16 Σεπ 2019

Ιωάννης Κουντουράς, Υπόθεση «Βυθούλκα»

Αποτέλεσμα εικόνας για ομοιοπαθητικη
Υπόθεση «Βυθούλκα»
Ποτέ δεν προσδοκούσα, ούτε είχα διάθεση και κατά κύριο λόγο διαθέσιμο χρόνο να επανέλθω στην υπόθεση που υποδηλώνει ο τίτλος. Ασχολήθηκα μία φορά στο παρελθόν με κατά το δυνατόν  επιστημονική προσέγγιση 30 σελίδων που δημοσιεύτηκε σε σχετικά  files 

(π.χ. στο www.alopsis.gr που το έκρινε κατάλληλο για δημοσίευση!). Προφανώς τα σχετικά files  ενημερώθηκαν γιατί αυτή η μελέτη με τίτλο «Κριτική στην Ομοιοπαθητική»  εστάλη, μετά από προτροπή της επιστημονικής μας ιατρικής ομάδας «Βιοηθικής» του Α.Π.Θ., στην Αρχιερατική Επισκοπή Αθηνών και σε όλες τις Επισκοπές του Ελλαδικού χώρου. Ο λόγος; Αναφέρεται στην εισαγωγή του επιστημονικού paper ως ακολούθως:
“Εισαγωγή
Το σκεπτικό της παρούσης προσπάθειας δεν ήταν μια "a priori" πρόθεση αναζητήσεως πλεονεκτημάτων ή αδύνατων σημείων της ομοιοπαθητικής με απώτερο στόχο τη δυνητική καθιέρωση ή απόρριψη εφαρμογής της στον χώρο της θεραπευτικής. Είναι βέβαιο ότι τέτοιος χώρος υπάρχει για κάθε είδους επιστημονικές θεραπευτικές προσεγγίσεις. Εντούτοις, πρόσφατες πληροφορίες, σχετιζόμενες με την ομοιοπαθητική, δίνουν την εντύπωση ότι πολλά διφορούμενα είναι δυνατόν να επισυμβαίνουν ή να ισχύουν στον χώρο της. Επιπλέον, ως μέλη της Εκκλησίας, διαπιστώνουμε ότι πιθανές ή εμφανείς κακοδοξίες των οπαδών της ομοιοπαθητικής είναι δυνατόν να αντιστρατεύονται στην ορθόδοξη πίστη. Για την επιβεβαίωση ή τη διάψευση αυτής της εντυπώσεως καταγράφονται, δειγματοληπτικά, τα ακόλουθα δεδομένα, τα οποία ελήφθησαν αυτούσια από το μοναδικό επίσημο εγχειρίδιο ομοιοπαθητικής που φέρει τίτλο, συγγραφέα και έκδοση: "Η επιστήμη της ομοιοπαθητικής" Γιώργου Βυθούλκα, Εκδόσεις κέντρου ομοιοπαθητικής ιατρικήςΑθήνα 1990. Σημειωτέον ότι κυκλοφορούν άλλα 2 σχετικά  εγχειρίδια, (στην ουσία επαναλήψεις) του ιδίου συγγραφέως, των οποίων αυτούσια πάντα δεδομένα θα αναφερθούν μετά τις σχετικές καταγραφές του πρώτου εγχειριδίου. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι τυχόν παρατηρήσεις ή σχόλια που κρίνουμε απαραίτητα θα καταγράφονται με κανονικά στοιχεία, όσα δε αφορούν αποκλειστικά στο κείμενο θα καταγράφονται με παχέα  (bold) γράμματα”.
            Επισημαίνεται το “ conclusion” (με βάση τον σχετικό διεθνή όρο) αυτής της μελέτης που καταγράφεται ως ακολούθως:
            “Συμπερασματικά, τα αναφερόμενα στην Ομοιοπαθητική ξεπερνούν, οπωσδήποτε, τα όρια της επιστημονικής λογικής και εκτείνονται στον χώρο του "μεταφυσικού". Ουσιαστικά διαφαίνεται ότι η ομοιοπαθητική ουδεμία σχέση έχει με την επιστήμη της ιατρικής, θεμελιώνεται δε επί του Ανατολικού μυστικισμού-αποκρυφισμού προσπαθώντας να παραπλανήσει με τη χρήση επιστημονικών όρων το περιεχόμενο των οποίων, όμως, αλλοιώνει. Κατά συνέπεια, εδώ έχουν κατεξοχήν λόγο ψυχαναλυτικές ή άλλες προσεγγίσεις των οποίων το αντικείμενο μελέτης είναι  ο  Ανατολικός μυστικισμός-αποκρυφισμός στον οποίο, όπως εδείχθη, θεμελιώνεται η ομοιοπαθητική θεραπευτική στερουμένη επιστημονικής βάσεως.”
            Παρεμπιπτόντως, ο αναφερόμενος συγγραφέας ενοχλήθηκε από τα αναφερόμενα της μελέτης, έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας, θεωρώ άνευ επιστημονικών επιχειρημάτων, στις Επισκοπές Του Ελλαδικού χώρου. Η επιστολή του δεν παρέμεινε αναπάντητη με συνοδό την ίσαμε σήμερα σιωπή των υπευθύνων της Εκκλησίας.
Ο λόγος που επανέρχομαι δευτερολογώντας (όχι φαντάζομαι εξακολουθητικά, γιατί κάθε λόγος έχει συχνά και περιττό αντίλογο· δεν υφίσταται χρόνος για τέτοια διαδικασία!) οφείλεται σε ένα video που δεν το είχα υπόψη και το οποίο μου εστάλη το τρέχον έτος (2019) από μια ομάδα φίλων. Το video  αναφέρεται σε παρουσίαση του βιβλίου Ομοιοπαθητικής του συγγραφέα που έγινε υπό την αιγίδα των εκδόσεων Λιβάνη σε αίθουσα Αθηνών με συντονιστή τον δημοσιογράφο κ. Σ. Θεοδωράκη και πρώτο ομιλητή τον πολιτευτή και νυν πρωθυπουργό κ. Κ. Μητσοτάκη.
            Περιοριζόμενος μόνο σ ε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽να προβμασε πόθο να ακολουθτον πρώτο ομιλητή [«επιλείψει με γαρ ο χρόνος» αναφερόμενος για τους υπόλοιπους], ο οποίος σε ηλικία 16 χρονών εξέφρασε πόθο να ακολουθήσει την Ιατρική, ομολογώ ότι έμεινα τουλάχιστον έντονα προβληματισμένος για τη μάλλον «επιπολής» προσέγγισή του που θεωρώ δεν συνάδει με το πρόσωπό του. Δειγματοληπτικά, εκθειάζοντας τον συγγραφέα αναφέρει εκφράσεις (σε παρενθέσεις) ως ακολούθως:
