοί, νά μειωθοῦν οἱ ἐφηβικές ἐγκυμοσύνες καί τά ΣΜΝ, νά ὑπάρξει μεγαλύτερη ἱκανοποίηση ἀπό τή σεξουαλική ζωή τοῦ παιδιοῦ, ἡ ὁποία θά συμβάλλει καί στήν συνολική του εὐημερία κ.ἄ.
Τά συμπεριληπτικά προγράμματα (CSE) προωθοῦν τίς παρακάτω θέσεις: (4)
3η ΔιαφάνειαΗ (CSE) ἀποτελεῖ βασικό ἀνθρώπινο δικαίωμα.
Ἄτομα πού δέν ἀποδέχονται αὐτή τήν ἄποψη πρέπει νά ἀπομονωθοῦν ἀπό τά παιδιά ἔστω καί ἄν πρόκειται γιά τούς γονεῖς τους.
Τά παιδιά ἐνθαρρύνονται στήν ἀποδοχή καί ἐξερεύνηση διαφορετικῶν σεξουαλικῶν προσανατολισμῶν καί ταυτοτήτων φύλου, στήν αὐτοϊκανοποίηση, στήν ἄσκηση σεξουαλικῶν συμπεριφορῶν ὑψηλοῦ κινδύνου (ὅπως τό πρωκτικό καί τό στοματικό σέξ), γιά τίς ὁποῖες διδάσκονται πώς εἶναι ἀσφαλεῖς καί ἐξίσου ἀποδεκτές μέ τήν κανονική ἐπαφή.
Ἐκπαιδεύονται στή χρήση τῶν προφυλακτικῶν, στήν ἀντισύλληψη, στήν ἄμβλωση, στήν ἀμφισβήτηση τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν, στόν ἀκτιβισμό.. ἀκόμη καί χωρίς τή συγκατάθεση τῶν γονέων τους.
Ὅλες οἱ μορφές οἰκογένειας (συγκατοίκησης) θεωροῦνται ἀποδεκτές καί ἰσότιμες.
Ἡ Συμπεριληπτική Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ΔΕΝ ὑποστηρίζει :
- Τήν ἑτερόφυλη σχέση.
- Τήν μονογαμία.
- Τήν ἐγκράτεια.
- Τόν σταθερό γάμο μεταξύ ἄνδρα καί γυναίκας
- Τήν οἰκογένεια
- Τήν πιστότητα στή συντροφική σχέση.
- Τήν ζωή τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ.
Γιά τά συμπεριληπτικοῦ τύπου προγράμματα, ὡς καταλληλότερος φορέας ὑλοποίησης κρίνεται τό σχολεῖο. Ἡ Σουηδία ἔχει εἰσαγάγει ὑποχρεωτικά στά σχολεῖα της τή Σεξουαλική ἀγωγή ἀπό τό 1955, καί ἀκολούθησε ὁ ὑπόλοιπος Δυτικός κόσμος στίς δεκαετίες τοῦ 70΄καί 80΄.. Στήν Ἑλλάδα ἔγιναν προσπάθειες καί στό παρελθόν γιά τήν εἰσαγωγή τοῦ μαθήματος, ἐνῶ ἀντιπροσωπευτικά δείγματα ἀποτελοῦν τό πρόγραμμα τοῦ «Φρίξου» (5) γιά τά Νηπιαγωγεῖα καί ἡ ὕλη τῆς Θεματικῆς Ἑβδομάδας τῶν Γυμνασίων γιά τίς «Ἔμφυλες Ταυτότητες» (6). Ἄς δοῦμε μέ βάση τίς διαφάνειες κάποια στοιχεῖα ἀπό τό πρόγραμμα τοῦ «Φρίξου»
4η ΔιαφάνειαἌς δοῦμε τώρα κάποιες θέσεις ἀπό τό πρόγραμμα τῶν ἔμφυλων ταυτοτήτων ….
5η ΔιαφάνειαΚαί περισσότερα στήν παρακάτω διαφάνεια…
6η ΔιαφάνειαΤήν 11η Ἰουνίου 2020, ψηφίστηκε τό πολυνομοσχέδιο γιά τήν παιδεία,
7η Διαφάνειατό ὁποῖο προβλέπει στά πλαίσια τῆς ἀπόκτησης δεξιοτήτων ζωῆς τήν εἰσαγωγή τῆς ἑνότητας τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης στά σχολεῖα ἀπό τήν πρωτοβάθμια ἐκπαίδευση καί μέ πιλοτικό κατ’ἀρχήν χαρακτήρα, ἐνῶ θά ἀκολουθήσει ἔκθεση ἀξιολόγησης τοῦ ἐγχειρήματος καί ἀπόφαση γιά τό μέλλον του.
8η ΔιαφάνειαἘντυπωσιαζόμαστε μέ τήν ἰδέα πώς ἕνα τόσο ριζοσπαστικό πρόγραμμα θά ἐπανεξετασθεῖ στό ἄμεσο μέλλον. Οἱ συνέπειες αὐτῶν τῶν προγραμμάτων εἶναι τόσο γενικευμένες πού ὁ ἐπιστήμονας τοῦ μέλλοντος θά ἀσχολεῖται γιά δεκαετίες μέ τά ἀποτελέσματά τους στά παιδιά, στή δομή τῆς κοινωνίας, στό δημογραφικό, τό ἀσφαλιστικό, τό ἐθνικό ζήτημα… Τί ἀπό αὐτά θά ἐκτιμήσει τό Ὑπουργεῖο λίγα χρόνια μετά τήν πιλοτική ἐφαρμογή;
Ἕνας ἐμφανής λόγος γιά τήν ἔνταξη αὐτῶν τῶν προγραμμάτων στήν ἐκπαίδευση εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τῶν 17 στόχων βιώσιμης ἀνάπτυξης τῆς ἀτζέντας τοῦ ΟΗΕ, ὡς τό 2030. (7) Τά Σεξουαλικά καί ἀναπαραγωγικά δικαιώματα δέν ἔγιναν δεκτά ἀπό τήν ὁλομέλεια τοῦ ΟΗΕ ἀλλά πέρασαν πρός ἐφαρμογή μέσω ἐπιμέρους στόχων.
