ΑΚΤΙΝΕΣ: Πως η Πολιτική Ορθότητα Άφησε 1,400 Παιδιά στο Έλεος Παιδεραστών στο Ρόθεραμ της Αγγλίας

26 Ιουλ 2018

Πως η Πολιτική Ορθότητα Άφησε 1,400 Παιδιά στο Έλεος Παιδεραστών στο Ρόθεραμ της Αγγλίας

Η πολιτική ορθότητα είναι τυραννία

με χαμογελαστό πρόσωπο

– ashmanly.files.wordpress.com

H Καθηγήτρια Alexis Jay, πρώην επικεφαλής επιθεωρήτρια κοινωνικής εργασίας, συνέταξε μία ανεξάρτητη έκθεση και βρήκε ότι τουλάχιστον 1,400 παιδιά στην πόλη Ρόθεραμ [Rotherham] της Αγγλίας έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Ο αριθμός που δίνεται είναι συντηρητικός σύμφωνα με την ερευνήτρια και κανείς δεν γνωρίζει τις πραγματικές διαστάσεις της τραγωδίας.

Η χρονική περίοδος που ερευνήθηκε ήταν από το 1997 έως το 2013. Τα θύματα ήταν κυρίως κορίτσια και οι ηλικίες τους ήταν από 11 έως 16 ετών. Τα παιδιά υπήρξαν θύματα απαγωγής, πολλαπλών βιασμών, ξυλοδαρμού, εκφοβισμού και εμπορίας σε άλλες πόλεις της Αγγλίας για την σεξουαλική ικανοποίηση κυρίως Ασιατών (Πακιστανών στην πλειοψηφία). H Alexis Jay περιγράφει τις φρικαλεότητες που ανακάλυψε: «Είναι δύσκολο να περιγράψω την απάνθρωπη φύση της κακοποίησης που υπέστησαν τα παιδιά θύματα.»

Η ερευνητική ομάδα ανέφερε περιπτώσεις παιδιών που τα είχαν περιλούσει με πετρέλαιο, τα απειλούσαν ότι θα τους έβαζαν φωτιά, τα απειλούσαν με όπλα, τα ανάγκαζαν να παρακολουθήσουν κτηνώδεις βιασμούς και τα απειλούσαν ότι θα πάθουν το ίδιο αν μιλήσουν. Ένα νεαρό άτομο είπε στην συντάκτρια της έκθεσης ότι ο ομαδικός βιασμός ήταν μία συνηθισμένη εμπειρία για τα παιδιά που μεγάλωναν στο Ρόθεραμ.

Η έρευνα έγινε αναγκαστικά μετά από πολλές καταδικαστικές αποφάσεις βιασμών και κακοποιήσεων παιδιών στην περιοχή. Το 2010, το Ρόθεραμ είχε τραβήξει πάλι τα φώτα της δημοσιότητας όταν πέντε άνδρες καταδικάστηκαν για προσέγγιση μικρών παιδιών με σκοπό την προώθηση στην πορνεία. Εμφανίστηκαν επίσης και περιπτώσεις σε άλλες πόλεις με πρωταγωνιστές πάλι Πακιστανούς και οι κοινότητες άρχισαν να παρακολουθούν στενότερα τις υποθέσεις κακοποιήσεων των παιδιών τους.

Τρεις έρευνες είχαν προηγηθεί την περίοδο 2002 – 2006. Η πρώτη ‘σπρώχτηκε κάτω από το χαλί’ διότι οι ανώτεροι υπάλληλοι δεν πίστεψαν τα στοιχεία, τις άλλες δύο απλά τις αγνόησαν. Η ερευνητική ομάδα επεσήμανε στην αναφορά της ότι υπήρχε φόβος ανάμεσα στους υπαλλήλους μήπως και κατηγορηθούν ως «ρατσιστές» εάν επικεντρώνονταν στις περιγραφές των θυμάτων που μιλούσαν επί το πλείστον για Ασιάτες δράστες. Σε άλλες περιπτώσεις, οι υπάλληλοι πήραν εντολή από τους ανωτέρους τους να μην ασχοληθούν. Κάποιοι ανώτεροι υπάλληλοι στην αστυνομία αλλά και στις κοινωνικές υπηρεσίες πίστευαν ότι το όλο θέμα είχε πάρει υπερβολικές διαστάσεις. Σε μία περίπτωση, όταν κάποιοι επαγγελματίες προθυμοποιήθηκαν να παρέχουν βοήθεια σε παιδιά που θεωρούσαν ευάλωτα, οι αρμόδιες αρχές τους παρείχαν ελάχιστη βοήθεια.