α) «.. Αυτό το οποίο ξεχωρίζει την ομοιοπαθητική από την κλασική ιατρική... είναι... η ιδέα της εξατομικευμένης θεραπείας». Εντούτοις, συμβαίνει το αντίθετο, επειδή ανέκαθεν η κλασική ιατρική τόνιζε και τονίζει την  εξατομικευμένη θεραπεία, όπως υποδηλώνεται από τη μακρόχρονη κλασική επωδό της: -δεν υπάρχουν ασθένειες, υπάρχουν ασθενείς.
(β)  «...ο κύριος Βυθούλκας... έχει αφήσει το στίγμα του με το έργο του...  είναι ένα έργο το οποίο ακόμα ολοκληρώνεται και αφορά στη φαρμακολογία την οποία γράφει... ένα έργο εξαιρετικά σύνθετο...». Η ομοιοπαθητική κρίνεται εκ του αποτελέσματος. «..πάρα πολλοί άνθρωποι... κρίνουν.. ότι η ομοιοπαθητική τους έχει βοηθήσει.. τους έχει αλλάξει τη ζωή τους» με βάση την «evidence based medicine”. Εντούτοις, η επιστημονική αυτή evidence απαιτεί υποβολή σχετικών μελετών σε έγκριτα διεθνή περιοδικά και, αφού περάσουν από τα «καυδιανά δίκρανα» των Reviewers, τυγχάνουν δυνητικής δημοσίευσης κατεξοχήν σε περιοδικά με δείκτη υψηλής εμβέλειας, ώστε να έχουν εγκυρότητα, γεγονός που όπως θα αποδειχθεί, φεύ!, ο συγγραφέας μάλλον υστερεί…
(γ) «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν καλέσει τα Κράτη μέλη να εξετάσουν τις  συνθήκες κάτω από τις οποίες ασκείται η ομοιοπαθητική»... θεσμικό πλαίσιο» κλπ... Φρασεολογίες που αποδείχθηκαν μάλλον φρούδες, αφού, για παράδειγμα το Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (NHS) καταργεί τις ομοιοπαθητικές θεραπείες και τη συνταγογράφηση των σκευασμάτων τους, με χαρακτηριστική δήλωση του επικεφαλής του NHS, Simon Stevens, ότι:-η ομοιοπαθητική «στην καλύτερη περίπτωση είναι placebo και κατάχρηση των περιορισμένων πόρων του Εθνικού Συστήματος Υγείας», χαρακτηρίζοντάς της ως «costly and spurious, δαπανηρή και κίβδηλη». Ανάλογα δεδομένα φαίνεται ότι ισχύουν και στη Γαλλία. Σημειωτέον, ο όρος placebo στην επιστημονική γλώσσα υποδηλώνει εικονικό σκεύασμα που δεν ασκεί θεραπευτική δράση.
(δ) «Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι υπάρχουν πάρα πολλοί σοβαροί επιστήμονες που ασχολούνται με την ομοιοπαθητική. Δεν υπάρχει, όμως, καμιά αμφιβολία, επίσης, ότι υπάρχουν και άλλοι που δεν τους χαρακτήριζα επιστήμονες, οι οποίοι πολύ εύκολα μπορούν να εκμεταλλευτούν τον ανθρώπινο πόνο, την ανθρώπινη αδυναμία και να ισχυρίζονται ότι παρέχουν λύσεις οι οποίες δεν έχουν ΄﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽χυρτοο επιστημονική τεκμηρίωση». Η τελευταία πρόταση του εισηγητή όντως ισχύει για μια εκτιμητή αναλογία  «περσόνων» της κλασικής ιατρικής και της ομοιοπαθητικής. Εντούτοις, για «λύσεις με επιστημονική τεκμηρίωση» απαιτούνται να ισχύουν κατά το δυνατόν τα αντικειμενικά δεδομένα της παραγράφου (β) που απαιτούν κόπο, ενδελεχή εις βάθος επιστημονική προσέγγιση με συνοδό βαρύ τίμημα.
(3). «...πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο του Γιώργου του Βυθούλκα... θα το βρείτε πολύ ενδιαφέρον, θα το βρείτε πολύ συναρπαστικό και μέσα από τις σελίδες του θα γνωρίσετε... μικρό μέρος του έργου ενός ανθρώπου που έχει τιμηθεί στο εξωτερικό περισσότερο από όπου έχει τιμηθεί στη χώρα μας και του οποίου το έργο έχει αναγνωρισθεί από πάρα πολλούς με κορυφαία διάκριση, τη διάκριση του εναλλακτικού Nobel  την οποία έλαβε περίπου πριν από μία δεκαετία».
            Σχετικά με το τελευταίο θεωρώ σε κρεσέντο συμπέρασμα του εισηγητή αναφέρω δειγματοληπτικά μια σχετική παράγραφο της αναφερόμενης μελέτης μου «Κριτική στην Ομοιοπαθητική» που μετά τα καταγραφόμενα με bold μαύρα στοιχεία στο εξώφυλλο του βιβλίου του ακολουθεί σχετικός σχολιασμός, ως ακολούθως:
«Εξώφυλλο: Ο Γιώργος Βυθούλκας... σπούδασε πολιτικός μηχανικός. Γνώρισε την ύπαρξη της Ομοιοπαθητικής "τυχαία", πριν 20 χρόνια... Άρχισε να μελετάει ομοιοπαθητική στην νότια Αφρική και συνέχισε τις σπουδές του σε διαφορά ομοιοπαθητικά ιατρικά κολλέγια της Ινδίας...».  Ο συγγραφέας αποτελεί τον βασικό "διδάσκαλο" της Ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα και συνετέλεσε όσο ουδείς άλλος στη διάδοσή της. Είναι, επίσης, πολύ γνώριμος σε σχετικούς κύκλους του εξωτερικού. Κατά τον ομοιοπαθητικό Πέτρο Γαρζώνη: "έγινε προσωπικός γιατρός του Κρισναμούρτι", Ινδού φιλοσόφου. Πρόσφατα, όπως κατέγραψε ο Τύπος, έλαβε "διάκριση" στη Σουηδία από κάποιο ιδιωτικό "εναλλακτικό φορέα" που απονέμει τα δικά του "έπαθλα" λίγες ημέρες πριν την απονομή των Βραβείων Νόμπελ από την Ακαδημία της Σουηδίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο φορέας αυτός επιλέγει τον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο γι’ αυτή την   απονομή. Ανέκαθεν, οι αποκρυφιστικές-γκουρουϊστικές οργανώσεις