Συμφέρον…

Ἔρχονται στιγμές, πού κοντινοί μας ἄνθρωποι, συγγενεῖς μας, φίλοι μας, συνάδελφοί μας, ἀλλάζουν κάποτε συμπεριφορά ἀπέναντί μας. Καί αὐτό τό ἀντιλαμβανόμαστε μετά ἀπό κάποιο χρονικό διάστημα... Εἶναι πολύ σπάνιο νά τό ἀντιληφθοῦμε ἀμέσως... Κάποια γεγονότα,  κάποιες κακές συγκυρίες, κάποια πάθη, ὁδηγοῦν κάποιους ἀνθρώπους σέ πρᾶξεις δόλιες, κινήσεις ὕπουλες, ἐνέργειες πονηρές... Ἀνθρώπινες ἀδυναμίες!

Βεβαίως, αὐτό μᾶς δημιουργεῖ ἀρκετά ζητήματα καί μιά σειρά ἀπό προβλήματα καί καταστάσεις πού μπορεῖ νά μᾶς ἐκθέσουν, νά μᾶς δυσφημίσουν, νά μᾶς διασύρουν, ἀλλά καί νά μᾶς ὁδηγήσουν σέ οἰκονομική ἤ ἐπαγγελματική καταστροφή ἤ ἀκόμη καί σέ οἰκογενειακά ἤ κοινωνικά δεινά.  

Ἐπίκαιρη, διά μέσου τῶν αἰώνων, ἀκούγεται ἡ φωνή τοῦ ὑμνωδοῦ γιά τόν προδότη τῆς πιό ἱερῆς σχέσης, τοῦ πιό λατρευτοῦ Διδασκάλου, τοῦ ὡραιοτέρου «παρά πάντας ἀνθρώπους», τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ: «...φθόνος γάρ οὐκ οἶδε, προτιμᾶν τό συμφέρον...».Τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, αὐτός ὁ ἴδιος φθόνος, αὐτό τό ἴδιο συμφέρον, τά ἴδια «τριάκοντα ἀργύρια», αἰχμαλωτίζουν κάποιους ἀνθρώπους καί τούς χειραγωγούν σέ προδοσίες, ἀτιμίες, πονηριές, ὑπονομεύσεις ἔναντι ἀδελφῶν ἤ συνανθρώπων τους. Εἶναι αὐτός ὁ μισόκαλος καί μισάνθρωπος διάβολος, ὁ ὁποῖος τορπιλίζει μέ τόν χειρότερο τρόπο ὅλες αὐτές τίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων καί μισεῖ κάθε ἀγαστή συνεργασία!

«Μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν» διακηρύσσει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Ρωμαίους καί «ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν». Εὔκολο; Ὄχι! Δύσκολο; Πάρα πολύ! Ὅμως ἅγιο, ἡρωϊκό, γενναῖο, χριστιανικό!  Ἄς τό τολμήσουμε καί ἴσως κερδίσουμε τόν ἀδελφό μας. Κι ἄν ἡ σκληρή του καρδιά δέν αἰσθανθεῖ τίποτα, «ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ». Εἶναι σάν νά τοῦ βάζουμε ἀναμμένα κάρβουνα στό κεφάλι του. Ἄς τόν ἀφήσουμε στά χέρια τοῦ Θεοῦ.

Ὡστόσο, ἕνα εἶναι βέβαιο, πώς ὁ δικός μας μισθός θά πιστωθεῖ στήν τράπεζα τοῦ Οὐρανοῦ, ἡ ὁποία εἰρήσθω ἐν παρόδω, ἔχει τά μεγαλύτερα ἐπιτόκια!

Blogger pinelopitisithakis