9η ΔιαφάνειαΕἰδικότερα χρησιμοποιήθηκαν οἱ παρακάτω στόχοι:
Στό στόχο 3 - Καλή ὑγεία καί Εὐημερία, παράγραφος 3.7 Ἕως τό 2030, διασφάλιση τῆς καθολικῆς πρόσβασης στή σεξουαλική καί ἀναπαραγωγική ὑγειονομική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένου τοῦ οἰκογενειακοῦ προγραμματισμοῦ, τῆς ἐνημέρωσης καί ἐκπαίδευσης, καί τῆς ἐνσωμάτωσης τῆς ἀναπαραγωγικῆς ὑγείας σέ ἐθνικές στρατηγικές καί προγράμματα. (8)
Στό στόχο 4 - Ποιοτική Ἐκπαίδευση, παράγραφος 4.7 Ἕως τό 2030, διασφάλιση ὅτι ὅλοι οἱ ἐκπαιδευόμενοι θά ἀποκτήσουν τή γνώση καί θά καλλιεργήσουν τίς δεξιότητες πού χρειάζονται γιά νά προάγουν τή βιώσιμη ἀνάπτυξη, μέσω, μεταξύ ἄλλων, τῆς ἐκπαίδευσης γιά τή βιώσιμη ἀνάπτυξη καί τόν βιώσιμο τρόπο ζωῆς, τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, τήν ἰσότητα τῶν φύλων, τῆς προαγωγῆς τῆς κουλτούρας τῆς εἰρήνης καί τῆς μή-βίας, τῆς ταυτότητας τοῦ παγκόσμιου πολίτη…(9)
Στό στόχο 5 - Ἰσότητα τῶν φύλων. Παράγραφος 5.6 Διασφάλιση τῆς καθολικῆς πρόσβασης στή σεξουαλική καί ἀναπαραγωγική ὑγεία καθώς καί διασφάλιση τῶν ἀναπαραγωγικῶν δικαιωμάτων, ὅπως ἔχει συμφωνηθεῖ μέ βάση τό Πρόγραμμα Δράσης τῆς Διεθνοῦς Διάσκεψης γιά τόν Πληθυσμό καί τήν Ἀνάπτυξη, τήν Πλατφόρμα Δράσης τοῦ Πεκίνου, καί τά ἔγγραφα πού προέκυψαν ἀπό τίς διασκέψεις ἀναθεώρησης. Πρόκειται γιά τά περίφημα κείμενα ICPD. (10)
Γιά τήν προώθηση τῆς Σεξ. Διαπαιδαγώγησης μέσῳ τῶν ἀνωτέρω στόχων ἡ UNESCO ἔχει διαμορφώσει ἐγχειρίδιο μέ τίτλο “International Technical guidance on sexuality education. An evidence-informed approach, Paris, 2018. (11)
10η ΔιαφάνειαΕἶναι σέ συμφωνία μέ τά Πρότυπα τῆς Σεξουαλικῆς Ἐκπαίδευσης γιά τήν Εὐρώπη τῆς WHO. Αὐτό πού ἀξίζει νά προσέξουμε σέ αὐτό τό ἐγχειρίδιο εἶναι ἡ ἀναγραφή τῆς ἀκόλουθης δήλωσης :
«Ἡ καθοδήγηση εἶναι ἐθελοντική καί μή ὑποχρεωτική, ἀναγνωρίζει τήν ποικιλομορφία τῶν διαφορετικῶν ἐθνικῶν πλαισίων….Ὡς ἀποτέλεσμα, ὑπάρχουν ὁρισμένα θέματα καί περιεχόμενα τά ὁποῖα μπορεῖ νά θεωροῦνται ἀποδεκτά σέ ὁρισμένες χῶρες ἀλλά ὄχι σέ ἄλλες,….κάθε χώρα θά ἔχει τήν ἐξουσία νά λαμβάνει τίς κατάλληλες ἀποφάσεις, μέ σεβασμό στίς ἔννοιες τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τῆς συμπερίληψης καί τῆς μή-διάκρισης.»
Αὐτή ἡ δήλωση δίνει στό κάθε κράτος τό -ἠθικό τουλάχιστον- δικαίωμα τῆς προσαρμογῆς στόν τρόπο πού θά ἐφαρμοστοῦν αὐτοί οἱ στόχοι.
Τίθεται τώρα τό ἐρώτημα: Εἶναι εὐεργετικά αὐτά τά προγράμματα γιά τά παιδιά; Προάγουν ὅπως διατείνονται τή σωματική καί ψυχική ὑγεία καί αὐτονομία;
11η ΔιαφάνειαΕἶναι ἐπιστημονικά;
12η ΔιαφάνειαὩς πρός τήν ἀντικειμενική ἀλήθεια σᾶς ἀναφέρουμε τίς ἐπιστημονικές ἀλήθειες πού ἡ CSE ξεχνᾶ νά θυμίσει.
Τά φύλα στόν ἄνθρωπο εἶναι δυό: ἀρσενικό καί θηλυκό, ὁρίζονται στή σύλληψη, δέν ὑπάρχει χωριστό ψυχολογικό καί βιολογικό φύλο, οὔτε τό φύλο εἶναι φάσμα. Ἡ σεξουαλική καί ἀναπαραγωγική λειτουργία εἶναι φυσιολογικά συνδεδεμένες. Ἐάν ἀποσυνδεθοῦν καί ὁρισθεῖ ὡς ὁ συνδετικός κρίκος σέ ἕνα ζευγάρι, ἡ σεξουαλική ἱκανοποίηση, τότε οἱ σύντροφοι σέ μία μελλοντική νόμιμη συμβίωση μπορεῖ νά γίνουν κάποια στιγμή διαφορετικοῦ γένους ἤ ἀριθμοῦ, πρόσωπα ἤ καί μή πρόσωπα, ὁπότε καί ἡ ἔννοια τοῦ γάμου καί τῶν συμφώνων συμβίωσης, ἀλλάζουν καί μαζί παρασύρουν σοβαρά νομικά καί κοινωνικά θέματα πού ἀφοροῦν τό ἀσφαλιστικό, τό συνταξιοδοτικό, τό δημογραφικό, τό ἐθνικό…
Οἱ σεξουαλικές ἰδιαιτερότητες δέν μποροῦν νά ἀποτελοῦν τή νέα κανονικότητα.