κάνουν προσπάθειες να εμφανιστούν ως πανεπιστημιακοί, κοινωνικοί ή φορείς κοινής ωφελείας. Ο εναλλακτικός αυτός φορέας δημιουργήθηκε όταν ένας ιδιώτης "διέθεσε μια πολύτιμη συλλογή γραμματοσήμων" και με το χρηματικό ποσό αθλοθέτησε το βραβείο. Ακόμη, κατόρθωσε να το συνδέσει, στη συνείδηση της κοινής γνώμης, με το Νόμπελ και να το καθιερώσει ως "εναλλακτικό Νόμπελ" χωρίς να έχει ουδεμία σχέση με το Βραβείο Νόμπελ. Αυτού του είδους η σύγχυση πέρασε και στον ελληνικό Τύπο όπου, ιδιαίτερα σε περιοδικά που δηλώνουν τις "εναλλακτικές" τάσεις και τις παραθρησκευτικές προτιμήσεις τους, το κοινό διάβασε: "ο Γ. Βυθούλκας πήρε το Νόμπελ". Κάτι τέτοιο, όμως, αποτελεί ανακριβή πληροφόρηση ενός κοινού, συνήθως εύπιστου στην επιφανειακή δημοσιογραφία. Τελικά, η σχέση του "επάθλου" με τον αποκρυφισμό διαφαίνεται και από το βασικό του "μοτίβο" που είναι το σύμβολο του Ταοϊσμού (Γιν και Γιανγκ) και που κατακλύζει τον ασιατικό θρησκευτικό χώρο”.
            Εντούτοις, επειδή τα ανωτέρω λαμβάνουν και χροιά δημοσιογραφικού χαρακτήρα, επικεντρώνομαι επιστημονικά τονίζοντας, εκτός άλλων ουσιωδών παραμέτρων, το σημαντικότερο: για να έχει κανείς διεθνή επιστημονική καθιέρωση οφείλει να τηρεί υποχρεωτικά τα απαραίτητα κριτήρια της παραγράφου (β).
            Στη συνάφεια αυτή, στον ιατρικό χώρο υφίσταται στο διαδίκτυο το έγκριτο site που λέγεται Pub Med (ανάλογα sites υφίστανται για τους άλλους επιστημονικούς χώρους) που ως ψυχρός-κύριος αντικειμενικός δείκτης αποκαλύπτει την επιστημονική επάρκεια ή ανεπάρκεια του καθενός. Εισέρχεσαι στο Pub Med, γράφεις με λατινικούς χαρακτήρες το όνομα του ερευνητή (π.χ., Kountouras J) και σε κλάσματα δευτερολέπτου αποκαλύπτεται το επίπεδο της διαχρονικής ή μη επιστημονικής του καταξίωσης ή απουσίας κατεξοχήν στον διεθνή αντικειμενικό χώρο.
Αυτό που λέει η Αγία Γραφή «οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται » έχει σχεδόν πλήρη εφαρμογή, «πέφτει διάνα» στη συγκεκριμένη περίπτωση: πόσες αριθμητικά επιστημονικές μελέτες δημοσιεύονται μετά από ενδελεχή κρίση των κριτών (Reviewers)· σε ποια έγκριτα περιοδικά του εξωτερικού αναφέρονται· ποιος είναι ο δείκτης εμβέλειας  (IF, impact factor) των περιοδικών·ποιός είναι ο h-index (πολύ σημαντικός δείκτης συγκριτικά με τον IF)· πόσες αναφορές (citations) λαμβάνουν οι μελέτες του ερευνητή από άλλους συγγραφείς επιστήμονες πάντα του εξωτερικού (πολύ σημαντικό στοιχείο)· κ.ο.κ. (περισσότερα στοιχεία υφίστανται στο βιβλίο μου: «Διαμορφούμενα Α, Στο χθες, στο σήμερα, για πάντα. Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη). Να επισημανθεί το σημαντικό στοιχείο ότι αν, για παράδειγμα, μια μελέτη δημοσιευθεί σε έγκριτο περιοδικό έστω με πολύ μεγάλο δείκτη εμβέλειας (IF) την οποία, όμως, δεν την αναφέρουν επόμενες σχετικές μελέτες ερευνητών (citations), η μελέτη δεν έχει σημαντική αξία. Αντίθετα, o συνδυασμός υψηλού IF μιας δημοσιευμένης μελέτης στο Pub Med  με σημαντικό αριθμό citations και συνοδό υψηλό h-index χαρακτηρίζει αξιόλογο επιστήμονα με σημαντικό κύρος διεθνώς.
Συνεπώς, χρησιμοποιώντας τις λέξεις κλειδιά “Vithoulkas G”, εισήλθα στο Pub Med και βρήκα ίσαμε σήμερα 29 δημοσιευμένες μελέτες του συγγραφέα με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Ένα letter του συγγραφέα που δημοσιεύθηκε το 1996 στο περιοδικό Nature με πολύ υψηλό ΙF=41.577 έλαβε, φεύ!, μια μοναδική αναφορά (citation). Άν ήταν αξιόλογο το επιστημονικό περιεχόμενό του (προσωπικά θα ευχόμουνα να ήταν, μάλιστα από λλην﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιανΈλληνα συγγραφέα!) η διεθνής επιστημονική κοινότητα θα το αξιολογούσε δεόντως αναμένοντας μετά από παρέλευση 23 ετών να έχει λάβει μεγάλο αριθμό citations, ενώ η κατοπινή “ώρα της γυμνής αλήθειας”, όπως λέμε στη γλώσσα των ερευνητών, σήμανε ατυχώς απόρριψη.
Οι υπόλοιπες 28 μελέτες του συγγραφέα ακολουθούν παρόμοιο αλλά ατυχώς πλέον απορριπτικό μοτίβο: Πάλι με εξαίρεση μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε το 1998 στο περιοδικό Br J Clin Pharmacol με εκτιμητό IF= 4.188) αλλά με συνοδό μια μοναδική αναφορά (citation), οι υπόλοιπες 27 μελέτες έχουν σχετικά χαμηλό ΙF (από 1.053 έως 1.984, 15 μελέτες) έως αρκούντως χαμηλό IF (από 0.404 έως 0.68, υπόλοιπες 12 μελέτες). Επίσης, όλες αυτές οι 27 μελέτες διαθέτουν σης, ﷽﷽﷽﷽﷽ανύπαρκτες  έως ελάχιστες citations σης, ﷽﷽﷽﷽﷽(απουσία citations σε 16 μελέτες (59,25%), και maximum 9 citations σε μία μόνο μελέτη), και   κατά συνέπεια ελάχιστο τον επίσης σημαντικό  αντικειμενικό h-index=3:

         A Placebo-Controlled Double-Blind Randomized Trial with Individualized Homeopathic Treatment Using a Symptom Cluster Approach in Women with Premenstrual Syndrome. Yakir M1Klein-Laansma CT2Kreitler S3Brzezinski A4Oberbaum M5Vithoulkas G6Bentwich Z.7Homeopathy. 2019 (IF= 1.524)

Citations: 0
Citations: 0
  • Individualised Homeopathic Therapy in ANCA Negative Rapidly Progressive Necrotising Crescentic Glomerulonephritis with Severe Renal Insufficiency - A Case Report. Mahesh S, Jaggi L, Jaggi A, Tsintzas D, Vithoulkas G. J Med Life. 2019 Jan-Mar;12(1):49-55. doi: 10.25122/jml-2019-0001. (IF=0.47)
Citations: 0
  • Individualized Homeopathic Therapy in a Case of Obesity, Dysfunctional Uterine Bleeding, and Autonomic Dystonia. Denisova TG, Gerasimova LI, Pakhmutova NL, Mahesh S, Vithoulkas G. Am J Case Rep. 2018 Dec 12;19:1474-1479. doi: 10.12659/AJCR.913328. (IF=0.56??)
Citations: 0
  • Improvements in long standing cardiac pathologies by individualized homeopathic remedies: A case series. Tenzera L, Djindjic B, Mihajlovic-Elez O, Pulparampil BJ, Mahesh S, Vithoulkas G. SAGE Open Med Case Rep. 2018 Aug 9B (IF=0.68 ???)
Citations: 3
  • Levels of Health Theory With the Example of a Case of Juvenile Rheumatoid Arthritis. Chabanov D, Tsintzas D, Vithoulkas G. J Evid Based Integr Med. 2018 (IF=0.419 )
Citations: 1
  • Could Homeopathy Become An Alternative Therapy In Dengue Fever? An example Of 10 Case Studies.
Mahesh S, Mahesh M, Vithoulkas G. J Med Life. 2018 Jan-Mar;11(1):75-82. (IF=0.47??)
Citations: 2
  • Treatment of Postoperative Sore Throat With the Aid of the Homeopathic Remedy Arnica montana: A Report of Two Cases. Tsintzas D, Vithoulkas G. J Evid Based Complementary Altern Med. 2017 Oct (IF=1.984)
Citations: 0
  • Homeopathic Treatment of Vitiligo: A Report of Fourteen Cases. Mahesh S, Mallappa M, Tsintzas D, Vithoulkas G. Am J Case Rep. 2017 (IF=0.56??)
Citations: 4
  • Embryonal Carcinoma with Immature Teratoma: A Homeopathic Case Report. Mahesh S, Mallappa M, Vithoulkas G. Complement Med Res. 2018 (IF=1.053)
Citations: 3
  • An innovative proposal for scientific alternative medical journals. Vithoulkas G. J Med Life. 2017 (IF=0.47)
Citations: 0
  • Homeopathic treatment for prolonged postoperative coma: a case report. Vithoulkas G, Văcăraș V, Kavouras J, Buzoianu AD, Mărginean M, Văcăraș D, Cozma S. J Med Life. 2017 (IF=0.47)
Citations: 0 
  • Serious mistakes in meta-analysis of homeopathic research. Vithoulkas G. J Med Life. 2017 (IF=0.47)
Citations: 0
  • Homeopathic Treatment for Postpartum Depression: A Case Report. Văcăraş V, Vithoulkas G, Buzoianu AD, Mărginean I, Major Z, Văcăraş V, Dan Nicoară R, Oberbaum M. J Evid Based Complementary Altern Med. 2017 (IF=1.984)
Citations: 0
  • Homeopathy for infertility treatment: a case series. Kalampokas T, Botis S, Kedikgianni-Antoniou A, Papamethodiou D, Kivellos S, Papadimitriou V, Salvanos G, Paparistidis N, Gavaris I, Sofoudis C, Kalampokas E, Farmakides G, Vithoulkas G. Clin Exp Obstet Gynecol. 2014 (IF=0.404)
Citations: 0
  • Conscience and consciousness: a definition. Vithoulkas G, Muresanu DF. J Med Life. 2014 (IF=0.47)
Citations: 2
  • Clinical trial of homeopathy in rheumatoid arthritis. Vithoulkas G. Homeopathy. 2011 Oct (IF= 1.524)
Citation: 0
  • The "continuum" of a unified theory of diseases. Vithoulkas G, Carlino S. Med Sci Monit. 2010 (IF=1.433)
Citations: 9
  • British media attacks on homeopathy: are they justified? Vithoulkas G. Homeopathy. 2008  (IF= 1.524)
Citations: 0
  • The colour of the homeopathic improvement: the multidimensional nature of the response to homeopathic therapy.  Oberbaum M, Singer SR, Vithoulkas G. Homeopathy. 2005 (IF= 1.524)
Citations: 6
  • Reinventing the wheel? Or the emperor's new clothes. Oberbaum M, Vithoulkas G, van Haselen R, Singer S. J Altern Complement Med. 2003 (IF= 1.395)
Citations: 0
  • Clinical trials of classical homeopathy: reflections on appropriate research designs. Oberbaum M, Vithoulkas G, Van Haselen R. J Altern Complement Med. 2003 (IF= 1.395)
Citations: 3
Citations: 0 
Citations: 1
            Debate: homeopathy and chronic headache.Vithoulkas G.
  • Homeopathy. 2002 (IF= 1.524)
Citations: 0
            A proving of Thiosinamine.Vithoulkas G.Br Homeopath J. 2001(IF=1.14)
Citations: 0
Citations: 3
Homoeopathy: past, present and future.  Vithoulkas G. Br J Clin Pharmacol. 1998 (IF= 4.188)
Citations: 1
·        True but strange? Vithoulkas G. Nature. 1996 (IF=41.577)
Citations: 1
Επειδή δεν θέλω να τον αδικήσω (θα ήταν ανεπίτρεπτό μου drawback), θα επιθυμούσα να με ενημερώσει ποια είναι τα επιστημονικά του διαπιστευτήρια [ως δυνητική grata persona (το εύχομαι!)] με βάση τα προσωπικά του αναφερόμενα στο Pub Med. Τυχόν δημοσιεύσεις σε άλλου είδους περιοδικά στερούμενα αυστηρού επιστημονικού κύρους παραβλέπονται και δεν αξιολογούνται από την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Αυτά που αποκόμισα υποδηλώνουν, επιεικώς επιπολής επιστημονικό background που αποκλείει διεθνούς εκτίμησης. Για παράδειγμα, ο καταξιωμένος στον διεθνή χώρο Έλληνας καθηγητής της Ιατρικής John P. AIoannidis (κατέχει την έδρα C.F. Rehnborg στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ όπου είναι τακτικός καθηγητής Παθολογίας- Έρευνας-Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής), είναι και γνώστης πολλών σχετικών περσόνων στον Ελλαδικό χώρο, θα υποδήλωνε, όπως το εκτίμησε και για άλλους συγγραφείς, το αναμενόμενο ερώτημα: -
ροσωτ﷽﷽﷽﷽ ποιος σοβαρός δεν θα απορρίψει ένα τέτοιο επιπολής επιστημονικό curiculum;
Αντίθετα, θεωρώ ότι είναι ωραίο, συνάμα ώριμο αίσθημα να θωρείς σοβαρούς επιστήμονες να ανεβαίνουν ανοδικά στην ακαδημαϊκή πορεία με established επιστημονικά κριτήρια (καταχωρημένα πάντα στο Pub MeD) και με αποστασιοποιημένη θεώρηση (τύπου Μπρεχτ) μακριά από παραμέτρους συμπεριλαμβανομένων και διαπροσωπικών σχέσεων «ποικίλων συμφερόντων» που μειώνουν και ευτελίζουν… Μια τέτοια υπέρβαση τιμά την προσωπικότητά σου! Στη συνάφεια αυτή, ειλικρινά θα αισθανθώ ικανοποίηση αν μου επισημάνει το σοβαρό επιστημονικό έργο του με βάση πάντα τον objective Pub MeD index. Άνευ αυτού, το περιεχόμενο των δεδομένων του μένει μετέωρο και οδεύει προς απόρριψη (rejection!), ανεξάρτητα ή όχι από την αναφορά του στα βιβλία του και καταγραφή λοιπών “επιστημονικών δεδομένων κατά το προσωπικό δοκούν” που, μεταξύ άλλων παραμέτρων, πιθανόν να ενέχουν και προσωπικό conflict bias.
Ι. Κουντουράς
Ομότιμος καθηγητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε τον κ. Ιωάννη Κουντουρά.

