Καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη;
«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις
εὐδοκία», ἀντιλάλησαν τά βουνά τῆς Βηθλεέμ τή νύχτα πού γεννήθηκε ὁ Χριστός. Ἔψαλαν
οἱ ἄγγελοι, δοξολόγησαν τόν Θεό καί ἀνήγγειλαν στούς ἀνθρώπους ὅτι ἔρχεται ἡ εἰρήνη
στή γῆ.
Ποιά εἰρήνη, ὅμως, ἐννοοῦσαν οἱ ἄγγελοι;
Εὔλογα προβληματίζεται ἕνας δοκιμιογράφος: «Ἤ ἔχει πραγματωθεῖ ἡ ἐπαγγελία τῆς
ἐπί γῆς εἰρήνης καί τότε σωστά λεγόμαστε χριστιανοί... ἤ δέν τηρήθηκε ἡ ἐπαγγελία,
καί τότε κάποιος εἶναι ὑπόλογος στό πρόσωπο τοῦ Αἰώνιου: οἱ ἄγγελοι ἤ οἱ ἄνθρωποι».
Δέν θά μποροῦσε κανείς νά ἀντιλέξει, ἀφοῦ
ἡ ἱστορική πραγματικότητα ἀδιάψευστα ἀποδεικνύει ὅτι ἐδῶ καί 2.000 χρόνια ἐπικράτησης
τοῦ Χριστιανισμοῦ ὄχι μόνο ἐπί γῆς εἰρήνη δέν ὑπάρχει, ἀλλά ὁ κόσμος ἔγινε ἕνα ἀπέραντο
σφαγεῖο. Ὁ Ἰβάν Μπλόχ -τοῦ ἀπονεμήθηκε τό Νόμπελ Εἰρήνης τό 1901- εἶχε ὑπολογίσει
πώς στά περίπου 3.400 χρόνια ἱστορίας εἰρήνη κυριάρχησε στά 240 καί πολεμικές
συρράξεις στά 3.260. Νά προσθέσουμε στόν ὑπολογισμό τοῦ Μπλόχ ὅτι ὁ 20ός αἰώνας
ὑπῆρξε ὁ αἱματηρότερος στήν παγκόσμια ἱστορία. Κατά τή διάρκειά του συνέβησαν οἱ
δυό παγκόσμιοι πόλεμοι μέ ἐπάνω ἀπό 100.000.000 θύματα, πολλές ἐμφύλιες
συγκρούσεις, δεκάδες ἐπαναστάσεις καί πραξικοπήματα καί ἐπιβλήθηκαν ἀπάνθρωπα ὁλοκληρωτικά
καθεστῶτα. Καθημερινά τόν προηγούμενο αἰώνα χυνόταν ἄφθονο αἷμα σέ πολλά μέρη
τοῦ πλανήτη.
Καί ἐρχόμαστε στό σήμερα· αὐτή τή στιγμή
βρίσκονται σέ ἐξέλιξη 37 πολεμικές συρράξεις στόν πλανήτη μας! Στόν πόλεμο στή
Συρία τήν προηγούμενη χρονιά σκοτώθηκαν 23.000 καί 9.000 μέσα στό 2019.
Συνολικά, ἀπό τό 2011 μέχρι σήμερα, οἱ νεκροί ὑπερβαίνουν τό μισό ἑκατομμύριο.
Εὐκαιριακά ἐκφράζουμε τόν προβληματισμό μας: Ὁ πόλεμος στή Συρία ἔγινε πιά μία
εἴδηση τῆς καθημερινότητας.
Ἡ φρίκη του μᾶς ἀγγίζει μόνο ὅσο διαρκοῦν τά δελτία εἰδήσεων.
Μποροῦμε ἄραγε νά ἀντιστρέψουμε τόν μιθριδατισμό πού μᾶς σερβίρουν τά ΜΜΕ,
προτοῦ πάθουμε ὁλοκληρωτική ἀνοσία στήν ἀπανθρωπιά;
Εἶναι γνωστό ὅτι γιά τήν ἐπίτευξη τῆς εἰρήνης
τό 1981 ὁ Ο.Η.Ε. ὅρισε τήν 21η Σεπτεμβρίου ὡς διεθνῆ ἡμέρα ἑορτασμοῦ τῆς Εἰρήνης.
