Αναφερόμενος ο
Γέροντας στη σύγχρονη ζωή είπε: «Σήμερα, οι άνθρωποι ζουν για το φαίνεσθαι και
είναι τόσο δειλοί, ώστε δεν θέλουν ούτε καν ν΄ αναζητήσουν την Αλήθεια, πόσο δε
μάλλον να υπερασπιστούν το Όνομά Του. Είμαστε αποδυναμωμένοι, εξουθενωμένοι και
σκανδαλισμένοι απ’ αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται για το πώς να κομματιάσει
τις ζωές μας και τα έθνη μας. Υπάρχει μια συνεχής τάση για θρυμματισμό και
διάβρωση του πνευματικού, του Ορθόδοξου ‘είναι’ μας. Το κλειδί είναι η
διατήρηση της πίστης μας, παρ’ όλες τις κακουχίες και τα δεινά».
Πρόσθεσε
ακόμη: «Δεν είναι εύκολο να ζεις στις μέρες μας. Αν όμως ο Κύριος επέτρεψε να
υποφέρουμε στην εποχή μας, οφείλουμε να υπακούσουμε και να δεχθούμε ευχαρίστως
όλα όσα μας συμβαίνουν, ως προερχόμενα από το χέρι του θεού κι όχι του εχθρού.
Είναι πιο δύσκολα τώρα, διότι συνηθίσαμε στις ανέσεις, στην τηλεόραση, την
τρυφηλή ζωή και τις διάφορες ελευθερίες. Λοιπόν, αγαπημένοι μου, το επιζήμιο
αποτέλεσμα αυτών των ελευθεριών μόλις τώρα φαίνεται: οι δυνάμεις της ψυχής μας
έχουν ατονήσει. Ο νους είναι βεβαρημένος και το σώμα εξασθενημένο απ’ τις
δηλητηριώδεις τροφές, που μας ταΐζουν αυτοί που μας κυβερνούν· και δεν είμαστε
συνηθισμένοι στο να διεξάγουμε οποιονδήποτε πόλεμο, είτε πνευματικός είτε
σωματικός είναι αυτός. Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, μην ψάχνετε για λύσεις! Αγαπητοί
μου, δεν υπάρχουν ανθρώπινες λύσεις. Η λύση είναι να πεθαίνεις για τον Χριστό».
Κατανοούσε ότι
όλη η ζωή μας, ως χριστιανών, χρειάζεται να είναι ένα συνεχές μαρτύριο του
αμαρτωλού εαυτού μας και μια προετοιμασία για μαρτυρικό θάνατο – χρειάζεται ν’
αποκτήσουμε την αγνότητα της καρδιάς ενός παιδιού και να έχουμε μεγάλη ανδρεία
σε καιρούς διωγμού.
Ο πατήρ
Ιουστίνος προσπαθούσε να εμπνεύσει τους ανθρώπους να προετοιμαστούν πνευματικά
για οποιαδήποτε ζωή τους επιφυλάσσεται:
«Σε καιρούς
διωγμών οι χριστιανοί πρέπει να συνάζονται γύρω από τους ιερείς…. Η Θεία
Λειτουργία και τα Τίμια Δώρα θα δίνουν στους χριστιανούς τη δύναμη για να
υπομείνουν την πείνα και θα τους διαφυλάσσουν από κάθε κακό, κάτω από τη σκέπη
και την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επίσης, είναι ανάγκη να λένε την Ευχή
στον Ιησού και να προσεύχονται στην Παναγία, λέγοντας: Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον
ημάς! ή τη Υπερμάχω Στρατηγώ … Οι σύντομες αυτές προσευχές μας έσωσαν μέσα στη
φυλακή κι έτσι μπορέσαμε ν’ αντέξουμε τον διωγμό του κομμουνιστικού καθεστώτος,
χωρίς να υποταχθούμε στο κόκκινο θηρίο.
Όμως αυτά
είναι για τους χλιαρούς χριστιανούς, διότι οι ένθερμοι είναι πάντοτε έτοιμοι –
δεν περιμένουν τον καιρό του διωγμού ή του πολέμου για να επιμεληθούν τα της
ψυχής τους! Για τον αληθινό χριστιανό δεν έχει σημασία πότε θα έλθει ένας
πόλεμος ή ένας διωγμός. Ο αληθινός χριστιανός είναι πάντα έτοιμος,
προετοιμασμένος με αναμμένη τη λαμπάδα της ψυχής του, για να συναντήσει τον
Ουράνιο Νυμφίο. Ο γνήσιος χριστιανός δεν ζει με φόβο και αγωνία για το πότε
θα ξεσπάσει ένας πόλεμος ή πότε θα πέσει μια βόμβα στο κεφάλι του.
Αναζητεί τρόπους να θυσιάζεται περισσότερο για τον πλησίον του και για τον θεό.
Ο αληθινός χριστιανός αναζητεί μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών και δεν φοβάται
τίποτε στην εφήμερη τούτη ζωή. Γι’ αυτόν, η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός είναι
ανάσταση .
Ούτως ή άλλως,
η ζωή μας είναι στα χέρια του θεού και μόνον Εκείνος γνωρίζει το τέλος του
ανθρώπου. Επομένως, ας μην φοβόμαστε όταν ακούμε για πολέμους και άλλα φοβερά
γεγονότα, διότι όλα αυτά πρέπει να συμβούν, όπως είπε ο Σωτήρας μας (πβ. Ματθ.
24,6 και Μαρκ. 13,7). Φόβο θα έπρεπε να έχουμε για το γεγονός ότι οι ψυχές μας
δεν είναι έτοιμες να συναντήσουν τον Χριστό».
Ζωή
Θυσιαζόμενης Αγάπης, Γέρων Ιουστίνος Πίρβου, σελ. 79, 80, 81. enromiosini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου