Μπανάνες
-
*Οι δημοπρασίες έργων ‘τέχνης’ και άλλων παραδόξων αντικειμένων μας έχουν
δώσει κατά καιρούς τροφή για σχολιασμό και περίσκεψη σχετικά με το
αισθητικό γο...
Πριν από 5 ώρες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Χριστός Ανέστη.
Αν και έχω σχολιάσει σχετικά με το θέμα και σε άλλο ποστ εδώ στις "Ακτίνες" θα το ξανακάνω μήπως και έχοντας λάθος μου το υποδείξει κάποιος αδελφός!
Λοιπόν, ο π. Σάββας στο 18ο λεπτό και έπειτα μας λέει οτι είναι βλασφημία να υποστηρίζει κάποιος οτι μπορεί να μολυνθεί από τον οποιονδήποτε ιό όντας μέσα στο Ναό. Όχι ολιγοπιστία αλλά βλασφημία!!!
Και ρωτάω: Πώς είναι δυνατόν μέσα στο Ναό και μάλιστα την ώρα των Μυστηρίων κάποιος πιστός να μολύνεται εξαιτίας κάποιων αισχρών λογισμών όταν τον πολεμά κάποιος δαίμονας και να είναι αδύνατο να μολυνθεί από έναν ιό της γρίπης!;
Ο κατεξοχήν εχθρός μας, ο διάβολος, έχει δικαίωμα να μας μολύνει μέσα στο Ναό ενώ ένας ιός όχι;;!!
Παρακαλώ να μου λύσει κάποιος την απορία!!
Αδελφέ, μήπως συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα;
Την ώρα της προσευχής ο διάβολος μας πολεμάει με τον λογισμό όπου κι αν βρισκόμαστε. Εμείς είμαστε οι προβληματικοί, όχι οι αγιασμένοι Ναοί του Θεού, στους οποίους πάμε να θεραπευθούμε. Να δώσω ένα φτωχό παράδειγμα: όταν ένας ασθενής με πνευμονία πηγαίνει στο Νοσοκομείο, δεν σημαίνει ότι το Νοσοκομείο έχει πνευμονία.
Μεταφέρω εδώ απόσπασμα από ομιλία του π. Γεωργίου Κάλτσιου για την προσευχή και τους δαίμονες. [-https://www.youtube.com/watch?v=-00a48aDTOw]
-------------------
«...Στην προσπάθειά μας να προσευχηθούμε η Θεία θέληση και η ανθρώπινη θέληση έρχονται πάντα σε κοινωνία. Να γνωρίζετε ότι χωρίς επιμονή και ευσέβεια δεν υπάρχει καμμία προσευχή. Δεν είμαι ευσεβοφανής αλλά θα ήθελα να πω ότι χωρίς το θέλημα του Θεού δεν θα μπορούσαμε ούτε το Πάτερ Ημών να πούμε. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν αρχίζουμε να προσευχόμαστε μας επιτίθενται χιλιάδες δαίμονες. .................
Μας έλεγε επίσης και μία ιστορία [εννοεί την μητέρα τους]:
«Σε ένα χωριό υπήρχε ένα μπαρ όπου πήγαιναν άντρες και έπιναν. Οι άνθρωποι εκεί μεθούσαν, βρίζονταν και τσακώνονταν, αλλά σε όλο εκείνο το μέρος υπήρχε μόνο ένας δαίμονας, ίσως και ο ασθενέστερος, ο οποίος κοιμόταν στον πάγκο επειδή δεν είχε δουλειά να κάνει.
Στο ίδιο χωριό υπήρχε και το σπίτι μιας χήρας που είχε 7 παιδιά και όλοι προσεύχονταν τη νύχτα. Το δικό της το σπίτι ήταν περικυκλωμένο από μια λεγεώνα δαιμόνων που εργάζονταν πολύ».
