Οἱ ἀπόντες τῶν Χριστουγέννων

Οἱ ἀπόντες τῶν Χριστουγέννων

ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη

Καί πάλι ἀπαγορεύσαμε στὸν Οὐρανό νά χτυπήση χαρμόσυνες καμπάνες τὰ Χριστούγεννα. Οἱ ἄγγελοι ἀπέσυραν τὴ χορωδία τους καὶ δὲν ἔψαλαν τὸν ἐπίκαιρο ὕμνο τους. Γιατί; Γιὰ τὶς ἀπουσίες στὴ γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων, πού φυσικὰ ἦσαν πολὺ περισσότερες ἀπό τὶς παρουσίες. Ἀπουσίασαν πολλοὶ καὶ ἀπό τό εὐχάριστο τραπέζι τῆς Χριστουγεννιάτικης λειτουργίας καὶ ἀπό τό τραπέζι τῆς καθιερωμένης οἰκογενειακῆς πανδαισίας. Ἀπόντες: Ἀναρίθμητοι κοντεύουν νὰ γίνουν.

• Δὲν ἐννοοῦμε τόσο τοὺς ἀπόντες, πού ἡ πνευματική τους ψυχρότητα δὲν τοὺς ἄφησε και πάλι νὰ πλησιάσουν τὸ Θαῦμα! Αὐτοί, τὰ Χριστούγεννα τὰ ἐκλαμβάνουν μόνο ὡς διασκέδασι, φαγητά, διακοπὲς καὶ ταξίδια! Ἀδιάφοροι παντελῶς γιὰ τὴν ἐπίσκεψι τοῦ Οὐρανίου, γιὰ τὴ σάρκωσι τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὸ ὑπερθέαμα τῆς θεϊκῆς Ἀγάπης, γιὰ τὸ Μυστήριο τῆς ἀνθρώπινης σωτηρίας. «Χριστούγεννα» γι᾽ αὐτοὺς εἶναι ἡ κατανάλωσις καὶ τὸ νὰ εἰρωνεύωνται τὸ Μεγάλο Γεγονός.

• Οὔτε ἐννοοῦμε τόσο τοὺς ἄλλους ἀπόντες, ἐκείνους πού τὰ πόδια τους ἴσως συρθοῦν γιὰ λίγο σ᾽ ἕνα ναό, γιὰ τὸ ἄναμμα μιᾶς λαμπάδας, μὰ στὴν ψυχὴ τους ἔχει σβήσει ὁ θαυμασμὸς τῶν μάγων καὶ ἡ θέλησίς τους δὲν μπορεῖ νὰ γονατίση στὸ σπήλαιο τῆς Ἄπειρης Ἀγάπης.

• Οὕτε ἐννοοῦμε φυσικά τούς φτωχοὺς ἀδελφούς μας, πού δὲν εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ παρακαθίσουν σὲ ἑορταστικὸ Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

• Ἐννοοῦμε τοὺς ἄλλους, τοὺς πολλούς, τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀνθρώπινες ὑπάρξεις, πού τοὺς ἀπαγορεύσαμε νὰ γιορτάσουν Χριστούγεννα! Ὁ Χριστός, τὸ Βρέφος τῆς Παρθένου, δὲν βρῆκε κατάλυμα εὐπρεπὲς σὲ σπίτι ἢ σὲ πανδοχεῖο, ἀλλά τουλάχιστον βρῆκε μιὰ σπηλιὰ νὰ γεννηθῆ! Οἱ ὑπάρξεις αὐτές, πού ἀναφερόμαστε, εἶναι τὰ ζωντανὰ βρέφη, οἱ μικροὶ Χριστοί, πού βρέθηκαν σέ σπήλαιο, μὰ δὲν γεννήθηκαν!!!

Σπήλαιο ἡ μητρικὴ ὕπαρξις. Μὰ κάλεσαν σκληροὶ καὶ ἀπαίσιοι γονεῖς τὸν Ἡρώδη, νὰ ἔρθη ἐπειγόντως, προτοῦ ν᾽ἀνοίξη τὸ σπήλαιο. Νὰ φέρη μαζί του καί τὸ μαχαίρι καὶ νὰ σφάξη τά βρέφη τους!

• Ραχήλ, κλαῖς τὰ παιδιά σου! Ἑλλάδα, κλαῖς τὰ βρέφη σου, πού δὲν τὰ ἄφησαν νὰ γεννηθοῦν, ἀλλά τὰ κατέσφαξαν μὲ τὰ κοφτερὰ ἐργαλεῖα τῶν ἐκτρώσεων. Ἐκκλησία, κλαῖς τὰ παιδιά σου, πού θὰ μποροῦσαν σὰν ἀγγελούδια νὰ ἑνώσουν τὶς φωνές τους στὰ κάλαντα καὶ στοὺς χριστουγεννιάτικους ὕμνους, μὰ δέν τά ἄφησαν οἱ ἄστοργοι γονεῖς καὶ οἱ ἐγκληματίες γιατροί.

 • Ὅλα τά ᾽χει ἡ σύγχρονη κοινωνία, τὰ παιδιὰ ὅμως τῆς λείπουν. Τὰ 250.000 παιδιά, πού κάθε χρόνο ὁ Ἡρώδης τῶν ἐκτρώσεων φονεύει, αὐτὰ τὰ παιδιὰ ἁρπάζουν τό σχοινὶ τῆς χριστουγεννιάτικης καμπάνας καὶ τὴν χτυπᾶνε πένθιμα, μπάς καὶ ξυπνήσουν οἱ ἔνοχες συνειδήσεις.

• Καταδικάζουμε τὸ τρομοκρατικὸ χτύπημα σὲ ἕνα τηλεοπτικὸ κανάλι, ὅπως καί στό ναό τοῦ Ἁγίου Διονυσίου στήν Ἀθήνα. Μὰ ποιὸς θὰ καταδικάση τὴ βόμβα στὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, πού σκοτώνει τὸ παιδί; Πότε τὸ Ἔθνος θὰ ξεσηκωθῆ ἐναντίον τοῦ κράτους, πού ἔχει σύνθημα: «Σκοτώνετε ἐλεύθερα τά βρέφη σας!»; Πότε ἡ Ἐκκλησία θὰ σταματήση τὴν ὑποκρισία νὰ ψάλλη τὸ «Χριστὸς γεννᾶται», ἐνῶ ὁ Χριστός, τὸ κάθε βρέφος, τὸ κυοφορούμενο παιδί, δὲν γεννᾶται;

• Παιδιά, ἀγγελούδια τῶν ἐκτρώσεων, σεῖς στὸν Οὐρανὸ γιορτάζετε πλέον ὡς μάρτυρες. Ἐμεῖς στὴ γῆ, ὡς ἔνοχοι ἀναζητᾶμε τοὺς ἀπόντες…