Θα ήθελα να πω στην αγάπη σας πριν το Δι’ ευχών για
ένα, θα το έλεγα, εκκλησιολογικό έγκλημα. Ένα έγκλημα κατά της Πίστεώς μας. Μία
προδοσία της Πίστεως που έγινε εχθές στην Θεσσαλονίκη όπου μνημονεύτηκαν από
τον οικουμενικό πατριάρχη ως επίσκοποι, άνθρωποι οι οποίοι είναι αχειροτόνητοι
και καθηρημένοι και «χειροτονημένοι» από καθηρημένους.
Θα το έχετε υπόψη αυτό το θέμα του λεγόμενου
«αυτοκεφάλου της Ουκρανίας». Όμως αυτή η λεγόμενη «Εκκλησία», που δεν είναι
Εκκλησία, αποτελείται κατά το 1/3 από αυτοχειροτόνητους -δηλαδή δεν έχουν
χειροτονία, μόνοι τους έβαλαν τα ράσα- και τα 2/3 «χειροτονημένους, οι οποίοι
έχουν «χειροτονηθεί» όμως από καθηρημένους. Άρα δεν ισχύουν οι χειροτονίες
τους.
Και γνωρίζουμε από την εκκλησιολογία μας ότι
απαγορεύεται αυτούς τους ανθρώπους να τους μνημονεύουμε στην Εκκλησία, ούτε να
βγάζουμε μερίδα στην Αγία Πρόθεση, γιατί αυτοί οι άνθρωπο δεν μπορεί να έχουνε,
τουλάχιστον, ιερωσύνη. Αλλά εκτός αυτού, αυτοί ήταν και σχισματικοί και ένας
σχισματικός είναι χειρότερος από αιρετικό και σε καμμιά περίπτωση δεν πρέπει να
μνημονεύεται μέσα στην Εκκλησία.
Το λέγω αυτό για να το έχετε υπόψη σας, γιατί όταν
προδίδεται η Πίστη μας πρέπει να διαμαρτυρόμαστε. Και απλός λαϊκός να είσαι
πρέπει να διαμαρτύρεσαι και να λες, όχι, εγώ αυτό δεν το δέχομαι, δεν συμφωνώ.
Αυτό είναι απαράδεκτο, είναι αίσχος.
Εχθές στην Αχειροποίητο που έγινε αυτό λυπάμαι που δεν
βρέθηκε ένας να φωνάξει «ΑΙΣΧΟΣ» όταν μνημονεύτηκαν αυτοί οι σχισματικοί που
δεν είναι Εκκλησία. Και έγινε όλη αυτή η διαδικασία πλήρως αντικανονικά, το
λεγόμενο «αυτοκέφαλο».
Και δυστυχώς, ήτανε παρών και ο Αρχιεπίσκοπος της
Ελλάδος και πολλοί Αρχιερείς μας. Βεβαίως δεν συμφώνησαν οι Αρχιερείς της
Ελλάδος, πρέπει να το γνωρίζετε και αυτό. Και δεν πάρθηκε καμμία απόφαση στην
Ιερά Σύνοδο για να αναγνωριστεί το «αυτοκέφαλο» αυτό της Ουκρανίας, άσχετα το
τι βγήκε στο Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου. Δεν ισχύουν αυτά που ειπώθηκαν στο
Δελτίο. Οι Αρχιερείς, πάρα πολλοί από τους Αρχιερείς ή τέλος πάντων αρκετοί,
διαφωνούν, ότι δεν πρέπει να δοθεί αυτό το κακοκέφαλο, και όχι «αυτοκέφαλο»
στην λεγόμενη «εκκλησία της Ουκρανίας», η οποία, υπάρχει ήδη. Η Εκκλησία που
υπήρχε και υπάρχει, με τον κανονικό Αρχιεπίσκοπο τον Ονούφριο, που έχει περίπου
30 εκατομμύρια πιστούς, οι άνθρωποι δεν ζήτησαν κανένα αυτοκέφαλο.
Αυτά σας τα λέω έτσι, ως ενημέρωση για να κάνουμε
προσευχή, γιατί μετά από μία προδοσία Πίστεως γίνονται μεγάλες καταστροφές,
Πρέπει να το ξέρετε αυτό. Μου θύμισε το χτεσινό, αυτό που έγινε στην
Κωνσταντινούπολη λίγους μήνες πριν πέσει η Πόλη. Που είχαμε συλλείτουργο με
παπικούς, με αιρετικούς. Τώρα μνημονεύσαμε σχισματικούς, οι οποίοι είναι
χειρότεροι από τους αιρετικούς. Οπότε θα περιμένουμε πολύ άσχημες εξελίξεις.
Μακάρι ο Θεός να βάλει το χέρι Του αλλά κι εμείς να
προσευχηθούμε. Και ευτυχώς που δεν συμφωνούν όλοι οι Επίσκοποί μας και
αντιδρούν. Και θα προσεύχονται και αυτοί στον Θεό, για να σώσει ο Θεός και την
Εκκλησία μας και την Πατρίδα μας.
5 σχόλια:
Θέλουν να εκδώσουν και "νέα, διορθωμένη" έκδοση της Αγίας Γραφής, για να μην "προσβάλλονται" οι αμετανόητοι εχθροί της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης.
Η παιδαγωγική ράβδος του Κυρίου θα πέσει βαρειά. 'Το οικοδόμημα σείεται, κλονίζεται αλλά δεν κρημνίζεται, θα ζει εσαεί, πάντοτε, επεκτεινομένη στην απέραντη αιωνιότητα ως Θριαμβεύουσα Εκκλησία '. Δόξα τω Θεώ για τους ορθοτομούντες τον Λόγον Του. Ο Κύριος να στερεώνει τον παπα-Σάββα και όλους τους ταπεινούς λευίτες Του.