Να γνωρίζετε λοιπόν αδελφοί ότι οι Εκκλησίες μας περιτριγυρίζονται από λεγεώνες δαιμόνων, οι οποίοι προσπαθούν σκληρά να μας υποτάξουν. Που άλλωστε πρέπει ο δαίμονας να ολοκληρώσει το κακόβουλο έργο του; Στην ντίσκο και στην παραλία; Δεν έχει δουλειά εκεί .. Φυσικά και σε αυτά τα μέρη υπάρχουν κακά πνεύματα αλλά δίχως πολλή εργασία. Στην Εκκλησία όμως που κηρύσσεται η αληθινή πίστη και προσπαθούμε να ασκηθούμε στην αληθινή προσευχή, οι δαίμονες μας περικυκλώνουν απ’ όλες τις πλευρές χτυπώντας εκεί που είμαστε πιο ευάλωτοι. Σας δελεάζουν με την αμφιβολία ότι η προσευχή σας είναι μάταιη, ότι έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε, ότι ο Θεός δεν θα ακούσει την προσευχή σας. Αν επιμείνετε όμως αυτή η κατάσταση αμφιβολίας θα εξαφανιστεί.»
-------------
Νομίζω ότι τώρα ο διάβολος θέλει να μας βάλει και την αμφιβολία ότι οι Ναοί είναι πηγές μολύνσεων! Επιπλέον, αν αναλογιστούμε πόσο πολύ πολεμάει ο διάβολος τους προσευχόμενους μέσα στους Ναούς με λογισμούς και εφαρμόσουμε την ίδια «λογική» με τον ιό της γρίπης, τότε οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) που εκκλησιάζονται τις Κυριακές θα έβγαιναν από τους Ναούς γριπιασμένοι!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ...Η ΒΛΑΣΤΗΜΙΑ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΒΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΤΙΣΤΗ ΣΟΥ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΤΙΣΤΗ...Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΘΡΙΣΕΙΣ ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ...ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΑΤΑ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΝΑ ....ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΤΟΝ ΚΟΡΟΙΔΟΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΤΕΤΟΙΑ ΒΛΑΣΤΗΜΙΑ,,, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ΄ΕΑΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΤΟΥ ...ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΟΤΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΜΟΛΥΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΛΟΓΙΚΗ ΝΑ ΞΑΝΑΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΦΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΕΞΑΠΟΔΩ....
Χριστός Ανέστη!
Φαίη,
Το παράδειγμα με το Νοσοκομείο είναι ατυχές. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με ελαφρές ασθένειες που απεβίωσαν εξαιτίας ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων!
Σχετικά με την απορία μου παραδέχεστε μεν ότι τα δαιμόνια πολεμούν τους πιστούς μέσα στο Ναό προφέροντας στο νου τους ακατανόμαστους λογισμούς και όπως λέει ένας άγιος η ενέργεια αυτή των δαιμόνων «εἰς ἔκστασιν φρενῶν ἤγαγε πολλάκις» αλλά από την άλλη η μετάδοση ενός ιού σας φαίνεται αδύνατη!!.
Ανώνυμε, φυσικά και οι συμπροσευχές των πιστών στους Ναούς «καίνε» τα δαιμόνια αλλά να που οι άγιοί μας μάς λένε ότι υπάρχουν δαίμονες που συνεχίζουν το μιαρό τους έργο και μέσα σ’αυτούς!
Αντώνη όπως κατάλαβες χρειάζεται διάκριση.
Άλλο δαίμονες, άλλο ιός.
Οι δαίμονες είναι πνεύματα με νου και αυτεξούσιο που αντενεργούν κατά του Θείου θελήματος, κατά του απολυτρωτικού έργου και της σωτηρίας των ανθρώπων. Ως εκ τούτου μπορούν να εισέρχονται ακόμα και μέσα στο ναό προς επίτευξη του στόχου τους, προσβάλλοντας με λογισμούς τους ανθρώπους, ακόμα και την ώρα των Μυστηρίων. Αυτή η προσβολή, όσο αισχρά κι αν είναι δεν μολύνει τον άνθρωπο, αν ασφαλώς την απορρίψει εγκαίρως χωρίς να προχωρήσει στη "κουβέντα" μαζί της, το λεγόμενο συνδυασμό.
