Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, τη Συνταγματική Αναθεώρηση, τη συμφωνία Τσίπρα - Ιερώνυμου

Βαρυσήμαντη συνέντευξη

«Ιερές» βόμβες από τον Μητροπολίτης Σεραφείμ κατά της κυβέρνησης

Σε άμεσο κίνδυνο η θρησκευτική ειρήνη, λέει ο Μητροπολίτης Πειραιώς

Σήμα κινδύνου για τα νομοσχέδια του υπουργείου Δικαιοσύνης που ψηφίστηκαν στη Βουλή και επιφέρουν αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα εκπέμπει ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ», επισημαίνοντας πως με την αποποινικοποίηση της κακόβουλης βλασφημίας οδηγούμαστε «στην κακουργηματική θρησκευτική αυτοδικία». Χαρακτηρίζει την κυβερνητική πρόταση για αλλαγή του άρθρου 3 του Συντάγματος «δόλια» που «υποκρύπτει το γκρέμισμα της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας». Για τη «δήθεν συμφωνία Εκκλησίας - Πολιτείας» λέει ότι εξαγγέλθηκε χωρίς μελέτη από τον Πρωθυπουργό και είχε τεράστια νομικά ζητήματα. Μιλάει ακόμη για το πολυδιάστατο έργο της Μητρόπολης Πειραιώς με την καθημερινή προσφορά 7.500 μερίδων φαγητού και με ετήσιες παροχές άνω των 5.500.000 ευρώ σε όσους έχουν ανάγκη.

Σεβασμιότατε, γιατί είστε αντίθετος με τις αλλαγές στους Ποινικούς Κώδικες που υπερψηφίστηκαν στη Βουλή, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές;

Η κατάργηση των άρθρων 198, 199 και 201 του Ποινικού Κώδικα που αφορούν στην κακόβουλη βλασφημία των θείων πάσης γνωστής κατά το Σύνταγμα, θρησκείας, εκείνης που δεν έχει κρύφια δόγματα και της οποίας η λατρεία δεν αντίκειται στη δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13 του ισχύοντος Συντάγματος, «Επιβολή θρησκευτικής ειρήνης», προσβάλλει και θέτει σε άμεση διακινδύνευση το έννομο αγαθό που προσδιορίζεται «Επιβολή θρησκευτικής ειρήνης» από τον τίτλο των άρθρων, δηλαδή την κοινωνική συνοχή και την ειρηνική συμβίωση διαφορετικών θρησκευτικών παραδοχών και ενοτήτων, σε συνθήκες ακρίτου μεταναστεύσεως και πολυπολιτισμικότητας.

Ο ποινικός νομοθέτης δεν τιμωρεί την άρνηση ή την κριτική του θρησκευτικού γεγονότος, αλλά τη δημοσία κακόβουλη βλασφημία, τη δόλια δημοσία γενομένη καθύβριση του θείου, που στοχεύει όχι στην κριτική άρνηση, αλλά στη χυδαία απομείωση του θρησκευτικού γεγονότος που αναποδράστως προκαλεί την οργή των πιστευόντων στην υβριζομένη θρησκευτική παραδοχή, διότι η θρησκεία ή η αθεΐα συνιστά αναποδράστως οντολογικό θεμέλιο, υπό του οποίου διαπλάσσεται ο ψυχισμός και η πράξη του βίου.

Με την αποποινικοποίηση της κακόβουλης βλασφημίας και της καθυβρίσεως θρησκευμάτων οδηγούμεθα αναποδράστως στην κακουργηματική θρησκευτική αυτοδικία, διότι δεν θα υφίσταται έννομος τρόπος αντιδράσεως και ικανοποιήσεως του πλησσομένου θρησκευτικού συναισθήματος, που δολίως και χυδαίως καθυβρίζεται, με πρόδηλο αποτέλεσμα τη βαρύτατη προσβολή του θρησκευομένου προσώπου που συγκροτείται και νοηματοδοτείται ηθικά, πνευματικά και οντολογικά από τη θρησκευτική του παραδοχή και κατά ταύτα αποφορτίσεως του θυμικού του.

Είχατε κάνει εξαρχής την εκτίμηση ότι η συμφωνία Εκκλησίας - Πολιτείας, Τσίπρα - Ιερώνυμου, δεν θα περάσει. Πιστεύετε ότι καλώς τελικά η Ιερά Σύνοδος παρέπεμψε το θέμα στις ελληνικές καλένδες;

Η δήθεν συμφωνία Εκκλησίας - Πολιτείας όπως εξαγγέλθηκε χωρίς ουσιαστική μελέτη από τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα είχε τεράστια νομικά ζητήματα τα οποία και επισημειώσαμε. Ζητούσε ο Πρωθυπουργός να ακυρώσουμε δίκαιο αγώνα 70 χρόνων (1945 - 2013), να φτωχοποιήσουμε τον ιερό κλήρο, να παραιτηθούμε των έννομων δικαιωμάτων μας για τη ληστευθείσα εκκλησιαστική περιουσία και να παραιτηθούμε της δικαίωσής μας από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια και να αποδεχθούμε έναντι της μισθοδοσίας, την αβεβαιότητα της επιχορήγησης ή της «αφηρημένης αποζημίωσης». Ο διάλογος για τις οργανικές θέσεις και την αξιοποίηση της περιουσίας που απέμεινε διακόπηκε με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης πού έθεσε τον απαράδεκτο όρο take it or leave it.