Χ.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

“Συμπερασματικά, τα αναφερόμενα στην Ομοιοπαθητική ξεπερνούν, οπωσδήποτε, τα όρια της επιστημονικής λογικής και εκτείνονται στον χώρο του "μεταφυσικού". Ουσιαστικά διαφαίνεται ότι η ομοιοπαθητική ουδεμία σχέση έχει με την επιστήμη της ιατρικής......

Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε τον κ. Κουντουρά

Ιατρός

πβ είπε...

Εχω φίλο γιατρό στο εξωτερικό, πιστό Ορθόδοξο Χριστιανό, ο οποίος με θεράπευσε με την ομοιοπαθητική απο αλλεργία χωρίς φάρμακα «επιστημονικής καταξίωσης». Δεν γνωρίζω τον κ. Βυθούλκα ούτε τον κ. Κουντουρά. Αν ο Βυθούλκας μετέρχεται την ομοιοπαθητική για να υπηρετήσει το ινδιάνικο πιστεύω του δεν φταίει η ομοιοπαθητική για να τα βάζουμε μαζί της! Αν ένας παπάς ασχοληθεί με την μαγεία θα απορρίψουμε την ιερωσύνη; Οι πρακτικές συνταγές των γιαγιάδων μας (τις χρησιμοποιούσαν και οι Αγιοι), που θεράπευαν επι αιώνες την ανθρωπότητα, είναι φυσικό να μην αρέσουν σήμερα στις χρυσοφόρες φαρμακευτικές εταιρίες (“big pharma”) που υποχρεώνουν κυβερνήσεις μέχρι να σ’ απαγορεύουν διά ροπάλου νάχεις έναν κηπάκο σπίτι σου για ζαρζαβατικά χωρις χημικά. Ο θάνατός σου η ζωή τους...

Δρ. Ιωάννα Τζιβρά είπε...

Ονομάζομαι Ιωάννα Τζιβρά, είμαι Ιατρός / Αναισθησιολόγος και μόνιμος κάτοικος Γερμανίας επί 42 έτη. Δε γνωρίζω τον κ. Βυθούλκα, ούτε το συγγραφικό του έργο. Εκείνο όμως που καλά γνωρίζω είναι το τεράστιο Επιστημονικό έργο του καταξιωμένου Ομότιμου Καθηγητή του ΑΠΘ κ. Κουντουρά και σέβομαι απόλυτα τη πάντα επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώμη του!
Προσωπικά έζησα σα γιατρός το εξής περιστατικό: Ηρθε στο νοσοκομείο τριαντάχρονη εγκυμονούσα με συμπτώματα οξείας σκωληκοειδίτιδας. Στα πλαίσια του προεγχειρητικού καρδιοναναπνευστικού ελέγχου, διαπίστωσα αιμορραγούσα εξέλκωση στον ένα μαστό και ψηλάφησα σκληρό όγκο μεγέθους καρυδιού κάτω από το έλκος. Η βιοψία έδειξε κακοηθέστατο όγκο G4, που είχε ήδη δώσει πολλές μεταστάσεις. Οπως μου είπε η ασθενής, περισσότερο από ένα χρόνο της θεράπευε τον όγκο στο "ιατρείο" του κάποιος ομοιοπαθητικός. Η νεαρή ασθενής μερικούς μήνες μετά το τοκετό απεβίωσε, ο "ομοιοπαθητικός"καταδικάστηκε, όπως έμαθα αργότερα, όμως ένα νεογέννητο μαζί με το αδερφάκι του δε θα γνωρίσουν ποτέ τη μητέρα τους!
Πιστεύω, πως με την εμπειρία που διαθέτει ο κ. Κουντουράς και το μεγάλο αίσθημα ευθύνης που πηγάζει και από τη βαθειά Ορθόδοξη Πίστη του, προσπαθεί να προστατεύσει τόσο τους ασθενείς, όσο και εμάς τους συναδέρφους του γιατρούς από αυτή την ΜΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ θα έλεγα, ΘΕΡΑΠΕΙΑ, χωρίς ν' αμφιβάλλει στο ελάχιστο τη βασισμένη σε επιστημονικές έρευνες Ομοιοπαθητική, όπως και ο ίδιος το τονίζει!
Με εκτίμηση
Δρ. Ιωάννα Τζιβρά

Ανώνυμος είπε...

Συνάδελφος παιδίατρος μου ανέφερε για περιστατικά μικροβιακών λοιμώξεων που αντιμετωπίζονται με ομοιοπαθητική αγωγή και φθάνουν στο ιατρείο της με σοβαρές επιπλοκές (πχ περιαμυγδαλικά αποστήματα).Επιπρόσθετα μου ανέφερε για περιπτώσεις παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη που παρότρυναν τους στους γονείς να τους δίνουν χυμό σταφυλιού!
Ακόμη μου εξέφρασε την ανησυχία της για τον μη εμβολιασμό των παιδιών που συστήνουν με αποτέλεσμα να είναι εκτεθειμένα σε επικίνδυνες λοιμώξεις κυρίως σε περιπτώσεις επιδημιών
Ε.Γ

Ανώνυμος είπε...


Η γνώμη του κ. Κουντουρά, ομότιμου καθηγητή ιατρικής με διεθνή επιστημονική καταξίωση, έχει για μένα ξεχωριστή και ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία. Όσα γράφει είναι τεκμηριωμένα επιστημονικά. Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι ένας πολιτικός, παντελώς άγευστος της ιατρικής επιστήμης, εισηγείται και άλλος πολιτικός, επίσης άσχετος προς την ιατρική, διευθύνει τη συζήτηση της παρουσίασης του βιβλίου του ομοιοπαθητικού κ. Βυθούλκα. Δεν θα ήταν πιο φρόνιμο να απέχουν οι πολιτικοί από ορισμένες, μη προσβάσιμες σ' αυτούς περιοχές, για τις οποίες έχουν το λόγο οι ειδικοί και μόνο; Εκτός και έχουν κάποια αποκρυφιστική συγγένεια με τον παρουσιαζόμενο.