Αντιθέτως, ο ιός είναι ένα ατελέστερο είδος, ένας παθογενετικός παράγοντας - η επιστήμη δεν έχει αποφανθεί με βεβαιότητα αν είναι "έμβιος"- χωρίς νου, χωρίς αυτεξούσιο, χωρίς συνείδηση, χωρίς πνεύμα. Δεν ενεργεί από μόνος του την προσβολή στον άνθρωπο. Δεν αποφασίζει κάτι τέτοιο. Βρίσκεται υπό την απόλυτη κυριαρχία του Θεού.
Και ο ιός μπορεί να εισέλθει στο ναό, μαζί με τον φορέα του - άνθρωπο. Και για την επιστήμη ο ναός δεν διαφέρει σε τίποτα από τον οποιοδήποτε χώρο με αέρα. Εμείς όμως ως πιστοί, έχουμε και άλλα δεδομένα, που δεν κατέχει η επιστήμη. Είναι η πίστη μας.
Ο ιερός ναός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε χώρος. Έχει τεράστια ιερότητα. Διάβασε τις επισημάνσεις του π.Σαράντη http://aktines.blogspot.com/2020/05/blog-post_311.html
Εκτός της ιερότητας του χώρου έχουμε την διαβεβαίωση από τον Χριστό μας ότι "οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν" (Μτ.18,20). Άρα όταν ακούς το Χριστό να σου λέει ότι "είμαι ανάμεσά σας" και εσύ από φόβο του ιού, του πλάσματος δηλ. που βρίσκεται υπό την απόλυτη κυριαρχία του Χριστού, φοβάσαι και δεν εισέρχεσαι, βλασφημείς τον Ζωοδότη και το ναό Του, με το λογισμό που σου φύτεψε ο δαίμονας και εσύ δέχθηκες, πως μπαίνοντας στο ναό για να συναντήσεις τη Ζωή θα εισπράξεις θάνατο. Μη γένοιτο!
Έχουμε δηλαδή μία προϋπάρχουσα πνευματική μόλυνση εκ του δαίμονος, που του δίνει το δίνει το δικαίωμα τελικά όντως να προσβληθείς από τον ιό, ένεκεν της βλασφημίας του Κυρίου του ναού και μέσα στο ναό.
Για τον πιστό όμως, που αγαπά και πιστεύει στο Χριστό, τρέχει να μπεί μέσα στο ναό για να Τον συναντήσει κι αν ακόμα είναι γεμάτος από ανθρώπους φορείς ιών, γιατί απλά δεν τον απασχολεί εάν κολλήσει ή όχι, αφού γι αυτόν ισχύει : "τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;" (Ρωμ.8,35)
Ο Ιερός Ναός είναι ο χώρος της κατ’ εξοχήν ενεργείας του Θεού. Εκεί δε όπου ενεργεί ο Θεός, σημειώνει ο Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ, αργεί η επιστήμη.
Χριστός Ανέστη!
Φαίη, το παράδειγμα με το νοσοκομείο είναι ατυχές! Στα νοσοκομεία μπορεί να πεθάνει κάποιος υγιής από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
κ. Ιωάννη,
δε είναι το θέμα μου ούτε τα δαιμόνια ούτε οι ιοί και το αυτεξούσιό τους!
Το θέμα είναι οτι έτσι όπως το θέτουν κάποιοι μέσα στο Ναό δεν θα έπρεπε να υπάρχει οτιδήποτε "παθογόνο" μιας και είναι τόπος Άγιος ώστε να μπορούνε να λένε οτι "ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν".