Ἐάν κάποιο ἄτομο μέ σεξουαλική ἰδιαιτερότητα ἐπιθυμεῖ νά λάβει βοήθεια πρός τό κανονικό, αὐτή ἀποβαίνει συχνά ἀποτελεσματική καί ἀποτελεῖ δικαίωμά του. Ἡ ἀπόρριψη τῆς θεραπείας δέν εἶναι ἐκδήλωση συμπάθειας, ἀλλά παραβίαση τῶν δικαιωμάτων του στήν ἴαση.
Τά παιδιά μέ σύγχυση φύλου πού ἐπιλέγουν νέο φύλο, θέτουν τόν ἑαυτό τους στούς κινδύνους τῆς «ἀποκατάστασης». Οἱ ἐπεμβάσεις χειρουργικές ἤ συντηρητικές, δέν ἀλλάζουν ποτέ ἀληθινά τό φύλο, ἔχουν ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες καί εἶναι σχεδόν βέβαιο πώς δέν ἀποκαθιστοῦν τήν ὑγεία στό παιδί.
Τό παιδί ξέρει ἀπό μικρό γύρω στά 2-3 χρόνια του τί εἶναι ὡς πρός τό φύλο καί τί θά γίνει ὅταν μεγαλώσει, αἴσθηση πού σταθεροποιεῖται γενικά μέχρι τήν ἡλικία τῶν 7 ἐτῶν. Ἀλλά ἡ ταυτότητα φύλου καί ἡ σεξουαλικότητα εἶναι δυνατόν νά διαταραχθοῦν ἤ καί νά ἀποκατασταθοῦν ἀνάλογα μέ τά μηνύματα καί τίς ἐμπειρίες.
Γιά τή CSE ὅλα τά πρότυπα οἰκογένειας εἶναι ἀποδεκτά. Στήν πράξη ὅμως οἱ νέου τύπου συγκατοικήσεις εἶναι συνήθως δυσλειτουργικές, βραχύβιες καί ἀδικοῦν τά παιδιά.
Τά προγράμματα προτείνονται ὡς μέτρο πρόληψης τοῦ βιασμοῦ καί προώθησης τῆς συναίνεσης· ἔχουν ὅμως στήν πραγματικότητα ἀντίθετη δράση. Στήν πραγματικότητα μαθαίνουν στό παιδί νά ἐμπιστεύεται τά ἔνστικτά του ὁπότε λόγῳ ἀνωριμότητας γίνεται θῦμα τοῦ βιασμοῦ.
Ἡ σεξουαλική συμπεριφορά λόγῳ τῆς ἱκανοποίησης πού τή συνοδεύει εἶναι ἐθιστική. Παγιδεύει ἐνήλικες, πολύ περισσότερο τά παιδιά, καί ὁ χειρισμός της δέν εἶναι θέμα γνώσης ἀλλά ὡριμότητας καί ἄσκησης.
Ἡ ὕλη τοῦ μαθήματος ἐκθέτει στήν πορνογραφία, παρά τό ὅτι ἡ πορνογραφία καταδικάζεται. Στά προγράμματα αὐτά δέν ὑπάρχουν σαφῆ ὅρια πορνογραφίας καί ἐπιστήμης.
Ἡ ἔννοια τῆς ἐγκράτειας σχετικοποιεῖται. Ἐάν δέν γίνεται κανονικά μία ἐπαφή αὐτό μπορεῖ νά ὀνομάζεται ἀποχή. Ἡ ὀνομασία σταθερή μονογαμική σχέση σημαίνει γιά πολλούς ἕνας σύντροφος τή φορά!
Τό ὅριο τῆς ἐφηβείας ὁρίστηκε αὐθαίρετα στά 10 χρόνια.
Ἡ ἀνθρώπινη ζωή ἀρχίζει στή σύλληψη καί ὄχι στήν ἐμφύτευση στή μήτρα. Ἡ ὑποστήριξη τῆς ἐμφύτευσης γίνεται γιά τήν ἀπενοχοποίηση τῆς ἀντισύλληψης καί τοῦ χαπιοῦ τῆς ἑπόμενης μέρας, πού δροῦν καί στό χρονικό «παράθυρο» μεταξύ σύλληψης καί ἐμφύτευσης καί δυνητικά εἶναι πρώιμα ἐκτρωτικά μέσα.
Ὑποστηρίζεται πώς ἡ CSE μειώνει τή συχνότητα τῶν ἐφηβικῶν κυήσεων, ἀλλά στήν πραγματικότητα οἱ στατιστικές διαμορφώνονται ἔτσι λόγῳ τῆς χρήσης μέσων ἀναστολῆς ἐμφύτευσης ἤ διευκόλυνσης στήν ἄμβλωση ἤ ἀποφεύγουν νά ἀναφέρουν στατιστικά λόγῳ ἀδυναμίας ἀντικειμενικῶν μετρήσεων.
Τά παιδιά διδάσκονται πώς ἡ ἐγκυμοσύνη εἶναι ἐπικίνδυνη κατάσταση, ἡ ἄμβλωση εἶναι μέθοδος ἀποφυγῆς τοῦ κινδύνου καί ἀναπαραγωγικό δικαίωμα.
Ἡ ἄμβλωση περιγράφεται ὡς μία διαδικασία κένωσης τῆς μήτρας ἀπό τό περιεχόμενο, χωρίς νά διευκρινίζεται ὅτι τό περιεχόμενο εἶναι ἄνθρωπος πού θανατώνεται.
Ἡ συχνή ἐναλλαγή συντρόφων ἐκθέτει σέ κινδύνους. Κανένας τύπος ἐκπαίδευσης ἤ ἀντισυλληπτικό μέσο δέν εἶναι ἀπόλυτα προστατευτικό.
Ὅλα τά ἰογενῆ ἀφροδίσια νοσήματα εἶναι ἀνίατα, (λοίμωξη HIV, ἡπατίτιδα, ἕρπης, κονδυλώματα), συχνά προδιαθέτουν γιά καρκίνο, (12), ἐμβόλια ὑπάρχουν μόνο γιά δυό, (HPV, HB), συχνά δέν διαγιγνώσκονται, τόσο τά νοσήματα ὅσο καί οἱ χρόνιες θεραπεῖες ἔχουν παρενέργειες, δυσκολεύουν τήν ἐγκυμοσύνη, βλάπτουν τό κυοφορούμενο παιδί ἀλλά καί ψυχολογικά τό φορέα. Στίς ΗΠΑ ἔχουν 20 ἑκατομμύρια νέα περιστατικά τό χρόνο ΣΜΝ καί ἐνῶ οἱ νέοι 15-25 εἶναι τό 25% τοῦ πληθυσμοῦ, ὡστόσο εὐθύνονται γιά τό 50% τῶν περιστατικῶν (13) παρά τά ὑφιστάμενα προγράμματα καί τήν ἀφθονία μέσων ἀντισύλληψης.
