Άρτος και θεάματα

Άρτος και θεάματα

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η μανία να επιβάλλεται από την εκάστοτε εξουσία ο παραλογισμός και να προβάλλεται ως κανονικότητα, είτε εξυπηρετεί σκοπιμότητες είτε καταδηλοί την ρηχότητας της σκέψεως και το έλλειμμα πολιτισμού, των κοσμο-εξουσιασθών.

Ο πολυδιαφημισμένος επικείμενος εορτασμός συμπληρώσεως 200 ετών εκ της εθνικής εξεγέρσεως, ήτοι την αδήριτη χρεία, ενός λαού να επαναστατήσει προκειμένου, με θυσιαστική αυταπάρνηση εισέτι της ιδίας της ζωής του, να δημιουργήσει, εκ του  μη όντος, ένα εθνικά ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος, αποτελεί ένα κοσμο-ιστορικό γεγονός.

Το ελατήριο το οποίο ώθησε τους ανθρώπους αυτούς, ήτοι η «πείνα και η δίψα» δια το υπέρτατο και καθαγιασμένο αγαθό της Ελευθερίας,  της ιδρύσεως πατρίδας, όπου οι εμφορούμενοι των αξιών του Ελληνισμού, των διαχρονικών  παραδόσεων, της ζωντανής κοινής γλώσσας, της ζώσας Ορθοδόξου παραδόσεως, θα είχαν την δυνατότητα, αποτινάσσοντας την δαμόκλειο σπάθη της ασφυκτικής υποτέλειας των Τούρκων, να αναπτύσσονται ελεύθερα, αυτό-προσδιοριζόμενοι ως Έλληνες, με συνειδητή συλλογική ταυτότητα, εις το διηνεκές ( το προσφυές ομόαιμον-ομόγλωσσον-ομόθρησκον-ομότροπον).

Η εν λόγω εορτή πιθαναλογείται, όχι μία συνειδητή αναβίωση, εν είδει αποτίσεως φόρου τιμής, εις τους θυσιασθέντες προγόνους μας, οι οποίοι μας κατέλειψαν μία ιδιαζόντως σημαντική παρακαταθήκη, την οποία έχουμε, εκ των ών ούκ άνευ, ιδιαίτατο ηθικό χρέος και ύψιστο καθήκον να την διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού εσαεί, αλλά ως ένα απολιθωμένο «αφήγημα», το οποίο δεν μεταλαμπαδεύεται ως μία διαχρονική άσβεστη φλόγα προς την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία μας ως έθνους, αλλά έως μία τυπική πανήγυρη άκρατου καταναλωτισμού.

Η ιστορική μνήμη παραγκωνίζεται, τα ουσιώδη και αδιαμφισβήτητα μηνύματα του ελληνο-ορθόδοξου Χριστιανισμού, περιφρονούνται και δίδεται αποκλειστική προτεραιότητα, στην αλλοίωση του πραγματικού και γνήσιου μηνύματος της εθνικής παλιγγενεσίας και την αντικατάστασή της από μία ευτελή εμποροπανήγυρη, οικοδομημένη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, προς ανούσιες φαντασμαγορικές διοργανώσεις

Η εμπορευματικοποίηση θεμελιωδών και πανανθρώπινων ατόφιων αξιών όπως η Ελευθερία, το έθνος, η δημοκρατία και υποκατάσταση τους, από κίβδηλα συνθήματα καταναλωτικής ευωχίας, άνευ ουδενός αξιακού υποβάθρου, εν συνδυασμό με όλη την χρεοκοπημένη μαρξιστική φληναφηματολογία, φαιδροποιούν και περιυβρίζουν τους νεκρούς αγωνισαμένους, δια την ημετέρα ελευθερία, την οποία ημείς απολαμβάνουμε καταχρηστικά, με ιταμότητα και ασέβεια.

Συνελόντι ειπείν, δέον όπως καταλάβουμε, επιτέλους, διαρρηγνύοντας εκ βάθρων, το παγιωμένο υποσυνείδητο του «μιθριδατισμό» μας προς  την αποβλάκωση, ότι ο «Άγιος Βασίλης» , ήτοι ο ευτραφής αυτός, πλήρως αποπνευματικοποιημένος  κύριος ο οποίος, διανέμει αφειδώς δώρα, προς τα παιδιά, πόρρω απέχει από την ασκητική φιγούρα του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος, υπηρετών τον Χριστού, προέβαινε ισοβίως σε φιλανθρωπίες, σκέποντας όλους τους ανθρώπους με αγάπη, δωρίζοντας τους απλοχερώς και γηθοσύνως  την πλησμονή της ψυχής τους.

Η ειδοποιός διαφορά έγκειται εις την  μείζονα διάκριση, ανάμεσα εις την ύλη και το πνεύμα, εις τα πανανθρώπινα αυθεντικά κατά φύσιν αγαθά και τα κίβδηλα παρά φύσιν υλικά εφήμερα αγαθά.

Εν κατακλείδι, επιθυμούμαι ενόψει του 2021, μία σεμνή επιμνημόσυνο δέηση απευθυνόμενοι προς νοήμονες πολίτες, ή μία θεαματική πολυδάπανη καταναλωτική εκδήλωση, χάριν τέρψεως και βρώσεως των ευήκοων ώτων, της αδρανούς φιλοθεάμων  μάζας.