Σε μια καθαγιαστική εὐχή, κατά την τελετή τῶν Ἐγκαινίων που επικαλείται ο π. Θεόδωρος Ζήσης, λέγει μεταξύ ἄλλων ὁ ἀρχιερεύς: " κατάστησον αὐτόν ... δαιμόνων φυγαδευτήριον ".
Αν ήταν έτσι, λοιπόν, όπως τα λένε κάποιοι ε, τότε δε θα έπρεπε τα δαιμόνια να πολεμούν και να μολύνουν τους πιστούς εντός του Ναού! Πόσο πιο απλά να το πω;;!
ΥΓ
Την ίδια ευχή των Εγκαινίων επικαλείται κι ο π. Σάββας στο video από το 16.40 και μετά.
Αγαπητέ Αντώνιε, το παράδειγμα ήταν «φτωχό» όπως το χαρακτήρισα, ακριβώς διότι υπάρχουν και παράπλευρες, μη ελεγχόμενες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν στα ατελή ανθρώπινα νοσοκομεία. Ο κανόνας όμως παραμένει κανόνας, ότι το νοσοκομείο είναι νοσοκομείο και εκεί πάμε για να θεραπεύσουμε το σώμα. Στο άλλο το «νοσοκομείο», το πνευματικό, πάμε για να θεραπεύσουμε την ψυχή (αλλά και το σώμα) και οι επιθέσεις που δεχόμαστε από τους δαιμονικούς λογισμούς είναι δείγμα της δικής μας αδυναμίας, γι' αυτό άλλωστε συμμετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας, για να ενδυναμώσουμε τους εαυτούς μας στην μάχη αυτή. Οι νόμοι σε αυτό το άλλο το «νοσοκομείο» είναι πνευματικοί και όχι φυσικοί. Δείγμα της δικής μας αδυναμίας θα είναι να σκεπτόμαστε ότι κολλάμε και ιούς στους Ναούς. Δεν θέλουν να εξουσιάσουν τα μικρόβια οι δαίμονες, εμάς τους ανθρώπους θέλουν. Δεν μπορεί να συγχέουμε τα διάφορα μικρόβια με τους δαιμονικούς λογισμούς και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε να υπονοούμε παρεμβάσεις οι οποίες θα προσέβαλαν την εκκλησιαστική μας ζωή. Μα έτσι ακυρώνουμε την ίδια την πίστη μας και καλύτερα να μείνουμε σπίτι εάν θεωρούμε ότι οι αγιασμένοι Ναοί είναι επικίνδυνοι για την φυσική μας υγεία.
Μην ισοπεδώνετε επίσης το σχόλιο του 27 Μαΐου 2020 - 1:54 π.μ. αδελφού. Οι δαίμονες απεχθάνονται τις πνευματικές συναθροίσεις γι' αυτό και τις πολεμούν.
Φαίη, δε κατάλαβα για ποια ισοπέδωση μιλάτε.. ποιος δε ξέρει οτι τα δαιμόνια τα "καίει" η προσευχή.. παρεξηγήσατε!
Λέτε: "Δείγμα της δικής μας αδυναμίας θα είναι να σκεπτόμαστε ότι κολλάμε και ιούς στους Ναούς" . Άλλο να μιλάμε για ΑΔΥΝΑΜΙΑ ή ολιγοπιστία και άλλο το να λέει κάποιος οτι αυτό είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος! Αυτό είναι πολύ βαρύ!
Αν, λοιπόν, το θεωρήσουμε αδυναμία/ολιγοπιστία τότε πρέπει να θυμηθούμε πώς αντιμετώπισε ο Απόστολος Παύλος εκείνους που φοβόταν μη μολυνθούν από τα ειδωλόθυτα!
Επουδενί δε μίλησε για βλασφημία. Δείτε : ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΙΔ' & Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Η'..
