Σκέψεις σαν Ελληνίδα…

Σκέψεις σαν Ελληνίδα…

Κων/να Αναστασιάδου, Ιδ. Υπάλληλος, Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Ελλάδα

Δεν ξέρω ποια είναι η δική σας γνώμη…Αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια σε αυτή τη χώρα ,είναι άραγε Δημοκρατία ; Μπορεί να έχει το περιτύλιγμα της Δημοκρατίας, αλλά το περιεχόμενο ίσως αλλού παραπέμπει…είναι σάπιο, νεκρό και μόνο τα σκουλήκια πια, το βρίσκουν ενδιαφέρον… Διανύω ήδη την πέμπτη δεκαετία ζωής ,σε μια χώρα που το παρελθόν  της με κρατά πεισματικά βιδωμένη εδώ, ενώ το παρόν και το μέλλον της ειρωνικά με διώχνει μακριά…

            Αχ Ελλαδίτσα,

 ΤΟΤΕ είχες ήρωες, είχες πατριώτες (ορισμός πατριώτη:άνθρωποι που τιμούν την πατρίδα τους. Διότι με αυτά που συμβαίνουν θα ξεχάσουμε και την ετυμολογία των λέξεων. Σκεφτείτε ότι ο πατριώτης χαρακτηρίζεται ακραίος εθνικιστής!), είχες υπέρμαχους της ελευθερίας και της εδαφικής σου ακεραιότητας…ΤΩΡΑ έχεις “ πιόνια” , δίποδα χωρίς καρδιά, ανθρωποειδή χωρίς συνείδηση, χωρίς λόγο και διάθεση για υπεράσπισή σου…

            ΤΟΤΕ είχες οικογένεια, είχες μάνα, είχες πατέρα, είχες παππού, είχες γιαγιά… ΤΩΡΑ έχεις γονέα 1 και γονέα 2, έχεις έμφυλες ταυτότητες, έχεις ανηλίκους με δικαίωμα από τα 15 τους χρόνια  στο φύλο τους, έχεις “ δικαίωμα “ στη διαφορετικότητα…

            ΤΟΤΕ είχες προστασία της εδαφικής σου ακεραιότητας, είχες ανθρώπους που υπερασπίζονταν τα “ιδεώδη” του έθνους. ΤΩΡΑ έχεις “τραμπούκους”, “εθνικιστές”, “πατριωτικούς ρατσιστές”…

            ΤΟΤΕ είχες εντίμους υπερασπιστές του “ δικαίου” που προστάτευαν τον κόσμο από κάθε αδικία και απατεωνιά. ΤΩΡΑ έχεις ανέντιμη δικαστική εξουσία και ανήθικους δικηγόρους, που μαζί δίνουν δίκιο μόνο στους ισχυρούς της γης και σε όσους κατέχουν την κινητήρια δύναμη αυτού του πλανήτη : το χρήμα…

               ΤΟΤΕ οι αξίες ( που σήμαιναν τη σπουδαιότητα και τη χρησιμότητα ενός αγαθού) και τα ιδανικά (που σήμαιναν τους υψηλότερους στόχους και σκοπούς ενός ανθρώπου), καθρεφτίζονταν στην αλήθεια,την απλότητα, την ευσυνειδησία, την ακεραιότητα του χαρακτήρα…ΤΩΡΑ καθρεφτίζονται στη διαφθορά,το συμφέρον και το ψέμα…στο “σφιχταγκάλιασμα” της θεσούλας που απέκτησαν κάποιοι και τους δίνει λεφτά, προορισμό ύπαρξης ,αυτοεπιβεβαίωση. ΤΩΡΑ οι αξίες και τα ιδανικά καθρεφτίζονται στη σήψη της βάσης της ανθρώπινης ύπαρξης σε μια κοινωνία του “ σου ανήκουν όλα“ . Έχεις δικαίωμα σε όλα. Όλα επιτρέπονται. Άπλωσε, λοιπόν, το χέρι σου και γεύσου τα”. Χωρίς ενδοιασμούς…χωρίς ανόητα ηθικά διλήμματα…χωρίς αναστολές…χωρίς στεγανά…Αλήθεια, τι σας θυμίζει αυτή η κατάσταση αδέλφια μου Έλληνες; ΖΟΥΓΚΛΑ…όπου ,βέβαια, εκεί δεν ισχύει κανένας κανόνας…

