Καλαβρύτων Αμβρόσιος: Περί νηστείας κατά την περίοδον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 1165

Προς

τους ευσεβείς Χριστιανούς

της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως

ΘΕΜΑ: Περί νηστείας κατά την περίοδον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Αγαπητοί μας Χριστιανοί,

Με την χάρη του Αγίου Τριαδικού Θεού εισήλθαμε στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Στην ευλογημένη αυτή εκκλησιαστική περίοδο, η Αγία μας Εκκλησία μας καλεί στην προσωπική μας κάθαρση, στο θείο φωτισμό και στην συνάντησή μας με τον Αναστημένο Χριστό.

Η Εκκλησία μας προκαλεί και μας προτρέπει λέγοντας: «Νηστεύσομεν αδελφοί σωματικώς, νηστεύσομεν και πνευματικώς, λύσομεν πάντα σύνδεσμον αδικίας…» Η πρόσκληση της Εκκλησίας μας όχι μόνο τώρα στην αρχή αυτής της κατανυκτικής περιόδου, αλλά και κάθε νηστείας είναι στην πραγματικότητα πρόσκληση η οποία αναφέρεται στην όλη ζωή του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος είναι κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, κατά την φύση διπλό ον αποτελούμενο από σώματος και ψυχής. Η ψυχή είναι συνδεδεμένη με το σώμα και επιδρά στο σώμα. Το δε σώμα είναι οργανικώς ενωμένο με την ψυχή και επιδρά στην ψυχή. Στη μοντέρνα ψυχιατρική και ιατρική καθίσταται οφθαλμοφανές εκείνο που η Εκκλησία εγνώριζε εξ αρχής. Η πνευματική και η σωματική ζωή του ανθρώπου είναι αχώριστη στο καλό και στο κακό, στην αρετή και την αμαρτία, στην υγεία και την ασθένεια. Πολλά σωματικά νοσήματα έχουν ψυχική προέλευση. Πολλές ψυχικές ασθένειες έχουν ρίζα σε οργανικές ανωμαλίες. Η υπερβολική τροφή βλάπτει και την πνευματική ζωή και την σωματική υγεία. Τα ψυχικά πάθη βλάπτουν το σώμα και το δηλητηριάζουν, μετατρέποντάς το σε υπηρέτη και τυφλό όργανό τους. Γι’ αυτό και η Εκκλησία ανέκαθεν αλλά και σήμερα, καλεί όλους εκείνους οι οποίοι έχουν αυτιά να υπακούσουν στην προτροπή της.

Δια της νηστείας ο ανθρώπος αποκαθιστά την υγιή και ομαλή σχέση απέναντι στο Θεό, απέναντι στην Κτίση, απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του και απέναντι στον πλησίον του. Αυτή η νηστεία μας επαναφέρει την χαμένη μνήμη του Θεού και των εκπληκτικών και θαυμαστών έργων της Θείας Προνοίας και Φιλανθρωπίας Του.

Η πρώτη θεία εντολή στον Παράδεισο ήταν η εντολή της νηστείας, μας λέγει ο Μέγας Βασίλειος, χαρακτηρίζοντάς την «συνηλικιότη» του ανθρώπου και η πρώτη ανθρώπινη αμαρτία, η αμαρτία εναντίον αυτής της εντολής, η οποία αυτής της πρώτης και κάθε δαιμονικής πλάνης έργο είναι να αλλοτροιώση τον άνθρωπον από τον Θεόν και τις ζωοποιές εντολές Του, να τον παρασύρει και να υποκλίνεται και να υπηρετεί την κτίση και όχι τον Κτίστη με την αναγόρευση του επιούσιου άρτου ως του μόνο υπάρχοντος άρτου και τροφής και να φονεύση στον άνθρωπο την πείνα για τον αιώνιο Θείο Λόγο ως άρτο της ζωής. Η αγία νηστεία μας απελευθερώνει από αυτή την δαιμονική πλάνη και πειρασμό και μας αποκαλύπτει την αγιώτατη αλήθεια της ζωής την μαρτυρουμένη δια του Χριστού, ότι «ουκ επ’ άρτώ μόνον ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ εν παντί ρήματι εκπορευόμενον δια στόματος του Θεού».

Αγαπητά μου παιδια,

Σύντομα και απλά μπορούμε να πούμε ότι όπως όλος ο άνθρωπος συμμετέχει στην αμαρτία, έτσι και όλος πρέπει να καθαρθή από την αμαρτία. Να γεμίση την ψυχή και το σώμα του δια των αρετών της πίστεως, της ασκήσεως, της νηστείας και της δημιουργικής αγάπης. Χριστιανοί είναι μόνο εκείνοι οι οποίοι αληθινά πιστεύουν, και οι οποίοι δια όλης της υπάρξεως ζουν δι’ αυτή την πίστη. Άγιος και Πανάγιος είναι ο Λόγος του Κυρίου μας, «τούτο το γένος (το δαιμονικό) ουκ εκπορεύεται ειμή εν προσευχή και νηστεία». Μεγάλο παράδειγμα για την δύναμη της προσευχής και της νηστείας είναι το κήρυγμα του προφήτου Ιωνά προς την μεγάλη πόλη της Νινευή. Οι κάτοικοι της Νινευή ευρισκόμενοι μέσα στα πάθη και την αμαρτία δέχθηκαν το κήρυγμα του Ιωνά, μετενόησαν και όλοι με προσευχή και νηστεία ακόμα και εις τα ζώα, ήλκυσαν την αγάπη και ευσπλαγχνία του Θεού. Και ο Θεός άλλαξε ακόμη και την απόφασή του για την καταστροφή της πόλεως. Η προσευχή των Νινευιτών και η νηστεία έγιναν κατά τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο, οι σωτήρες της πόλεως.

Παιδιά μου αγαπητά,

Με πολύ πόνο και με αγάπη, σας καλώ σ’ αυτό τον δρόμο της προσευχής και της νηστείας κατά την ευλογημένη αυτή περίοδο που διανύομε. Να γίνομε κι εμείς οι σωτήρες της πόλεώς μας, της Πατρίδος μας, του κόσμου ολόκληρου. Η Πατρίδα μας ευρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση ένεκα των αμαρτιών όλων μας. Η σωτηρία της είναι ο Χριστός και αυτός μπορεί να μας λυτρώση από όλα τα δεινά και τις συμφορές. Ας του προσφέρομε την αγάπη μας με την προσευχή και την νηστεία και να τον παρακαλέσωμε να γίνη Σωτήρας μας και Λυτρωτής μας, να γίνη ζωή της ζωής μας, να γίνη ο Παράδεισός μας.

Λοιπόν, «το στάδιον των αρετών ηνέωκται οι βουλώμενοι αθλήσαι εισέλθετε αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα … ο ποιών ταύτα τον αληθινόν κομίζεται στέφανον παρά του Παμβασιλέως Χριστού κατά την ημέραν της Κρίσεως».  

Μετ’  ευχών Πατρικών

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Από mkka