Θυμηθείτε και το πώς αντιμετώπισε ο Κύριος τον Πέτρο όταν άρχισε να βυθίζεται στα νερά της λίμνης ..
Θυμηθείτε και το ότι ο Κύριος μας είπε «ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ.»
Δλδ όποιος θα φοβηθεί να πατήσει πάνω σε φίδια, παρά τη διαβεβαίωση του Κυρίου, «βλασφημεί τον Ζωοδότη» που λέει ο κ. Λίτινας Ιωάννης λίγο παραπάνω;;
Δείτε ξανά αν θέλετε και το τελευταίο μου σχόλιο στις 27 Μαΐου 2020 - 3:50 μ.μ.
Συγγνώμη και για το διπλό σχόλιο για το ατυχές παράδειγμά σας αλλά το σχόλιό μου ανέβηκε καθυστερημένα και μετά από τα σχόλια 2 επόμενων σχολιαστών οπότε συμπέρανα ότι κάπου είχε χαθεί.
κ. Αντώνιε, έχετε μπερδέψει τους Ναούς με τους πιστούς. Διαβάζοντας τα σχόλιά σας αυτό καταλαβαίνω. Και επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα στην αρχή, ότι εμείς είμαστε οι προβληματικοί, οι ασθενείς, οι άρρωστοι, όχι οι αγιασμένοι Ναοί του Θεού, στους οποίους πάμε να θεραπευθούμε.
Επιπλέον, όταν κάποιος ΠΙΣΤΕΎΕΙ και ισχυρίζεται ότι όταν εισέρχεται μέσα στους Ναούς είναι σα να εισέρχεται σε έναν οποιονδήποτε κοινό χώρο, και ότι μέσα σε αυτούς μολύνεται από μικρόβια και ιώσεις, τότε βεβαίως και αυτό ΕΙΝΑΙ βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Ο διάβολος θα το βάλει πρώτα σαν έναν λογισμό, όπως κάνει πάντα, και αν ο άνθρωπος έχει μέσα του το μικρόβιο της ολιγοπιστίας και καλλιεργήσει αυτόν τον λογισμό και καταλήξει να ΠΙΣΤΕΨΕΙ ότι έτσι είναι, ότι μολύνεται, τότε αυτό ΕΙΝΑΙ βλασφημία.
Για να φτάσουμε στο σημείο να συζητάμε σαν κοινωνία για τα μικρόβια τόσο πολύ ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα και έπεσε πολλή πλύση εγκεφάλου εδώ και χρόνια. Βεβαίως και κάποιοι δαιμονικοί άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν θανατηφόρα όπλα με τα διάφορα μικρόβια, τότε όμως είναι που θα χρειαστούμε τον Θεό ακόμη περισσότερο. Ο διάβολος χαίρεται πολύ όταν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει, τώρα χαίρεται διπλά που οι άνθρωποι έβαλαν στη θέση του τα μικρόβια. Θέλει προσοχή διότι αυτή η συζήτηση που μας έβαλαν να κάνουμε, την οποία δυστυχώς την μεταφέραμε και μέσα στους Ναούς, είναι εκ του πονηρού.
Φίλοι, ας μην προσπαθούμε να εξορθολογίσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Χάρις του Θεού, είτε στο ναό είτε αλλού. Το λέω για όλους μας, όχι για κάποιον συγκεκριμένο!