            ΤΟΤΕ υπήρχε ως ανασταλτικός παράγοντας και μόνο η “κατηγορία” για κάποιον  για κάτι…ΤΩΡΑ που υπάρχει μόνο η “κατευθυνόμενη και επιλεκτική” τιμωρία σαν φόβητρο για τους δικαίως διεκδικούντες και αγανακτούντες πολίτες  και που και ο νόμος τάσσεται στο πλευρό των “ισχυρών”…η καταστροφή προχωρά πιο βαθιά στην ψυχή και όλοι οι πραγματικοί άνθρωποι “φιμώνονται” ετσιθελικά,  επιπλέοντας τελικά μόνο τα ανθρωποειδή…

ΤΟΤΕ η υγεία ήταν αγαθό που προστατεύονταν…ΤΩΡΑ απλά αγοράζεται ή εξαγοράζεται ή πιο απλά “αν έχεις χρήματα ζεις, αν όχι…πεθαίνεις..”. Ίσως γι αυτούς είναι καλύτερα να πεθάνεις…μείον ένας…

ΤΟΤΕ είμαστε ασφαλείς…δεν κλειδώναμε τα σπίτια μας….ΤΩΡΑ δεν τολμάμε να κυκλοφορήσουμε μέρα μεσημέρι στη γειτονιά μας…Δεν μας ενδιαφέρει και πολύ για τον γείτονά μας . Πολύ ορθά το έλεγε οπεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς : “ποτέ οι στέγες των σπιτιών δεν ήταν τόσο κοντά και οι καρδιές των ανθρώπων τόσο μακριά, όσο σήμερα “.

ΤΟΤΕ υπήρχε ο “φόβος Θεού”, υπήρχε η μετάνοια…ΤΩΡΑ υπάρχει αδιαντροπιά, ξετσιπωσιά, προσβολή των ιερών και των οσίων της χώρας και της ανθρώπινης προσωπικότητας…

            ΤΟΤΕ τα σχολεία/πανεπιστήμια ήταν ιδρύματα που πρόσφεραν γνώση,ήθος, έπλαθαν χαρακτήρα. Οι γονείς ήταν ήσυχοι με τους τότε εκπαιδευτικούς λειτουργούς. ΤΩΡΑαυτά τα ιδρύματα προσφέρουν αγνωσία, αμορφωσιά, καμία καλλιέργεια…με δασκάλους που – ως επι το πλείστον- απλώς πληρώνονται μη δείχνοντας κανένα ενδιαφέρον για τίποτε άλλο.

            ΤΟΤΕ είχαμε γονείς που με το παράδειγμά τους και μόνο, ενέπνεαν συνειδήσεις στα παιδιά τους, έπλαθαν χαρακτήρα, δίδασκαν τον αλληλοσεβασμό ,την αλληλοεκτίμηση, “σκληραγωγούσαν” τα παιδιά τους…ΤΩΡΑ έχουμε μαλθακούς γονείς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι παρέες τους, οι συναναστροφές τους, η χρήση της τεχνολογίας (κινητό , tablet) για να περνάνε την ώρα τους , δίνοντας έτσι στην κοινωνία μαλθακά, καλομαθημένα και χαϊδεμένα παιδιά. Παιδιά ατίθασα, ανυπάκουα, ανίκανα να αισθανθούν οτιδήποτε που θα τους εξύψωνε ως ανθρώπους και ως πλάσματα του Θεού, ζητώντας στο τέλος τα ρέστα από τους δασκάλους των παιδιών για αυτή την κατάσταση. Λες και οι ίδιοι τους (οι γονείς τους) πρόσφεραν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους, του χρόνου τους, της ψυχής τους της ίδιας…

            Η πολιτική…τί να πούμε γι αυτήν…ΤΟΤΕ την κοσμούσαν άνθρωποι στολίδια, που ασχολούνταν αποκλειστικά με τον “άνθρωπο” και την κοινωνία…ΤΩΡΑ την κοσμούν σκουπ…, που ασχολούνται με το προσωπικό συμφέρον, την εξέλιξη, την εξυπηρέτηση συμφερόντων άλλων ισχυρών της γης ,χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, αυτοσεβασμού , συνείδησης και αλήθειας, καταντώντας ολοκληρωτικοί ισοπεδωτές, ολετήρες και εκμαυλιστές των πολιτών και της χώρας…

            ΤΟΤΕ είχε/υπήρχε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ …ΤΩΡΑ οι ιθύνοντες με ύπουλο τρόπο, απαξιώνοντας, υποβαθμίζοντας και φιμώνοντας τη φωνή του λαού (να μας ζήσουν η Δημοκρατία και οι Δημοκράτες που έχουμε!!), την “προσφέρουν” στο πιάτο στους γείτονες Σκοπιανούς..