Ὁ μόνος τρόπος γιά νά ἀποφευχθεῖ ἡ ἀνεπιθύμητη ἐγκυμοσύνη καί τά ΣΜΝ εἶναι ἡ ἐγκράτεια, ἤ ἡ σταθερή ἀμοιβαία μονογαμική σχέση (14), ἀλλά αὐτή ἡ ἀλήθεια δέν δίνεται στά παιδιά παρά τό ὅτι σύμφωνα μέ τήν στατιστική τά περισσότερα παιδιά ἐπιλέγουν τήν ἐγκράτεια στήν ἐφηβεία.
Οἱ ὁμοφυλόφιλες σχέσεις μεταξύ ἀνδρῶν εἶναι ὑψηλοῦ κινδύνου. Τά ΣΜΝ, ὅπως τό AIDS ἔχουν μεγαλύτερη συχνότητα στούς ὁμο- ἤ ἀμφί-φυλόφιλους ἄντρες. (15) Αὐτό ὀφείλεται στίς ἀσκούμενες σεξουαλικές πρακτικές, καί στίς γενικότερες συμπεριφορές ὑψηλοῦ ρίσκου.
Τά ὁμόφυλα ζευγάρια εἶναι στεῖρα. Ἐπίσης γίνονται στεῖρα τά ἄτομα πού ἐπέλεξαν τήν μετάβαση στό ἄλλο φύλο (16) Ἐάν θέλουν κάποτε νά γίνουν γονεῖς θά ἐμπλακοῦν σέ διαδικασίες τεχνητῆς ἀναπαραγωγῆς (κατάψυξη ἤ δωρεά ὠαρίων, σπέρματος, παρένθετη μητρότητα κλπ) υἱοθεσία κτλ. Οἱ θεραπεῖες μετάβασης στό ἄλλο φύλο, ἐπηρεάζουν καί τήν σεξουαλική ἱκανοποίηση.
Ἡ ἄσκηση τῶν ἀναπαραγωγικῶν δικαιωμάτων (ἄμβλωση, ἀντισύλληψη, νοσήματα, θεραπεῖες) συνεπάγεται συχνά σοβαρούς κινδύνους γιά τήν ὑγεία τῶν παιδιῶν, καί μπορεῖ νά γίνει ἐπικίνδυνη ὅταν εἶναι ἐν ἀγνοίᾳ τῶν γονέων, (μέ τή συνεργασία ἐκπαιδευτικῶν, γιατρῶν,δικαστικῶν γιά τήν παράκαμψη τῆς γονεϊκῆς συναίνεσης κτλ).
Στερώντας τό παιδί ἀπό τή γονεϊκή μέριμνα, (χαμηλά ἡλικιακά ὅρια συναίνεσης, παράκαμψη γονεϊκῆς συναίνεσης, ἀνάληψη εὐθύνης ἀπό τρίτους), τό παιδί γίνεται εὔκολο θῦμα τῆς σεξουαλικῆς ἐκμετάλλευσης, (τῆς παιδεραστίας, πορνογραφίας).
Ἡ πορνογραφία εἶναι λάθος πηγή ἐνημέρωσης γιά τά παιδιά καί ἡ CSE τήν καταδικάζει, ἀλλά μόνο ὅταν εἶναι διαδικτυακή. Ὅταν εἶναι ζωντανή (πορνεία, ἐργάτες τοῦ σέξ) θεωρεῖται ἐπάγγελμα πού ἔχει δικαιώματα καί οἱ ὑπηρεσίες του εἶναι στό ἀπυρόβλητο. (17)
Ὁ γάμος σέ παιδική ἡλικία εἶναι λάθος. Γιατί ἡ σεξουαλική σχέση καί ἡ ἄμβλωση σέ αὐτή τήν ἡλικία θεωρεῖται δικαίωμα;
Τά προγράμματα CSE ἀπευθύνονται γενικά στά παιδιά χωρίς νά ξεχωρίζουν τά ὑψηλοῦ ἀπό τά χαμηλοῦ κινδύνου. Τά ὑψηλοῦ κινδύνου εἶναι τά σεξουαλικά ἐνεργά, πού εἶναι τό 25% τῶν 15χρονων τῆς πατρίδας μας (Τό 35% τῶν 15χρονων ἀγοριῶν καί 18% 15χρονων κοριτσιῶν) (18). Τά χαμηλοῦ κινδύνου εἶναι τά ἐγκρατῆ πού δέν ἔχουν τό κίνδυνο ΣΜΝ, ἐγκυμοσύνης κτλ. Αὐτή ἡ τακτική ὅμως ἐκθέτει τά παιδιά χαμηλοῦ κινδύνου στόν κίνδυνο μίμησης τῆς ἐπικίνδυνης συμπεριφορᾶς. Βέβαια σύμφωνα μέ τά προγράμματα CSE ἡ ἐπικίνδυνη συμπεριφορά εἶναι ἁπλά ἕνας φυσιολογικός πειραματισμός.
Ὑποστηρίζουν πώς ἦλθαν γιά νά καλύψουν τίς ἀνάγκες τῶν παιδιῶν ὅπου ὑπῆρχε ἀνεπάρκεια τοῦ γονέα. Στήν πραγματικότητα ἀκόμη καί ἐκεῖ πού ὑπάρχει γονέας κατασκευάζουν μία ἀπουσία γονέα. Μειώνουν τό κύρος του στά μάτια τῶν παιδιῶν καί τόν ἀπομονώνουν.
