Γιατί δεν ευχόμαστε «καλές γιορτές»; Ποιος είναι ο λόγος που ενοχλεί το «καλά Χριστούγεννα»

Γιατί δεν ευχόμαστε «καλές γιορτές»;

Ποιος είναι ο λόγος που ενοχλεί το «καλά Χριστούγεννα»

Από τον Ραφαήλ Καλυβιώτη*

Αρκετοί από εσάς ίσως έχετε ακούσει κατά καιρούς, είτε στον χώρο εργασίας σας είτε αλλού, ότι η «πολιτικά ορθή» ευχή όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα δεν είναι το «καλά Χριστούγεννα» αλλά το «καλές γιορτές». Ο λόγος; Επειδή υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είτε είναι άθεοι είτε ασπάζονται κάποια άλλη θρησκεία και πιθανώς διά της ευχής σας «καλά Χριστούγεννα» να θιγούν. 

Φυσικά, η δήθεν αγνότητα που υποκρύπτεται κάτω από τον μανδύα της ανεξιθρησκίας δεν είναι απλώς ο σεβασμός στα πιστεύω τού άλλου, αλλά η προοδευτικώς επιδεινούμενη τάση να μετατραπούν εξ ολοκλήρου τα δυτικά έθνη-κράτη σε ουδετερόθρησκες οντότητες. Και όταν εννοούμε ουδετερόθρησκες οντότητες, δεν εννοούμε τέτοιες στις οποίες οφείλεται να επιδεικνύεται σεβασμός από έναν προτεστάντη προς κάποιον καθολικό.

Αυτό πρέπει να θεωρείται κάτι δεδομένο και εκ των ων ουκ άνευ. Αλλωστε η γηραιά ήπειρος έχει πληρώσει με πολύ αίμα τους θρησκευτικούς πολέμους με νύχτες σαν αυτή του Αγίου Βαρθολομαίου, κατά την οποία εσφάγησαν Γάλλοι προτεστάντες από Γάλλους καθολικούς. Εννοούμε τη μετατροπή των δυτικών εθνών σε άχρωμους σχηματισμούς, μέσα στους οποίους απαγορεύεται επί της ουσίας το επίσημο κράτος να γιορτάζει την κυρίαρχη θρησκεία, ήτοι τον χριστιανισμό. 

Εκτός από το «πολιτικά ορθό» του πράγματος η τάση αυτή καταδεικνύει και κάτι άλλο: τη δημογραφική μεταλλαγή της Δύσης από εθνικά κυρίαρχες κουλτούρες σε πολυπολιτισμικές. Πολλοί ήταν εκείνοι που είδαν με αυτόν τον τρόπο την εκλογή στη δημαρχία του Λονδίνου του μουσουλμάνου Σάντικ Καν, χαρακτηρίζοντας το γεγονός ως «London has fallen». Η δημογραφική γήρανση του γηγενούς πληθυσμού εν συνδυασμώ με την αθρόα μετανάστευση και τη δημογραφική έκρηξη των μουσουλμάνων έχει οδηγήσει σε αμφισβήτηση και φοβική αντιμετώπιση απέναντι σε έναν από τους βασικούς πυλώνες της πολιτισμικής ταυτότητας της Δύσης, του χριστιανισμού. Τοιουτοτρόπως, το «καλές γιορτές» θεωρείται ευρύτερο, «δημοκρατικότερο» και πλουραλιστικό από το «καλά Χριστούγεννα». 

Φυσικά, πρόκειται για έναν πόλεμο εναντίον του χριστιανισμού - ή, συγκεκριμένα, για έναν πόλεμο που αφορά τη θρησκευτική φύση της Δύσης και όχι απλώς μία ένδειξη «ανοχής» του διαφορετικού. Πνευματικός και ιδεολογικός ηγήτορας είναι, όπως πάντα, η Αριστερά, η οποία θέλει να δημιουργήσει μία άκρως «κοσμική» κοινωνία. Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι η Αριστερά πιστεύει στον «κοσμικό» χαρακτήρα εξίσου ένθερμα όπως οι χριστιανοί πιστεύουν στον Χριστό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το «καλά Χριστούγεννα» ενοχλούν τόσο. Τελικός στόχος ασφαλώς είναι η απάλειψη του θρησκευτικού πνεύματος, η άρνηση εκ μέρους του κράτους αναγνώρισης επίσημης θρησκείας και, εν τέλει, η ηγεμονία των αριστερών ελίτ στην κορυφή της ιεραρχίας του κράτους.

Πολυεθνικές όπως η Starbucks έχουν κατηγορηθεί ότι συμμετέχουν σε αυτόν τον cultural war αφού μία χρονιά αποφάσισαν να μην απεικονίζεται στις κούπες τους κάποιο χριστουγεννιάτικο δέντρο ή οτιδήποτε συμβολίζει την κυρίαρχη θρησκεία. Οταν υπήρξε ευρεία αντίδραση εναντίον της εταιρίας, την επόμενη χρονιά συμπεριέλαβαν στις κούπες τους ξανά χριστουγεννιάτικα σύμβολα, αλλά προσθέτοντας και δύο χέρια από ζευγάρι ομοφυλόφιλων γυναικών. Είναι προφανές ότι η ατζέντα μετάλλαξης των κοινωνιών μας σε άχρωμες, αποστειρωμένες επικράτειες είναι ευρεία, πολυποίκιλη, με αποτέλεσμα, όταν κόβει κάποιος το κεφάλι της Λερναίας Υδρας, να ξεφυτρώνουν δύο στη θέση της. Φυσικά τα Starbucks και κάθε είδους εταιρία που επιλέγει να χρησιμοποιήσει τέτοιου είδους τακτικές θα συνεχίσουν να το πράττουν για τόσο όσο εμείς, οι συντηρητικοί πολίτες της Δύσης, τους το επιτρέπουμε.

Οσο φοβόμαστε να υπερασπιζόμαστε τις ιδέες μας, όσο είμαστε φοβικοί απέναντι στον ίδιο μας τον συλλογικό εαυτό, όσο διά της ψήφου μας αφήνουμε συστημικά κόμματα να καθορίζουν την ατζέντα προς χάριν ορισμένων ελίτ τόσο θα συμβάλλουμε και οι ίδιοι στην αποδόμηση της ίδιας μας της κουλτούρας και των βαθύτερων αξιών μας. Εάν διά των επιχειρημάτων μας και των ιδεών μας πείσουμε την πλειονότητα για την ποιότητα και την ορθότητα των λεγομένων μας, τότε το κοινό στο οποίο θα απευθύνονται τέτοιου είδους διαφημίσεις θα είναι τόσο μειοψηφικό, ώστε να μην έχουν την πολυτέλεια να χάσουν χρήματα. Οι επιχειρηματίες άλλωστε πολιτικολογούν και αρλουμπολογούν ελεύθερα υπό την προϋπόθεση ότι δεν υφίστανται τις επιπτώσεις στην τσέπη τους. Υπό αυτήν την έννοια, λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, καλά Χριστούγεννα, των απίστων συμπεριλαμβανομένων.

*Πολιτικός επιστήμων και πρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών

dimokratianews17.12.2018