Τό 1986 καθιερώθηκε ἀπό τόν Ο.Η.Ε. ὡς «ἔτος τῆς εἰρήνης». Συγκλήθηκαν πολιτικά
καί ἐκκλησιαστικά συνέδρια γιά τήν εἰρήνη, ἔγιναν προτάσεις καί κατέληξαν σέ
σχετικές ἀποφάσεις γιά τήν ἐπίτευξή της. Καί πάλι «ἡ πασίχαρη καί πλουτοδότρα
Εἰρήνη, ὁ ξάστερος ὁ οὐρανός καί ἡ ξεδιψάστρα ἡ κρήνη», ὅπως τραγουδήθηκε ἀπό
τόν Παλαμᾶ, δέν ἐγκαθιδρύθηκε στή γῆ μας· ἡ ἀνθρωπότητα ἐξακολουθεῖ νά
πορφυρώνεται.
Κάποιοι περιμένουν τήν εἰρήνη ἀπό
πολιτικά συστήματα ἤ ἀπό ἕναν μεγαλοφυῆ ἡγέτη. Ἀλλά οἱ πολιτικοί ἡγέτες καί
μάλιστα οἱ ἰσχυροί, πού ἐπαγγέλλονται τήν εἰρήνη, ἐξαπλώνουν τόν πόλεμο στή γῆ,
ἀποβλέποντας στό οἰκονομικό κέρδος καί στήν ἐπέκταση τῆς «ἐξουσίας» τους.
Δικαιολογημένα σημείωνε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Τό πιό γλυκό πράγμα καί ὄνομα
εἶναι ἡ εἰρήνη, πού, ἐνῶ ὅλοι τήν ἐπαινοῦν, μόνο λίγοι τή στηρίζουν».
Μετά ἀπό αὐτές τίς διαπιστώσεις, δικαιολογημένα
προβληματίζεται κανείς: Μήπως διαψεύστηκε ὁ αἶνος τῶν ἀγγέλων; Μήπως δέν ἐπαληθεύτηκε
ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου; Ποῦ βρίσκεται τό λάθος, ἄν ὑπάρχει; Στήν πονηρή ἀνθρώπινη
φύση, ἡ ὁποία δέν θέλει νά πραγματώσει τό ἐπί γῆς εἰρήνη ἤ πού δέν μπορεῖ ἴσως,
ἄν καί τό θέλει; Καί ποιός μᾶς πείθει ὅτι θά ἀλλάξουν τά πράγματα, ἄν περάσουν ἄλλα
2.000 χρόνια, καί δέν ἀλλάξει ἡ ἐμπαθής ἀνθρώπινη φύση, ἡ κακία, ἡ μοχθηρία, ὁ ἐγωισμός,
τό συμφέρον, πού φαίνονται οἱονεί ἐγγενῆ καί ἔμφυτα στόν ἄνθρωπο;
Ἀναντίρρητα, ἡ βία ἔχει τή ρίζα της στήν ἐσωτερική
διάσπαση τοῦ ἀνθρώπου. Γι᾽ αὐτό δέν μπορεῖ νά γίνει εἰρηνικός καί εἰρηνοποιός, ἄν
δέν προηγηθεῖ ἡ καταλλαγή του μέ τόν Θεό. Καμιά εἰρήνη δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει,
χωρίς νά ἔχει προηγηθεῖ ἡ συμφιλίωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Αὐτό διακηρύσσει
στούς αἰῶνες τό διάγγελμα τῶν ἀγγέλων τή νύχτα τῆς γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου.
Οἱ φιλειρηνικές προσπάθειες πού γίνονται σέ πολιτικό ἐπίπεδο εἶναι ἀντιπολεμικές,
ἀλλά ὄχι εἰρηνοφόρες.
Ἄς εἴμαστε εἰλικρινεῖς: Ἡ ἀποστασία μας ἀπό
τόν Θεό εὐθύνεται γιά τήν ἀπουσία τῆς εἰρήνης. «Ὅλα τά κακά, τά ὁποῖα χτυποῦν
σήμερα τόν κόσμο, ὀφείλονται στό ὅτι ὁ κόσμος ἀπομακρύνθηκε ἀπό τόν Θεό»,
διακήρυττε εὔστοχα ὁ μεγάλος ἀπόστολος τῆς εἰρήνης Ἀλεξάντερ Σολζενίτσιν.
Ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι κάτι ἀφηρημένο,
μία ἀνυπόστατη ἰδέα. Εἶναι ἐνυπόστατη, ταυτίζεται μέ τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ
Λόγου. Εἶναι ἡ ἔνσαρκη Ἀλήθεια, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἔτσι προεῖδε τόν Μεσσία
Χριστό ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὡς «ἄρχοντα εἰρήνης» (Ἠσ 9,6), δηλαδή πηγή, αἰτία τῆς
εἰρήνης καί ὀντολογικό θεμέλιό της. «Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ 2,14), ὁμολογεῖ
ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὅσοι, λοιπόν, πιστεύουν τόν Θεό,
συμφιλιώνονται, γίνονται ὑπήκοοι τῆς βασιλείας του καί ἀπολαμβάνουν τήν εἰρήνη
του. Ὅσοι τόν ἀποδοκιμάζουν, γίνονται ἐχθροί τοῦ Θεοῦ, μένουν ξένοι πρός τά
ἀγαθά του καί χάνουν τήν εἰρήνη.