Ἐκμεταλλεύονται τήν ὑποχρεωτικότητα τοῦ σχολείου, προωθοῦν τήν αὐτονομία καί τήν αὐτοδιάθεση (χειρισμός μόνο ἀπό τό παιδί τῆς ἄμβλωσης, ἀναπαραγωγικές «θεραπεῖες», ἀκτιβισμός ἐνάντια στίς ἀρχές τῆς οἰκογένειας καί τήν κοινωνία), διεκδικοῦν τή μείωση τοῦ ὁρίου ἡλικίας συναίνεσης στίς σεξουαλικές ὑπηρεσίες ὑγείας, ὅλα αὐτά γνωρίζοντας πώς τό παιδί εἶναι εὐάλωτο καί ἀνώριμο καί θά χρειαστεῖ βοήθεια. Καί τότε τό χειρίζονται πρός ὄφελός τους.
Συγκεκριμένες ΜΚΟ εἰσῆλθαν στόν κρατικό μηχανισμό καί ἔγιναν ρυθμιστές τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς ἑκατοντάδων χιλιάδων παιδιῶν. Μέ ποιά κριτήρια συνέβη αὐτό;
Μήπως ὅμως αὐτές οἱ ἐπιστημονικές «παραχωρήσεις» ἦταν πρός τό συμφέρον τῶν παιδιῶν ἐν τέλει;
13η ΔιαφάνειαΜήπως δείχνοντας συγκατάβαση πρός τά παιδιά βελτιώθηκαν οἱ παράμετροι ὑγείας;
Ἄς δοῦμε τά στατιστικά στοιχεῖα πού ἀφοροῦν τήν Εὐρώπη,
14η Διαφάνεια(ἀριθμός γάμων, διαζυγίων, στατιστικά ΣΜΝ, ἐκτός γάμου γεννήσεις). Ἀλλά ἄς δοῦμε καί τά στατιστικά τῶν ἀμβλώσεων, τοῦ HIV,
15η Διαφάνειαδέν ὑπάρχει στατιστικό μέγεθος στό ὁποῖο νά πλεονεκτοῦν τά ξένα κράτη. Τό ἀντίθετο μάλιστα. Ὑπάρχει μόνον ἕνας τομέας στόν ὁποῖο «ὑπερτεροῦν» καί αὐτός εἶναι τά ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα.
Ἄς δοῦμε μία ἐργασία προερχόμενη ἀπό τίς ΗΠΑ (20)
16η Διαφάνειαπού ἀποτελεῖ ἐπιστημονική ἀξιολόγηση τῆς ἀποτελεσματικότητας τῶν CSE προγραμμάτων ὅπως ἐφαρμόστηκαν στά σχολεῖα τῆς Ἀμερικῆς γιά 25 χρόνια, ὅπου ἀνασκοπήθηκαν 60 αὐστηρές μελέτες 40 σχολικῶν προγραμμάτων CSE.
Ὁ ἰσχυρισμός ὅτι τά προγράμματα CSE "μειώνουν τίς ἐγκυμοσύνες, τά ΣΜΝ, τίς σχετιζόμενες σεξουαλικές συμπεριφορές, ἐνῶ αὐξάνουν τήν ἐγκράτεια, δέν ἀποδείχθηκε, καί οἱ ἀξιολογητές βρῆκαν πολύ περισσότερες ἀποδείξεις γιά τήν ἀποτυχία τους παρά γιά ἐπιτυχία». (20) Διαπιστώθηκαν ἐπιπλέον καί ἀρνητικά ἀποτελέσματα: Στά 5 ἀπό τά 40 σχολικά προγράμματα CSE, πού ἀξιολόγησαν αὐτές οἱ 60 μελέτες, προεκλήθησαν σημαντικά ἀρνητικά ἀποτελέσματα (π.χ. αὔξηση στήν ἔναρξη σεξουαλικῆς δραστηριότητας, στοματικό σέξ, ἐγκυμοσύνη ἤ μειωμένη χρήση ἀντισυλληπτικῶν) γιά τόν πληθυσμό πού στοχεύουν ἤ γιά μία σημαντική ὑποομάδα ἐφήβων.
Σέ ἄλλη μεγάλη μελέτη (21) στήν ὁποία ἐπιθεωρήθηκαν στά ἀποτελέσματα ἀπό ὀκτώ ἐπί μέρους μελέτες σχολικῶν προγραμμάτων CSE, τά ἀποτελέσματα ἦταν καί πάλι ἀρνητικά. Στή μελέτη ἐπιθεωρήθηκαν πέντε δοκιμές ἀπό τήν ὑποσαχάρια Ἀφρική, μία στή Λατινική Ἀμερική καί δυό ἀπό τήν Εὐρώπη (Ἀγγλία καί Σκωτία) στίς ὁποῖες συμμετεῖχαν μέ 55.157 παιδιά. Ἐκτιμήθηκαν τά προγράμματα μέ βάση βιολογικές παραμέτρους ὅπως ὁ ἐπιπολασμός τοῦ HIV ἤ ἄλλων ΣΜΝ (λοίμωξης ἰοῦ τοῦ ἁπλοῦ ἕρπητα, τῆς σύφιλης) καί ἡ ἐγκυμοσύνη τῶν νεαρῶν γυναικῶν στό τέλος τοῦ προγράμματος, ἀπό τά ὁποῖα ἐπίσης δέν προέκυψε ἀποδεδειγμένο ἀποτέλεσμα.
Ἀνάλογα μή-ἀποτελέσματα ἀναφέρει καί τό ἴδιο τό ἐγχειρίδιο τῆς UNESCO. (22).
17η ΔιαφάνειαΣυμπερασματικά οἱ ἐκτιμήσεις δείχνουν πώς τά προγράμματα αὐτά δέν ἔχουν τά εὐεργετικά ἀποτελέσματα πού ὑπόσχονται, ἐνῶ συχνά ἔχουν καί ἀντίθετα ἀποτελέσματα. Συνεπῶς ἔχουν ἀμφισβητούμενη θέση ἀκόμη καί γιά τήν καθοδήγηση τῶν παιδιῶν πού δέν ἔχουν ὑποστηρικτική οἰκογένεια.