Ρωμιός είπε...

Θα ταχθώ και εγώ υπέρ της ομοιοπαθητικής και γενικότερα υπέρ της λεγομένης εναλλακτικής ιατρικής.Σημειωτέον είμαι πιστός ορθόδοξος χριστιανός που αγωνίζεται το κατά δύναμιν.Ως γνωστόν με την εναλλακτική ιατρική ασχολούνται με επιτυχία ευσεβείς χριστιανοί αλλά και ιατροί κληρικοί.Δεν χρειάζεται να αναφερθούν ονόματα.Ουδεμία σχέση με ανατολίτικες φαντασιώσεις,δαιμονισμούς και διαλογισμούς.Απλά πιστεύουν οτι η λεγομένη κλασσική ιατρική δεν υπηρετεί και θεραπεύει πάντα τον άνθρωπο.Εγώ προσωπικά έχω ευεργετηθεί απο την εναλλακτική ιατρική.Αν χρειαστεί θα επανέλθω.

Ρωμιός είπε...

(Συνέχεια του προηγούμενου σχολίου)Αναφέρθηκαν πιο πάνω από άλλους σχολιαστές περιπτώσεις παραμελημένων καρκίνων ή άλλων ασθενειών που οδήγησαν σε ολέθρια αποτελέσματα.Ποιος όμως θα καταμετρήσει τις χιλιάδες των ασθενών που κατέληξαν από παρενέργειες της φρικτής χημειοθεραπείας;Όλοι αυτοί θα ζούσαν ή θα είχαν περισσότερη διάρκεια ζωής και ΠΟΙΟΤΗΤΑ ζωής! Πόσοι υποτροπίασαν από αλόγιστη χρήση χημικών φαρμάκων;Αλλά "Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη" όπως έλεγε η γνωστή ατάκα της ελληνικής ταινίας...Ο τζίρος των φαρμακοβιομηχανιών δηλαδή!Τέλος, δεν αντέχω προσωπικά ένας ιατρός της "κλασσικής" ιατρικής, ορθολογιστής και άθεος κατά τεκμήριο να με αντιμετωπίζει σαν 70 κιλά σάρκα και κόκκαλα πού θέλω κάποια γραμμάρια δηλητήριο για να μου φύγουν απλά τα συμπτώματα και ΟΧΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ ΜΟΥ.

Απόστολος Παπαδημητρίου είπε...

Είναι θλιβερό ότι ακόμη και μέλη της Εκκλησίας βλέπουν με συμπάθεια την ομοιοπαθητική και θλιβερότερο ότι εμπιστεύονται τις μεθόδους της. Ανάγνωση και μόνο των συγγραμμάτων της μαρτυρεί ότι οι θεωρητικοί της κινούνται στον χώρο της μεταφυσικής. Η ευρεία διάδοσή της δεν είναι άσχετη με την προσπάθεια οργανωμένων κύκλων να εξαπλωθεί ο μυστικισμός. Έχει μεγάλη ευθύνη η διεθνής ιατρική κοινότητα, που δεν τοποθετήθηκε ακόμη κατά τρόπο κατηγορηματικό επί του θέματος. Η έντονη προβολή στη χώρα μας ενός μη ιατρού ασχολουμένου με το τόσο σοβαρό θέμα της υγείας σε συνδυασμό με την προβολή του πονήματός του από πολιτικά πρόσωπα, τα οποία δεν εκδηλώνουν στοιχειώδη σεβασμό προς την Εκκλησία μαρτυρούν τον στόχο, που δεν είναι άλλος από τη σύγχυση. Ο δυτικός άνθρωπος που, κατά τη νεωτερικότητα, καυχήθηκε υπέρμετρα για τον ορθολογισμό του, παραπαίει και ρέπει σε υποκατάστατα της αληθούς πίστεως, ενώ εξακολουθεί να διώκει απεινώς την πίστη αυτή! Απόστολος Παπαδημητρίου, Κοζάνη

Λεωνίδας Στ. Αμοργιανός είπε...

Επειδή η ομοιοπαθητική απασχολεί πολλούς, και ήμουν γνώστης του άρθρου του κ. Κουντουρά, το θεωρώ πρωτοπορία γιά την ενορία της αγίας Μαρίνης Ανθουπόλεως Περιστερίου, ότι το φιλοξενήσαμε στην εφημερίδα μας απο τον Δεκέμβριο του 2006 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2007 σε συνέχειες.
Ο καθηγητής κ. Κουντουράς είναι εγγύηση όσον αφορά τα επιστημονικά του δεδομένα. Το κυριώτερο όμως, που νομίζω, ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε, είναι οι δημοσιευμένες εργασίες του κάθε επιστημονα στον ψυχρό δείκτη Pub Med. Εκεί γίνονται τα αποκαλυπτήρια. Καί ο πολιτικός μηχανικός κ. Βυθούλκας «...ευρέθη ελλειπής» όπως ελλειπής βρέθηκε καί κάποιος ψυχίατρος πολύ «θερμός» υποστηρικτής της αποψης ότι «είναι ψυχικά ασθενείς όσοι ασχολούνται με το αντιαιρετικό έργο της Εκκλησίας». Γιατί κι αυτόν τόν έβαλε στη θέση του τότε (2017), πάλι ο κ. Κουντουρά. Γιατί στην Ελλάδα επιτέλους πρέπει να σταματήσει να ισχύει τό «ότι δηλώσεις είσαι».
Ευχαριστούμε κ. Κουντουρά που σέβεστε τη νοημοσύνη μας και την υπερασπίζεσθε.
π. Λεωνίδας Στ. Αμοργιανός

Ανώνυμος είπε...

Συγχαίρω τον κ Κουντουρά για το κείμενο του, καθότι κατόρθωσε μεστά, με ένα χτύπημα να έχει διττό αποτέλεσμα: με κόσμιο και επιστημονικό τρόπο να ξεγυμνώσει τόσο την αυθαίρετη κάθε επιστημονικής υπόστασης και παγανιστική ομοιοπαθητική, όσο τον θρασύ και προσποιούμενο "ιατρό" ¨κύριο" Βυθούλκα. Δυστυχώς στις μέρες μας επικρατεί η ημιμάθεια, την οποία εκμεταλλεύεται ο κάθε τυχοδιώκτης να κατευθύνει τα πλήθη. Η κοινωνία μας βρίθει ατόμων που με πολιτικό περιτύλιγμα και πάσης φύσεως απάτη προσπαθούν να ανελιχθούν στην κοινωνική πυραμίδα, όντες όμως εσωτερικά κούφιοι, κενοί. Έχει καταστεί πλέον τέχνη η μετατροπή της αδυναμίας και ελαττώματος ως προτέρημα και χάρισμα. Σ αυτό το φαύλο πλαίσιο κινούμενος ο προαναφερθείς "γιατρός" προσπαθεί να ηδονιστεί με την κενοδοξία που αποκομίζει με μαραμένες δάφνες ομοιοπαθητικής "θεραπευτικής".

Αναφορικά στην ομοιοπαθητική, πέρα από τα πάμπολλα επιχειρήματα που ορθώς προέταξε ο κ καθηγητής, θα αναφέρω και ένα ακόμα. Αν η ομοιοπαθητική ήταν αποτελεσματική και θεράπευε, οι αμέτρητες ιατρικές κοινότητες ανά τον κόσμο, θα εμπεριείχαν στις κατευθυντήριες οδηγίες τους για ορθή ιατρική πράξη (Guidelines) και ομοιοπαθητικά φάρμακα. Ωστόσο, καμία ιατρική κοινότητα δεν εμπεριέχει ούτε ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο που να το συνιστά για καταπολέμηση κάποιας ασθένειας. Ο λόγος είναι απλός και κατανοητός, από Νομπελίστα, μέχρι και αναλφάβητο: Δεν υπάρχει καμία ένδειξη, απόδειξη (evidence), κοινώς πρόκειται για μια απάτη. Απάτη που είναι συνυφασμένη με μυστικισμό, παγανισμό και παντελή έλλειψη ιατρικής τεκμηρίωσης.

Εξάλλου η σύγκριση μεταξύ ενός ακαδημαϊκού Δασκάλου στην Ιατρική με αξιοζήλευτο ήθος και επιστημονικό πάθος (που απαριθμεί πάνω από 400 έγκριτες δημοσιεύσεις, ορισμένες μάλιστα σε περιοδικά του αναστήματος των New England, JAMA, Lancet, Gastroenterology για όσους γνωρίζουν) και ενός ημιμαθούς πλάνου που αρέσκεται στο να βαυκαλίζεται με "εναλλακτικά νόμπελ" είναι χασματική και έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την αυτογελοιοποίηση του τελευταίου…

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω πώς πρέπει να προσεχθούν θετικά τα σχόλια του Ρωμιού 8:17 μ.μ. και 9:32 μ.μ..
Δεν διαφωνώ με τα άλλα σχόλια που είναι κατα την τσαρλατάνικης ομοιοπαθητικής. Συμφωνώ και με τον κ. Κουντουρά.
Νομίζω πώς υπάρχει ομοιοπαθητική και ομοιοπαθητική.
Ομοιοπαθητική με σχέση με διαλογισμούς και δαιμονισμούς και άλλες μαγγανείες.
Και ομοιοπαθητική ΧΩΡΙΣ σχέση με διαλογισμούς και δαιμονισμούς και άλλες μαγγανείες που με προσοχή και με έλεγχο χειρίζονται με επιτυχία κάποιοι ακόμα και πιστοί Ορθόδοξοι.

Karakatsanis Konstantinos είπε...

Ἐπιπροσθέτως πρός τά ὅσα ὀρθά ἔγραψε καί ὑπεστήριξε ὁ ἀξιότιμος καί φίλος Ὁμότιμος Καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Ἰωάννης Κουντουρᾶς, σχετικῶς μέ τήν ὁμοιοπαθητική πρακτική καί τά κριτήρια διεθνοῦς ἀναγνώρισης τῶν ἐπιστημόνων, ἐπιθυμῶ νά πληροφορήσω –ὅσους δέν τό γνωρίζουν- ὅτι τό Κεντρικό Συμβούλιο Ὑγείας (Ὑπουργεῖο Ὑγείας) μέ πρόσφατη ἀπόφασή του (Ἀριθμ. Ἀπόφ. 2 τῆς 266ης Ὁλομ./15.12.2017) ἀπεφάσισε ὁμόφωνα, ἐκτός τῶν ἄλλων, τά ἀκόλουθα:
“H Ομοιοπαθητική δεν συνιστά ιατρικά ούτε φαρμακευτικά θεραπευτική επιστημονική μεθοδολογία και πρακτική. Δεν είναι ισότιμη ούτε συμπληρωματική της Ιατρικής Επιστήμης. Δεν συνιστά ούτε καν «εναλλακτική ιατρική». Συνιστά Πρακτική και θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως τίτλο τον «Ομοιοπαθητική Πρακτική».
Κατόπιν τούτων, φρονῶ ὅτι ἄλλα σχόλια περιττεύουν.
Κωνσταντῖνος Γ. Καρακατσάνης, τ. Καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Έλενα Χατζηνικολάου είπε...

Από τη μία πλευρά ο κ.Βυθούλκας που δεν είναι γιατρός. Από την άλλη πλευρά ο κ.Ι.Κουντουράς, Ιατρός και Καθηγητής της Ιατρικής στο ΑΠΘ, καταξιωμένος επιστήμονας, με πάνω από 400 έγκριτες δημοσιεύσεις, ορισμένες μάλιστα σε περιοδικά του αναστήματος των New England, JAMA, Lancet, Gastroenterology. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός. Αρκεί η κοινή λογική για να καταλάβει κάποιος, πού γέρνει η ζυγαριά. Μήπως τελικά λείπει η κοινή λογική;
Νόμπελ από τη μία και εναλλακτικό Νόμπελ από την άλλη. Μου θυμίζει γνωστό γιατρό που τελείωσε την Ιατρική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης. Ανοίγοντας ιατρείο στη Θεσσαλονίκη, "κρέμασε" μία ταμπέλα με το όνομά του και παραποιώντας κάπως καλλιγραφικά το Δ, το έκανε να φαίνεται ως Α, ώστε το απόφοιτος του ΔΠΘ (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης) να διαβάζεται ως ΑΠΘ (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Άρα μπορεί να του απονεμηθεί το "Νόμπελ" των αποφοίτων του ΑΠΘ. Τουλάχιστον ο συγκεκριμένος είναι γιατρός.
Έλενα Χατζηνικόλαου.

Ανώνυμος είπε...

Αξιότιμε κ.διευθυντά των "Ακτίνων" διαβάζοντας και έχοντας αναπτύξει έντονο προβληματισμό στο παρόν άρθρο με τα υψηλά σχόλιά του, νιώθω την ανάγκη να σας συγχαρώ εκ βαθέων για το πλουραλιστικό σας ιστολόγιο το οποίο φωτίζει την αλήθεια, μας φέρνει σε επαφή με αξιόλογα πρόσωπα και ιδέες, μας μαθαίνει (όπως εδώ) τρόπους προσέγγισης επιστημονικών μεθόδων και αποκατάσταση του λογικού έναντι του παράλογου.
Γιατί στους δύσκολους καιρούς που ζούμε ακούγεται από τα παράθυρα των τηλεοπτικών ειδήσεων και εκπομπών η μεγαλύτερη ανοησία από την μια και η αλήθεια από την άλλη και αντιμετωπίζονται με την ίδια σοβαρόφάνεια ως υποκειμενικές γνώμες.
Κατάλαβα σχετικά με την παρούσα ανάρτηση πως δεν συνάδουν οι πρακτικές της Ομοιοπαθητικής με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη. Αν καταντήσει κάποιος σε αυτές, ή πολύ απογοητευμένος πρέπει να είναι ή αφελής. Μωραίνει Κύριος....
Με εκτίμηση, Όλγα Γουβιέλου,Θεολόγος-Μουσικολόγος.