Γιά τήν ἐπίτευξη, μάλιστα, τοῦ παμπόθητου
αὐτοῦ ἀγαθοῦ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία αἰῶνες τώρα προσεύχεται: «Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης...
ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου...». Ἀλλά στίς μέρες μας ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία
εἶναι διηρημένη· καί ὁ διχασμός ἀποτελεῖ τήν πιό ἐμφανῆ ἀπόδειξη τῆς ἀπουσίας
τῆς εἰρήνης. Καί, ἐάν δέν ἔχει τήν εἰρήνη, πῶς νά τήν προσφέρει στόν κόσμο;
Ἀναμφίβολα, τό μέλλον ἀνήκει στόν «Ἄρχοντα τῆς εἰρήνης»,
παρά τόν διωγμό πού ἐξαπολύεται εἰς βάρος του. Τά φετινά Χριστούγεννα ὁ
«Ἄρχων τῆς εἰρήνης» ἐπιχειρεῖ μία νέα ἐπίσκεψη, «ἐπίσκεψιν ἐν ράβδῳ».
Ράβδος καί μαστίγιο ὡς γνήσιος καρπός τῆς ἀποστασίας μας εἶναι ἡ ζοφερή παρακμιακή
κατάσταση, τήν ὁποία βιώνουμε σέ ὅλα τά ἐπίπεδα -μέ πρώτιστο ἐσχάτως τό
μεταναστευτικό- καί τήν ὁποία ἀποπνέει ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα. Τέτοια ράβδος
καί βουκέντρα μᾶς χρειάζεται, γιά νά ἀφυπνισθοῦμε, νά μετανοήσουμε καί νά ἐπιζητήσουμε
τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ. Μήπως τά φετινά Χριστούγεννα, πού βρίσκουν τήν πατρίδα
μας, τήν Εὐρώπη καί γενικά ὁλόκληρο τόν κόσμο ἀπελπιστικά ἀνίκανο νά φέρει
τήν εἰρήνη, ἀποτελοῦν μία πρόκληση-πρόσκληση νά δεχτοῦμε τήν εἰρήνη τοῦ
Χριστοῦ;
Ἀντί γιά παράπονο ἤ μελαγχολικό
σκεπτικισμό ἡ μόνη σωτήρια στάση μας εἶναι νά στρέψουμε τόν νοῦ καί τήν καρδιά
μας στόν ὕμνο τῶν ἀγγέλων καί νά ἀποκαταστήσουμε τίς σχέσεις μας μέ τόν «Ἄρχοντα
τῆς εἰρήνης», γιά νά ἔλθει μόνιμα ἡ «ἐπὶ γῆς εἰρήνη». «Κύριε, ἐλθέτω σου τὸ Πνεῦμα,
φέρον εἰρήνην τῷ κόσμῳ»!
2 σχόλια:
Περί ειρήνης μιλούν οι ισχυροί της γης αλλά η βιομηχανία οπλικών συστημάτων κάνει χρυσές δουλειές! Και πού πηγαίνουν τα όπλα; Για να εξοντωθούν οι κατσαρίδες και οι αρουραίοι των υπονόμων!! Μα αν υπήρχε ελάχιστο κουκούτσι μυαλό, θα τα είχαν απαγορεύσει, εκεί φαίνεται η υψηλή πνευματική άνοδος του ανθρώπου όπως διατείνονται ότι είναι! Ο ένας θέλει να εξοντώσει τον άλλον και να υπερισχύσει έναντι του άλλου, αλλά όταν συναντιούνται στα μίτινγκ και στα γραφεία με τα λευκά κολάρα και τις γραβάτες ανταλλάσσουν αβρότητες και μακριά από μας πολεμικές ιαχές! Μα όπως είπε ο Χριστός εγώ σας δίνει ειρήνη όχι όπως ενεργούν οι κοσμικοί εξουσιαστές, και οι χριστιανοί, οι πραγματικοί χριστιανοί αυτή την ειρήνη ήδη την έχουν μέσα τους όχι του κόσμου την ειρήνη, και με αυτήν πορεύονται επ΄ελπίδι στην αληθινή ζωή.
Πολυ σημαντικη και η υποδειξη στον επιλογο της κας Ευδοξιας. Πολλες φορες χρειαζομαστε αυτη την σωτηρια υπενθυμιση.
Δημοσίευση σχολίου