Ἄν θέλουμε νά ξέρουμε τί ἐννοοῦν ἀκριβῶς μέ τή λέξη ἀξιολόγηση καί ἀποτελεσματικότητα ἄς μελετήσουμε τήν ἀξιολόγηση πού ἔκανε τό ἴδιο τό Ὁμοσπονδιακό κέντρο, τό ὑπεύθυνο γιά τήν CSE, ὁ εὐρωπαϊκός ἐκπρόσωπος τῆς WHO, (BZgA) καί ἡ IPPF European Network, (IPPF EN), στήν ἐφαρμογή τοῦ προγράμματός τους. «Πρότυπα σεξουαλικῆς ἐκπαίδευσης στήν Εὐρώπη», (Standards for Sexuality Education in Europe), ὅπως αὐτό ἐφαρμόσθηκε σέ 25 ἀπό τίς 53 Εὐρωπαϊκές χῶρες.(23)
18η ΔιαφάνειαΟἱ 25 αὐτές χῶρες εἶχαν τό καλύτερο συνδυασμό ἀκτιβιστικῆς δράσης τῆς IPPF ΕΝ, ἐφαρμογῆς τοῦ προγράμματος στά σχολεῖα, καί ἀποδοχῆς τους ἀπό τόν κρατικό μηχανισμό.
Ὁ ἔλεγχος τῆς BZgA καί IPPF ἀφοροῦσε τό χρονικό διάστημα ἀπό τό 2006 ὡς τό τέλος 2016 - ἀρχή 2017 καί δέν περιελάμβανε αὐτό πού θά ἦταν τό ἀναμενόμενο, δηλαδή τήν ἀποτελεσματικότητα τοῦ προγράμματος.
Ἐκτιμήθηκε ὁ βαθμός ὑλοποίησης τοῦ προγράμματος ὅσον ἀφορᾶ στό ἐκπαιδευτικό, νομικό καί ὑγειονομικό πλαίσιο, ἐνῶ ὑπῆρξε καί μία ἀξιολόγηση ἀπό τούς ἴδιους τούς μαθητές τοῦ προγράμματος ὡς, πρός τό κατά πόσον ἔλαβαν ἐπαρκεῖς πληροφορίες γιά τά θέματα πού τούς ἐνδιέφεραν.
Σχετικά μέ τήν Ἐκπαίδευση ἀξιολογήθηκε ἡ διείσδυση τῶν προγραμμάτων ὡς ἑξῆς:
Ἡ ὑποχρεωτικότητα καί ἡ καθολικότητα τῆς ἐκπαίδευσης καθώς καί οἱ τρόποι πού θά γίνει αὐτό κατορθωτό. Ἐάν κρατήθηκε ὁ συμπεριληπτικός της χαρακτήρας, (σεξουαλικά δικαιώματα, ταυτότητες φύλου, ποικιλομορφία σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, συναίνεση) ἤ ἐάν τά προγράμματα περιελάμβαναν μόνο βιολογία. Ἐξετάστηκε ἐάν τά Πρότυπα χρησιμοποιήθηκαν μόνο γιά διαμόρφωση προγράμματος σπουδῶν ἤ καί γιά ἀκτιβισμό, καθώς καί ἡ ἐκπαίδευση τῶν διδασκάλων.
Μόνο στίς 11 χῶρες ἦταν ὑποχρεωτική αὐτοῦ τοῦ τύπου ἡ ἐκπαίδευση. Συνήθως ὑπῆρχε δυνατότητα ἐπιλογῆς ἀντικειμένων καί ποικιλία στό βαθμό ἀνάπτυξης τοῦ καθενός. Μόνο σέ 3 ἀπό τίς 25 χῶρες οἱ δασκάλες ἦταν ἐκπαιδευμένες στό ἀντικείμενο, στίς ἄλλες ἦταν ἀνειδίκευτες ἤ εἶχαν κάνει μονοήμερο σεμινάριο!!!
Σχετικά μέ τό νομικό πλαίσιο,
Ἐξετάστηκε ἐάν στή χώρα ὑπῆρχε νόμος, στρατηγική, πολιτική ἤ ἁπλή ἀγωγή ὑγείας. Ποιές εἶναι οἱ ἀντιδράσεις καί οἱ φραγμοί. Τί παρεμβάσεις καί σέ ποιούς πρέπει νά γίνουν γιά νά ξεπεραστοῦν τά ἐμπόδια.
Μόνο σέ 5 χῶρες ἡ ἐκπαίδευση αὐτή ἦταν γενικά ἀποδεκτή, στίς ὑπόλοιπες ὑπῆρχε ἀπό ἀρκετή (8 χῶρες) ἕως σοβαρή (12 χῶρες) ἀντίδραση. Οἱ κυβερνήσεις, ἡ Ἐκκλησία καί ἡ κοινωνία ὑποστήριζαν πώς μέ τά προγράμματα αὐτά προωθεῖται ἡ πρόωρη σεξουαλική συμπεριφορά, ἡ ἐξοικείωση μέ τήν ὁμοφυλοφιλία, καί ἡ διαφθορά τῶν παιδιῶν ἐνῶ τό θέμα τῆς ἐκπαίδευσης ἀφορᾶ τούς γονεῖς κατά κύριο λόγο.
Σχετικά μέ τίς σχετιζόμενες μέ τή CSE ὑπηρεσίες ὑγείας SRH (Sexual and Reproductive Health) ἐξετάστηκε:
Ἐάν δημιουργήθηκαν φιλικές στούς νέους ὑπηρεσίες, SRH, ἐάν αὐτές εἶναι προσβάσιμες ἀπό τά παιδιά, ἄν συνεργάζονται μέ τό σχολεῖο καί τί χρεώνονται τά παιδιά γιά τήν χρήση τους (ἀντισύλληψη, ἄμβλωση) .
19η ΔιαφάνειαΑὐτό πού ἀπασχολεῖ σοβαρά τούς ὑπευθύνους τοῦ προγράμματος εἶναι ἡ δυνατότητα γιά προμήθεια ἀπό τό φαρμακεῖο τῆς «ἐπείγουσας ἀντισύλληψης» τοῦ «σπιράλ», (IUD), καί «τοῦ χαπιοῦ», χωρίς ἰατρική συνταγή καί χωρίς ἡλικιακό ὅριο.
20η ΔιαφάνειαΜόνο σέ 10 χῶρες ὑπῆρχε ἄνετη πρόσβαση στίς λεγόμενες «φιλικές στούς νέους ὑπηρεσίες σεξουαλικῆς καί ἀναπαραγωγικῆς ὑγείας», SRH. Ἡ στενή σχέση σχολείου- κλινικῆς ὑγείας τύπου SRH, ὑπῆρχε σέ λιγότερο ἀπό τίς μισές χῶρες. Αὐτή ἡ σχέση ἐξυπηρετεῖ τήν ἐξοικείωση τῶν μαθητῶν μέ τό χῶρο καί προωθεῖται μέ ἐπισκέψεις μαθητῶν γιά μαθήματα στήν κλινική ἤ ἐπισκέψεις προσωπικοῦ ἀπό τήν κλινική στό σχολεῖο.
