Ο «ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
Η προσβολή της Δύσης στην έννοια του
Θείου
Από
τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Οι
άνθρωποι καταδίκασαν τον Θεό σε θάνατο, αλλά ο Θεός τούς καταδίκασε σε
αθανασία. Η φράση δεν είναι του υπογράφοντος, αλλά ενός από τους κορυφαίους
αγίους της Παγκόσμιας Ορθοδοξίας: του Σέρβου ιερομόναχου Ιουστίνου Πόποβιτς.
Με
λίγη καλή θέληση θα μπορούσαν οι βορειοδυτικοί να θεωρούν ότι οι Ορθόδοξοι
άγιοι ανήκουν και αυτοί στο Εργοτάξιο της Θείας Οικοδομής προς εγκατοίκηση σε
αυτήν όλων των ανθρώπων! Πώς, όμως, να το θεωρήσουν έτσι, όταν οι ίδιοι
εξώθησαν τους Οθωμανούς να εγκατασταθούν διά πυρός και σιδήρου στα ανατολικά
της Μεσογείου;
Όταν οι ίδιοι άλωσαν πρώτοι το ελληνορωμαϊκό ορθόδοξο χριστιανικό κράτος (1204),
εξαπολύοντας σ’ αυτό λεηλασίες, βιασμούς και καταστροφές που η Ιστορία δεν έχει
καταγράψει ούτε προκειμένου περί «βαρβαρικών» στρατευμάτων; Όταν οι ίδιοι
διακήρυξαν αναισχύντως πρώτοι την α-συνέχεια του ιστορικού Ελληνισμού, επειδή ο
τελευταίος είχε την τόλμη να τα σπάσει με τους βατικάνειους σατράπες; Όταν οι
ίδιοι σιωπούσαν, πότε στα διεθνή δουλεμπόρια αποικιοκρατών, πότε στα εγκλήματα
Μουσολίνι και Χίτλερ, πότε στα ανελέητα μαρτύρια που υφίσταντο οι Ρώσοι
Ορθόδοξοι Χριστιανοί από τον φραγκογερμανικής κατασκευής και προελεύσεως
μπολσεβικισμό, ο οποίος καμιά άλλη Πίστη δεν πολέμησε επί Γης όσο την Ορθόδοξη
Χριστιανική; Σήμερα δε, σιωπώντας και στο έτερο δράμα της αναγκαστικής
πολιτισμικής, κοινωνικής -μέχρι και εργασιακής- ατίμωσης κεντρικών ευρωπαϊκών
κοινωνιών από την κατευθυνόμενη μαζική μετανάστευση...
Νομίζω
ότι δεν θα ήταν αυθαιρεσία αν προσέθετα στην παραπάνω περίφημη φράση του
μεγάλου Σέρβου αγίου τρεις ακόμη διαστάσεις: Πρώτον, οι άνθρωποι (φυσικά και οι
ηγεσίες τους...) καταδικάζοντας τον Θεό σε θάνατο κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν
ότι με τον τρόπο αυτόν καταδικάζουν σε θάνατο τους... εαυτούς τους και τις
κοινωνίες τους! Ποιο νόημα, αλήθεια, έχει η ζωή αυτή αν δεν την εξετάσει
κανείς, όπως έλεγε ο Τερτυλλιανός, «sub specie aeternitatis» (δηλαδή, κάτω από
το πρίσμα της ύπαρξης «ζωής αιώνιας»); Δεύτερον, ο θάνατος του Θεού κηρύσσεται
(ιδίως σήμερα...) με πολύ μεγαλύτερο πείσμα από τους ηγέτες και τους λαούς
της... Δύσεως από όσο από κατοίκους και ηγέτες της Ανατολής!
Δεν
το πιστεύετε; Δείτε απλώς με τι ελεεινό τρόπο διατυπώνουν «απόψεις» για
ζητήματα κοινωνικής θρησκευτικής παιδείας ΜΜΕ, νεαροί «ακτιβιστές», αλλά και
«υπουργοί», «καθηγητάδες», «παράγοντες» και έτεροι παρατρεχάμενοι του
«Συστήματος»... Και, τρίτον, η καταδίκη του Θεού σε θάνατο γίνεται με ποινές
εξίσου ατιμωτικές προς τον σταυρικό θάνατο και τις παράπλευρες ατιμώσεις του
Προσώπου του Χριστού...
Για
παράδειγμα, τι ακριβώς νομίζετε ότι συνιστά το ελεεινό τερατούργημα του
χολιγουντιανού «Σούπερμαν», με κάποιες φιγούρες του οποίου φθάνουν στο σημείο
να στολίζουν μέχρι και τις... λαμπάδες της Ανάστασης (!) αναίσχυντοι δυτικοί
«καλλιτέχνες»; Το σενάριο αυτό αποτελεί εγκληματικώς αυθεντική παρωδία της
Καινής Διαθήκης: Τον «Σούπερμαν» στέλνει στη Γη ο... πατέρας του (!) κάπου από
ένα σημείο του Διαστήματος για να... κάνει το καλό στον κόσμο! Οι δυτικοί
άνθρωποι, λοιπόν, καταδικάζουν τον Αληθή Θεό σε ατιμωτικό θάνατο, την ώρα που
εμάς ο Θεός καταδίκασε σε μιαν ασύλληπτα έντιμη αθανασία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου