Η Ελλάς πνέει τα λοίσθια βαθμηδόν και άνευ ανανήψεως

Η Ελλάς πνέει τα λοίσθια βαθμηδόν και άνευ ανανήψεως

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η φενάκη των θεσμών στην Ελλάδα καθίσταται αρρήκτως συνδεδεμένη με την νοοτροπία των πολιτών, οι οποίοι είναι αθύρματα στην προπαγάνδα του εκάστοτε συστήματος, αλλά ιδίως της λεγόμενης αριστεράς.

Ιδίως μετά το πέρας του συμμοριτοπολέμου, δημιουργήθηκε μία ψευδής συνείδηση, ότι αορίστως και εν γένει η αριστερά ταυτίζεται με το «καλό» ενώ η Δεξιά με το «κακό».

Η δαιμονοποίηση της λεγομένης Δεξιάς, καθώς και η οιονεί δίωξη και το στίγμα του εθνικοπατριωτικού χώρου, ήδη είχε ξεκινήσει να αναφαίνεται, μεταπολεμικά, με την έξαρση μίας συμπάθειας προς την Αριστερά.

Η υποχώρηση των φερομένων Δεξιών δυνάμεων , κυρίως μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώς εν έτει 1967-1974,  προλείανε το έδαφος δια την έξαρση της φαιάς προπαγάνδας της Αριστεράς η οποία ταύτιζε χθονίως την δικτατορία με το έθνος και τη Θρησκεία, προκειμένου να ενοχοποιήσει  κάθε γνήσιο πατριωτικό συναίσθημα ή να λοιδορήσει πάσα θρησκευτική συνείδηση.

Η μάχη της προπαγάνδας δια της οποίας επιβαλλόταν η Μαρξιστική ιδεοληψία καθίστατο καθολική και ραγδαία, εν ταυτώ δε, η φερόμενη Δεξιά, υπαναχωρούσε διαρκώς φοβικά, δεικνύοντας ότι έπασχε από το πλαστό σύνδρομο της ενοχής το οποίο, η ίδια η Αριστερά τεχνηέντως καλλιέργησε, εις βάρος της Δεξιάς, μεταλαμπαδεύοντας το εις τον ανυποψίαστο κόσμο.

Άλλος λόγοις δηλαδή, η διπλωματία της Δεξιάς, προς επούλωση των πληγών του «εμφυλίου», εκλήφθηκε από την Αριστερά ως ενοχή, ως ενδοτισμός ή αδυναμία των εθνικοφρόνων να αντιμετωπίσουν ενώπιον ενωπίω, τον Μπολσεβικισμό όχι με όπλα αλλά ιδεολογικά.

Προϊόντος του χρόνου λοιπόν, εξαιτίας και συνεπεία αυτής της καταστάσεως παγιώθηκε η Αριστερά, ο ηττηθείς Μπολσεβικισμός και συνακόλουθα η υποκουλτούρα τους αιμοσταγούς κομμουνισμού, καίτοι συνετρίβη εις τον πόλεμο,  ενίκησε εις τας ιδέας, δια της διαρκούς ολιγωρίας της Δεξιάς, με αποτέλεσμα να αποκρυσταλλωθεί μία ψευδής συνείδηση η οποία συνίσταται στο γεγονός ότι η Δεξιά εξομοιώνεται με τον Φασισμό και η Αριστερά με την Δημοκρατία.

Άρα λοιπόν, ενώ επικυριάρχησε ιδεολογικά, εγκαθιδρύθηκε εν Ελλάδι, εισέτι και σήμερον, ως μία Νέα Τάξη Πραγμάτων η οποία αυθεντικά νοηματοδοτεί τα πάντα.