Ἡ ὕπαρξη καί ἡ στενή συνεργασία τοῦ κέντρου ὑγείας μέ τό σχολεῖο θεωρεῖται βασικῆς σημασίας γιά τήν προώθηση τῶν προγραμμάτων. Ἄς σημειωθεῖ πώς ἡ λειτουργία τῶν κέντρων “ἐλέγχεται” ἀπό τούς ἴδιους φορεῖς πού προωθοῦν τήν CSE στό κράτος. Ἰδιαίτερα δυσάρεστο θεωρήθηκε γιά τό πρόγραμμα τό κλείσιμο ἀντίστοιχων κέντρων ἀναπαραγωγικῆς «ὑγείας» πού δημιουργήθηκαν στή Γεωργία ἀπό τό 2006-2009, λόγω ἀχρησίας. Στή Γεωργία δέν εἶναι ἀποδεκτές οἱ προγαμιαῖες σχέσεις ὁπότε τά κέντρα «δυστυχῶς» ἔκλεισαν ἀπό ἔλλειψη πελατείας!!!
Ἀλλά ἄς δοῦμε τώρα καί μία ἀκόμη ὑγειονομική παγίδα γιά τά παιδιά.
21η ΔιαφάνειαὙποστηρίζουν: «Ἡ ἡλικία συναίνεσης εἶναι ἕνα πραγματικό ἐμπόδιο γιά τούς ἐφήβους πού θέλουν νά κάνουν ἔκτρωση διότι δέν μποροῦν νά παρακάμψουν τή συγκατάθεση τῶν γονέων τους. Ὑπάρχει ὅμως δυνατότητα νά προχωρήσει ὁ γιατρός σέ συνεννόηση μέ τό ἀνήλικο «παιδί» κρίνοντας πώς εἶναι ὥριμο γιά αὐτό. Στό 1/4 τῶν χωρῶν πάντως τά παιδιά ἀποφασίζουν γιά τήν ἄμβλωση χωρίς νά ἐρωτηθοῦν οἱ γονεῖς τους.»(24)
Ἐκτιμήθηκε ἡ σεξουαλική συμπεριφορά τῶν 15χρονων καί διαπιστώθηκε πώς τό 21% τῶν παιδιῶν μόνο ἦταν σεξουαλικά ἐνεργά στά 25 ἐξεταζόμενα κράτη. Γιά τίς ἀμβλώσεις τά στοιχεῖα θεωρήθηκαν μή ἀξιόπιστα ὁπότε δέν ἀναφέρονται.
Τό ποσοστό ἐφηβικῶν γεννήσεων τείνει νά εἶναι πολύ χαμηλό στίς χῶρες ὅπου ἐφαρμόζονται ἐθνικά, συμπεριληπτικά προγράμματα σεξουαλικῆς ἐκπαίδευσης καί (πολύ) ὑψηλά σέ χῶρες ὅπου τά προγράμματα σεξουαλικῆς ἐκπαίδευσης βρίσκονται ἀκόμη σέ πρώιμο στάδιο. Εἰδικότερα ἰσχύει γιά τήν Ἀλβανία 22 γεννήσεις ἀνά 1000 γυναῖκες 15-19 ἐτῶν, γιά τή Ρωσία 23 γεννήσεις, γιά τό Κιργιστάν 39, τήν ΠΓΔΜ 17, σέ ἀντιπαραβολή μέ τή Σουηδία 6 γεννήσεις, Γερμανία 6, Κύπρος 5, Βέλγιο 8….Ὀλλανδία 4…
Μέ τό ποσοστό ἐφηβικῶν γεννήσεων συσχετίζεται ἡ χρήση ἀντισυλληπτικοῦ χαπιοῦ ἀπό τά κορίτσια καί προφυλακτικοῦ ἀπό τά ἀγόρια, ὅπως προωθεῖ ἡ CSE. Ἐξετάζοντας τά στοιχεῖα διαπιστώνουμε πώς: γιά τήν Ἀλβανία ἀναφέρεται γενικά ἡ χρήση προφυλακτικοῦ στό 50% τῶν ἀγοριῶν καί χαπιοῦ στό 13% τῶν κοριτσιῶν, στή Ρωσία ἐφαρμόζει προφυλακτικό τό 67% τῶν ἀγοριῶν ἐνῶ γιά τό χάπι δέν ὑπάρχουν στοιχεῖα.
Στίς χῶρες πού τά μέτρα προφύλαξης εἶναι χαμηλά μποροῦν νά δικαιολογηθοῦν οἱ ὑψηλές ἐφηβικές γεννήσεις. Ἀλλά καί στίς παρακάτω χῶρες ὅπου ἀπό πολλῶν ἐτῶν ὑπάρχει σεξουαλική ἐκπαίδευση «ὁλοκληρωμένου» τύπου διαπιστώνουμε πώς ὑπάρχει καί πάλι ἐλλιπής ἐφαρμογή τῶν μέτρων, πχ: γιά τή Σουηδία 54% προφυλακτικό ἀγοριῶν καί 32% γιά τό χάπι κοριτσιῶν, ἐνῶ στήν Ὀλλανδία (χώρα μέ τήν καλύτερη συμμόρφωση) 71% καί 63% ἀντίστοιχα. Καί ἐδῶ λοιπόν τό ποσοστό συμμόρφωσης δέν εἶναι τό ἀναμενόμενο… Ὁπότε ἔχουμε σοβαρό λόγο νά πιστεύουμε πώς στίς χαμηλές ἐφηβικές κυήσεις συμβάλλει ἐπιπρόσθετα ἡ ἄμβλωση φαρμακευτική ἤ χειρουργική καί τό χάπι τῆς ἑπόμενης μέρας.