Ανώνυμος είπε...

Μάρτιος 2019: Ήμουν αυτόπτης μάρτυρας μιας συγκινητικής ομολογίας Πίστεως του Καθηγητή σε βράβευσή του για το επιστημονικό έργο του σε Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο. Πειστήριο της αξίας του, πέραν του μετρήσιμου όγκου των εργασιών, ο σεβασμός και η παραδοχή της ανωτερότητάς του από ανθρώπους που θεωρούνται καταξιωμένοι στο χώρο της Ιατρικής, ουδετερα ή και αρνητικά προδιατεθειμένων απέναντι σε οποιονδήποτε καθ' ομολογίαν πιστό.
Ως προς την ομοιοπαθητική: Σε μια απλή αναζήτηση στο google για την ετυμολογία της λέξης "ομοιοπαθητική", έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του κ.Παναγιώτη Ψαρρού -γνωστού ομοιοπαθητικού και θιασώτη του κ.Βυθούλκα-, στο οποίο επεξηγούσε τις θεμελιώδεις αρχές της ομοιοπαθητικής, δηλωνοντας: "η ασθένεια είναι πνευματικό φαινόμενο, και εκδηλώνεται σε συμπτωματολογία έτσι ώστε να μπορέσει ο παρατηρητής να δει τι συμβαίνει για να το διορθώσει. Το να διορθώσεις κάτι το οποίο είναι άυλο, χρειάζεται ουσία που είναι άυλη και όχι υλική, εδώ είναι η τεράστια διαφορά σε σχέση με την αλλοπαθητική ιατρική η οποία χορηγεί ουσίες χημικές που καμία σχέση δεν έχουν με την πνευματική εκδήλωση των συμπτωμάτων". Η "δογματική" αυτή, θεμελιώδης αρχη της ομοιοπαθητικής στερείται όπως ξέρουμε αναγωγής στην Ορθόδοξη Αλήθεια, παρά την απόπειρα πνευματικής προσέγγισης της ασθένειας. Αν αυτή η θεώρηση δεν είναι ανταγωνιστική της Ορθόδοξης μαρτυρίας για τον αναγεννητικό και θεραπευτικό ρόλο της μυστηριακής ζωής (εξομολόγηση, Θεία μετάληψη), τότε τί είναι; Γιατί Ιατρική δεν είναι σίγουρα. Η παράθεση μελετών παρατήρησης (observational studies), μεμονωμένων περιστατικών (case reports, case series), απουσία παθοφυσιολογικής και βιολογικής ερμηνείας, δεν αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα καμιάς πρακτικής, πόσο μάλλον όταν η ύπαρξή της θεμελιώνεται σε μυστηριώδεις "ενέργειες" του σώματος και στην αόριστη παραδοχή ότι "το όμοιο θεραπεύει όμοιο". Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι όσοι ενστερνίζονται την ομοιπαθητική κάνουν ενσυνείδητη επιλογή πίστεως, αλλά ο στόχος της πλάνης να αμβλύνει τις πνευματικές άμυνες και να ελαστικοποιεί την Ορθόδοξη Αλήθεια επιτυγχάνεται. Άλλωστε μια απάτη είναι πιο επικίνδυνη όταν δε γνωρίζεις ότι υπάρχει.

Α.Π.



Εμμανουήλ Γαβαλάς είπε...

Ω καιροί ω ηθοι τους! Δυστυχώς στην παραπαίουσα, λαβωμένη πατρίδα μας ακόμα ξοδευεται ο λίγος εναπομειναντας πλούτος στο να αποκρούει σθεναρά τις κάθε είδους παρωχημένες πρακτικές μαγείας, που ασχημονούν πάνω στην ανθρώπινη σωματοψυχη. Με λίγα λόγια ένας Δάσκαλος της Ιατρικής, ένας Καθηγητής διεθνούς εμβέλειας, ένας ερευνητής διαμετρηματος παγκοσμίως πρωτοπόρων μελετών να αναγκάζεται να απαντάει σε κάποιον, ισχνής έως ανύπαρκτης, επιστημονικής τεκμηρίωσης θεραπευτή, διεθνώς αμελητέο, ώστε να καλύψει τις κρατικές και πολιτικές αστοχίες. Πως αλλιώς όμως, όταν οι επίσημοι ταγοι μας αντί να τιμούν και να αξιοποιούν αληθινά επιστημονικά μεγέθη του διαμετρηματος του Κου Κουντουρα, συγχροτιζονται, πληγωνοντας την εθνική μας πνευματικοτητα δημιουργώντας θολούρα και ημιμάθεια στον απλό κόσμο, με έναν γκουρού της ομοιοπαθητικής (μιας ξεπεσμενης πλανευτρας των απελπισμενων, η οποία επισήμως ήδη έχει καταδικάστει διεθνώς ως μη-Ιατρική και μη-επιστημονικη πρακτική). Τότε χρειάζεται ένας ρηξικελευθος πνευματικός Δάσκαλος και παράλληλα βαθειά μεθοδικός ερευνητής ώστε να απαντήσει και να αναδείξει τις κάθε είδους φενακες. Γιαυτό σας ευχαριστούμε εκ βαθέων Δάσκαλε Κουντουρα! Σε καιρούς αβυθούς "βυθουλκίζοντος" βυθισματος των κριτηρίων μας της αλήθειας, η πένα σας ως αεράκι καθαρίζει το βάθος της σωματοψυχης μας. Άλλωστε σε μια χώρα με την πνευματική μας παράδοση δύο θεραπείες υπάρχουν. Η μικρή και μερική (αλλά εμπεριστατωμενη-τεκμηριωμενη- υπό κριτική και σκέψη) κλασσική ιατρική και η μεγάλη και αληθινά ολιστική θεραπευτικη της Εκκλησίας και των Μυστηρίων της, που έχει καταμετρημενη, και δυνητικα υπό το απόλυτο φάρμακο της αιώνιας ζωής, καθε τρίχα της κεφαλής μας. Αυτό κι αν είναι αληθινη ολιστική θεραπεία για όντα Κατ' Εικονα και όχι για απελπισμένους που ψάχνουν μαγικές, μυστικιστικες συνταγές. Και τελειώνοντας, επειδή όπου υπάρχει απελπισία ανθεί και η κάθε είδους μαγεία, μόνο εκ του πονηρου μπορεί να προκύπτουν θεραπείες (????) σαν την ομοιο-περιπαικτικη...
Ευχαριστώ εκ βαθέων το υπέροχο blog σας για την φιλοξενία και την κατάχρηση του χώρου σας

Εμμανουήλ Γαβαλάς
Διδάκτωρ Γαστρεντερολόγιας-Ηπατολογιας

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com