            ΤΟΤΕ…..ΤΩΡΑ…..

            ΤΟΤΕ…..ΤΩΡΑ……

Ατελείωτος ο κατάλογος…..

            Μοιάζει να είναι τραγικός ο επίλογος γι αυτή τη χώρα που ανέδειξε πραγματικούς ανθρώπους και αναδεικνύει πάλι και πάλι :στο εσωτερικό τους ανθρώπους του μόχθου και του μεροκάματου  και στο εξωτερικό επίσης προσωπικότητες…Κι εμείς; Οι εναπομείναντες εδώ ; Τι κάνουμε; Ας μη μείνει αυτή η παράθεση της επικαιρότητας μόνο στο “κούνημα του κεφαλιού” και τη συμφωνία ότι “ ναι,ναι, δίκαιο έχει“. Ας σηκωθεί ο καθένας μας από τον καναπέ του, από την “επίπλαστη” ησυχία και ηρεμία μας ,που τόσο αγωνιστήκαμε να την αποκτήσουμε κι ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξεκολλήσουμε από κει που “με το έτσι θέλω” μας κόλλησαν…

Εσύ Ελληνίδα Μάνα κ Έλληνα Πατέρα:

Δώσε στα παιδιά σου ποιοτικό χρόνο…ασχολήσου μαζί τους. Άσε λιγάκι στη άκρη το κινητό σου και το tablet, γιατί και το παιδί σε βλέπει και τα ίδια θα κάνει…Δώσε του Χριστό κ Ελλάδα…μόνο αυτά θα μείνουν στο τέλος…δίδαξε το με το παράδειγμά σου…Δώσε του πυλώνες σταθερότητας (αξίες και ιδανικά), ώστε αν στο μέλλον βρεθεί σε επικίνδυνα για την ψυχή και τη ζωή του μονοπάτια …να έχει κάπου να στηριχθεί…Αν δεν το κάνεις ΤΩΡΑ…ΤΟΤΕ (στο μέλλον) θα είναι πολύ αργά για δάκρυα…

Εσύ Μητέρα Εκκλησία,

Φέρσου αληθινά και γνήσια σε όλο το ποίμνιό σου και μη κουνάς το δάχτυλο σε εκείνους που ο πονηρός ,στήνοντάς τους παγίδες, κατάφερε να τους τουμπάρει για μια ακόμη φορά. Προσπαθούν να σε πλησιάσουν…ανέδειξε και στείλε φωτισμένους λειτουργούς…ιερείς και λαϊκούς… πραγματικά Αγίους, που θα σκύβουν πάνω από κάθε ψυχή που τους το ζητά με ενδιαφέρον και όχι με διάθεση κριτικής ,απαριθμώντας τις εντολές του Θεού σαν κώδικα ηθικολογίας. Στα μάτια τους και στη ζωή τους να καθρεφτίζεται ο ίδιος ο Θεός και αυτό που αποπνέουν να είναι η αγάπη και η ταπείνωση και όχι μια στείρα ηθική ή ακόμη και συμφέροντα ,πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τη διδασκαλία του Χριστού πάνω στη Γη. Οι άνθρωποι αναζητούν την σωτηρία τους ..και δεν το αντιλαμβάνονται…σπεύσε προς απάντησή τους και δείξε τους τον Σωτήρα…Ανέδειξε και στείλε στον κόσμο ουράνιους ανθρώπους ή επίγειους αγγέλους, που με την αγάπη τους στον Θεό και τον άνθρωπο θα δείξουν το ποθούμενο…τον δρόμο της σωτηρίας…

Εσύ Έλληνα Δάσκαλε :