Καί ὡς πρός τήν οὐσία τοῦ προγράμματος,…
22η Διαφάνειαἐκτιμήθηκε ἁπλά ἡ ἱκανοποίηση τῶν μαθητῶν ἀπό τήν παρεχόμενη γνώση. Πόσο καλύφθηκαν οἱ ἀνάγκες τους ἀπό τήν παροχή συμβουλῶν σεξουαλικῆς καί ἀναπαραγωγικῆς ὑγείας καί πόσο ἐκτεταμένα ἀναλύθηκε τό θέμα τῆς συμπεριληπτικότητας καί τῆς συναίνεσης. Τίποτα γιά ἐκτίμηση ψυχικῆς καί σωματικῆς εὐεξίας, μείωση βιασμῶν, ἐλάττωση ΣΜΝ, κτλ.
Συνοψίζοντας:
Τά προγράμματα πού ὑποστηρίζει ἡ WHO, UNESCO καί σχετιζόμενοι φορεῖς γιά ὅλα τά κράτη καί γιά τή πατρίδα μας εἶναι τά λεγόμενα συμπεριληπτικοῦ τύπου.
Διατείνονται πώς ἐξασφαλίζουν τά σεξουαλικά καί ἀναπαραγωγικά δικαιώματα καί τήν ὑγεία τῶν παιδιῶν.
Σᾶς καλοῦμε νά εἶστε πολύ ἐπιφυλακτικοί .
23η ΔιαφάνειαὙπάρχουν στοιχεῖα πώς πρόκειται γιά ἐργαστήρια ἀπόκτησης δεξιοτήτων σέ μία νέα κανονικότητα σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς. Πρόκειται γιά προγραμματισμένη ἀλλοίωση τῆς ταυτότητας καί τοῦ δυναμικοῦ τῶν παιδιῶν μας.
Εἶναι ἐργαστήρια ἀλλοίωσης τῆς ἐπιστημονικῆς σκέψης, πύλες εἰσόδου στόν κρατικό μηχανισμό ΜΚΟ ἀσαφῶν καί ἀμφίβολων συμφερόντων .
Δέν ὑπάρχουν ἐπιστημονικά στοιχεῖα πού νά ὑποστηρίζουν τήν ἀξιοπιστία τους. Γιά τό λόγο αὐτό δέν ἔχουν θέση στήν καθοδήγηση κανενός παιδιοῦ εἴτε ἔχει σεξουαλική δραστηριότητα εἴτε ὄχι, εἴτε ἔχει κατάλληλη καθοδήγηση ἀπό τό σπίτι του εἴτε ὄχι.
Ἡ πρόταση τοῦ «Μαμά Μπαμπάς Παιδιά».
24η ΔιαφάνειαΛόγω τῶν ἰδιαιτέρων συνθηκῶν πού ἔχουν διαμορφωθεῖ στήν κοινωνία δέν εἶναι δυνατόν νά ἀφήνουμε τά παιδιά ἀνυποψίαστα ἤ ἀνεκπαίδευτα στά θέματα σεξουαλικότητας ὥστε νά πέφτουν θύματα ἀκόμη καί τοῦ σχολείου. Τά παιδιά θά πρέπει νά λαμβάνουν πληροφορίες πού ἀφοροῦν τήν ἀναπαραγωγική λειτουργία, τούς κινδύνους τῆς πρώιμης ἐμπλοκῆς σέ αὐτή καί νά στηρίζονται στήν ἐγκράτειά τους ἕως τό γάμο.
Ἡ διαπαιδαγώγηση ὀφείλει νά γίνεται μέ τρόπο κατάλληλο μέ τήν ἡλικία, τίς ἀνάγκες, καί τήν ψυχοσύνθεση τοῦ κάθε παιδιοῦ. Στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά μία ἀγωγή ζωῆς, διαμόρφωσης προσωπικότητας, ἀξιῶν καί ἑτοιμασίας γιά τό γάμο καί τήν οἰκογένεια.
Οἱ καταλληλότεροι γιά νά τήν προσφέρουν εἶναι οἱ γονεῖς. Εἶναι οἱ μόνοι πού γνωρίζουν νά προσεγγίζουν μέ ἰδιαίτερο τρόπο τό κάθε παιδί, σεβόμενοι τίς ἀνάγκες καί τά ὅριά του, ἐνῶ συγχρόνως λειτουργοῦν καί οἱ ἴδιοι ὡς μοντέλα τοῦ ρόλου, σέ καθημερινή βάση.
Τά μοναδικά σχολικά προγράμματα σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης πού θά μποροῦσαν νά γίνουν ἀποδεκτά εἶναι τά προγράμματα πού στηρίζονται στή βιολογία καί προωθοῦν τήν ἐγκράτεια. Τά προγράμματα αὐτά σέβονται τό κύρος τῶν γονέων, τή λειτουργία τῆς ἀναπαραγωγῆς, τήν ἀξία τῆς ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, ἐνημερώνουν γιά τά σεξουαλικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα, καλλιεργοῦν ἱκανότητες ὁριοθέτησης καί ἀποφυγῆς τῆς ἀρνητικῆς ἐπίδρασης τοῦ περιβάλλοντος καί διαμορφώνουν προϋποθέσεις γιά ἐπιτυχημένες σεξουαλικές σχέσεις.
Εἴμαστε πρόθυμοι νά στηρίξουμε τούς γονεῖς στήν προσπάθειά τους νά διαπαιδαγωγήσουν σωστά τά παιδιά τους, καθώς καί τούς ἐκπαιδευτικούς στή δημιουργία προγραμμάτων πού στηρίζουν τήν ἐγκράτεια καί οἰκοδομοῦν ἀληθινή σεξουαλική ὑγεία. Ἡ δημιουργία καί ἡ προώθηση συμπεριληπτικῶν προγραμμάτων μᾶς βρίσκει κάθετα ἀντίθετους.
____________________________________
3. https://www.bzga-whocc.de/fileadmin/user_upload/Dokumente/BZgA_IPPFEN_ComprehensiveStudyReport_Online.pdf (Σέλ. 9)
17. Sexual Heath Human Rights and the Law. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/175556/9789241564984_eng.pdf?sequence=1 (Σέλ.28.)
20. Weed S, Ericksen I. Re-examining the Evidence for Comprehensive Sex Education in Schools: Part One – Research Findings in the United States. Salt Lake City: The Institute for Research & Evaluation; 2018. Available at: http://www.institute-research.com/CSEReport/Reexamining_the_Evidence-CSE_in_USA_5-29-18FINAL.pdf. Accessed Sept. 6, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου