Ψήγματα Ελπίδος

Ψήγματα Ελπίδος

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Ενώ βαίνουμε ολοταχώς εις την Γέννηση του Θεανθρώπου, ήδη ψήγματα πολιτικής ελπίδας καταφάσκουν το γεγονός ότι η Ελλάς θα ανανήψει εξ ανακλάσεως εκ των αφεύκτων πολιτικών διεθνών συσχετισμών, δια τον απλούν λόγον ότι, η Ελλάς αυτό-υποτιμάται και δρα υποτελώς διότι καταλαμβάνεται εκ των ενόντων από ανθελληνικούς θύλακες οι οποίοι δρουν χρονίως ως Δούρειοι ίπποι εντός του σώματός της.

Η συντριπτική ήττα των Εργατικών (στην Μ.Βρετανία), επαναφέρει την λογική πηδαλιούχηση των πραγμάτων, δηλαδή αποτινάσσει τους λαούς από την ιδιότυπη δικτατορία της κρατικίστικης «πλουτοκρατικής αριστεράς», η οποία έχει ακινητοποιήσει και αλλοτριώσει την Ευρώπη σε ένα μόρφωμα των ελίτ, άνευ ουδεμίας εθνικής αλληλεγγύης και χάραξης στρατηγικής, έναν μηχανισμό μίας προνομιούχου ολιγομέλειας, άνευ προοπτικής αλλά και σχεδιασμού προόδου και εξέλιξης εις το μέλλον.

Το μέτρο της πολιτικής εξέλιξης έγκειται ακριβώς εις την δυνατότητα των πολιτικών να αφουγκράζονται το εάν ο λαός ευημερεί ή εάν αντιδρά προς μία δοκιμασμένη αλυσιτελής πολιτική, αυτό συνέβη εις την Μ. Βρετανία, όπου ήδη το 2016 ο λαός ακούσθηκε δια του περίφημου δημοψηφίσματος και η βούλησή του επαληθεύθηκε 3, 5 έτη μετά.

Τηρουμένων των αναλογιών, εις την Ελλάδα, δια μείζονα ζητήματα ( μνημόνιο, εθνικά  θέματα –Συμφωνία των Πρεσπών-) ο λαός περιφρονείται ιταμώς, πολλές φορές καθυβρίζεται ως ανίδεος και μάζα, κατά πλήρη καταστρατήγηση ασφαλώς της Συνταγματικής νομιμότητας.

Η ιδιότυπη αυθαιρεσία των πολιτικών ταγών στην Ελλάδα καθίσταται ψηλαφητό γεγονός αλλά συνάμα και των εξωνημένων Μ.Μ.Ε τα οποία εν αγαστή συμπνοία, ως οιονεί άμεσοι συνεργοί, παραχαράσσουν την ειδησεογραφία και παραποιούν την αλήθεια προς παρέλκυση και παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης προκειμένου να την εξαπατήσουν ως προς τις πολιτικές τους επιλογές οι οποίες θα βλάψουν τα συμφέροντα των πολιτών.

Η απόκρυψη του εποικισμού της Ελλάδας και η εσκεμμένη ονομασία  των παράνομων μεταναστών ως προσφύγων, καθώς και η παρασιώπηση ότι   μεταξύ των εισερχομένων επήλυδων υφίστανται αγεφύρωτες εθνοτικές διαφορές, οι οποίες πυροδοτούν διαρκείς εντάσεις  μεταξύ των, εις τις δομές φιλοξενίας, αποτελούν απτή απόδειξις, ότι ο λαός δια τους κυβερνώντες συνιστά απλώς μία υδαρή απρόσωπη μάζα, εξ ού και τους παραπλανούν επονείδιστα, ανεπαίσχυντα και ανενδοίαστα.

Εις επίρρωσιν των ως άνω, το γεγονός ότι το οργανωμένο κράτος δεν δίδει κίνητρα προς τις Ελληνικές οικογένειας να τεκνοποιήσουν, στηρίζοντας τοιουτοτρόπως τον θεσμό της Οικογενείας όπως τούτο εξάλλου κατοχυρώνεται ρητώς και εις την Συνταγματική έννομη τάξη, αλλά διαμηνύει ευθαρσώς ότι δια των μεταναστών θα επιλυθεί το δημογραφικό, αποτελεί απερίφραστη ύβρη και απροκάλυπτο εμπαιγμό προς τον Έλληνα πολίτη.

Συνελόντι ειεπείν, προσβλέπουμε εις την αφύπνιση των Ελλήνων εκ του «Επιμενειδίου και Νήδυμου» ύπνου, δια της φωτίσεως του πνεύματος των Χριστουγέννων, διότι ο Έλλην φορολογούμενος εργαζόμενος, με βαρύ  παρελθόν εκ των προγόνων του δια την εθνική ανεξαρτησία του αντιμετωπίζεται σήμερον, ως σκύβαλο, εξ αντιδιαστολής με τον επιδοτούμενο οικονομικό μετανάστη τρίτης χώρας ο οποίος απολαμβάνει προνομιακής μεταχειρίσεως, ασυλίας, απαλλαγμένος από φόρους και έχων πρόσβαση δωρεάν προς όλους τους θεσμούς.