''Λυπαμαι που δε βρεθηκε ΕΝΑΣ να φωναξει αισχος''. Αυτοι ειμαστε, νεροβραστοι. Δεν μας θελει τετοιους ο Κυριος. Ειναι δυσκολο εμεις οι αμαρτωλοι ανθρωποι να υψωνουμε δημοσια φωνη ομολογιας-διαμαρτυριας, αλλα πρεπει να παρακαλαμε τον Χριστό να μας αξιωσει να το κανουμε, οπου και οποτε απαιτειται. Τωρα μαλιστα με το σχισμα θα δινονται πολλες ευκαιριες, διοτι οι φιλοσχισματικοι-φιλοοικουμενιστες θα λυσσαξουν να εδραιωσουν την πλανη τους αν δεν αντιδρασουμε. Ο λαος ειναι ο θεματοφυλακας της πιστεως. Τι αλλο περιμενουμε για να ξυπνησουμε οταν ηδη αλωνεται με συνταρακτικο τροπο [αιρεση οικουμενισμου-σχισμα] η Εκκλησια εκ των εσω;
Βρέθηκα και εγώ κάπου το Σάββατο και άκουσα από κάποιον Ιερέα να βγάζει ομιλία και να προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα έγιναν ορθά στη σύνοδο της Ιεραρχίας, ενώ είναι γνωστό ότι δεν πάρθηκε καμία απόφαση. Αυτό όμως που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι σαν επιχείρημα ανέφερε επανειλημμένα ότι θα πρέπει να μείνουμε μέσα στην Εκκλησία μας, ακόμη και αν αυτή, η Εκκλησία δηλαδή είναι πλανεμένη και τόνισε ότι καλύτερα να είμαστε πλανεμένοι, παρά περιπλανώμενοι, δηλαδή να γυρίζουμε από εδώ και από εκεί και ότι τους πλανεμένους θα πάει να τους βρει το Άγιο Πνεύμα, για να τους σώσει. Απίθανα πράγματα. Βέβαια θα έπρεπε να του είχα απαντήσει, αλλά το απέφυγα. Ίσως και να ήταν λάθος. Τώρα εκ των υστέρων πιστεύω ότι ήταν λάθος, αλλά δεν το περίμενα, δεν περίμενα τόσο πάθος, παρόλο που είχε προηγουμένως φωνάξει μια γυναίκα, αλλά δεν άκουγα τι έλεγε. Δηλαδή και οι ίδιοι δέχονται ότι η Εκκλησία βρίσκεται σε πλάνη. Όμως για να σταθούμε στα λόγια αυτού του ανθρώπου, θέλω να πω ότι είναι καλύτερα, πολύ καλύτερα άριστα να είναι κάποιος περιπλανώμενος, παρά πλανεμένος,διότι ο Παράδεισος είναι γεμάτος περιπλανώμενος, Μάρτυρες, Ομολογητές της Πίστεως, Δια Χριστόν Σαλούς. Όλοι αυτοί περιπλανώμενοι ήταν για την Δόξα του Ιησού Χριστού, έχοντας φύγει από τη Μάντρα της Εκκλησίας, για να μην Προδώσουν τον Ιησού Χριστό. Όλα αυτά βέβαια είναι μεθοδεύσεις του Πρέσβη των ΗΠΑ, ο οποίος συγκαλεί και θεολογικά συνέδρια και όλοι αναρωτιώμαστε, τι δουλειά μπορεί να έχει ένας προτεστάντης, αβάπτιστος, άσχετος με την Ορθοδοξία μας, να συγκαλεί θεολογικά συνέδρια και οι άλλοι να τον ακούνε. Το κάνει για να μιλήσει για θέμα πολιτικής και γεωστρατηγικής. Όμως η σχέση μας με τον Ιησού Χριστό, που διαμορφώνεται μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μέσα σε πόνο και δάκρυα και δημιουργεί το Ορθόδοξο Βίωμα δεν έχει καμία σχέση μα παρασκήνια, ίντριγκες και πολιτικές σκοπιμότητες. Για αυτούς το μόνο που έχει σημασία είναι η αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία και η αποτροπή της Ρωσίας στο να κυριαρχήσει στο χώρο της Μεσογείου και να δημιουργηθεί το λεγόμενο Ορθόδοξο Τόξο. Για εμάς αυτό που έχει και πρέπει να έχει σημασία είναι η βιωματική σχέση μας με το Θεό, που καλλιεργείται μέσα από την αδιάλειπτη προσευχή, τη νηστεία και τη συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, ενώ βέβαια είναι γνωστό σε όλους ότι σωτηρία μέσα στην αίρεση δεν μπορεί να υπάρχει. Δεν μπορεί για μία θέση ή για χρήματα που διοχετεύονται σε διάφορα κανάλια, ακόμη και σε ιδιώτες και μοναστήρια κλπ, να παραβλέπονται όλα αυτά, διότι τότε φεύγει το Άγιο Πνεύμα, το οποίο βέβαια ποτέ δεν πρόκειται να επανέλθει μέσα σε συνθήκες αίρεσης και η Εκκλησία καταντά ένας χώρος, φιλοσοφικής αναζήτησης, για ζητήματα που αφορούν τη σωτηρία του πλανήτη και το κλίμα και όχι τη Σωτηρία των Πιστών της.
Δώσε στοιχεία. Που το άκουσες αυτό; Αυτό που λες είναι φοβερά σοβαρό.
Δημοσίευση σχολίου