Εγώ στα 40τόσα μου, με τα πηγαινέλα μου, αλλά γενικά εκκλησιάζομαι σε όλη μου τη ζωή. Ευχαριστώ το Θεό για τους γονείς μου. Γενικά δεν πολυαρρωσταίνω, αλλά και δε θυμάμαι ποτέ να αρρώστησα και να υποπτευόμαστε ότι κόλλησα κατά τον εκκλησιασμό. Από την άλλη, όταν ήμουν μικρός ένιωθα σκοτοδίνες από την κούραση της ορθοστασίας. Τι σημαίνει αυτό, ότι δε λειτουργεί η Χάρις του Θεού μέσα στο ναό; Όχι βέβαια, σημαίνει ότι θα πάρω ένα κάθισμα και θα ξεκουραστώ! Θυμάμαι επίσης κάποτε ο ηλικιωμένος πατέρας μου χρειάστηκε να επιστρέψει στο σπίτι και να ξαπλώσει λόγω μιας μικροαδιαθεσίας που αισθάνθηκε. Θέλω να πω, τα σώματά μας είναι τα αδύνατα και φθαρτά σώματά μας, ακόμα και μέσα στο ναό.
Μια Κυριακή είχα αιμολυτική αναιμία, λόγω κυάμωσης. Δεν το ήξερα, νόμιζα ότι ήταν εξάντληση από αϋπνία. Είχα πάει στη Λειτουργία, δεν μπορούσα όρθιος ούτε στο Ευαγγέλιο, έπρεπε και τότε να καθίσω. Στο τέλος μπόρεσα μπήκα στην ουρά και κοινώνησα. Μετά τη Θεία Κοινωνία, αισθανόμουν πολύ καλύτερα, ένιωθα λίγη κούραση αλλά τίποτα σπουδαίο. Περπάτησα αρκετά, έκανα ευλογημένη παρέα με το γιατρό μου που ήταν και φίλος, θα ήπια κι από καμία μπύρα! Κανονικά θα έπρεπε να ήμουν κίτρινος και ως γιατρός να το είχε δει, αλλά δεν πρόσεξε τίποτα. Τη Δευτέρα ξύπνησα χάλια και είχα και άλλα συμπτώματα, κατάλαβα ότι δεν ήταν απλή κούραση, πήγα στο νοσοκομείο και με φτιάξανε. Εκ των υστέρων σκέφτηκα ότι, να, είδες, το αίμα το δικό μου δεν ήταν της προκοπής, αλλά του Κυρίου ήταν και με βάσταξε εκείνη τη μέρα. Ή, ίσως ήθελε να μου πει ότι θα περάσεις μια μικροπεριπετειούλα, αλλά μην ανησυχείς, είμαι κι Εγώ μαζί σου.
Ως προς την παρούσα επιδημία, εγώ από τα νούμερα που βλέπω δεν έχω πειστεί ότι είναι τόσο μεταδοτική όσο λένε. Χειραψίες και αγκαλιές, ούτως ή άλλως με τους συγγενείς μου έκανα μόνο, λιγότερες τώρα, έχουν φοβηθεί. Πάντα έπλενα τα χέρια μου, ποτέ δε βήχω ούτε φταρνίζομαι πάνω στα μούτρα κανενός! Δε βλέπω το λόγο να φοβάμαι να πάω οπουδήποτε, πολλώ μάλλον εδώ που είμαι, μικρό μέρος και νομός σχεδόν καθαρός, πολλώ μάλλον στην Εκκλησία του Χριστού. Τηρώ τις αποστάσεις και τα μέτρα, όχι τόσο από φόβο, αλλά μάλλον να μην εκθέσω τον ιερέα, που άνοιγε και με κοινωνούσε και τις Κυριακές που δεν επιτρεπόταν. Προσκυνώ τις εικόνες αντίδωρο κανονικά. Με την προτροπή του ιερέα που με εξομολογεί και συμμαρτυρούσης της συνειδήσεως, προσπαθώ να μεταλαμβάνω, το θέλω πιο πολύ απ' ότι άλλοτε, για τον εξής λόγο: εδώ με ξέρουν, δε θέλω να πει κανείς ότι "αυτός πέρσι κοινωνούσε, τώρα δεν πάει, υπάρχει ιός, είναι επικίνδυνο". Όχι. Δεν είναι επικίνδυνο να πλησιάζουμε το Χριστό. Να απομακρυνόμαστε απ' Αυτόν είναι το επικίνδυνο. Δε θέλω να βάλω με τη στάση μου κανένα τέτοιο λογισμό σε κανέναν.