Η σύγχυση της ευρείας αφιονισμένης μάζας των πολιτών καθίσταται πρόδηλη ταυτίζοντας το Σιδηρούν παραπέτασμα με την Δημοκρατία και την Ελευθερία, αντί να το αποκηρύξει μετά βδελυγμίας και αποτροπιασμού, δια τα δεινά τα οποία επισώρευσε παγκοσμίως αλλά κα εις την πατρίδα μας, όπου ουδέποτε μετανόησε δια τα ανοσιουργήματα καθώς και δια τα ιδιαζόντως ειδεχθή εγκλήματα κατά των Ελλήνων τα οποία διέπραξε διαρκούντος του συμμοριτοπολέμου.

Ως εκ τούτου λοιπόν, η μάστιγα του Κομμουνισμού, ο οποίος σαγηνεύει τις πνευματικά ευνουχισμένες μάζες, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε, ένεκεν του ολοκληρωτικού του χαρακτήρα και του οιονεί «ποινικού» του μητρώου, να απαγορευθεί ως κόμμα, μεσουρανεί και κινεί υπόγεια τα νήματα εις την Βουλή, υπονομεύοντας την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνικής πραγματικότητας δια των έμμισθων εντεταλμένων συνδικαλιστών φερεφώνων του, τα οποία δρουν ως «Δούρειοι ίπποι», εξυπηρετώντας, κατά περίσταση, αλλότρια επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ο κομμουνισμός είναι συνώνυμο του ανθελληνισμού, διότι πρεσβεύει το χρεωκοπημένο ιδεολόγημα του διεθνισμού, με όλη την φληναφηματολογία του αποτυχημένου Μαρξιστικού Παραδείσου, με αποτέλεσμα σήμερα οι Κομμουνιστές να τείνουν εις την κλίνη του Προκρούστη, ελλείψει δημοκρατικής καταγωγής, δηλαδή να επιτίθενται και να διώκουν απηνώς, παντί τρόπω, όποιον σκέπτεται ελεύθερα.

Η αστυνόμευση της ιδιωτικής ζωής, ο έλεγχος της σκέψης δια της μονομερούς προπαγάνδας, η στρατολογία των εφήβων δια της πλύσεως εγκεφάλου, συνιστούν μία διαχρονική πρακτική πολλαπλασιασμού των μελών της και διαιώνιση του είδους.

Το ερώτημα είναι ότι οι αμνοί οι οποίοι ακολουθούν απαρεγκλίτως το εν λόγω κόμμα, το οποίο δεν έχει ουδένα διεθνές ιδεολογικό έρεισμα, αλλά ούτε εγγυάται την εξέλιξη και την πρόοδο ενόψει του μέλλοντος, παρά τουναντίον, αναμηρυκάζει την ίδια συνθηματολογική ρητορική ευήθειας, εδώ και μισό αιώνα.

Η θρησκεία του Κομμουνισμού, συνιστά  μία πλήρη αιχμαλωσία της ελευθερίας της σκέψεως, φαλκιδεύει την κριτική σκέψη, στραγγαλίζει την δημιουργικότητα, πλαισιώνοντας και πλάθοντας ευχερώς τον νου και την προσωπικότητα των οπαδών του κατά το δοκούν, συσκοτίζοντάς τους την αλήθεια.

Υπό αυτό το πρίσμα τούτο, ο εκάστοτε οπαδός του εν λόγω κόμματος, πιστεύει την αλλαγή της πολιτικής σκηνής, υπό μία ιδεολογία-ιδεοληψία η οποία ανήκει εις το χρονοντούλαπο της ιστορίας, διότι πρόκειται δια ένα σύστημα, μία κοσμοθεωρία η οποία καταβαραθρώθηκε εκκωφαντικώς παγκοσμίως, δίχως ουδεμίας προοπτικής επαναφύπνισης, διότι πρόκειται εις την κυριολεξία δια ερυθρό φασισμό

Εν προκειμένω λοιπόν, η Ελλάς έχει διαποτισθεί άρδην με την κίβδηλη αριστερή νοοτροπία, εν μέρει παρεφθαρμένη, αλλά έχει επικρατήσει σε όλους τους θεσμούς, αρχής γενομένης από την εκπαίδευση, το θέατρο, τα Μ.Μ.Ε, την πολιτική με αποτέλεσμα να έχει διαβρώσει κάθε υγιεινή ανεξάρτητη φωνή ελευθερίας και δημορκατίας.

