Ηρακλής Ρεράκης, Δεν μεταδίδονται ιώσεις με τη συμμετοχή στη Θ. Κοινωνία

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογίας ΑΠΘ

Δεν μεταδίδονται ιώσεις με τη συμμετοχή στη Θ. Κοινωνία

Διαβάσαμε αυτές τις μέρες την πρόταση των κ. Τσίπρα και Πολάκη για το τι πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή των πιστών στο μυστήριο της Θ. Κοινωνίας, σε σχέση με το πρόβλημα της διάδοσης του κορωνοϊού:

Ο πρ. Πρωθυπουργός είπε ότι «είναι άμεση ανάγκη να γίνει μια σύσταση στον ΕΟΔΥ, ώστε να σταματήσει η αντιεπιστημονική, αναχρονιστική και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, θέση και στάση, σε σχέση με τα προληπτικά μέτρα που πρέπει να πάρει και η Εκκλησία, όπως αντίστοιχα ελήφθησαν σε άλλες χώρες καθολικές και ορθόδοξες, σε σχέση με τη Θεία Κοινωνία. Εμείς, ορθώς, αναβάλαμε όλες τις μαζικές κομματικές εκδηλώσεις μας».

Ο πρ. Υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, επίσης, χαρακτήρισε «Χριστιανοταλιμπανισμό» το γεγονός πως απαγορεύθηκαν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις, αλλά δεν απαγορεύτηκε η “Αγία Μετάληψη από το ίδιο κουτάλι» και αυτό «για να μην μουτρώσουν οι ιερωμένοι. Εμείς, στον ΣΥΡΙΖΑ, αναβάλαμε εκδηλώσεις, που μαζεύουν κόσμο, για να μην έχουμε συνωστισμό και δεν τολμάτε να βάλετε τον ΕΟΔΥ να πει, ναι, μεταδίδεται ο κορωνοϊός από το κουτάλι.  Σταματήσαμε το καρναβάλι και δεν μπορούμε να σταματήσουμε συγκεντρώσεις στις Εκκλησίες».

Στην ουσία, όπως παρατηρούμε, οι ως άνω πολιτικοί βάζουν στον ίδιο παρανομαστή την λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας με τις κομματικές και καρναβαλικές συγκεντρώσεις, χωρίς να κατανοούν τη διαφορά.

Σε άλλο μήκος κύματος, βέβαια, ήταν η δήλωση του πρ. Βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ, Ιατρού στο επάγγελμα, Γιάννη Μιχελογιαννάκη: «Η Θεία Κοινωνία είναι το αποκορύφωμα της Πίστης. Όσοι νιώθουν την ανάγκη για να κοινωνήσουν, μπορούν να το κάνουν, χωρίς κανένα φόβο και ενδοιασμό».

Από επιστημονικής πλευράς, η λοιμωξιολόγος, Ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελένη Γιαμαρέλλου, όταν ρωτήθηκε, αν θα κοινωνούσε, στην περίπτωση που στη Θεία Κοινωνία ο προηγούμενος πιστός ήταν προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό, απάντησε: «θα κοινωνήσω, με πίστη στον Θεό ότι δεν κολλάω, όταν συμμετέχω σε ένα τέτοιο Μεγάλο Μυστήριο. Σας λέω αυτό που θα κάνω για τον εαυτό μου και το πιστεύω για όλους. Αδίκως έχει δημιουργηθεί ένα τέτοιο θέμα. Η Θεία Κοινωνία είναι ένα Μυστήριο. Όταν πηγαίνεις να λάβεις τη Θεία Κοινωνία, δεν την παίρνεις από συνήθεια, τη λαμβάνεις, γιατί είναι σώμα και αίμα Χριστού. Ή το πιστεύεις και κοινωνείς κανονικά ή δεν το πιστεύεις. Αν πιστεύω ότι αυτό μπορεί να με μολύνει, τότε δεν πιστεύω στο Μεγαλύτερο Μυστήριο. Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν, δεν πρέπει να φοβούνται ότι από τη Θεία Κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο».