Επιμένετε να μην αλλάξει το άρθρο 3 του Συντάγματος, να μη γίνει δηλαδή το κράτος ουδετερόθρησκο;

Με το άρθρο 13 του Συντάγματος που δεν αναθεωρείται το ελληνικό κράτος είναι σαφέστατα ουδετερόθρησκο διότι προστατεύεται και ενισχύεται κάθε γνωστή θρησκεία στη χώρα. Η πρόταση της κυβέρνησης για την αλλαγή του άρθρου 3 είναι δόλια και υποκρύπτει το γκρέμισμα της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας γιατί το έθνος εν αντιθέσει με το κράτος δεν είναι ουδετερόθρησκο αλλά ορθόδοξο. Εάν αναθεωρείτο το άρθρο 3 θα καταλύετο με δικαστικές διαδικασίες ο κανονιστικός του χαρακτήρας, με ό,τι αυτό δικαιοπολιτικά συνεπάγεται (κατάργηση συμβόλων, εορτών κ.λπ.).

Πώς σχολιάζετε την επαναπροσέγγιση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο;

Επαναλαμβάνω τη ρήση του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μας για αυτή την περίπτωση: «Το αίμα νερό δεν γίνεται» και την πρόδηλη αλήθεια ότι η καρδιά των Πανελλήνων κτυπά στο μαρτυρικό Φανάρι.

Σιγά σιγά βαίνουμε προς την έξοδο από την οικονομική κρίση. Ποια ήταν η συμβολή της Μητρόπολης Πειραιώς όλα αυτά τα χρόνια στην ανακούφιση των αδυνάμων;

Η Εκκλησία του Χριστού προσλαμβάνει τον κόσμο και τον μεταβάλλει με τις άκτιστες ενέργειες του Τρισυποστάτου Θεού σε βασιλεία αγάπης, αλληλοπεριχώρισης, δικαιοσύνης και αλήθειας. Μεταστοιχειώνει τον άνθρωπο σε ένθεο και ανάγει από την κτιστή πραγματικότητα στην άκτιστη αλήθεια. Δεν αποτελεί υποκατάστατο του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών.

Ομως από την πίστη της απορρέει το μεγάλο χρέος της κοινωνικής συναντίληψης και της αδιαπτώτου προσφοράς στον εμπερίστατο συνάνθρωπο. Αν το ψωμί το δικό μας είναι μία εγκόσμια ανάγκη, το ψωμί του συνανθρώπου μας όποιος κι αν είναι, αποτελεί για μας εξόχως πνευματικό και ηθικό ζήτημα. Η Ι. Μητρόπολη Πειραιώς όπως και ολόκληρη η Εκκλησία στα χρόνια της κρίσης επιστράτευσε κάθε άνθρωπο καλής θέλησης και μέσα από εθελοντικές δράσεις προσφέρει καθημερινά 7.500 μερίδες φαγητό στο μεγάλο λιμάνι και συνολικά κατ' έτος άνω των 5.500.000 ευρώ σε φάρμακα, ανεξόφλητους λογαριασμούς κοινωνικών υπηρεσιών, κάλυψη ενοικίων, υποτροφίες σε απόρους σπουδαστές και φοιτητές και την ταπεινή μας διακονία στο Γηροκομείο Πειραιώς όπου περιθάλπουμε 200 υπερήλικες εκ των οποίων οι 100 κατάκοιτοι.

Σας επικρίνουν συχνά ότι εκφράζετε το υπερσυντηρητικό κομμάτι της Ιεραρχίας. Πώς το σχολιάζετε;

Παρακαλώ κάθε καλόπιστο αναγνώστη της ιστορικής και εγκρίτου εφημερίδας σας να καταθέσει έστω και μία λέξη που έχω αρθρώσει στον δημόσιο και εκκλησιαστικό λόγο που να είναι ιδικής μου επινοήσεως και αντιλήψεως.

Ο,τι κατά καιρούς έχω καταθέσει ως ταπεινή συμβολή στα δρώμενα αποτελεί δάνειο και μεταφορά των θεσφάτων της δισχιλιετούς Αγίας Εκκλησίας μας, των θεοφόρων Πατέρων της και του Ευαγγελικού της μηνύματος. Κατά ταύτα δεν έχω και δεν προβάλλω προσωπικό λόγο αλλά επιδιώκω απλώς να αποτελώ ταπεινό ηχείο του ενσαρκωθέντος Θεού Λόγου. Επομένως δεν είμαι ούτε συντηρητικός, ούτε προοδευτικός και υπερασπίζομαι ανυστάκτως τα ανθρώπινα δικαιώματα εφόσον συνάπτονται άρρηκτα με την ανθρώπινη φύση, διότι εκ της ευθύνης μου δεν μπορώ να συμπράττω σε ψυχοπαθολογικές εκτροπές και σε ανθρωποπαθείς κατασκευές χωματοποίησης του ανθρώπου.

Μάνος Χαραλαμπάκης, ΤΑ ΝΕΑ

Θρησκευτικά