Η σύγχυση εις την οποία έχει περιαχθεί ο Ελληνικός λαός είναι παροιμιώδης, διότι όντας εγκλωβισμένος εις την φενάκη της αριστεράς, αδυνατεί να ερμηνεύσει τα γεγονότα όπως πραγματικά λαμβάνουν χώρα.

Εν προκειμένω, σήμερον υπονομεύεται η εθνικής μας ακεραιότητα, διακυβεύεται η εθνικής μας ανεξαρτησία, εξαιτίας και συνεπεία της διαρκούς και ανεξέλεγκτης ροής μεταναστών.

Βιώνουμε πόλεμο με ειρηνικά μέσα καθώς η μετακίνηση πληθυσμών, σηματοδοτεί μία νεοπαγή εισβολή, δια της οποίας εποικίζεται η Ελλάδα, από στίφη ετερόκλητων εθνικοτήτων, τα οποία νομοτελειακά θα απορροφήσουν του Έλληνες.

Ο Ελληνικός λαός είναι καταδικασμένος να απολεσθεί, λόγω του μικρού πληθυσμιακού του αριθμού, την στιγμή την οποία οι αλλοδαποί, διεκδικούν, δεν σέβονται τους θεσμούς, απειθούν και στρέφονται με κακοήθεια και εμπάθεια κατά των Ελλήνων.

Οι ιθύνοντες νόες αυτής της στρατηγικής, χάριν της οποίας έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ, ήτοι της αντικατάστασης των πληθυσμών, με μετανάστες τρίτων χωρών, δέον όπως γίνει αντιληπτό από τον μέσο Έλληνα, προκειμένου να αντισταθεί και να αφυπνισθεί.

Η Σάμος και η Μυτιλήνη αντιμετωπίζει ήδη οξύ πρόβλημα, το οποίο καθίσταται ακαταμάχητο, καθώς ο αριθμός των μεταναστών υπερβαίνουν τους μόνιμους κάτοικους των νήσων.

Είναι πρόδηλο ότι οι αλλοδαποί, καθίστανται άγνωστοι λοιπών στοιχείων, δεν γνωρίζουμε το ποινικό τους μητρώο, δεν είναι πρόσφυγες καθώς επίσης ουδόλως είναι διατεθειμένοι να σεβαστούν την κυρίαρχη κουλτούρα του έθνος το οποίο τους φιλοξενεί.

Ο Ηθικός αυτουργός αυτού του εκχυδαϊσμού είναι η αριστερά η οποία, διαστρεβλώνει την κατάσταση αφήνοντας τους Έλληνες ελέω θεού και υποστηρίζοντας μονομερώς τους μετανάστες.

Είναι σαφές, ότι υφίστανται εν ενεργεία μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες δρομολογούν βάσει σχεδίου και έναντι τριάκοντα αργυρίων, την αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού, δια της συνεχούς μετακινήσεως πληθυσμών.

Εις την Σάμο και την Μυτιλήνη οι αλλοδαποί καθίστανται υπεράριθμοι και εγγίζουν τον αριθμό των μονίμων κατοίκων, με ότι συνεπάγεται από άποψη έξαρσης της εγκληματικότητας πάσης φύσεως αλλά και της δημόσιας υγείας.

Η Ελλάς εάλω από τους μετανάστες, μία χώρα πτωχοποιημένη επί δέκα σχεδόν χρόνια, πειραματόζωο της Ευρώπης τείνει να αφανισθεί.

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα είναι ένας ολιγάριθμός λαός, ο οποίος αν δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι πνέει τα λοίσθια και βαίνει σε κινούμενη άμμο, δυστυχώς είναι  καταδικασμένη να αποτελέσει μία απολιθωμένη ανάμνηση, κάτι από το παρελθόν, δίχως υπόσταση, δύναμη, συναίσθημα και προοπτική.