Είναι, λοιπόν, τόπος Χάριτος ο ναός, αλλά ας μην προσπαθούμε να εξηγήσουμε την επενέργεια αυτής της Χάριτος με όρους σχολαστικής λογικής. Έξω θα πέσουμε! Προσέχουμε και την υγεία μας, αλλά σε λογικά πλαίσια. Δε θα σταματήσουμε να ζούμε από φόβο μην πεθάνουμε! Και η Θεία Λατρεία είναι απαραίτητη για τη ζωή μας.
Θά 'λεγα, τέλος, ας προσέξουμε την καταφυγή στη βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Το έχουμε τόσο εύκολο όποτε έχουμε μια διαφωνία να προσάψουμε στο συνομιλητή μας αυτό το αμάρτημα! Το ένα ασυγχώρητο αμάρτημα κατά την Αγία Γραφή. Αντιλαμβανόμαστε τι λέμε, λέμε στο συνομιλητή μας ότι δεν έχει ελπίδα συγχωρέσεως από το Θεό και θα πάει στην κόλαση! Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος σε ομιλία που άκουσα πρόσφατα ερμήνευε ότι το μόνο ασυγχώρητο αμάρτημα είναι το αμετανόητο και ότι, επομένως, η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος είναι η αμετανοησία. Ο δε π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (ήμουν μικρός αλλά υπήρξα αυτήκοος και το συγκράτησα) είχε πει ότι ο Ιούδας χάθηκε γιατί αυτοκτόνησε, όχι γιατί πρόδωσε το Χριστό. "Αν μετανοούσε θα εσώζετο", το θυμάμαι επί λέξει. Ας προσέχουμε λοιπόν τι εκτοξεύουμε ο ένας στον άλλο.
Συγχωρήστε με για το μέγεθος του σχολίου και αν έγραψα τίποτα άστοχο.
Αγαπητέ 28 Μαΐου 2020 - 5:31 μ.μ. πιάσατε το θέμα πιο σφαιρικά και καλά κάνατε, μόνο που είναι δύσκολο να γίνει αυτό όταν τίθεται ένα ερώτημα με όρους μαθηματικής εξισώσεως που πάει κάπως έτσι: Α=Γ, Β=Γ, άρα Α=Β.
Κάποτε σε μία Εκκλησία την ώρα της Θείας Κοινωνίας, μία γυναίκα που καθόταν κοντά στο Ιερό έπαθε κρίση και έχασε τις αισθήσεις της. Οι πιστοί κάλεσαν ασθενοφόρο και μέχρι να έλθει την ξάπλωσαν κάτω και σήκωσαν τα πόδια της πάνω σε μία καρέκλα. Περνούσα δίπλα της εκείνη την στιγμή και σκέφτηκα πόσο τυχερή ήταν που το έπαθε αυτό μέσα στην Εκκλησία και όχι κάπου αλλού. Βεβαίως η γυναίκα συνήλθε μετά, το ότι το έπαθε όμως αυτό μέσα στην Εκκλησία μπορεί να έσωσε την ζωή της. Υπάρχει και η άλλη περίπτωση του πρώην Μάνης, που κοιμήθηκε γονατισμένος μπροστά στην Αγία Τράπεζα. Τι ευλογημένος θάνατος!
Ένας άνθρωπος με κοσμικό φρόνημα τι θα σκεφτόταν για όλα αυτά; Ο π. Σάββας στο βίντεο όμως μας λέει αυτό που λένε οι Πατέρες, ότι δεν υπάρχουν φυσικοί νόμοι αλλά πνευματικοί. Πόσο πολύ θα μας βοηθούσε αυτό αν προσπαθούσαμε λίγο να το καταλάβουμε.
Δημοσίευση σχολίου