Όντως, είναι απολύτως σωστό αυτό που δήλωσε η ως άνω Καθηγήτρια, αφού αυτή είναι η θέση αλλά και η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας μας. Όσες μεταδοτικές ασθένειες και αν υπηρξαν στο παρελθόν, δεν υπάρχει καταγεγραμμένη μαρτυρία ότι υπήρξε κάπου, κάποτε, έστω και μία περίπτωση μεταδόσεώς τους μέσω της Θ. Κοινωνίας.

Το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας αποτελεί Μυστήριον ζωής και αφθαρσίας, για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και η συμμετοχή μας σε αυτό αποτελεί βεβαίωση της ακράδαντης πίστεώς μας ότι ο Χριστός είναι παρών στο Μυστήριο, ως Σωτήρας και χορηγός της ζωής, ως νικητής της φθοράς και του θανάτου. Το σώμα και το αίμα του Χριστού βρίσκεται στο Ποτήριο της Θείας Κοινωνίας και κάθε πιστός, κοινωνώντας, μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, δέχεται, θεληματικά, μαζί με το Σώμα και τη χάρη του Ιησού Χριστού, προς ίαση ψυχής και σώματος.

Μάλιστα, πολλοί, που βρίσκονται σε εμπερίστατη κατάσταση, για λόγους υγείας, καταφεύγουν στην Εκκλησία, ακολουθώντας τις οδηγίες των αγίων μας και, μέσω νηστείας, ασκήσεως, προσευχής, εξομολογήσεως και συμμετοχής στη Θ. Κοινωνία, αιτούνται την εκ Θεού θαυματουργική παρέμβαη για την θεραπεία τους, με την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος αποτελεί μια ενιαία ψυχοσωματική οντότητα και ότι η εξυγίανση και ενδυνάμωση της ψυχής, μπορεί να βοηθήσει και στις κατά καιρούς αδυναμίες του σώματος να αντιμετωπίσει διάφορες ασθένειες μικρές ή μεγάλες.

Εξάλλου, ο ορθόδοξος ελληνικός λαός, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει και να ελπίζει στη Θεία και θαυματουργική επέμβαση και γι’ αυτό, καθημερινά, χιλιάδες πιστών καταφεύγουν στους ναούς και στα προσκυνήματα της χώρας, για να ζητήσουν τη βοήθεια και την παρέμβαση της Θείας Δυνάμεως για τυχόν προβλήματα υγείας δικής τους ή των οικείων τους.