Μετέδωσε γνώση στον μαθητή, πλάσε κατά το δυνατόν τον χαρακτήρα του, ενδιαφέρσου για την ψυχή του (ανεξάρτητα αν οι γονείς του ενδιαφέρονται ή όχι), ασχολήσου μαζί του…μη μετατρέπεις σε αγγαρεία την δουλειά σου…είναι λειτούργημα. Μάθε του Ιστορία…την πραγματική Ιστορία του τόπου του…Τώρα που είναι γνήσια και αληθινή, δεν ξέρουμε “αύριο” πόσο θα την αλλάξουν και θα την “μαγαρίσουν”…

Εσύ Έλληνα Δικαστικέ Λειτουργέ:

Στάσου στο ύψος της θέσης και του κύρους σου και μην νομιμοποιείς την παρανομία στο όνομα του χρήματος ή των απειλών των οποίων δέχεσαι. Προάσπισε τα συμφέροντα του νόμιμου πολίτη που ζητά την άσκηση εξουσίας από εσένα , με την ηθική και έντιμη οδό. Μην επιτρέψεις να πουν ότι χρηματίζεσαι ,επειδή δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς…Μην επιτρέψεις να χάσει ο πολίτης την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη…

Εσύ Έλληνα εργαζόμενε:

Κάνε σωστά και ευσυνείδητα την δουλειά σου (στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα) κα μη σκέφτεσαι τρόπους για να δουλέψεις λιγότερες ώρες από αυτές για τις οποίες πληρώνεσαι. Εξυπηρέτησε τον πολίτη που ήρθε σε εσένα, για να διεκπεραιώσει κάποια υπόθεσή του και μη νευριάζεις ή δυσανασχετείς…αυτή είναι η υποχρέωση της θέσης σου…Μην δέχεσαι επιπλέον χρηματισμό  για μια δουλειά, για την οποία ήδη πληρώνεσαι..

Εσύ Έλληνα Πολιτικέ:

Απέκτησε επιτέλους λίγη ντροπή, λίγη τσίπα, σεβάσου τον εαυτό σου και τους γύρω σου, σεβάσου τη χώρα σου την ίδια, γίνε γνώστης της Ιστορίας και σεβάσου την  και μη θυσιάζεις τα πάντα στο βωμό του συμφέροντος…κάνε την πολιτική αυτό που πραγματικά είναι και όχι αυτό που κατάντησε να είναι…Κάνε μας να πιστέψουμε ότι δεν είσαι σαν ένας από όλους τους άλλους…κάνε μας να πιστέψουμε ότι με εσένα στο τιμόνι της εξουσίας μπορεί να υπάρχει ελπίδα…

Εσύ Έλληνα Φοιτητή/Μαθητή Γυμνασίου-Λυκείου:

Ανέλαβε δράση. Πάρε τον εαυτό σου στα χέρια σου και παράτα τις καταλήψεις για τη Μακεδονία, για τις οποίες οι πρώτοι διδάξαντες των καταλήψεων…τώρα χύνουν χολή εναντίον σου. Απέκτησε γνώση και ήθος και γίνου όχι ΜΑΖΑ ,αλλά ΛΑΌΣ.

Εσύ ΕΛΛΗΝΑ,

Δεν βλέπεις την χρεωκοπία μας σαν έθνος και σαν κράτος ; Την ηθική και πνευματική, όχι την οικονομική…Ξύπνα επιτέλους από τον ύπνο…εκείνο τον ύπνο για τον οποίο μίλησε και ο μεγάλος Απόστολος της Καινής Διαθήκης…Μια λέξη ταιριάζει σε όλα αυτά…ΜΕΤΑΝΟΙΑ.Ας δούμε ,λοιπόν , την ηθική μας κατάπτωσή καιας επιστρέψουμε μετανοημένοι στον Κύριο…

Ας βοηθήσουμε όλοι από εκεί που βρισκόμαστε …σε όποια ηλικία ,σε όποια δουλειά, με όποια ιδιότητα…να απομείνει κάτι όρθιο…αν έχει απομείνει…

Κι όσοι δεν μπορούμε να αγωνιζόμαστε στις επάλξεις και την πρώτη γραμμή στα διάφορα καλέσματα , ας κλείνουμε τα γόνατα στα μετόπισθεν κι ας παρακαλούμε για το “θαύμα” σε αυτή τη χώρα …σε αυτές τις ψυχές…στις ψυχές μας…