«Η αστυνομία έβλεπε τα θύματα με περιφρόνηση» είπε η Jay. Πολλές φορές τα παιδιά αυτά αντιμετώπιζαν κατηγορίες όπως αλκοοολισμού, ενώ οι δράστες συνέχιζαν το έργο τους ανενόχλητοι. Άλλες φορές, η αστυνομία προσπαθούσε να χειραγωγήσει τα στοιχεία αυτών των υποθέσεων βγάζοντας από το πρόγραμμα παρακολούθησης τα κορίτσια που είχαν γεννήσει ή ήταν έγκυες. Η αστυνομία από την πλευρά της ανέφερε ότι υπήρξαν επιφανείς Πακιστανοί που εμπόδιζαν τις έρευνες.

H Καθηγήτρια Alexis Jay είναι σαφής: «Οι αρμόδιες αρχές οφείλουν πολλές απαντήσεις», και αυτό διότι και οι τρεις προηγούμενες εκθέσεις «δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρες στην περιγραφή τους για την κατάσταση στο Ρόθεραμ». Οι παραλείψεις των αρχών ήταν κραυγαλέες αναφέρει η έκθεση. Εάν οι εμπλεκόμενες αρχές «επικεντρώνονταν περισσότερο στην προστασία των παιδιών και ανησυχούσαν λιγότερο για την επικρατούσα [πολιτική] ατζέντα και τις προκαταλήψεις, ίσως κάποια από αυτά τα παιδιά να μην υπέφεραν» είπε η Jay σε μία συνέντευξη. Όλα τα στοιχεία ήταν εκεί αλλά οι ιθύνοντες επέλεξαν να αγνοήσουν την άβολη αλήθεια που ερχόταν σε αντίθεση με την πολιτική ορθότητα.

«Το θέμα της φυλής, ανεξαρτήτου εθνότητας, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με απόλυτη προτεραιότητα αν είναι γνωστό ότι αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην εγκληματική δράση της οργανωμένης κακοποίησης σε οποιαδήποτε τοπική κοινωνία» έγραψε η Jay.

Ο Επικεφαλής του τοπικού Συμβουλίου, Roger Stone, ανακοίνωσε την άμεση παραίτησή του λέγοντας: «Πιστεύω ότι είναι σωστό ως Επικεφαλής να πάρω την ευθύνη για τις βαριές αποτυχίες που περιγράφονται τόσο ξεκάθαρα.»

Ο Διοικητής της Περιφέρειας, Jason Harwin, δήλωσε: «Απογοητεύσαμε τους νέους μας», «Αναγνωρίζουμε πλήρως τις προηγούμενες αποτυχίες μας.»

Ο Γενικός Διευθυντής του Συμβουλίου του Ρόθεραμ, Martin Kimber, είπε: «Το Συμβούλιο απέτυχε στο καθήκον του να προστατεύσει τους νέους» και εξέφρασε την «ειλικρινή συγνώμη» όλου του Συμβουλίου σ’ αυτούς που εγκαταλείφθηκαν όταν χρειάζονταν βοήθεια.

Η συντάκτρια της έκθεσης είπε ότι οι συγνώμες ήρθαν αργά.

Η Ιζαμπέλα, ένα θύμα που για προφανείς λόγους προστατεύει την ταυτότητά της, βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση:

«Ήμουν παιδί, έπρεπε να παρέμβουν. Ό,τι και να κάνουν τώρα δεν πρόκειται να αλλάξει το ότι είναι πολύ αργά, έπρεπε να είχε σταματηθεί, να είχε εμποδιστεί.»
Μιλώντας για τον βιαστή της είπε: «Νομίζω ότι επειδή η αστυνομία και οι κοινωνικές υπηρεσίες γνώριζαν, και αυτός το ήξερε ότι γνώριζαν αλλά δεν έκαναν τίποτα να τον σταματήσουν, νομίζω ότι αυτό τον ενθάρρυνε.» «Έγινε κάτι σαν παιχνίδι για αυτόν. Ήταν αδιάφθορος.»

Φαίη/Αβέρωφ.