Επ’ αυτού, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος δήλωσε πρόσφατα: «Η Εκκλησία, ποτέ δεν προβληματίστηκε με τη σύγχρονη λογική της ασεβούς αμφισβήτησης, αλλά καθημερινά ζει με την εμπειρία της επιβεβαίωσης ενός μεγάλου θαύματος. Είναι δυνατόν η κοινωνία του Θεού, να γίνει αιτία ασθένειας ή παραμικρής βλάβης; Είναι δυνατόν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και Θεού μας, να μολύνει το σώμα και το αίμα μας; Είναι δυνατόν η καθημερινή εμπειρία δυο χιλιάδων χρόνων, να συντριβεί από τον ορθολογισμό και την ψυχρή ρηχότητα της εποχής μας; Από αιώνες μεταλαμβάνουν οι πιστοί, υγιείς και ασθενείς, από το ίδιο Άγιο Ποτήριον και από την ίδια Αγία Λαβίδα, που ποτέ δεν πλένουμε, που ποτέ δεν απολυμαίνουμε και ποτέ δεν παρατηρήθηκε κάτι. Οι ιερείς των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, ακόμη και των λοιμωδών, μεταλαμβάνουν τους πιστούς και με ευλάβεια καταλύουν τη Θεία Κοινωνία και μακροζωούν. Το γεγονός ότι οι Αγγλικανοί και οι Καθολικοί αποφάσισαν, για προληπτικούς λόγους, τη διακοπή της μετάδοσης της θείας κοινωνίας στην Αγγλία και τη Νέα Ζηλανδία, αντίστοιχα, αν αληθεύει, δεν φανερώνει, όπως μερικοί υποστηρίζουν, σύνεση και ελευθερία, αλλά καταδεικνύει, με τον καλύτερο τρόπο, την τεράστια απόσταση της Εκκλησίας μας, που πιστεύει και κηρύττει το Μυστήριο, από τις υπόλοιπες χριστιανικές ομάδες, που έμμεσα ομολογούν την απουσία της χάριτος και των σημείων του Θεού, από τα λεγόμενα μυστήριά τους και την απώλεια της εκκλησιαστικής ταυτότητάς τους. Η Θεία Κοινωνία είναι ό, τι ιερώτερο έχουμε, ως Εκκλησία και άνθρωποι, το μεγαλύτερο φάρμακο ψυχής και σώματος. Αυτό αποτελεί διδασκαλία και εμπειρία της Εκκλησίας μας… Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ο ιός της γρίπης -όπως διατείνονται τα ΜΜΕ- ούτε ο ιός του παγκόσμιου πανικού -όπως υποστηρίζουν οι ιατρικοί σύλλογοι- αλλά ο ιός της ασεβείας και το μικρόβιο της ολιγοπιστίας».

Επίσης, ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, απαντώντας στο ερώτημα που έχουν διατυπώσει αρκετοί πολίτες, αναφορικά με τον κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού μέσω της Θείας Κοινωνίας τόνισε: «Δεν κινδυνεύουμε από τη Θεία Κοινωνία. Η θέση της Εκκλησίας στο θέμα είναι διαχρονική. Είναι καθαρά θέμα πίστης. Είναι δυνατόν από τη μετοχή στη Θεία Κοινωνία να προκύψει ψυχοσωματική ασθένεια; Όποιος προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία προσέρχεται στον Θεό, που έχει τη δύναμη να θεραπεύει. Δεν χρειάζεται να κοινωνήσει κάποιος, αν δεν έχει αυτή την πίστη, ότι πρόκειται για το αίμα και το σώμα του Χριστού. Αυτό δεν μπορεί να είναι αιτία ασθένειας και να μεταδίδει κάποιο μικρόβιο!».

Πράγματι το Ποτήριον της Θ. Κοινωνίας είναι πηγή ψυχοσωματικής ζωής και αφθαρσίας, γιατί εκεί προσφέρεται το άφθαρτο και αναστημένο Σώμα του Ιησού Χριστού μαζί με τη χάρη, την αφθαρσία, το έλεος και την αγάπη του Θεού, που, ωστόσο, δεν κατανοείται μέσω της λογικής και της επιστήμης, διότι, απλώς, είναι ένα ανερμήνευτο Μυστήριο. Αυτή είναι η διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας.

Καθημερινά προσέρχονται σ’ αυτήν και μεταλαμβάνουν ελεύθερα και χωρίς κανένα έλεγχο, υγιείς και ασθενείς διαφόρων νοσημάτων και ουδέποτε προκλήθηκε μετάδοση επιδημικής λοίμωξης είτε στους υγιείς πιστούς είτε στους ιερείς.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο αείμνηστος ιερέας Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης, που κοινωνούσε τους λεπρούς στο νησάκι Σπιναλόγκα της Κρήτη επί 15 έτη και ποτέ δεν κόλλησε αυτήν την μεταδοτική ασθένεια, από την κατάλυση που έκανε στο τέλος της Ακολουθίας.

Ο φόβος που εκφράζεται από ορισμένους, σχετικά με την δυνατότητα μεταδόσεως λοιμώξεων, μέσω της Θ. Κοινωνίας, δείχνει αμφισβήτηση, ολιγοπιστία και έλλειψη αγάπης προς τον Χριστό.